Ergens begin Januari 2006 heb ik van een verstandelijk gehandicapte politieagent uit Nijmegen een onterechte parkeerbekeuring gehad. Toen ik hem op m'n voorruit vond heb ik direct het lokale kantoor gebeld om te vragen welke agent z'n goed wijs kapot had en mij een bekeuring gegeven had. Vreemd genoeg kreeg ik het mobiele nummer van de betreffende agent en besloot ik hem een keurig telefoontje te gunnen. Meneer bleef echter bij hoog en laag volhouden dat hij gelijk had. Pauper. Dus ik beroep aangetekend. Afgewezen omdat meneer agent nogmaals, ditmaal schriftelijk, bleef beweren dat hij gelijk had. Nog een keer beroep aangetekend, weer afgewezen.
Dan maar naar de kantonrechter, maar eerst moest ik 50 euro betalen (de boete) aan Leeuwarden. Dat heb ik uiteraard netjes gedaan, waarna ik in Februari 2007 (jawel, dik een jaar later) mezelf mocht komen verantwoorden voor de rechter. De rechter vond dat ik een aannemelijk verhaal had, en gaf de officier de mogelijkheid om 'nader onderzoek' te verrichten en dit in April 2007 weer te presenteren. Maar de officier had hier geen zin (logisch, als je geen gelijk hebt) in en dus in April bepaalde de rechter mijn beroep gegrond. Het duurt even, maar op 31 juli stuurde de rechtbank mij een brief met daarop het hele verhaal nogmaals.
Alleen nu wil dat tuig van het CJIB de door mij reeds voorgeschoten boete niet terugbetalen. Matige verliezers hoor