Vandaag met Eva even naar de kindertandarts geweest. Nou ja even..... We zijn ruim 2 uur bezig geweest.
Eerst inschrijven en een ponsplaatje maken, en dan weer even wachten...
Dan rontgenfoto's maken, een apparaat waarin haar gezichtje werd vastgezet en er rondom een ding ging draaien. Ze vond het gelukkig heel erg grappig maar ik heb wel 10 keer gehoord "echt heel stil staan hoor!" en dat kan ze helemaal niet.
Daarna weer even wachten....
Daarna naar een hele lieve kindertandarts die heel erg veel vragen stelde, en heel lief met Eva was. Echt super
Zo lief was ze dat Eva wel even haar kiesjes wilde laten tellen door haar, zodoende kon ze nog even een blik in haar mondje werpen.
Zij zag gelijk ook waarom poetsen zo moeilijk gaat aan de onderkant, want Eva stopt haar tong er steeds voor, ook voor het spiegeltje. Boven is geen probleem, onder is erg moeilijk. Juist daar is alles zo afgesleten door haar tong, en dus is nader onderzoek wel nodig.
Toen kwam de rontgenfoto op het scherm, nou Eva had wel 100 tanden
Hij was zo ongelooflijk bewogen, er was gewoon geen kaas van te maken.
Besloten werd dat Eva echt even onder narcose nader onderzocht moet worden, en zo nodig behandeld. Het plan is nu om Eva onder narcose te brengen, foto's te maken (dan ligt ze wel stil) en alles goed te bekijken. Dan wordt er een behandelplan opgesteld, komt de tandarts ons even informeren wat ze gaan doen en gaan ze gelijk behandelen.
Ze hebben er ruim 2.5 uur OK tijd voorgeboekt, dan hebben ze even de tijd.
Toen ik opmerkte dat dat net zo lang was als haar as. oogoperatie veerde de tandarts helemaal op, konden we dat niet combineren? Ik vond het geweldig dat ze zo meedacht, maar helaas is haar oogoperatie in een ander ziekenhuis en kan het niet. Het feit dat ze dat wel had bedacht vond ik echt geweldig
Na de tandarts door naar de Anesthesist, voor de intake. Na lang wachten daar eindelijk aan de beurt, kort vraaggesprekje, en weg mochten we weer.
Door naar opname, om de datum te regelen. Ze hadden een plekje in november, net na haar oogoperatie, echt 3 dagen later. Het wordt op ons verzoek dus januari, om Eva goed de tijd te geven om bij te komen van haar oogoperatie, we worden nog gebeld over de exacte datum.
Het was een ochtend vol wachten maar Eva heeft het geweldig gedaan. Ze vond het heel erg eng allemaal maar het is erg meegevallen voor haar. Ze gaf wel 100 keer aan vooraf dat ze niet naar de tandarts wilde maar achteraf zei ze dat ze de tandarts heel lief vond en niet eng.
Fijn!
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥