M'n vader is 57, mijn moeder is pas 50 geworden en ik ben 17, men broer is 21.
Tsja je kan het oud noemen, maar ik ken mensen met ouders van 20 jaar ouder dan zichzelf, nou ik zie mijn broer nog geen pappa spelen hoor.
Veel mensen hebben zoiets van 'wat is jouw pappa oud!', maar hij scheelt ook vrij veel met m'n moeder (die 33 was toen ze mij kreeg, 29 met haar eerste kind. Vind ik best netjes), mijn ouders konden ook niet eerder kinderen nemen, ze trouwden toen m'n moeder 25 was, en ze hadden net een huis gezet. Ze hebben een paar jaar heel zuinig moeten leven en hard moeten werken, voordat ze aan kinderen begonnen.
Ik heb er zelf niet echt last van, al zijn mijn ouders wel vrij ouderwets en streng in bepaalde dingen, qua uitgaan en zelf dingen regelen en ik die volwassen word en zelfstandiger wil worden enzo. Dat botst nog al eens, maar verder zijn men ouders gewoon gaaf, en ik schaam me er absoluut niet voor dat m'n pa 60 zal zijn als ik 20 ben.
Hé meid, hé gozer, dat jij een minderwaardigheidscomplex hebt betekent nog niet dat je niet dom en lelijk bent.