Day of the Dead (2007)

quote:

Op maandag 18 februari 2008 10:05 schreef Ps2K het volgende:

[..]

Day of the dead 2 vond ik eigenlijk beter
Ik had day of the dead beter gewardeerd als ze het geen remake hadden genoemd en de zombies geen zombies hadden genoemd. Rennende zombies zijn gewoon not done imo.

Diary of the dead staat op de hdd, dus die ga ik vanavond eens even bekijken (korte review komt morgen)

nou waar blijft de review?

quote:

Op woensdag 20 februari 2008 14:52 schreef AntiChrist het volgende:

[..]

nou waar blijft de review?

Te druk om filmpje te kijken

*liefhebber meldt zich!

Ik vind eigenlijk de wilde 'zombies' een stuk beter dan die trage waggelende kadavers. De ouderwetse zombie blijft natuurlijk leuk, maar de snelle 'hondsdolle' zombie voegt gewoon een extra dimensie toe aan het horror genre. Zoals in 28 days later en I am legend.

In de laatste film trouwens vind ik het ook een mooie ontwikkeling dat de 'ondoden' (of althans sommigen) ook na kunnen denken en plannen verzinnen. Ik bedoel het stukje waar de hoofdpersoon opeens die etalagepop op straat ziet staan en dan in dezelfde val trapt, waarmee hij eerder zelf geinfecteerden ving voor zijn expirimenten. Volgens mij was degene die toen de honden op Neville afstuurde, ook degene die de meute aanvoerde op het end wanneer het laboratorium wordt aangevallen.

In Land of the dead, was het die garagehouder (Big Daddy geloof ik?) die ook de boel aanvoerde.

De compleet apatische zombies, zoals in die jaren 80 film in dat warenhuis (Dawn?) vind ik een aanfluiting. Zombies moeten gevaarlijk zijn, er moeten geen spelletjes mee mogelijk zijn.

quote:

Op donderdag 21 februari 2008 09:50 schreef EdvandeBerg het volgende:
*liefhebber meldt zich!

Ik vind eigenlijk de wilde 'zombies' een stuk beter dan die trage waggelende kadavers. De ouderwetse zombie blijft natuurlijk leuk, maar de snelle 'hondsdolle' zombie voegt gewoon een extra dimensie toe aan het horror genre. Zoals in 28 days later en I am legend.

In de laatste film trouwens vind ik het ook een mooie ontwikkeling dat de 'ondoden' (of althans sommigen) ook na kunnen denken en plannen verzinnen. Ik bedoel het stukje waar de hoofdpersoon opeens die etalagepop op straat ziet staan en dan in dezelfde val trapt, waarmee hij eerder zelf geinfecteerden ving voor zijn expirimenten. Volgens mij was degene die toen de honden op Neville afstuurde, ook degene die de meute aanvoerde op het end wanneer het laboratorium wordt aangevallen.

In Land of the dead, was het die garagehouder (Big Daddy geloof ik?) die ook de boel aanvoerde.

De compleet apatische zombies, zoals in die jaren 80 film in dat warenhuis (Dawn?) vind ik een aanfluiting. Zombies moeten gevaarlijk zijn, er moeten geen spelletjes mee mogelijk zijn.

Nou er zijn filmmakers die snelle "zombies" gebruiken maar deze worden over het algemeen geen zombie genoemd. (28 days was een ziekte even als I am legend)

Bij een goede zombie film (met de trage zombies) is een enkele zombie geen gevaar. Het gevaar zit in de masale aantallen (en de enkele die ergens is achter gebleven)

quote:

Op donderdag 21 februari 2008 09:50 schreef EdvandeBerg het volgende:

De compleet apatische zombies, zoals in die jaren 80 film in dat warenhuis (Dawn?) vind ik een aanfluiting. Zombies moeten gevaarlijk zijn, er moeten geen spelletjes mee mogelijk zijn.

Wat hierboven ook al wordt gezegd. Een enkele zombie, mwah, boeiend, die wandel je gewoon voorbij. Waar het bij zombies om gaat is dat ze met zoveel zijn en dat ze alle tijd van de wereld hebben. Stel dat je een houten deur hebt gebarricadeerd. Veilig zou je denken. Echter, een zombie kan uren, dagen, weken, maanden op de deur blijven inbonken. En dat is er nog maar één. Wat als je een stuk of twintig van die volhoudende zombies hebt? Dan gaan die paar planken ze echt niet tegenhouden.

Tel daarbij dat gekreun van ze op dat ook niet stopt en je hebt ook nog een aardige dosis psychologische oorlogsvoering.

En hoe weet je of een locatie volkomen veilig is? Wat te denken van de mensen die in slaapkamers gelegd zijn omdat anderen dachten dat ze ziek waren? Of zombies die in sloten en dergelijke zijn gevallen?

quote:

Op donderdag 21 februari 2008 10:37 schreef Elegy het volgende:

[..]

Wat hierboven ook al wordt gezegd. Een enkele zombie, mwah, boeiend, die wandel je gewoon voorbij. Waar het bij zombies om gaat is dat ze met zoveel zijn en dat ze alle tijd van de wereld hebben. Stel dat je een houten deur hebt gebarricadeerd. Veilig zou je denken. Echter, een zombie kan uren, dagen, weken, maanden op de deur blijven inbonken. En dat is er nog maar één. Wat als je een stuk of twintig van die volhoudende zombies hebt? Dan gaan die paar planken ze echt niet tegenhouden.

Tel daarbij dat gekreun van ze op dat ook niet stopt en je hebt ook nog een aardige dosis psychologische oorlogsvoering.

En hoe weet je of een locatie volkomen veilig is? Wat te denken van de mensen die in slaapkamers gelegd zijn omdat anderen dachten dat ze ziek waren? Of zombies die in sloten en dergelijke zijn gevallen?

En dan nog de familie leden die turnen... diegene die verborgen houdt dat ie gebeten is (ah it's just a scratch)

Eh, volgens mij wordt in geen enkele film het woord 'zombie' genoemd en wordt het woord ook vermeden in alle andere uitingen van de filmmakers.

Zelf vind ik de trage zombies vaak (bedoeld dan wel onbedoeld) te veel op de lachspieren werken. En dat is in een komisch bedoelde film (Shaun o/t Dead) natuurlijk de bedoeling, maar in een serieus bedoelde film kan het soms wel de spanning uit een film halen.

Iemand trouwens Flight of the Living Dead al gezien?

quote:

Op donderdag 21 februari 2008 10:37 schreef Elegy het volgende:
Wat hierboven ook al wordt gezegd. Een enkele zombie, mwah, boeiend, die wandel je gewoon voorbij.

klopt, daarom is het ook zo raar dat die trage schepsels het lukt om de halve wereld te infecteren
Het overnemen van de wereld wordt in trage zombiefilms altijd overgeslagen. Het begint met één zombie <cutscene> de wereld is geinfecteerd.

De snelle zombiefilms geven aan hoe de wereld kan worden overgenomen. Dawn of the Dead (2004) liet zien hoe in één ochtend een buitenwijk wordt overgenomen en tijdens de credits worden beelden getoond hoe alles uit de hand loopt. Return of the Living Dead (1985) laat ook zien hoe één geinfecteerde begraafplaats snel zieltjes wint. De zombies kunnen er rennen, hinderlagen leggen en zelfs praten.

Niks tegen Sjors Romero, maar de taartscene in zijn Dawn of the Dead vind ik zo'n afbreuk doen op de film. Je kan toch onmogelijk bang zijn voor dat soort trage figuren. Ook in zijn Day of the Dead kunnen de wetenschappers vrij langs de zombies lopen, geen enkele moeite. Behalve in de climax, want dan snappen de zombies ineens wel hoe ze iemand kunnen beetpakken en opeten. Al kan er van de Romerofilms altijd gezegd worden dat niet de zombies maar de mensen het grootste gevaar voor zichzelf zijn (de jagers in NotLD, de bikers in DotD en de soldaten in DotD).

quote:

Op donderdag 21 februari 2008 11:16 schreef Herald het volgende:
Al kan er van de Romerofilms altijd gezegd worden dat niet de zombies maar de mensen het grootste gevaar voor zichzelf zijn (de jagers in NotLD, de bikers in DotD en de soldaten in DotD).

En dat is de kern van een goede zombie film, dat maakt het "eng", en niet de rennende zombies.

Rennende zombies

quote:

Op donderdag 21 februari 2008 11:16 schreef Herald het volgende:

[..]

klopt, daarom is het ook zo raar dat die trage schepsels het lukt om de halve wereld te infecteren
Het overnemen van de wereld wordt in trage zombiefilms altijd overgeslagen. Het begint met één zombie <cutscene> de wereld is geinfecteerd.

De snelle zombiefilms geven aan hoe de wereld kan worden overgenomen. Dawn of the Dead (2004) liet zien hoe in één ochtend een buitenwijk wordt overgenomen en tijdens de credits worden beelden getoond hoe alles uit de hand loopt. Return of the Living Dead (1985) laat ook zien hoe één geinfecteerde begraafplaats snel zieltjes wint. De zombies kunnen er rennen, hinderlagen leggen en zelfs praten.

Niks tegen Sjors Romero, maar de taartscene in zijn Dawn of the Dead vind ik zo'n afbreuk doen op de film. Je kan toch onmogelijk bang zijn voor dat soort trage figuren. Ook in zijn Day of the Dead kunnen de wetenschappers vrij langs de zombies lopen, geen enkele moeite. Behalve in de climax, want dan snappen de zombies ineens wel hoe ze iemand kunnen beetpakken en opeten. Al kan er van de Romerofilms altijd gezegd worden dat niet de zombies maar de mensen het grootste gevaar voor zichzelf zijn (de jagers in NotLD, de bikers in DotD en de soldaten in DotD).

Voor enkele van die trage figuren zou ik ook niet panisch op de vlucht slaan, als het er heel veel zijn, dan wordt het toch een ander verhaal. Zombies hebben in elk geval twee hele grote voordelen op de mens: ze hebben geen haast en kennen geen emoties als pijn of angst.

Romero zombiefilms zijn inderdaad films die een dubbele bodem hebben. Het laat prima zien dat menselijke beschaving maar een heel dun laagje is.
Inderdaad dat er in die films het woord zombie niet wordt gebruikt.

Voor de liefhebbers kan ik trouwens de boeken "The zombie survival guide" en "World War Z, the zombie war" van Max Brooks aanraden

Ik heb de film ook gezien en als zombiefilm valt hij inderdaad heel erg tegen.
Het enige pluspunt aan de film is Sarah (Mena Suvari).

quote:

Op donderdag 21 februari 2008 10:23 schreef Ps2K het volgende:

[..]

Nou er zijn filmmakers die snelle "zombies" gebruiken maar deze worden over het algemeen geen zombie genoemd. (28 days was een ziekte even als I am legend)

Bij een goede zombie film (met de trage zombies) is een enkele zombie geen gevaar. Het gevaar zit in de masale aantallen (en de enkele die ergens is achter gebleven)

Dat zijn inderdaad de echte zombiefilms imo.

Goede comicreeks!

quote:

Op vrijdag 22 februari 2008 09:10 schreef Elegy het volgende:
[ afbeelding ]

Goede comicreeks!

yep!! zeker weten.

ook is book of the dead : the complete history of zombie cinema wel een aanrader