Erg interessant artikel en de beste man heeft natuurlijk helemaal gelijk met z'n punten.
Zelf ben ik het type dat veel download, maar ook cd albums koopt mits goed bevonden en genoeg geld. En volledig overstappen op software zal ik nooit ( zeg nooit nooit ) kunnen, ik wil boekje doorbladeren, 's avonds voor het slapen gaan even blik op m'n kast werpen, etc.
Maar waar het werkelijk om gaat zijn natuurlijk de Majors. En zij moeten uiteraard dood. En ze zullen ook wel sterven, ik kan het dan ook alleen maar eens zijn met de schrijver van het stuk. Erg interessant zal dus ook worden wat de toekomst van muziek echt wordt. De vraag der vragen die bij mij dan naar boven komt, hoe zal mainstream-muziek zich na de dood van majors zich gaan ontwikkelen. De Britneys van deze wereld bestaan bij de gratie van de majors en hun marketing cq hersenspoeling. Maar ik kan me ook niet voorstellen dat
vlakke -excuses voor de arrogantie- muziek zal verdwijnen... Nogmaals: de toekomst zal het uitwijzen, maar interessant wordt het zeker..
Leuke link trouwens, die RIAA Radar. Ik zal me er niet aan houden, omdat ik albums die ik wil hebben, toch zal kopen ook al ondersteun ik daarmee m'n grootste vijand. Misschien dat ik een enkele keer bij twijfel tussen de aanschaf van twee albums wel eens de keuze zal maken voor de RIAA-proof one.

Overigens heb ik een kleine test gedaan en zijn van de laatste 15 albums die ik gekocht heb er maar 3 van majors:
Wilco - Sky Blue Sky
Modes Mouse - We Were Dead Before The Ship Even Sank
Tin Hat - The Sad Machinery of Spring [Deze verraste me enigszins, maar uitgegeven door Hannibal Records, eigendom van Rykodisc, wat weer eigendom is van Warner...]