Na een afgebroken priesterstudie werd Theo Koomen journalist bij het Noordhollands Dagblad, Dagblad de Dordtenaar in Dordrecht en de Volkskrant. In 1966 trad hij in dienst van de KRO radio, waar hij het sportprogramma Goal maakte. Later werkte hij als televisieverslaggever bij de TROS en als quizmaster bij de AVRO. Maar het bekendst is hij geworden als verslaggever van de NOS-radio.
Koomen versloeg vele verschillende sporten, maar vooral wielrennen, schaatsen en voetbal. Veel van de grote sportieve successen uit de periode 1966-1984 werden door hem verslagen, zoals de Touroverwinningen van Jan Janssen in 1968 en Joop Zoetemelk in 1980, de Europacup-successen van Feyenoord en Ajax, de triomfen van Nederlandse schaatsers als Kees Verkerk, Ard Schenk, Atje Keulen-Deelstra en Stien Baas-Kaiser. Vooral zijn verslagen van de Tour de France werden legendarisch. Het ongebreidelde enthousiasme van Koomen maakte hem de meest populaire verslaggever van zijn tijd.
Maar Theo had ook een kritische kant, zo was hij de eerste Nederlander die een boek schreef over dopinggebruik in de sport: "25 jaar doping" (1974). En hij kon als het moest ook zeer ingetogen verslag geven, zoals bij de gijzeling van Israelische atleten tijdens de Olympische Spelen van München in 1972.
Naast zijn radiowerk schreef Koomen veel, vooral columns over sport en het leven in zijn geliefde West-Friesland. Over zijn moeizame verhouding met de katholieke kerk schreef hij het boek "God bewaar me" (1975).
Op 4 april 1984 versloeg Theo Koomen in Enschede de wedstrijd FC Twente-MVV. Tijdens de nachtelijke rit naar huis kwam zijn auto in botsing met een tegenligger. Koomen overleed ter plaatse. Op zijn vroege dood werd met grote verslagenheid gereageerd. Bij alle eredivisiewedstrijden het weekend erna werd een minuut stilte in acht genomen. Behalve bij FC Utrecht, daar scandeerde het publiek één minuut lang zijn naam.
In zijn geboorteplaats Wervershoof, tevens de plaats waar hij begraven ligt, is sinds 2006 een straat naar hem vernoemd: de Theo Koomenlaan. Deze laan leidt naar het nieuwe sportcomplex van voet- en handbalclub VVW.
Als ik aan Theo Koomen denk, denk ik aan de Tour de France. Was er een wandeletappe schreeuwde Koomen dit in de microfoon :
'Mensen wat ik hier mee maak is ongeëvenaard, paarden langs de route meerennende toeschouwers die non stop de namen van de renners scanderen. Ik zou willen dat u het zag. Zelden vertoonde topsport. Mensen ik ga verder met me laven aan deze geweldige beelden. Terug naar Koos Postuma in de studio.'
Er waren destijds minder live beelden dus Koomen verzon ter plekke ontsnappingen demarrages en andere hoogtepunten.
Als ie even geen tekst had deed ie alsof ze door een tunnel reden met de motor.
'Sorry mensen dat u mijn laatste tekst niet heeft kunnen horen maar we reden weer eens door een zo mooie typisch Franse tunnel gelegen in het adembenemende landschap waar deze coureurs van genieten terwijl ze wel degelijk met de sport mogen bezig zijn. Want wees eerlijk lieve mensen wat is er mooier dan 120 op en top atleten zo majestueus door het golvende terreinj te zien rijden.'
Zijn dood schokte heel sportminnend Nederland. Hoe hij sport versloeg kan tegenwoordig niet meer. Maar destijds zat je aan de radio gekluisterd.
[ Bericht 21% gewijzigd door tong80 op 28-09-2007 22:59:58 ]
quote:Nu de grap over zijn zus Klaar Koomen nog en we hebben alle cliché grappen weer gehad.
[ Bericht 15% gewijzigd door laffer op 28-09-2007 23:23:44 (grapje al wegehaald zuirpruim) ]
quote:Volgens mij heeft ie later Sjors Fröhlig nog geredenOp vrijdag 28 september 2007 23:07 schreef sooty het volgende:
Hoe is het eigenlijk zijn motard Raymond Nackaert vergaan ?
quote:Hij was altijd wel reuze enthousiast... Maar hij verzon er ook een enorme hoop bij. Niemand die dat toen kon controleren, in de tijd dat lang niet alles (live) op tv werd verslagen.Op vrijdag 28 september 2007 23:13 schreef Bos81 het volgende:
Helaas nooit live kunnen genieten van zijn commentaar (was pas 3 toen hij overleed). Maar wat ik er van heb gehoord was het een genie op dat gebied.
In plaats van om de twee of drie dagen een Nederlandse etappezege die te bejubelen viel (en wie kon dat beter dan Theo?) overschakelen naar een journalistieke aanpak met maximaal twee of drie zeges in een hele Tour.
Waarschijnlijk zou Theo het helemaal niet meer zo leuk gevonden hebben, al zou hij zeker ook in staat zijn geweest om die 'nieuwe tijden' goed in te vullen op de radio. Hij was wel degelijk naast entertainer ook een journalist.
quote:Ik had je OP niet helemaal gelezen. Bedankt hè. Nou voel ik me zo'n papegaaiOp zaterdag 29 september 2007 02:35 schreef tong80 het volgende:
Daarom zei ik dat ook. Zou tegenwoordig niet meer kunnen. Destijds zag je alleen het laatste half uur op tv
