Iedereen die serieus in wil gaan op vragen als:
-wat beweegt bewoner x
-wat raakt die mensen in dat huis
-hoe moeten die mensen verder in het leven
-hoe moet ik verder na deze mensen
is hier weer net zo welkom als in alle voorgaande topics "Voer voor psychologen en "Psychologische profielen: Crunching characters".
Wees gewaarschuwd: pittige teksten in het vooruitzicht 
Om verdere verwarringen te voorkomen: we sluiten dit forum weer als het boven de 50 posts is gekomen. Wie wil sluiten: eerst hier een post plaatsen met een aankondiging zodat er geen misverstanden ontstaan en bij voorkeur niet middenin een drukke discussie doen, maar de volgende ochtend. Citeer dan vervolgens even de laatste post in de nieuwe topic. Zo houden we de beste kans dat het een coherent verhaal blijft. Er wordt veel werk gestopt in dit topic: laten we dat samen in ere houden.
Van Hunter - 19 Oktober 1999 @ 08:31. (258)
--------------------------------------------------------------------------------
Uit zuinigheidsoverwegingen ga ik nu weer verder in deze topic. Man, ik werd helemaal gek gisteravond, en er kwamen zo snel nieuwe topics bij (en allemaal met hetzelfde onderwerp) dat ik niet meer bij kon houden waar ik zelf had gereageerd. Nu zijn we tenminste weer 'onder ons'.
Wat mij interesseert is het feit dat iedereen over het hoofd heeft gezien dat Bart genomineerd zou gaan worden. Ik denk dat we ons in dat opzicht teveel hebben vastgepind op de individuele karakters (en onze eigen persoonlijke afkeer). Duidelijk is dat het 'groepsgevoel' een belangrijk element is geweest in de nominaties. Bart en Sabine waren alleen handtastelijk met elkaar, nooit met andere leden van de groep. Dit werd niet geaccepteerd.
Mona mag dan misschien geen hogeschool-student zijn maar ze heeft wel ingezien dat ze zich door zich onderdanig/gedienstig op te stellen zou kunnen handhaven in de groep.
Ik heb Ruud echt lange tijd als de leider van de groep gezien, maar ik denk dat hij die verantwoordelijkheid niet meer kan/wil dragen. Die hele houding van hem: vaak gebukt, gekromd, in elkaar gekropen. Excuses bedenkend voor al zijn acties. Voor mij is hij alpha-af en speelt hij alleen nog maar de rol van hofnar.
Bientje zal vertrekken (de keus voor het NL-publiek tussen misbruikster en slachtoffer/underdog zal eenduidig zijn)
Na het vertrek van Bientje en als de rook rond de puinhopen is opgetrokken zal er een pikorde zijn.
Willem komt triomferend aan top. Karin zal zijn grootste concurrente zijn (haar kamp heeft gezegevierd). Mona zal zich opnieuw een plaats moeten verwerven nu zien Bien en Bart (die op haar gestemd heeft) kwijt is als medestanders. Haar target zal in verhevigde mate Ruud zijn.
Male bonding zal een belangrijke rol gaan spelen de komende weken. Ik vraag me af of er ook weer nieuwe groepjes ontstaan, of dat niemand dat nu nog aandurft.
Ik denk dat de meest in aanmerking komende persoon daarvoor Karin is. Zij is een sterke vrouw, die precies weet wat zij aan deze situatie heeft. Bovendien kan zij op onverwachte situaties snel inspringen en handelen (zie de levensbedreigende wond van Ruud , terwijl Bientje de trauma's van de bijl weer zag bovendrijven).
Daarnaast kan zij de hele situatie als een grapje en onbelangrijk afdoen, wat een van de sterkste wapens is in zo'n overleving. Bianca bijvoorbeeld zal altijd alles serieus nemen, tenzij na zo'n overweging er achter is gekomen dat het toch niet zo serieus is.
Willem is dan ook een belangrijk persoon in de groep. maar geen natuurlijke leider. Hij vindt het prima de tweede man te zijn. Hij kan zich goed handhaven in de groep en durft voor zijn mening op te komen, maar zal nooit het zelfvertrouwen hebben om het voortouw te nemen. Bijvoorbeeld om als eerste iemand aan te vallen, wegens gedrag dat de groep niet ten goede komt. Bij het stemmen zegt hij dat wel, maar dan is het opgelegd door de leider (BB).
Bart is te veel een militair en zal zich goed voelen in een dienende rol (bijvoorbeeld het enthousiasme waarmee hij zijn broer in het restaurant zal gaan helpen). Maurice en Mona zijn al helemaal geen leiders en ik hoop dat ik dit hier niet hoef uit te leggen.
Bientje ligt er wat mij betreft uit. Niet alleen door hoe ze door V. in beeld wordt gebracht, maar ook omdat het daadwerkelijk een onprettig groepspersoon is.
Tot slot Ruud. Hij is geen leider. Hij heeft in het begin die rol een beetje opgelegd gekregen door zijn opvallende verschijning, maar nu is toch duidelijk dat hij niet de groep kan dragen. Ondanks zijn redelijke imitatie van de silverback (die door Mona subiet met de rug gelijk is gemaakt ) is hij er alleen maar om de lieve vrede te bewaren.
Van Willem zal Karin geen 'concurrentie' hebben, hij vindt alles best en hoeft niet zo nodig de leider te zijn. Hij is zelfverzekerd genoeg om zich in meerdere rollen op zijn plaats te voelen.
Ik denk dat er nog hele bijzondere dingen gaan gebeuren als Sabine blijft. Sterker nog: ik voorspel een bepaalde mate van oorlog! Ze zal zich gaan afzetten tegen de groep, heeft Bart niet meer om zich heen, en ook Mona zal afstand nemen. Die heeft inmiddels wel duidelijk begrepen dat afzondering van de groep een goede indicatie is voor de volgende nominatie. Interessante ontwikkelingen!
) en zal de meeste stemmen van het volk krijgen.Aan de andere kant denk ik dat Bart een leukere rol gaat krijgen/spelen als Sabine eenmaal verdwenen is. Het is echt een zacht ei, die zich door een dominante vrouw op zijn kop laat zitten. Misschien zal hij Karin nog wel van Maurice afpakken 
.
Een van de meest opmerkelijke kenmerken van Sabine vind ik haar gebrek aan zelfreflectie. Ze weigert te realiseren dat haar eigen gedragingen resulteerden in de nominaties. Ze schuift alles af op de anderen: Karin, Bianca en Maurice zijn een kliek, Willem ziet concurentie en Ruud is een teddybeer (neanderthaler/simpele ziel: kan er toch ook niets aan doen, het is 'm vergeven). Dat ze zelf enige verantwoordelijkheid kan nemen in het genomineerd zijn (ze neemt alleen van de groep, brengt zelf niets in en kankert alleen op de groep: ergo de groep moet haar niet) wil er bij haar niet in. Als ze dat in haar leven nooit wil inzien zal ze nooit tot volle wasdom komen, want alleen door te realiseren wat je gedragingen voor gevolgen (kunnen) hebben -zonder dit in het extreme te trekken en paranoide te worden: een neiging die je bij Bianca af en toe treft- kan je er van leren. Als je van alles wat je overkomt een oorzaak buiten jezelf geeft wordt je eigenlijk een machteloos persoon (ziek zwak en misselijk: somatische gevolgen niet uit te sluiten). Het gebrek aan zelfreflectie lijkt ook de basis voor ultra-ergernis wekkende hypocritie: Anderen beschuldigen van iets wat je zelf ook doet, namelijk stiekum gedrag. Als je de vaardigheid hebt om jezelf enigszins realtisch door de ogen van een ander te zien kan je dergelijk gedrag bij jezelf ontdekken. Het inleven in een ander is een vaardigheid die kinderen pas op latere leeftijd leren. Het moet ze echter wel aangeerd worden. Dat schijnt bij Sabine nooit gebeurd te zijn. Waarschijnlijk het gevolg van het feit dat ze enigs kind is: haar ouders hebben haar altijd bejubeld (ze zijn blij met haar), en zij denkt zodoende dat iedereen haar bejubeld, en als iemand dat niet doet is die "heel stom, hoor". In de grote boze buitenwereld kan Sabiene haar zelfinzicht (dat ze NIET perfect is) ontlopen door zich te omringen met meeknikkende vriendjes (Bartjes) en vriendinnetjes (Monaas). Of ze ooit volwassen genoeg wordt om echt de confrontatie met zichzelf (in plaats van de buitenwereld) aan te gaan kan ik niet voorspellen. Ik hoop het voor haar. Maar vooralsnog hoop ik dat ze weggestemd wordt!
Ook Mona en Ruud schuiven overigens hun eigen verantwoordelijkheid weer aan de kant en ruilen die in voor iets anders namelijk geschoven en ingeruild voor iets anders: behoefte aan een autoriteit, namelijk big brother Veronica. Door te zeggen het moet van V. hoeven ze zelf niet echt meer te denken (alleen uitvoeren; wir haben es nicht gewusst). Samen met Sabine lijken Ruud en Mona mij wat betreft het qua intelligentie de mindere goden in het gezelschap.
Het dingen niet snappen van Ruud ("Ik begrijp het niet,joh"), is ook een strategie ook niet zelf verantwoordelijk te zijn: als je er niets van snapt kan je er ook niet aandoen (je weet namelijk niet wat). Zijn ogen-sluiten (struisvogelpoltiek: ik zie het niet, dus het is er niet, dus hoef ik er ook niets mee te doen) is ook in die richting te interpreteren.
Liverpool - JFT 96 - Never forgotten
Ik zat net naar de streams te kijken en de volgende situatie ontvouwt zich: Mona zit alleen te lezen in de woonkamer, Maurice, Karin, Sabine, Bart (misschien Willem ook) zitten te praten in de slaapkamer. Ruud en Bianca praten in de tuin. Ik volgde het gesprek tussen de laatste twee:
Ruud zegt tegen Bianca dat hij het slecht onderbouwd heeft toen hij zijn reden om Sabine te nomineren bekendmaakte. Het was te specifiek, zei hij, ik had het beter in algemene termen kunnen plaatsen, zoals de anderen deden. Hij voelt zich duidelijk nog ongemakkelijk bij de woede die Sabine ten toon spreidde.
Dan gebeurt er iets interessants: de "alpha" Ruud vraagt raad aan Bianca. Of zij hem kan zeggen hoe het moet, nomineren. Bianca roept direct: "onderbouwen, maar niet bang zijn om het te zeggen zoals het is. Je bent geneigd om de boodschap te verzachten, maar het blijft slecht nieuws, dat komt toch hard aan. Wat jij doet, is dat je jezelf tekort doet. Jij komt tegemoet. Hoe doe je dat thuis eigenlijk, als er ruzie is?". Ruud knijpt zijn ogen bijna stijf dicht. Een echt antwoord komt er niet uit. Ze praten nog even door over dat "jijzelf de enige bent die je gelukkig kan maken"
Ondertussen hebben Maurice en Karin de slaapkamer verlaten, voegt Willem zich bij Mona (die doorkrijgt dat Willem ook een goed "maatje" zou zijn) en beginnen de geliefden nogmaals over de andere bewoners, knus samen op bed liggend. Bart lijkt in een soort "nu of nooit" stemming. Hij lacht haar frustraties weg, geniet van de laatste paar dagen met zijn geliefde. Ze voeren een gesprek over Bianca's "zelfverheerlijkende opmerkingen" (Ik kan heel goed...) Sabine wordt daar boos van, Bart kan erom lachen. Met Karin en Maurice heeft S. geen problemen, vooral Bianca zit haar dus dwars. Maar ze denken "die twee dagen ook nog wel door te komen". Ben benieuwd of de geliefden afspraken hebben gemaakt over het beiden tegelijk het huis verlaten. Wait and see!
Aan dat soort informatie heb ik echt wat. Gewoon even voor mij als iemand die niet constant naar de streams kan kijken vertellen wat er zoal gebeurt in het huis.
Bedankt, ik hoop meer van zulke goede bijdragen (van jou of anderen) tegen te komen!
Wel dus. Zou hij spijt hebben? Nauwelijks
Bij Ruud probeer ik nog steeds uit te vinden aan wat voor stereotype hij me ook al weer doet denken: hij probeert met een door ervaring gepolijste sociale kunde de groep te sturen maar als hij er achter komt dat mensen dat dan ook van hem beginnen te verwachten geeft hij niet thuis. hm.
Zoals al getypeerd werd begint hij dan maar de BB regels als richtlijn te gebruiken en is er ondertussen achter dat dat niet werkt. (Mona nog steeds niet overigens, die blijft zeuren over 'dat mag niet van papa').
Waarom zijn de nominaties niet zo gegaan als de meesten verwachtten en uitgeanalyseerd hadden? Simpel, wij hebben de antipathie tegen Sabine onderschat. Hoe dat zo gekomen is weet ik niet precies. Op het risico af een 'Sabine'argument te gebruiken: ik denk dat Veronica Sabine te mooi heeft af proberen te schilderen en daardoor de negatieve kanten heeft onderbelicht. Wij als kijkers zagen pas op het einde dat wat de bewoners al veel langer zagen en zij zagen dus ook beter dat Mona wel tot de volgende ronde kon wachten. Jammer voor ons. Aan de andere kant, ik heb goede hoop dat Bart Sabine volgt, of zelfs Sabine Bart volgt (kans is nu iig <> 0). Als de rest de Mona-boot afhoudt kan die ook nog wel eens opstappen tenzij ze haar illusie over het winnen combineert met een erg grote behoefte aan geld. Ach ja.
Op de rest kom ik terug, ik moet nog afwassen. 
Dat kan komen omdat er mensen zijn die wat kleurloos lijken en geen sterke verschillende persoonlijkheden hebben, het kan ook komen door het feit dat er knoppen bedient worden door mensen die bepalen wat wij zien en in welke contekst. (Hoewel in mindere mate, maar dit is ook via internet mogelijk)
Blijft natuurlijk de vraag waarom Sabien in de afgelopen weken dusdanig in populariteit is gedaalt. Het kan zijn dat haar ware aard boven kwam, het kan ook zijn dat het beeld materiaal handig is gesneden en is voorzien van commentaar, het kan ook zijn dat wij, de kijker en luisteraars, pas na een maand door de leuke verpakking kunnen kijken.
Ik zie vooral veel in de laatste opties.
Wat mij is opgevallen is dat vanaf het moment dat de beide love-birds naar elkaar trokken er problemen kwamen met de groep. En volgens mij ligt hierin ook de reden van de nominatie(s).
Over Bart is bijvoorbeeld geen kwaad woord gezegt en hij is dus, naar mijn idee, genomineerd louter en alleen vanwege zijn associatie met Sabbeltje.
Ze sloten zich af van de groep en dat werd niet geaccepteerd. Terwijl de hele groep zich aan het uitleven was op muziek lagen Sab&Bart onder de deken naar de postzegelverzameling van Bart te kijken.
Het is natuurlijk heel leuk om prille liefde mee te maken maar het is ook irritant.
Wanneer een groep op "zuiver" vriendschappelijke basis bij elkaar is en elkaar probeert te leren kennen is er niets zo vervelend als een koppeltje dat de hele tijd aan elkaar zit te friemele, achter bomen kusjes aan het geven is en telkens weer is "verdwenen".
Niet?...
Wat onze Rudy betreft: hij voelt zich steeds minder tof, gedwongen in die "vaderrol" etc. Ik denk dat hij het nog heel zwaar gaat krijgen en misschien wel zelf opstapt: straks komen de feestdagen weer...krijgt hij het over zijn hart om weg te zijn??? En dan krijg je een nieuwe interessante situatie: wie neemt die, belangrijke, rol over??...maar dat is misschien iets om te bespreken als het daadwerkelijk gebeurd is.
Het is waar dat Bart vooral is genomineerd vanwege Sabine. Ik heb het al ergens anders gepost: De groep (en wij niet) zat alle dagen tussen het gevoos en gevrij van het stel. Als ze Mona en Sabine hadden genomineerd, was de kans groot geweest dat Mona was weggestemd door Nederland en dan waren ze nog niet van het stelletje afgeweest. Nu gaat ze zowiezo uit elkaar. Wij hebben dat onderschat, de behoefte om ze uit elkaar te drijven was sterker dan het onrechtvaardigheidsgevoel naar Mona toe. Zij is aan de beurt bij de volgende stemronde.
Nog een klein stukje streams, voor de liefhebbers: rond een uur of twee vanmiddag waren Bianca en Maurice elkaar aan het overhoren over de postcodes. Ze klaagden beiden dat het niet zinvol leren was. Bianca zei vervolgens dat het heel goed uitgedacht was van de redactie. Deze opdracht dwingt tot afzondering ipv samenwerking. En het is niet leuk om dingen te leren die niet zinvol zijn. Beide dingen kunnen mensen over de grens duwen. Dat is waar V. op uit is, volgens Bianca. Maurice kon dit alleen maar beamen, stilletjes haar verstand bewonderend.
Sabine ligt op het veldbed in de tuin, Bart houdt haar warm. Hij streelt haar, letterlijk en figuurlijk. Maar ze raakt snel verveeld en begint hem te weren. Zingt zelfs een stukje van "Leave me alone" van Michael Jackson. "Ga brood bakken, Bart!", roept ze nog.
Bart staat met Ruud brood te bakken. Het gesprek gaat (weer) over de nominaties. Ruud (de eeuwige vredestichter/Weegschaal) geeft Bart een opening tot gesprek: Jammer dat er iemand uitgaat donderdag. De groep was net over het verlies van Martin en Tara heen, Mona is erbij gaan horen. Bart zegt"ja, het is natuurlijk onvermijdelijk dat er iemand uit moet. Maar of het dan op zo'n manier moet.."
Bianca en Willem bespreken het stelletje in de woonkamer. Bianca twijfelt of de liefde "daarbuiten" blijft bestaan. Ze denkt dat het vooral voor hier was.
Willem:"Ze stellen zich kwetsbaar op, logisch als je je zo voelt, maar je zondert je toch af".
Bianca: "Als Bart weggaat komt ze op een eilandje te staan"
Willem:" Ze heeft gewoon een onaangenaam karakter. Ik moet er niet aan denken met haar over te blijven. Daarom heb ik haar vooral genomineerd."
Bianca: "Ze is inderdaad niet makkelijk".
Willem over Bart:"Ik vond hem wel gewaagd, gedurfd. Sabine heeft hem gewoon aan het lijntje gehouden. Bart wil buiten het huis wel verder gaan met haar."
Bianca: "Ik zou niet graag zien dat hij op zijn bek gaat of zo, dat zou ik sneu vinden."
'k vind dit topic zeer interressant, maar ik zit nog maar in 6vwo, dus aan echte kennis over psychologie enzo ontbreekt het me. Dus graag even wat boeken over groepspsychologie, die ik ook kan lezen zonder psychologiestudie
Bij de eerste nominatie zag je vreemd genoeg dat er verschillend werd gereageerd op de mensen die zich niet direct profileerden. Sabine en Maurice kregen geen tegenstemmen, Willem kreeg er drie. De laatste weken zijn deze mensen meer zichzelf geworden. Maurice blijkt dan gewoon een oppervlakkige persoonlijheid te zijn, die weinig gevaar oplevert. Willem ontpopt zich tot een hartelijk persoon, die bereid is iedereen een kans te geven. Als voorbeeld hierbij dient zijn houding t.o.v. Mona.
Sabine ten slotte blijkt ook erg oppervlakkig te zijn, maar met een scherp randje. Eerder zijn genoemd gebrek aan zelfreflectie, verwend want enig kind, geen groepsmens. Met name het feit dat ze slechts negatieve dingen toevoegt aan de groep, heeft haar opgebroken. Terwijl zij het druk had met mooi en neutraal zijn, brak er af en toe iets van haar ware aard door. Door haar gebrek aan diepere sociale vaardigheden heeft niemand genoeg vertrouwen in haar. Mocht het nog eens echt zwaar worden in het BB-huis, dan is Sabine niet degene die een schouder kan bieden, of een opbeurend woord. Karin verwoordde iets dergelijks bij de nominaties.
Tot slot nog dit: Iemand noemde Bart de brug tussen de verschillende groepen. In mijn ogen is Maurice de verbindende persoon. Naast zijn vriendschap met Karin (waarbij hij Bianca voor lief neemt) heerst er tussen hem en Ruud&Willem een sfeer van 'Oude jongens, krentenbrood'.
Een nieuwe leider...
Ik denk dat de meest in aanmerking komende persoon daarvoor Karin is. Zij is een sterke vrouw, die precies weet wat zij aan deze situatie heeft.
Ik ben nieuw hier, maar wil graag even reageren op de vraag leiderschap in de groep.
Ik ben het met Snof eens dat Karin de meest logische nieuwe leider is.
Bianca is te verstandig om deze rol op te eisen, al heeft zij bvolgens mij wel het intellect en het gezag om dit te doen. Leiderschap is volgens mij echter niet de juiste strategie om Big Brother te winnen. Bianca is zich daar volgens mij bewust van. Leiderschap lokt zonder meer reacties op. En de strategie om zolang mogenlijk over te blijven is een low profile houden zolang er conflicten zijn. Pas als de grope weer tot een homogeen geheel is gesmeden is het de tijd om je te profileren. Voor alles wat conflict is, dus ook stemmen, moet je oppassen. Dat heeft Bianca goed door, Willem ook en Maurice ook denk ik.
Mona moet zometeen op zoek naar een nieuw maatje. Als Karin de nieuwe leidster wordt is het denk ik voor de hand liggend dat Mona probeert zo snel mogelijk haar relatie met Karin te verbeteren. Mona heeft deze ronde gegokt op het verkeerde paard en voelt de dreiging om haar late binnenkomst nog steeds. Zij is voortdurend bezig met binnen blijven. Dat is niet alleen te zien in haar bezigheden om haar positie in de groep veilig te stellen. Dat zie je ok in haar voortdurende referenties naar 'de kijkers'. Haar pogingen zijn echter te onsubtiel om stand te houden. Naarmate de groep kleiner wordt is het minder makkelijk om roddelen als middel van binding te gebruiken. De loyaliteit van de anderen ligt namelijk niet in de eerste plaats bij haar. Dus dit gedrag zal als bedreigend voor de groep worden beschouwd.
Karin zal denk ik na het vertrek van Sabine en/of Bart door haar overwinning en dominante positie te veel gaan hangen in die rol en de volgende zijn die irritaties opwekt bij de groep.
I had alot to learn.
CORRIE VERKERK
KONINGSDRAMA BIJ CHIMPS IN BURGERS' ZOO
In Maart 1984 verschenen de koppen in de krant: 'Aap stort zich van rots' en 'Een vlucht in de dood'. Chimpanseekoning Nikkie was verdronken. Zelfmoord? Een ongeluk? In elk geval was het de dramatische finale in een strijd om de macht onder de apen. Otto Adang momenteel bij het Apeldoornse Politiecentrum onderzoeker naar agressief menselijk gedrag schreef er jaren na dato een boek over. Nikkie siert de omslag, al gaat het om meer dan het koningsdrama alleen. De hele chimpanseefamilie komt aan bod: Mama, Puist, Gorilla, Krom, Oor, Roosje, Tarzan, Spin, Tepel en al die andere bewoners van het dierenpark. Hun gedragingen, hun *menselijkheden* geven, aldus de schrijver, niet alleen een beeld van de apengemeenschap maar 'vormen ook een spiegel voor ons allemaal. Als jong onderzoeker raakte hij gefascineerd door het leven in de apenclan. Elke dag, als hij op de fiets naar Burgers Zoo reed, voelde hij zich 'als in een tijdmachine' "Een machine die mij miljoenen jaren terug bracht, als ik van huis naar het chimpansee-eiland reed." Een eiland van nog geen hectare groot. Al snel ontdekte hij Nikkie. Nikkie was de baas, een imposante verschijning. Adang: "Zijn haren stonden voortdurend een beetje overeind, zodat hij groter leek dan hij in werkelijkheid was. Als hij aan het imponeren of bluffen was, liep hij met zijn haren volledig overeind, stampte met zijn voeten en sloeg met zijn handen op de grond." Dat maakte indruk. De overige chimpansees benaderden hem onderdanig, met hijgende ho-ho-geluiden. Voor zijn leven op het apeneiland was Nikkie 'artiest' bij Holiday on Ice, maar die tijd was grotendeels vergeten. Nu heerste hij als de machtigste chimpansee van Nederland, van Europa zelfs'. Immers‚ nergens anders leefde zo'n grote groep chimpansees in gevangenschap. Net als 'menselijke' heersers zocht de leider een bondgenoot. Yeroen, ooit zelf aanvoerder van de groep, was de uitverkorene. De andere mannen, Luit en Dandy, kwamen er niet aan te pas. Maar zoals dat bij een goed koningsdrama hoort, is het wijselijk niet al te zeer te bouwen op de naaste 'vrienden'.
Onderdanig
In 1980 verbrak Yeroen zijn band met Nikkie, en eiste Luit het leiderschap op. De afgezette koning kroop in de rol van *onderdanige* en wachtte op een nieuwe kans. Die kwam enkele maanden later. Op een ochtend vond verzorgster Jacky Hommes de pas gekroonde Luit zwaargewond, en gecastreerd, in zijn hok. Yeroen en Nikkie hadden hem vermoedelijk samen aangevallen. Luit overleed later op de dag; het gezag van Nikkie was hersteld. Toch bleek hij niet onaantastbaar. er waren incidenten, zoals een jaar voor Nikkies dood. Adang beschrijft in zijn dagboekaantekeningen een aanval van Yeroen en Dandy: "Nikkie rent het terrein over, gaat recht op de gracht (die het apeneiland van de mensenwereld scheidt, red.) af en springt eroverheen. Hij gaat dwars door de dierentuin, komt langs het safaripark, steekt een weg over en komt tot stilstand in een bos." Zoiets was nog nooit gebeurd, maar daarna leek de rust terug te keren. Nikkie en Yeroen maakten weer 'avances'. Adang: "Nikkie is druk bezig zijn bondgenootschap met Yeroen nieuw leven in te blazen: hij steunt hem volop en vlooit lang en intensief met hem. ' Maar van onvoorwaardelijke trouw was geen sprake meer. Langzaam maar zeker verdween Nikkie naar de marge. Zes jaar lang was hij de onbetwiste leider. Zijn dood kwam daarom als een schok. Opnieuw rende Nikkie naar de gracht, sprong, maar dit keer zonk hij als een baksteen. Eenmaal uit het water bleek er geen redding meer mogelijk. Zijn verzorgster probeerde het tevergeefs nog met mond-op-mond beademing.
Dandy zou, na Nikkies dood, de scepter overnemen. Maar ook Yeroen bleef een geduchte rivaal. De dood van Nikkie werd door de media, aldus Adang, behandeld als of er een staatshoofd was overleden In 'zelfmoord' geloofde de onderzoeker niet. Een verbroken bondgenootschap of samenzwerende rivaal, is, ook in de chimpanseewereld niets bijzonders. "Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden voelde Nikkie zich waarschijnlijk ernstig bedreigd, en probeerde de gracht over te springen Dat was een jaar eerder al eens gelukt, dus waarom nu niet." Het observeren van chimpansee maakte bij Adang later plaats voor het onderzoeken van menselijk gedrag [....]
Klinkt dit jullie ook bekend in de oren?
geweldig stukje, dat uit de Parool. Ik ben zelf van mening dat we nog veel kunnen leren over onszelf door naar de apen te kijken. Zelfs met stront gooien (favoriete chimp-bezigheid) gebeurt in de mensenwereld regelmatig, alleen is die stront dan vepakt in leuke persberichten of ludieke postings (eh..).
Nog even over de aflevering van vannavond:
het gesprekje op de banken was weer een waar feest voor lichaamstaal-adepten:
- Bart op de agressieve toer: armen achter het hoofd gevouwen, en uitgerekt, om zich zo groot mogelijk te houden, gevouwen been gericht op zijn geliefde (beschermend)
- Het driemanschap op de bank (Karin, Maurice, Bianca): lichaamsdelen wijzend naar elkaar.
- Maurice tijdens het gepraat van Sabine: armen stijf over elkaar, en kaken op elkaar geklemd: hij staat zichzelf niet toe ook maar een woord te uitten. (in het driemanschap komt hij trouwens wel langzaam maar zeker los)
Waar ik me een beetje over verwonder is de strategie van Mona: nog steeds roddelend/pratend (al naar gelang je gezichtspunt) bij Sabine, en in iets mindere mate bij Bart. Agressie en achterdocht voedend: "ik weet zeker dat de rest overlegd heeft", "ik weet zeker dat K, B en M tegen jullie gestemd hebben". Wat ze hierbij denkt te winnen (behalve op korte termijn) is me onduidelijk. Misschien nog steeds een manier om de aandacht van zichzelf af te leiden?
Bart heeft op Mona gestemd, en de reden daarvan lijkt me wel duidelijk: eigenbelang. Mona haalt aandacht weg bij Sabine. Aandacht, die Bart voor zichzelf wil hebben. Al hengelend ("als jij deruit gaat, ga ik ook weg") probeert hij erachter te komen wat Sabine van plan is te doen als *hij* weg moet. Erg boos op de groep is hij niet: misschien had hij, ondanks zijn grote mond, toch wel iets verwacht..
Sabine, ten slotte: wie riep daar "narcistisch"? Totaal overdonderd door kritiek op haar persoon, slaat ze uit alle macht om zich heen. Haar woede richt zich niet zozeer op 1 persoon, maar meer op het feit dat ze genomineerd is. Niet 1 keer is er ook maar een spoortje zelfkritiek te bespeuren.
Haar reaktie tov Bart is ook interessant:
Ze wil een stoel door de ramen gooien (wie was er ook weer lief en aardig?), niet tegen iemand's hoofd stukslaan.
Bart heeft meer zin om in zichzelf terug te kruipen, en er in het holst van de nacht vandoor te gaan. Niet via de voordeur, want die deur staat symbool voor De Afgang. Nee, dan liever als Rambo de schutting over, of snaaks via de dagboekkamer een dikke neus voor de kamera trekken, en ervandoor.
Murphy
(Geen Mental Coach, spiegeloog of RIAGG-arts)
Voyeur schreef: Overigens op het thema Freudiaanse versprekingen: je schreef 'hij verstelt zich wel weer' Moest het een h zijn of zie je hem als een lappendeken?
Voyeur, ik wist niet dat ik het in mij had! (een verschrijving dus)
Murphy vraagt: Wat bedoel je trouwens met socialisaties uit het verleden?
(Ik heb mijn eigen antwoord al meerdere keren terug gelezen, terwijl ik het niet schreef.....)
Wat ik bedoel met socialisatie vanuit het verleden?
Onze manier van handelen en reageren wordt veelal bepaald door ervaringen vanuit het verleden. Als we onvrijwillig worden geconfronteerd met een situatie (die lijkt op een situatie van vroeger) is de kans groot dat we (geheel onbewust) reageren met oud, aangeleerd gedrag. Meestal gaat dat zelfs terug naar de kinderjaren en de relatie met de ouders. Als Ruud in de rol van kind gaat zitten (en zoals jij zegt kindmens), verwijst dat naar de verhouding tussen hem en de ouder(s) of andere autoriteitsbekleeders.
Tijdens de nominaties wordt hij gedwongen (door een 'ouderlijke' macht) om een (negatieve) uitspraak te doen over mensen. Dat past niet in zijn aard, want op de keeper beschouwt vind hij iedereen aardig. In BB wordt hem geen keus gelaten. Dat maakt zijn gedrag in de DK ook zo duidelijk. Hij zit op een stoel waar hij zich ongemakkelijk bij voelt. Het is alsof hij, tegen zijn wil in, de vraag moet beantwoorden of hij meer van zijn vader houdt dan van zijn moeder. Hij nomineert Sabine, maar niet Bart. Hij beantwoord de vraag wel vanuit een zuiver geweten, maar het moeilijke is dat op het moment van nominaties hij de gevolgen nog niet kan overzien. Als hij met de uitslag van de nominaties wordt geconfronteerd (en dus met zijn eigen aandeel) voelt hij zich allerminst prettig. Maar er is geen weg meer terug. Hier lijkt hij terug te vallen in een oude rol. Hij reageert als een jongetje die zijn moeder heeft gekwetst (ik houd wel van je, echt waar!). Hij wil de ander geen kwaad doen of kwetsen, maar uiterlijke omstandigheden hebben gemaakt dat hij daartoe moest overgaan. Wat daarna gebeurt is eigenlijk een innerlijk proces van Ruud. Wat het bij hem naar boven haalt weet ik niet, maar de wijze waarop hij er mee worstelt doet vermoeden dat het iets is vanuit het verleden waar Ruud nog niet mee 'klaar" is. Toch blijft Ruud wel verantwoordelijk voor de gemaakte keuze. Door één van een stel te nomineren heeft hij het zich wel extra moeilijk gemaakt. Hij zou bij mij meer respect afdwingen als hij daar rekenschap van zou geven.
VOOR DE GEINTERESSEERDEN: ik heb wat geschreven over Maurice zijn agressie (de koude oorlog volgens Moor) op de topic voor ASTROLOGEN.
--------------------------------
niemand is perfect, wees niemand
quote:
op 10-19-1999 om 03:00 PM schreef Beeezzz het volgende:
Ik heb niet direct het idee dat de lelijke kant van het karakter van Sabien heeft geleid tot de nominaties. Ik denk dat alle bewoners goede en minder goede kanten hebben en van een aantal bewoners hebben we een stukje van die kant kunnen zien. Bij anderen minder of niet.
(...)
Blijft natuurlijk de vraag waarom Sabien in de afgelopen weken dusdanig in populariteit is gedaalt. Het kan zijn dat haar ware aard boven kwam, het kan ook zijn dat het beeld materiaal handig is gesneden en is voorzien van commentaar, het kan ook zijn dat wij, de kijker en luisteraars, pas na een maand door de leuke verpakking kunnen kijken.
Ik zie vooral veel in de laatste opties.
(...)
Over Bart is bijvoorbeeld geen kwaad woord gezegt en hij is dus, naar mijn idee, genomineerd louter en alleen vanwege zijn associatie met Sabbeltje.
(...)
Niet?...
Eens, Beeezzz.
Ik ben het echter niet met je eens over de niet kleurrijke persoonlijkheden van de anderen. Telkens wordt er door Veronica iemand uitgepikt, die van zichzelf al negatieve dingen heeft (en dat heeft iedereen: "niemand hoeft alleen maar goed of slecht te zijn"). Deze persoon wordt dan in een extra kwaad daglicht gesteld.
De volgende die zich hiervoor lenen zijn bijvoorbeeld Maurice (grote schijnheil) en Bianca (ik ben oh zo diep). Ze hebben zich volgens mij van tevoren goed verdiept in de persoonlijkheidsprofielen van de deelnemers en weten precies, wat aan welke persoon irritaties kan opwekken.
Ik denk dat er nu mensen zijn, van wie je nog weinig ziet, die straks in een kwaad daglicht worden getoond.
En het zou me ook niet verbazen als na het vertrek van Sabine, er ook weer allemaal positieve beelden van haar worden uitgezonden (voorbeeld Martin).
Even in sneltreinvaart wat reacties:
Karin is zonder twijfel de enige leiderspotentie in de groep. Ruud heb ik vanaf het begin als te zwak beschouwd. Hij is een simpeler omgeving gewend en is overvraagd. Karin, Bianca en Bart (ja mijn stokpaardje; als enige vind ik wel het een sterke persoonlijkheid) en in mindere mate Willem heeft hij al wel erkend als zijn meerderen.
De kijkers liepen daarbij achter en VOO toonde ook lang vooral de Ruud=leiderrol. De streams zijn zowieso een betere infobron.
Ruud is fysiek óp en gepasseerd door alle mannen (is ie niet gewend). Sociaal is hij gepasseerd binnen de groep; intellectueel weet hij de mindere te zijn. Dat is nooit de kracht van deze Neanderthaler geweest.
Ik vraag me zelfs af of hij buiten het huis niet ook al in afbrokkeling was. Je gaat niet 3 maanden in dit huis zitten als je helemaal oke in de buitenwereld staat (baan, vriendin, kinderen). Ik twijfel bijvoorbeeld of die baan wel zo echt was: kun je leven als masseur van een dameswielrenploeg in NL (zo ja, dan toch hooguit van die ene topploeg; heeft iemand daar verstand van). Ik denk dat hij in ieder opzicht zijn grenzen in zicht had en ze in BB had willen verleggen. Hij knakt nu geconfronteerd met de nog hardere realiteit binnen het huis. Ik zie hem niet eindigen als de gelukkige winnaar; ik zie hem als een van de grootste kandidaten voor zwaar letsel. De ultieme en publieke afbraak kon wel eens teveel zijn voor de resten van zijn ego. Hij kan zijn ogen niet verder sluiten (letterlijk en figuurlijk) voor de confrontatie met zichzelf.
Willem is leep; prachtig woord en erg treffend in zijn geval. Hij is de prototypische bekeken speler. Heeft mijn speltheorie verhalen vast gelezen Weet hoe je de koe en de geit moet sparen(of was nou de kool?; anyway hoe je zuinig met eetbare dingen moet omgaan.) en manouvreert zo dat hij geen deel wordt van een kamp, redelijk ligt bij iedereen en de kritiek op anderen doseert en varieert per individu. Hij stookt, maar het valt niet zo op en al helemaal nauwelijks in de beelden die VOO uitzendt. Het is tekenend dat Ka, Ma, Ba en Bi niet zo veel met hem op hebben. Dat zijn de meest sensitieven in de groep met een neus voor problemen.
Karin; fantastische, complexe en getroubleerde vrouw. Prima leidersfiguur voor deze wat zwakke groep. Ze is veel te ver gegaan met M (zal de zeer trouwe watcher toch opgevallen zijn, neem ik aan ? Ik laat dit al twee weken onbesproken omdat het in andere topics tot de bekende reacties zou leiden, maar het is klip en klaar; de term is meen ik all the way). De waarneming is belangrijk omdat het toont dat ze haar eigen grenzen niet kan/wil bewaren. Ze is imo erg verstandig gecorrigeerd door de regie, maar zelfs dat heeft beperkt geholpen. Ze bleef daarna de grenzen verkennen. Het is M die deze nu bewaakt. Met die neiging om te ver te gaan, de opstandigheid, vooral het -na mij de zondvloed- denken ondermijnt ze in de toekomst haar leidersrol.
Maurice ... In het begin voorspelde ik nog uitbarstingen onder grote druk; hij kon nog groeien en interessant worden. Nu weet ik het niet meer; kan leegte groeien ? Is dat wat ze erosie noemen ? Is Australie zo ontstaan ?
Al weer te lang. Jullie weer.
welkom ! Hoe meer meningen, hoe beter, wat mij betreft.
quote:
op 10-19-1999 om 12:13 PM schreef Doc het volgende:
Een van de meest opmerkelijke kenmerken van Sabine vind ik haar gebrek aan zelfreflectie. Ze weigert te realiseren dat haar eigen gedragingen resulteerden in de nominaties. Ze schuift alles af op de anderen: Karin, Bianca en Maurice zijn een kliek, Willem ziet concurentie en Ruud is een teddybeer (neanderthaler/simpele ziel: kan er toch ook niets aan doen, het is 'm vergeven). Dat ze zelf enige verantwoordelijkheid kan nemen in het genomineerd zijn (ze neemt alleen van de groep, brengt zelf niets in en kankert alleen op de groep: ergo de groep moet haar niet) wil er bij haar niet in. Als ze dat in haar leven nooit wil inzien zal ze nooit tot volle wasdom komen, want alleen door te realiseren wat je gedragingen voor gevolgen (kunnen) hebben -zonder dit in het extreme te trekken en paranoide te worden: een neiging die je bij Bianca af en toe treft- kan je er van leren. Als je van alles wat je overkomt een oorzaak buiten jezelf geeft wordt je eigenlijk een machteloos persoon (ziek zwak en misselijk: somatische gevolgen niet uit te sluiten).
Spijker op zijn kop. Ik zit al sinds de nominatie te wachten op lichaamsklachten: de keelpijn van gisteren (te horen op de streams) was wat dat betreft een mooie voorbode. In dat licht is ook die miskleun met de bijl interessant, maar ik kan me daar niet genoeg van herinneren en heb geen werkende video.
quote:
Het gebrek aan zelfreflectie lijkt ook de basis voor ultra-ergernis wekkende hypocritie: Anderen beschuldigen van iets wat je zelf ook doet, namelijk stiekum gedrag. Als je de vaardigheid hebt om jezelf enigszins realtisch door de ogen van een ander te zien kan je dergelijk gedrag bij jezelf ontdekken. Het inleven in een ander is een vaardigheid die kinderen pas op latere leeftijd leren. Het moet ze echter wel aangeerd worden. Dat schijnt bij Sabine nooit gebeurd te zijn.
Dat beschuldigen van stiekum gedrag kwam volgens mij ook voort uit het kookpunt van haar keteltje: Sabine wilde haar frustraties uitten, en zocht daarvoor een reden. Omdat Karin ongrijpbaar is, (tijdens de ruzie ontweek ze meesterlijk Sabine's verbale aanvallen) kiest Sabine dan maar voor iets waaraan iedere bewoner zich schuldig maakt: stiekum gedrag.
Definitie stiekum gedrag is dan: praten over iemand, als die er zelf niet bij is.
Het enorme gebrek aan empathisch vermogen (ze kan zich totaal niet in anderen inleven) werkt ook sterk in haar nadeel: als zij vindt dat iets "vla" is (confrontatie met Willem), dan kan het niet zo zijn dat iemand anders dat als "yoghurt" betiteld.
Hoe plaats je trouwens die opmerking van haar dat ze zin had om een stoel door de ramen heen te gooien? (agressie, maar niet persoonsgericht)
Murphy
Male bonding in optima forma. De 4 mannen (dames niet te bekennen) in discussie met Bart in glansrol. M en W niet al te blij met zijn positie; maar onontkoombaar sterk.
Rond 2 gaan M en W naar bed. R vraagt B. of hij met hem op vakantie wil: lijkt R interessant en B redt zich immers overal uit. Zo gaat het verder. Zie mijn eerdere post. Bevestigt Ruud's overdracht van de macht/erkenning van de nieuwe macho.
Dit ff voor degenen die geen video-feed hebben. wordt vervolgd als er nog meer interessant materiaal uitkomt.
PS: Bart's conclusie: "dit is ook een 'worst case scenario' voor V. Want door de romance tussen S. en mij gingen de kijkcijfers omhoog. Nu we dus uit elkaar zijn, gaan de kijkcijfers automatisch omlaag!"
Erg tekenend voor Barts 'horizon'....
[Dit bericht is gewijzigd door Moor (Datum 20 Oktober 1999).]
het gesprek gaat weer eens over de nominatie.
Bart voelt zich in zn eer gekrenkt: het gaat niet om de nominatie, maar de manier waarop.
Bart: "Dit vindt V. ook niet leuk".
Ruud zit te vissen, heeft het over "bedscenes"
Bart bijt niet.Bart: "het is ik of Sabine, of Karin of Maurice"."Maurice en Karin doen hetzelfde, maar nog erger: Karin heeft ook nog een man, maar hangt wel M om zijn nek".
Bart wil met zijn vriendin(?) Femke naar Sabine's kroeg komen. Gelooft dat Sabine en hij "hele goede vrienden" kunnen blijven.
"Ze is niet de knapste, niet de leukste, maar wel de uniekste" meid die-ie ooit gehad heeft als vriendinnetje..
Ruud: "ik dacht: misschien is het voor S. wel een spelletje. Later voelde ik dat jullie echt een stelletje waren, gewoon, dat voelde ik wel, eh"
Bart: "dat wist ik zelf gelukkig al wat eerder"
Ruud: "dabegrijp ik echt niet heh"
"ik ben geen moment sjaggerijnig geweest, heb iedereen geholpen, ik heb echt hard gewerkt hier".
Bart: "als mensen me leren kennen, denken ze: wat een lul. Na drie weken denken ze vaak anders".
Ruud: "mijn eerste vrouw is gewoon vals geweest".
Bart: "bijna iedereen die hier het huis in is gekomen, heeft een in de eerste instantie een hele foute indruk op me gemaakt"
Ruud: "sommige mensen laten heel langzaam maar hun schild vallen. Als je dan heel dichtbij komt,he, dan vinden ze dat eng, weetje"
Bart:"in het leger lig je elke dag met andere jongens op 1 kamer, dan moet je je toch aanpassen. Hier is het in feite niet anders. Ik heb geen behoefte aan diepzinnige gesprekken, voor mij gaat het om de lol. Die komt morgen wel terug"
Bart doet Ruud nog wat studie-tips aan de hand: jongens onder elkaar, male bonding in effect
Pfft,kromme vingers..
[Dit bericht is gewijzigd door MrMurphy (Datum 20 Oktober 1999).]
FF kort wat reacties:
Ruud: zijn gesprek tot zojuist met Bart bevestigd het beeld hierboven, dat hij geen noemenswaardige leiders-eigenschappen heeft. Hij laat zich door Bart weer gretig wat conclusies 'door de strot wurgen', inclusief 2 tamelijk verborgen 'polariseringen' tov.: 1. Willem: Bart vindt diens motivering niet kloppen (met welk RECHT overigens?) aangezien hetzelfde als 'Ruud nomineren' en Ruud 'pikt' het meteen.
2. Bart kenschetst de 'bond' Maurice/Karin als hetzelfde als Sabine/Hemzelf en weer pikt Ruud dit en geeft geen enkel tegengas.
Dit brengt me op Voyeur's conclusie, als zouden K. en M. "all the way" zijn gegaan. Niet het onderwerp op zichzelf, maar betekent dit, Voyeur, dat je het niet eens bent met Lilith's en mijn analyse van hun 'bondje' ?
Als je geen zin hebt om het terug te zoeken, vat ik het nog wel een keer samen. Graag hierop nog een keer je reactie.
Tenslotte Sabine: het valt me op dat velen nog vragen hebben over haar 'afglijden'. In mijn vroege analyses van haar persoonlijkheid sprak ik over 'masker(s)' en het scheurtje dat daar onherroepelijk in zou komen. Voor mij waren haar uitbarstingen geen verrassing, en ik denk voor anderen hier ook niet. Dat er nu zovéél en zo langdurig naar boven komt drijven, is vlgs. mij juist het bewijs dat ze al heel lang 'haar schaduwkanten' onder die laag van beminnelijkheid gewend is, weg te stoppen. Ontladings-strategieën als 'het zoeken van een stok om te slaan' werden helaas niet begrepen door de groep: het enige antwoord om dit in de kiem te smoren was geweest: ik nomineer omdat ik MOET nomineren, punt uit. S. zocht echter naar materiaal om persoonlijk te kunnen terugslaan, omdat zij BB niet kan slaan. Willem voelde dit aankomen, en Mona wist zich slinks te onttrekken aan het vragenrondje, gedekt door S. Toch gingen ze door de knieën voor S.'s agressieve 'inwerken op schuldgevoel'.Zoals ze bij Karin ook al deed. Zij schiet echter door, omdat er onder haar masker méér zit dan stuff van deze weken.
De groeps-reactie van nomineren: elke afzondering is een openlijk teken van niet-solidariteit. Groeps-gevoeligheid op dit punt is bekend, vooral bij groepen die onder druk van buitenaf staan. Individuele reacties zijn duidelijker dan collectieve, en ook meer onderwerp van dit Topic geweest.
[Dit bericht is gewijzigd door Moor (Datum 20 Oktober 1999).]
