WT | zaterdag 22 september 2007 @ 14:45 |
Wat ik mij laatst aan het afvragen was. Waarom, wanneer een man een kind verwekt bij een vrouw heeft zij het alleenrecht om te beslissen wat er met dat kind gebeurd? Tegenwoordig zijn er toch gelijke rechten voor iedereen etc.? Waarom mag een abortus dan niet gepleegd worden op last van de man? Ik snap het hekelige punt van het daadwerkelijke fysieke lichaam, en de scheidingslijn tussen wel houden of laten weghalen. Maar toch ben ik van mening dat in ieder geval voor het weg laten halen van het kind de man inspreek moet hebben over de beslissing. Ik ben het niet eens met de beredenatie dat wanneer een vrouw het kind wil laten weghalen en de man zou het kind willen behouden, dat de vrouw dan 9 maanden rond moet lopen met de zwangerschap en dan ook nog een bevalling moet hebben voor een kind dat ze helemaal niet wil. Wat is jullie mening hierover? | |
Papierversnipperaar | zaterdag 22 september 2007 @ 14:59 |
quote:Een kind word gedragen door de moeder. Als de relatie stuk loopt is de vrouw over het algemeen de belangrijkste (en vaak enigste) opvoeder. De mening van de man is dus alleen belangrijk zolang er een relatie is. Het is dus aan de vrouw om rekening te houden met de wensen van de man, maar de beslissing over de abortus blijft bij haar. Ik zie het probleem niet. | |
WT | zaterdag 22 september 2007 @ 15:06 |
quote:Wanneer de relatie zou worden beëindigd, en zij als alleenrechthebbende zou beslissen het kind te houden dan is dat haar keuze. Maar ik als verwekker van het kind wil helemaal niet dat ik al een kind op de wereld heb rondlopen. En ik denk dat andere mensen dat met me eens zullen zijn. Dit is alleen een voorbeeld van een verbroken relatie, snap je waar ik "mee zit" (me afvroeg) | |
Zolena | zaterdag 22 september 2007 @ 15:09 |
quote:Ik denk dat je als je als man (vrij) zeker wilt weten dat er geen kind van jou op deze wereld loopt je een condoom om moet doen. Doe je dat niet dan loop je bewust een risico dat dat wel gebeurd. En dan heb je pech, mocht je willen dat het kind geaborteerd wordt en de vrouw het niet wil. | |
Papierversnipperaar | zaterdag 22 september 2007 @ 15:21 |
quote:Als je het niet eens bent met de beslissing van de vrouw kan je de relatie verbreken en er voor kiezen geen contact te hebben met het kind. Dat je het een raar idee vind dat er ondanks alles toch een kind van je rondloopt lijkt me triviaal. Er zijn veel grotere problemen op de wereld. | |
WT | zaterdag 22 september 2007 @ 15:25 |
quote:Ja, zo kan je alles wel relativeren. Maar het lijkt me wel een probleem wanneer je twintig jaar later thuiskomt van je werk en je vrouw zegt: "Raad eens wie er hier vanmiddag aan de deur stond"...... | |
Papierversnipperaar | zaterdag 22 september 2007 @ 15:42 |
quote:Wat is dan het probleem precies? Dat je onveilige sex hebt gehad? Dat je 20 jaar lang tegen je vrouw gelogen hebt? | |
WT | zaterdag 22 september 2007 @ 15:54 |
Gelogen is een groot woord, dingen niet verteld zou ik het willen noemen. Daarbij blijft dat kind je waarschijnlijk toch stalken omdat jij de biologische vader bent. Maar we dwalen af van het eigelijke onderwerp en dat was meer rechten ten aanzien van abortuswetgeving voor mannen. | |
JamesBrownie | zaterdag 22 september 2007 @ 15:58 |
Ik snap niet zo goed waarom een man wel het recht zou moeten hebben om een kind weg te laten halen en andersom niet, dan moet ei die vrouw ook kunnen dwingen het kind te houden. Kan hij het in zijn eentje opvoeden en komt de vrouw over twintig jaar voor dat dilemma te staan. | |
Papierversnipperaar | zaterdag 22 september 2007 @ 16:02 |
quote:Nou gewoon geen rechten. Als je een foutje hebt gemaakt moet je daar zelf iets mee doen. Abortus kan je als man niet zelf ondergaan. Abortus is dus de oplossing van je probleem bij iemand anders zoeken. Dat is verkeerd. | |
releaze | zaterdag 22 september 2007 @ 16:13 |
ieder mens heeft autonomie en zelfbeschikking, en binnen die rechten en plichten ben je verantwoordelijk voor je eigen daden. je kan niet iemands zelfbeschikking even ontnemen omdat er een probleempje is opgetreden, nee, je dealt gewoon met de situatie as it is. Je hebt dan toch voor de daad de verkeerde keuzes gemaakt waardoor het probleem is ontstaan en daar ben je verantwoordelijk voor. je blijft bij je vrouw of je gaat weg. je gaat weg en laat nooit meer iets van je horen of je doet gedeeld ouderschap, whatever. dat jij aan je volgende vrouw niet vertelt dat er iets van je rondloopt en die komt er plots achter, ja shit, weer een verkeerde keuze gemaakt. het is allemaal heel leuk en aardig als we de andere partner verantwoordelijk kunnen stellen voor wat er misgaat, maar hey, dat werd afgeschaft toen je 18 werd. | |
starla | zondag 23 september 2007 @ 18:32 |
quote:En wat nou als het kind er niet mee eens is? | |
Devion | zondag 23 september 2007 @ 23:34 |
quote:De embryo/foetus heeft dan nog geen cognitief vermogen, dus kan geen eens die vraag beantwoorden. Kortom, irrelevant. | |
starla | maandag 24 september 2007 @ 10:50 |
quote:Een embryo heeft inderdaad geen 'cognitief' vermogen zoals je dat mooi noemt, maar een foetus in de laatste weken van de zwangerschap heeft dat wel degelijk; de hypothetische tabula rasa van weleer is heden definitief van de kaart. Enfin, ik heb het in dezen niet over embryo's dan wel foetussen, maar over het feit of een kind met terugwerkende kracht het niet eens kan zijn met de beslissing van de ouders omtrent het verzuimen van een abortus. Met andere woorden; is het recht op leven in eerste instantie een basale premisse bij het besluit rond zwangerschapsbeeindiging, of zijn in tweede instantie, de negatieve consequenties voor het kind op latere leeftijd de doorslaggevende factor? Met mijn vorige post wilde ik dus mensen prikkelen tot het nadenken over een derde partij, niet de vader, noch de moeder, maar het kind -dat te vaak vergeten wordt in de discussie-. | |
Papierversnipperaar | maandag 24 september 2007 @ 11:00 |
quote:Als je een kind wil zal je in de eerste plaats de verantwoording moeten willen (en kunnen) dragen om het kind blij en gelukkig te maken. Maar of een kind met terugwerkende kracht de ouder(s) verantwoordelijk kan stellen voor geleden schade is meer een juridisch probleem. | |
Floripas | maandag 24 september 2007 @ 11:02 |
quote:Dat kan. Maar je hoeft er niet voor te zorgen. | |
averty | maandag 24 september 2007 @ 13:39 |
Volgens mij is dit niet eens zo'n hele gekke stelling maar zul je gewoon moeten accepteren dat er gebieden zijn die je niet geheel af kunt dekken met mooie regels of dat het uberhaupt hebben van regels toch beter is dan niets. De Nederlandse wetgever trekt de vrouw gewoon voor en doet dat op basis van het idee dat de moeder essentieel is voor het laten groeien van een kind. Zij loopt er 9 maanden mee rond, dus dan ook maar meer rechten. Baas in eigen buik. Ik vind het best aardig bedacht. En.... iedereen weet van te voren dat het zo zit. Ik denk zelfs dat als je als man met een vrouw een contract dat stelt wat jij ongeveer zegt afsluit, zij dat via de rechter zou kunnen laten ontbinden. En terecht. | |
JamesBrownie | maandag 24 september 2007 @ 13:48 |
Die vrouw zou ook mooi dom zijn als ze dat contract zou willen tekenen. | |
Papierversnipperaar | maandag 24 september 2007 @ 13:55 |
quote:Of masochist ![]() |