Ah, ik heb me misschien verkeerd uitgedruk. Mijn excuses daarvoor
Maar we wonen nu nog steeds bij mijn schoonouders (en dat zal nog duren tot juli 2008) en om hier hoogzwanger rond te lopen, dat lijkt me geen zo'n goed idee. En aangezien ik ook direct extra hormonen moet nemen (en ik daar meestal niet goed op reageer) lijkt het me ook gewoon beter van niet te vroeg hier te beginnen. De laatste maanden wil ik het wel al proberen
Voor mij is januari/februari het ideale moment...
En het zou ook gewoon leuk zijn om toch een paar maand alleen in ons huisje te kunnen wonen, zonder dat er na een maand al een kind geboren wordt terwijl het huis nog helemaal niet in orde is. Voor mijn man is het ook wel belangrijk dat we eens onder ons tweetjes zullen zijn. Het hoeft niet lang te duren, maar toch gewoon even op het gemak, op ons plooi komen.
Daarom leek het ons ideaal om rond januari/februari met de hormonen te beginnen, dan is het ten vroegste pas november en dan wonen we toch minstens 5 maand alleen (dat zou wel leuk zijn na 4 jaar bij schoonouders wonen op voorwaarde dat we natuurlijk in juli verhuizen, want dat is ook nog verre van zeker) en dan mag het zeker en vast heel vlug komen
En dan toevallig een maand extra wachten omdat bevallen in een ziekenhuis (ja, ik moet eerlijk bekennen, ik wil ook een eenpersoonskamer en daar betaal je in België toch veel geld voor
) toch wel duur uitvalt hier in België. Moest ik nu natuurlijk onverwacht zwanger zijn, zou ik me er niet druk om maken, maar ik denk dat ik het eerder als een geruststelling zie: stel dat er iets misloopt met de bevalling en ik moet in het ziekenhuis blijven of er is iets met het kind aan de hand, dan zit dat ook in de hospitalisatieverzekering.
Ik hoop dat het nu wat duidelijker is en dat het niet gewoon voor die hospitalisatieverzekering is (anders had ik ze al lang geregeld
Nu is het gewoon ideale timing rekening houdend met die 12 maand wachttijd en het feit dat we er de eerste 3 maand sowieso niet gingen aan beginnen).
Een carrière zoek ik niet echt. Een carrièrevrouw zal ik nooit worden vrees ik. Mijn baas zal er gewoon hopelijk geen problemen mee hebben als ik met dat nieuws toekom. Maar ik denk dat hij het wel al een beetje verwacht. Mijn man en ik werken samen, dus ze weten perfect dat we al meer dan een jaar getrouwd zijn, gaan bouwen en ze weten ook wel hoe we tgo kinderen staan. Ik hoop gewoon dat hij het me niet kwalijk neemt, maar als je een 25 jarige kinderloze vrouw aanneemt, moet je er als baas eigenlijk van uit gaan dat er kinderen gaan komen. Nu maar hopoen dat hij er rekening mee gehouden heeft