Wat deed mij dat goed om vanavond weer eens te horen praten over Goverdommese Kutkip, een gerecht, en dat kan Ruud veel beter uitleggen dan ik, "uit ik dacht Noord-West Polynesië komt, of Zuid, daar wil ik van af zijn. Dan wordt de kip heel langzaam gaargestoomd in een bepaalde roze gevoerde lichaamsholte, als je begrijpt wat ik bedoel hé, en dat is me potverdikke een feest joh, dan komen ze op hun blote voeten vanuit Noord-Polynesië vanuit alle hoeken en gaten op hun Lama naar zo'n feest, en dan mag, ik dacht de oudste zoon van het stamhoofd met een Godverdom-mes zo'n in een combinatie van lichaamssappen klaargestoomde kip aansnijden, en dat kunnen wij ons niet voorstellen joh, dan is zo'n tartaartje maar peanuts, maar dan ben je daar echt iemand, hé. dan wordt er nog weken over je geluld op de Polineën"
Heerlijke uitzending vanavond. Bianca is met de denkbeeldige schep waarmee ik Maurice heel kort en vinnig achter het oor wil slaan haar eigen graf aan het graven. Ze formuleerde de zin die bestorven ligt op 1000en lippen van evenzoveel gekwelde en door het leven murw gebeukte romantici: "Ik zie de dingen anders dan andere mensen, ik ben bijzonder". "Ja, Ruud ook jou wil ik leren om je net zo goed uit te drukken en om net zo verstandig te zijn als ik" Ik wijs er nog maar eens met nadruk op, mensen vergeten snel, dat dit nog steeds dezelfde Bianca is die kronkelend, alsof er een Boze (en waarschijnlijk blinde) Geest bezit van haar lichaam had genomen woest klauwend in de dekens, door haar eenpersoonsbed ploegde, toen ze het nieuws van Mona doorkreeg dat zij als wisselvallig werd ervaren. Zit nu heel evenwichtig de aurahealer uit te hangen in de tuin en wil Ruud wel leren hoe hij beter kan formuleren, maar ik zie steeds die blinde paniek op het bed voor me, gepaard gaande met een volledige verslapping van de spieren. "Bianca is heel lief, hoor" Kan zo zijn , maar dan weet ze het verdomd goed te verbergen.
Ik hoor net, uit betrouwbare bron, de weekopdracht van volgende week. De bewoners moeten, volledig op instinct, zonder hulp van buitenaf, het gehele huis Feng Sui inrichten. Zit je volkomen geïsoleerd in een huis en dan gaat die gesel nog niet aan je voorbij. Heel Nederland is opeens lekker in de weer met Feng Sui, de laatste loot aan de stam van het nieuwe Je Weet Niet Wat Er Allemaal Nog Is gebeuren. Gek word ik er van. Urenlang gewrijf over genezende stenen, het al eerder kort genoemde aurahealen, voetzool reflectie therapie, de toekomst lezen uit het patroon van op de grond gestrooide theeblaadjes en hier en daar nog een ouderwetse piskijker, al deze fascinerende disciplines kan men laatste jaren allemaal achter een gehuurde kraam in een sporthal, in een soort van authentieke braderie sfeer, aantreffen. Het heet meestal "Para 2000" of "New Frontier". Vooral amusant is dat de ene helft van Nederland de ander aan het healen, peelen, betasten etc is. Geen enkele grens meer. "Tante Sjaan van Ben en Arie, je weet wel, om de hoek, vlak naast Rooie Sjonnie die ze vrouw verloren heeft, die is sinds gisteren gediplomeerd handoplegger, leuk hè!!
Maar dit alles is nog niets vergeleken met Feng Sui. Wind en water, een prachtige krachtmeting met de energiestromen in je huis. Mensen met bloedserieuze hoofden die urenlang op aanwijzing van hun partner een vuilnisbakje door het huis schuiven, op zoek naar die ene Wind en Water-plek.
Staat ons allemaal te wachten volgende week. Dat wordt smullen, Willem, het levende cliché van de Nuchtere Fries in de weer met een kopje water en een ventilatortje.
Heel fijn vond ik ook de vertekende kijk op de werkelijkheid van met name Bart. Dat vond hij wel lachen, het idee dat hij op straat of in het café herkend zou worden. Die zien we over een week of twee wel terug op de vierde verdieping van een druk warenhuis met 40 kilo TNT op zijn rug gebonden. Het kaasschaafje werd nooit teruggevonden.
Was het weer. Puur therapeutisch dit, die stukken er uit rammen. Vindt u er maar van alles van. Laat het mij ook weten als u dat wilt. Ik beleef hier te veel plezier aan.
Groeten van Nico