Open relaties

quote:

Op maandag 17 september 2007 01:28 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Vroeger stond ik volledig achter deze uitspraak, maar nu totaal niet meer. Ga eens na voor jezelf: kun jij verliefd worden op iemand die je niet fysiek aantrekkelijk vindt?

nee, maar ik word ook niet op iedereen die ik fysiek aantrekkelijk vind verliefd.

het is 'n pré, geen verplichting.

even 'n voorbeeld: 'n vriend van mij ziet maar 15% van wat wij (ik neem even aan dat jij ook goed ziet) zien. Hij kan niet eens zien of iemand knap is of niet. toch word hij ook verliefd.

Volgens mij vergt het meer energie om een open relatie te hebben dan een gewone.

Ik zou het niet kunnen. Ik ben gewoonweg een veels te jaloerse type voor. Ik zou niet kunnen als mijn partner het met een ander zou doen, ik zou gewoon barsten van jaloezie.

Ik zou het ook echt niet willen, maar ik zou het ook niet kunnen.
Waarom zou ik met iemand anders willen gaan flikflooien als ik het leuk met mijn vriend heb, en hij harstikke goed is in flikflooien

quote:

Op maandag 17 september 2007 16:40 schreef Jo3pM3lo3n het volgende:

[..]

Maar de grote vraag is natuurlijk: heb je een relatie en snoep je ook weleens ergens anders? Of is het simpele feit dat het zou kunnen al genoeg voor je?

Ik heb sinds een tijdje een vriendje en omdat er nog zoveel te ontdekken is aan hem heb ik geen enkele behoefte om buiten de deur te snoepen. Maar het is iig bespreekbaar en dat vind ik een geruststellende gedachte.

De man is een jager en heeft niet voor niets zoveel zaadcellen waarvan er dagelijks talloze van worden bijgemaakt, hij moet z'n zaad verschieten
Bij vrouwen is dat anders die moeten juist het zaad zien te behouden om de soort in stand te houden met meer zaad meer gevecht dus word ze niet zwanger, vrouwen moeten meer rekening houden met hun natuur
anders gaat het fout Dat zie je dan ook veel gebeuren!!!

Wat is het verschil tussen een open-relatie en een scharrel dan eigenlijk? Je gaat met elkaar, maar je hebt geen echte relatie...

quote:

Op maandag 24 september 2007 20:26 schreef JDx het volgende:
Wat is het verschil tussen een open-relatie en een scharrel dan eigenlijk? Je gaat met elkaar, maar je hebt geen echte relatie...

Jawel, die heb je juist wel, je hebt een volwaardige relatie met alles er op en er aan. Het is alleen in een open relatie niet erg als je eens een keer een avondje seks met een ander hebt. Daarna ga je weer gewoon lekker naar huis naar je eigen partner.
Ik heb het eerder in dit topic al een keer gezegd, maar volgens mij komen geslaagde open relatie vooral voor bij mensen die al jaren lief en leed delen en precies weten wat ze aan elkaar hebben.

quote:

Op maandag 24 september 2007 20:26 schreef JDx het volgende:
Wat is het verschil tussen een open-relatie en een scharrel dan eigenlijk? Je gaat met elkaar, maar je hebt geen echte relatie...

Ik ben getrouwd, woon samen, heb een kind met hem, we delen ons leven samen, lief en leed, wat is daar geen relatie aan dan?

We hebben een volwaardige relatie, alleen geen lichamelijke exclusiviteit, dat is alles.

Is een relatie dan alleen een relatie omda je geen seks met anderen hebt, hangt het echt alleen daarop, dat vind ik dan weer vreemd, dan vind ik persoonlijk dat je relatie nogal oppervlakkig is.
Denk dat voor de meeste(monogaam of niet) geld dat een relatie een stuk meer inhoud heeft dan alleen de seks die je niet met een ander mag hebben boven een gewone vriend.

Voor ons werkt dit goed, voor vele anderen ook, je hebt vertrouwen nodig, je hebt openheid nodig, goede comminucatie en eerlijkheid, eigenlijk wat je nodig hebt voor een goede relatie in het algemeen, alleen dan moet je dit beide ook nog zien zitten.

Ik heb beide kanten gekend, ben vrij jaloers geweest als tiener zijnde, daar ben ik nogal vanaf gekomen zeg maar
Voor mij persoonlijk was het exclusief willen houden niet meer of minder dan onzekerheid, zou hij wel van me blijven houden, zou hij een ander niet beter vinden enz enz enz.
Grofweg gezegd, heel kort, ik heb me gerealiseerd dat als hij wil gaan hij toch wel gaat en ik hem niet eens vast wil houden dan, dat het lichamelijke delen met anderen niets afdoet aan wat wij hebben en dat soort zaken.

Toen ik eenmaal de onzekerheid bedwongen had leek me het idee wat vrijer te zijn steeds beter en zo is het ervan gekomen en heb ik het op tafel gegooit.
Nu, jaren en jaren later bevalt het nogsteeds prima, ik ben heel zeker van zijn liefde voor mij en andersom, maar we zijn niet lichamelijk exclusief.

quote:

Op maandag 24 september 2007 21:58 schreef erodome het volgende:
We hebben een volwaardige relatie, alleen geen lichamelijke exclusiviteit, dat is alles.

En dan is het dus heel simpel: dan heb je (vind ík) dus géén volwaardige relatie. Want dit is voor mij een van de belangrijkste aspecten van een volwaardige relatie. Als je anderen wilt neuken, dan blijf je maar vrijgezel.

quote:

Op maandag 24 september 2007 22:30 schreef zoeperzazke het volgende:

[..]

En dan is het dus heel simpel: dan heb je (vind ík) dus géén volwaardige relatie. Want dit is voor mij een van de belangrijkste aspecten van een volwaardige relatie. Als je anderen wilt neuken, dan blijf je maar vrijgezel.

misschien moet je zeggen 'als ik zo'n relatie zou hebben dan zou ik geen volwaardige relatie hebben'. Je kan moeilijk wat over de volwaardigheid van andermans relatie spreken. Vinden ze het allebei volwaardig, wie ben jij dan om te zeggen dat ze ondanks dat ze het helemaal volwaardig voelen ze toch echt GEEN volwaardige relatie hebben? De waarde van de relatie is de waarde die er door de inzittenden aan toegekend wordt. Het zou toch echt wat zijn als m'n moeder zou lopen meimeren dat ik en m'n ex nog zoooo'n volwaardige relatie hebben omdat haar idee van een volwaardige relatie zou stroken met de huidige objectieve situatie tussen mij en mijn ex

hetzelfde princiepe, alleen minder subtiel.

Bullshit. Als je verkering hebt met mij heb je verkering met mij en niet met de rest van het land. En dan kun je wel gaan lopen mauwen over vrije seks zonder liefde. maar daar zit ik niet op te wachten.

Ik zit nu niet te wachten op seksuele openheid in een relatie. Misschien later, als de band met mijn toekomstige vriendin sterk genoeg is, en als er behoefte aan is (wat waarschijnlijk niet zal gebeuren van mijn kant).

Maar nu heb ik genoeg aan 1 vrouw, ik heb al genoeg moeite met eentje, laat staan dat ik er twee moet gelukkig maken

quote:

Op maandag 24 september 2007 21:43 schreef As_33 het volgende:
Ik heb het eerder in dit topic al een keer gezegd, maar volgens mij komen geslaagde open relatie vooral voor bij mensen die al jaren lief en leed delen en precies weten wat ze aan elkaar hebben.

Precies.
Ik denk dat de open relatie de relatievorm van de toekomst is. Zoals in dit topic veelvuldig te lezen is rust er nog een enorm taboe op. Maar waar stellen nu na 10 jaar relatie uit elkaar gaan (met alle gevolgen van dien) omdat mensen 'meer' willen, geven over 10 of misschien pas 20 jaar stellen in die situatie elkaar de ruimte om hun wereld te verbreden. Als ik zie hoeveel stellen om mij heen niet moeilijk doen over zoiets en hoe perfect dat allemaal gaat... dat wordt alleen maar meer, dat weet ik zeker.

quote:

Op maandag 24 september 2007 21:43 schreef As_33 het volgende:

[..]
Ik heb het eerder in dit topic al een keer gezegd, maar volgens mij komen geslaagde open relatie vooral voor bij mensen die al jaren lief en leed delen en precies weten wat ze aan elkaar hebben.

Ben ik met je eens. Aan het begin van een relatie is er vrijwel altijd onzekerheid - je kent elkaar nog niet opperbest, je weet niet helemaal precies wat je aan de ander hebt... In dat stadium is een open relatie eigenlijk alleen mogelijk als je de verkering toch al niet overdreven serieus neemt, anders loopt zoiets gewoon vaak mis.

Als je elkaar echter hartstikke goed kent, vertrouwd bent met elkaar en de zekerheid hebt dat de liefde die je voor elkaar voelt ál het andere overstijgt, dan is een open relatie heel goed mogelijk. Het is iets dat lang niet voor iedereen geschikt is, en dat hoeft dan ook helemaal niet, maar ik wil de mensen in dit topic die zeker menen te weten 'dat zoiets nooit goed kan gaan' er graag op wijzen dat het bij mij in elk geval al bijna tien jaar perfect gaat, en vlagen van knusse monogamie afgewisseld worden met wat vrijere periodes.
Ik kan me heel goed voorstellen dat er een moment komt dat we helemaal geen zin meer hebben om de grenzen van onze open relatie op te zoeken (wanneer er kinderen komen heb je bijvoorbeeld rekening te houden met een veel grotere verantwoordelijkheid), maar misschien blijven we ook nog wel een tijdje doorrommelen. Het maakt me niet uit. Het 'open'-aspect van onze relatie is ook niet bijzonder belangrijk voor me, ik zou zonder enig probleem de rest van mijn leven enorm monogaam kunnen zijn en helemaal niks missen. En juist daarom zijn we er erg relaxed in, het is gewoon geen enorme issue.

Het kán dus wel werken, mits je een intense, volwassen relatie met elkaar hebt. Als je heel erg zeker van elkaar bent . Dan is dat puberaal jaloersige gedoe gewoon niet meer nodig.

[ Bericht 5% gewijzigd door minilotje op 25-09-2007 00:22:39 ]

quote:

Op maandag 24 september 2007 22:39 schreef releaze het volgende:
misschien moet je zeggen *blabla*

Er staat toch duidelijk vínd ik??? How obvious can it be?? Moet er echt bij iedere post een disclaimer??

Hmmm lijkt me toch allemaal vrij linke bedoening. Ik heb op dit moment geen relatie, geen scharrel, maar heb wel regelmatig sex met 1 en dezelfde persoon. Heb gezegd dat ze mag doen wat ze wil, maar graag wel even melden als ze naar bed gaat met anderen, heb geen zin om met een grote groep ziektes uit te wisselen.

Waarom denken mensen dat het linke boel is?

Omdat je verliefd kan worden op een ander, is dat dan niet zo in monogame relatie's, gebeurt dat daar nooit?
Daar gebeurt het net zo goed, je hoeft echt niet te neuken om verliefd te kunnen worden.
Hoeveel mensen raken hun partner wel niet kwijt omdat de ander zo'n leuk iemand op de werkvloer of op school is tegengekomen, is er nog niets lichamelijks gebeurt, maar je bent wel je relatie kwijt.

Dat gebeurt in monogame relatie's dus net zo hard, het kan ook in open relatie's gebeuren ja, net zo'n grote kans.

Ziekten, kan je je gewoon tegen beschermen en het lijkt me nogal logisch dat te doen, of je nu monogaam bent(laten we eerlijk zijn mensen die vanaf maagd af bij elkaar zijn en nooit wat anders kiezen zijn een zeldzaamheid) of niet.
Sterker nog, monogame mensen hebben veel sneller de neiging om te zeggen we kennen elkaar nu een maand of 3, komop, ik vertrouw je, zonder bescherming maar(zonder soa test) dan niet monogame mensen.

Maar zoeperzazke, waarom zou ik vrijgezel moeten zijn dan?
Ik ben geen vrijgezel, wil het ook helemaal niet zijn, het overgrote deel van mijn leven breng ik gewoon met hem door, maar heel af en toe doen we eens wat anders, vaak ook nog samen, heel zeldzaam apart van elkaar.
Zou mijn ogen uit mijn hoofd janken als ik vrijgezel zou moeten zijn, zou me rot voelen, hij is mijn zielsmaatje, mijn vriend, mijn minnaar, mijn medeouder en mijn partner.

En dat is dan allemaal niet echt omdat we zo nu en dan(daar kan gerust een half jaar of een jaar overheen gaan, we hebben ook een kind, dus wekelijks met een ander liggen rommelen kan niet eens al zouden we het wel willen, niet zonder het kind tekort te doen iig) wat met een ander rommelen?
Het hele jaar is nep zodra we een keer wat anders doen?

Dat jij het niets vind ok, voor jezelf, dit is iets waar je beide echt achter moet staan, bij voorkeur ook plezier kan hebben in het plezier van de ander, de ander dat ook echt gunnen, niet alleen dat je het pikt omdat je denkt dat het moet, maar er echt ok mee zijn.
Je moet het naar mijn mening ook niet doen omda je relatie duf is, ingeslapen is, dan zal je gewoon aan ons moeten werken, met anderen dingen doen lost daar niets in op, geeft alleen maar extra spanning, bij problemen kan je geen extra invloeden gebruiken.

Ik zou me opgesloten voelen in een relatie waarin er zware regels liggen, niet flirten, niet zoenen, niet vrijen, niet doen, jaloesie en bezitterigheid, het is gewoon niets voor mij, ik kan er niet goed mee overweg, ik wil vrij zijn in mijn doen en laten, gewoon lekker met de flow mee kunnen gaan en ik wil hetzelfde voor hem, ik wil hem niet beknotten, hij is niet mijn bezit.

Het is niet gezegd dat ik daar ook altijd gebruik van maak, dat ik bij elke gelegenheid op jacht ga naar wat lekkers, maar komt het voor mijn neus en loopt het lekker dan is de mogelijkheid daar, voor ons allebei, zonder dat je de ander kwetst, zonde gelieg en bedrieg, ik vind het ronduit heerlijk.

We zijn ook op andere vlakken erg vrij in de omgang met elkaar, we laten elkaar onszelf zijn en stimuleren dat, we zijn na een ruime 15 jaar nogsteeds verliefd, nogsteeds kusjekroel, nogsteeds is er geen ander die die plaats zou kunnen innemen, ook al hebben we rondgekeken

Ik zeg niet dat je vrijgezel moet zijn, zeker omdat je een kind hebt is het fijn als je samenwoont mer 1 persoon die ook nog eens de vader van je kind is. Maar als je met iedereen rondneukt (waar het in principe op neer komt), dan is jouw vriend gewoon 'de meest geziene persoon om seks mee te hebben', een van de velen, niet bijzonder meer. Dat heeft niets met jaloezie of bezitterigheid te maken, maar met het feit dat je een relatie hebt met elkaar. Van elkaar zijn hoort gewoon bij een goede, degelijke relatie.

Ik las deze week in de vriendin ook zo'n verhaal over een open relatie. De vrouw had een relatie met een andere man en die sliep ook 2 keer per week bij hen, en de man die vond het vreselijk moeilijk en was doodongelukkig, maarja, hij gunde het haar, dus het moest maar.
Ik kan daar gewoon met mijn kop niet bij. Als je van je partner houdt dan maak je elkaar toch niet ongelukkig door met anderen te flikflooien?? En zeg niet dat het je niks doet als je partner een ander neukt, want als dat zo is hou je kennelijk echt niet van elkaar....

quote:

Op dinsdag 25 september 2007 11:55 schreef zoeperzazke het volgende:
Ik zeg niet dat je vrijgezel moet zijn, zeker omdat je een kind hebt is het fijn als je samenwoont mer 1 persoon die ook nog eens de vader van je kind is. Maar als je met iedereen rondneukt (waar het in principe op neer komt), dan is jouw vriend gewoon 'de meest geziene persoon om seks mee te hebben', een van de velen, niet bijzonder meer. Dat heeft niets met jaloezie of bezitterigheid te maken, maar met het feit dat je een relatie hebt met elkaar. Van elkaar zijn hoort gewoon bij een goede, degelijke relatie.

Ik las deze week in de vriendin ook zo'n verhaal over een open relatie. De vrouw had een relatie met een andere man en die sliep ook 2 keer per week bij hen, en de man die vond het vreselijk moeilijk en was doodongelukkig, maarja, hij gunde het haar, dus het moest maar.
Ik kan daar gewoon met mijn kop niet bij. Als je van je partner houdt dan maak je elkaar toch niet ongelukkig door met anderen te flikflooien?? En zeg niet dat het je niks doet als je partner een ander neukt, want als dat zo is hou je kennelijk echt niet van elkaar....

Hoe arrogant om er van uit te gaan dat als JIJ dat zo voelt, dat Erodome dat dus ook zo moet voelen.

quote:

Op dinsdag 25 september 2007 12:12 schreef As_33 het volgende:

[..]

Hoe arrogant om er van uit te gaan dat als JIJ dat zo voelt, dat Erodome dat dus ook zo moet voelen.

Een topic is toch om je mening te geven? Dit is inderdaad mijn mening over deze situatie. Dat Erodome weer een heel andere mening heeft is juist het leuke van zo'n discussie.

Zoeperzaske, waarom moet je verplicht problemen hebben met het neuken van een ander?

Hoeveel mensen gaan niet vreemd en blijven daarna bij elkaar? Moeten die mensen het elkaar kwalijk blijven nemen, mogen ze elkaar vergeven, of kan dat niet, en 1 keertje kan nog, maar vaker? dan is het uit!

Je kan er maar het beste zo gemakkelijk mogelijk over denken, maar dat ben ik.

(overigens hebben wij geen echte open relatie, maar we weten wel allebei van elkaar dat het kan gebeuren. We hoeven alleen niet te weten waar, wanneer of met wie zeg maar)