R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Praatjes vullen geen gaatjesquote:Op zaterdag 1 september 2007 15:48 schreef Swarmapapa het volgende:
oke... ik reageer toch. Zeg wel van tevoren even dat inderdaad, de vergelijking misschien een beetje misplaatst was.
[..]
@ JoeyT, ik heb voor mijn gevoel hier in dit topic meer bereikt, dan bij de duurbetaalde koffiegesprekken met de psycholoog. Zoals ik ergens las; "ik ben een denker, en heb et niet zo op die zweverige praatjes van de psycholoog". Ook komen daarbij enorme wisselde stemmingen bij kijken. Zo luchtte het de 1e keer enorm op, maar zodra ik de deur uit was kwam al het negatieve weer op me af. Praatjes vullen geen gaatjes.
.
Je moet t dan ook niet bij praatjes houden...
Je hebt alles in je eigen handen...
"Meisje kijk me aan en laat je tranen lopen.
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
heey TS.. mijn moeder heeft ook fybromyalgie.. je moet je moeder eens naar een ostheopaat sturen.. mijn moeder kwam vroeger haar bed niet meer uit, maar sinds ze daar is geweest.. kan ze alles weer.. en voor de rest.. die vriendin komt wel..
Volgens mij ben je nu wel goed bezig, TS.
Ben je nu met de eerste schoolweek begonnen? Goed dat je het bij de introweek naar je zin hebt gehad. Hopelijk heb je ook wat gezellige mensen ontmoet.
Goed idee om op kamers te gaan. Geen lange reistijd meer en lekker je eigen rustplekje. En dan kun je ook daar een bijbaantje zoeken.
Laat je niet manipuleren door je moeder, laat haar jou niet het gevoel geven dat je haar in de steek laat of iets dergelijks. Haar ziekte is erg moeilijk, maar ze zal er zelf mee om moeten leren gaan, jij bent niet haar huishoudelijke hulp.
Laat haar wel merken dat je -als het echt nodig is- haar heus nog wel wilt helpen met dingen, maar dat je er niet meer elke dag, of zelfs niet elke week, zult zijn.
Zoek naar een andere oplossing voor de dingen die ze niet meer kunt doen, je kunt misschien een aanvraag voor huishoudelijke hulp doen bij de gemeente (WMO).
Ben je nu met de eerste schoolweek begonnen? Goed dat je het bij de introweek naar je zin hebt gehad. Hopelijk heb je ook wat gezellige mensen ontmoet.
Goed idee om op kamers te gaan. Geen lange reistijd meer en lekker je eigen rustplekje. En dan kun je ook daar een bijbaantje zoeken.
Laat je niet manipuleren door je moeder, laat haar jou niet het gevoel geven dat je haar in de steek laat of iets dergelijks. Haar ziekte is erg moeilijk, maar ze zal er zelf mee om moeten leren gaan, jij bent niet haar huishoudelijke hulp.
Laat haar wel merken dat je -als het echt nodig is- haar heus nog wel wilt helpen met dingen, maar dat je er niet meer elke dag, of zelfs niet elke week, zult zijn.
Zoek naar een andere oplossing voor de dingen die ze niet meer kunt doen, je kunt misschien een aanvraag voor huishoudelijke hulp doen bij de gemeente (WMO).
Ja, die met de ballen in de bek.
Ik weet hoe je je voelt TS.
Jarenlang misbruik en vreselijke traumas hebben mn zelfvertrouwen in de grond gestampt.
Zit dan ook al een dikke anderhalfjaar in therapie voor paniek/angst stoornissen. (zonder medicatie)
Ik ben ondertussen 27 en nog nooit een relatie gehad.
Ben zelf nog nooit vast gehouden.
Ik mis zelf dus ook die intimiteit.
En als ik al wat durf te zeggen of een hint te laten vallen word het altijd "afgestraft" met afwijzing of in ieder geval iets wat negatief aankomt voor mij (al word het soms niet "hard" bedoelt maar toch het doet pijn)
Ik heb zelf nu ook zo iets van tja.. wat heeft het voor zin.
Tegen de tijd dat ik mezelf weer opgebouwd heb (om het maar zo te noemen) ben ik dik in de 30 zonder ook maar enige ervaring whatsoever.
Ik voel me dan ook wanhopig want tja ik kan mezelf niet snel genoeg "genezen" en een "normaal" iemand worden.
Ugh beetje moeilijk uit te leggen en als ik zo doorga kan ik net zo goed een eigen topic openen en dat is ook niet de bedoeling heh.
Hoe dan ook ik weet hoe je je voelt en dat wilde ik eigenlijk zeggen.
Jarenlang misbruik en vreselijke traumas hebben mn zelfvertrouwen in de grond gestampt.
Zit dan ook al een dikke anderhalfjaar in therapie voor paniek/angst stoornissen. (zonder medicatie)
Ik ben ondertussen 27 en nog nooit een relatie gehad.
Ben zelf nog nooit vast gehouden.
Ik mis zelf dus ook die intimiteit.
En als ik al wat durf te zeggen of een hint te laten vallen word het altijd "afgestraft" met afwijzing of in ieder geval iets wat negatief aankomt voor mij (al word het soms niet "hard" bedoelt maar toch het doet pijn)
Ik heb zelf nu ook zo iets van tja.. wat heeft het voor zin.
Tegen de tijd dat ik mezelf weer opgebouwd heb (om het maar zo te noemen) ben ik dik in de 30 zonder ook maar enige ervaring whatsoever.
Ik voel me dan ook wanhopig want tja ik kan mezelf niet snel genoeg "genezen" en een "normaal" iemand worden.
Ugh beetje moeilijk uit te leggen en als ik zo doorga kan ik net zo goed een eigen topic openen en dat is ook niet de bedoeling heh.
Hoe dan ook ik weet hoe je je voelt en dat wilde ik eigenlijk zeggen.
Er staan een paar uitdrukkingen in die niet in de juiste context geplaatst zijn maar verder vind ik het een goed geschreven verhaal iig.
Je hebt het niet echt getroffen met de thuissituatie waar je in opgegroeid bent nee. Ik vind het al knap dat je het al die tijd positief hebt in blijven zien maar laten we wel wezen. Je hebt op dit moment 2 mogelijkheden. Deze zijn doorleren of werken. Deze keuze is natuurlijk geheel aan jezelf. Deze zal je moeten afwegen naar je thuis situatie op dit moment. Als jij denkt het nog 4 jaar goed vol te kunnen houden.. dan zou ik(in deze situatie) voor de opleiding gaan, en anders gaan werken.
Een vriendin is wel iets wat je kan gebruiken ja, alleen als je er naar zoekt zul je haar niet vinden. Je komt dan voor veel vrouwen te prestatiegericht over. Beter zorg je eerst dat je jezelf beter voelt en pas daarna gaan denken aan een vriendin, in deze tussentijd is de kans wel aanwezig dat je iemand tegenkomt. Maargoed zoek er niet teveel naar.
Ik denk dat het beter is om de goede kanten van het leven proberen in te zien. Zuip je een keer helemaal lazerus in de kroeg met je maten. Probeer te lachen, plezier te maken. Zorg dat je lekker in je vel zit. Makkelijk gezegd natuurlijk. Misschien is het een idee om je weer ns in die vechtsport te storten wat je gedaan hebt in 1999 (doe je dat nu nog? dat ontbrak in het verhaal).
En nee, je hebt geen psycholoog nodig, aan je schrijven te zien lijk je nog 100% helder te functioneren. Als ik het zo lees denk ik dat je hier zelf uit kan komen.
Je hebt het niet echt getroffen met de thuissituatie waar je in opgegroeid bent nee. Ik vind het al knap dat je het al die tijd positief hebt in blijven zien maar laten we wel wezen. Je hebt op dit moment 2 mogelijkheden. Deze zijn doorleren of werken. Deze keuze is natuurlijk geheel aan jezelf. Deze zal je moeten afwegen naar je thuis situatie op dit moment. Als jij denkt het nog 4 jaar goed vol te kunnen houden.. dan zou ik(in deze situatie) voor de opleiding gaan, en anders gaan werken.
Een vriendin is wel iets wat je kan gebruiken ja, alleen als je er naar zoekt zul je haar niet vinden. Je komt dan voor veel vrouwen te prestatiegericht over. Beter zorg je eerst dat je jezelf beter voelt en pas daarna gaan denken aan een vriendin, in deze tussentijd is de kans wel aanwezig dat je iemand tegenkomt. Maargoed zoek er niet teveel naar.
Ik denk dat het beter is om de goede kanten van het leven proberen in te zien. Zuip je een keer helemaal lazerus in de kroeg met je maten. Probeer te lachen, plezier te maken. Zorg dat je lekker in je vel zit. Makkelijk gezegd natuurlijk. Misschien is het een idee om je weer ns in die vechtsport te storten wat je gedaan hebt in 1999 (doe je dat nu nog? dat ontbrak in het verhaal).
En nee, je hebt geen psycholoog nodig, aan je schrijven te zien lijk je nog 100% helder te functioneren. Als ik het zo lees denk ik dat je hier zelf uit kan komen.
Lambo of Rekt
Oja, dit was er ook nog
Ik heb inderdaad een gezellige introweek achter de rug, niet echt mensen leren kennen, maar wel de eerste kennismaking die is er. Ben nu vooral (lees alleen) met school bezig, aangezien hier zoveel tijd in gaat zitten. Dagen van half 7 's ochtends tot 6 savonds zijn niet echt bevorderlijk na een vakantie Toch voel ik me al wel op mijn plek op de opleiding.
@ Biancavia, Helaas komen wij niet in aanmerking voor een thuiszorgregeling, ik word schijnbaar dusdanig verantwoordelijk gehouden dat ik er voor op zou moeten draaien? :S :/
@ JoeyT, ik probeer het ook niet bij praatjes te houden
@ Crystal_Mind, redelijk, ben zo druk bezig dat ik weinig tijd heb om na te denken over alles, school staat ineens weer op prioriteit #1.
@ 101251, ik zal het haar eens aanraden, als het hetzelfde effect heeft als bij jou moeder zou dat zeker een hele verbetering zijn. Ik heb trouwens ook al een start gemaakt met het zoeken naar een kamer, maar die zijn schaars in Arnhem. 8m2 voor 300 euro in de maand is nou niet iets waar ik op zit te wachten
@TheoddDutchGuy, jij ook, sterkte ermee
@ EggsTC, owjee, heb ik weer een aantal dingen door elkaar gehaald Ik heb er voor gekozen om door te gaan met school, en op zen minst moeite doen om mijn P te halen dit (of volgend) jaar. Een vriendin zou inderdaad mooi meegenomen zijn, maar zelfs daar denk ik nou niet meer zo wanhopig over. Ik zie het wel aan hoe het loopt de komende tijd
Het lamzuipen, ik doe het wel eens, maar echt leuk vind ik het nou ook weer niet Zit inderdaad toch ook wel t denken om toch sporten weer op te pakken, ik mis het toch en je sociale kring word natuurlijk een stuk groter dan. Ik ben destijds (2006) gestopt met de vechtsport, omdat ik te veel last had van terugkomende blessures icm een financiele dip. Zal de IBG maar eens een bel geven, dat ze maar maximaal bij moeten lenen. Dan hoef ik me niet zo druk te maken over of ik de boeken etcetera wel kan betalen, en dan kán ik ook een keer wat leuks doen. en nee, ik verander nou niet zo dat ik voor alles maar ga lenen, maar dit is toch wel mooi meegenomen denk ik zo.
Gelukkig (?) neemt school nou dus zoveel tijd op, dat ik geen tijd meer heb om veel over mijn problemen te denken. Ik zie dit zelf als een nieuwe start, en ik voel me op dit moment ook een stuk, beter. Iig niet zo negatief als voorheen.
Ik heb inderdaad een gezellige introweek achter de rug, niet echt mensen leren kennen, maar wel de eerste kennismaking die is er. Ben nu vooral (lees alleen) met school bezig, aangezien hier zoveel tijd in gaat zitten. Dagen van half 7 's ochtends tot 6 savonds zijn niet echt bevorderlijk na een vakantie Toch voel ik me al wel op mijn plek op de opleiding.
@ Biancavia, Helaas komen wij niet in aanmerking voor een thuiszorgregeling, ik word schijnbaar dusdanig verantwoordelijk gehouden dat ik er voor op zou moeten draaien? :S :/
@ JoeyT, ik probeer het ook niet bij praatjes te houden
@ Crystal_Mind, redelijk, ben zo druk bezig dat ik weinig tijd heb om na te denken over alles, school staat ineens weer op prioriteit #1.
@ 101251, ik zal het haar eens aanraden, als het hetzelfde effect heeft als bij jou moeder zou dat zeker een hele verbetering zijn. Ik heb trouwens ook al een start gemaakt met het zoeken naar een kamer, maar die zijn schaars in Arnhem. 8m2 voor 300 euro in de maand is nou niet iets waar ik op zit te wachten
@TheoddDutchGuy, jij ook, sterkte ermee
@ EggsTC, owjee, heb ik weer een aantal dingen door elkaar gehaald Ik heb er voor gekozen om door te gaan met school, en op zen minst moeite doen om mijn P te halen dit (of volgend) jaar. Een vriendin zou inderdaad mooi meegenomen zijn, maar zelfs daar denk ik nou niet meer zo wanhopig over. Ik zie het wel aan hoe het loopt de komende tijd
Ik heb er voor gekozen om door te gaan met school, en op zen minst moeite doen om mijn P te halen dit (of volgend) jaar. Een vriendin zou inderdaad mooi meegenomen zijn, maar zelfs daar denk ik nou niet meer zo wanhopig over. Ik zie het wel aan hoe het loopt de komende tijd Het lamzuipen, ik doe het wel eens, maar echt leuk vind ik het nou ook weer niet Zit inderdaad toch ook wel t denken om toch sporten weer op te pakken, ik mis het toch en je sociale kring word natuurlijk een stuk groter dan. Ik ben destijds (2006) gestopt met de vechtsport, omdat ik te veel last had van terugkomende blessures icm een financiele dip. Zal de IBG maar eens een bel geven, dat ze maar maximaal bij moeten lenen. Dan hoef ik me niet zo druk te maken over of ik de boeken etcetera wel kan betalen, en dan kán ik ook een keer wat leuks doen. en nee, ik verander nou niet zo dat ik voor alles maar ga lenen, maar dit is toch wel mooi meegenomen denk ik zo.
Gelukkig (?) neemt school nou dus zoveel tijd op, dat ik geen tijd meer heb om veel over mijn problemen te denken. Ik zie dit zelf als een nieuwe start, en ik voel me op dit moment ook een stuk, beter. Iig niet zo negatief als voorheen.
:')
Op het moment niet, maar stel dat je uit huis gaat, dan zou je moeder er dus misschien wel voor in aanmerking kunnen komen.quote:Op dinsdag 4 september 2007 20:36 schreef Swarmapapa het volgende:
@ Biancavia, Helaas komen wij niet in aanmerking voor een thuiszorgregeling, ik word schijnbaar dusdanig verantwoordelijk gehouden dat ik er voor op zou moeten draaien? :S :/
Mooi dat het zo goed met je gaat nu.
Ja, die met de ballen in de bek.
Afleiding is de key.quote:Op dinsdag 4 september 2007 20:36 schreef Swarmapapa het volgende:
Gelukkig (!!!!) neemt school nou dus zoveel tijd op, dat ik geen tijd meer heb om veel over mijn problemen te denken. Ik zie dit zelf als een nieuwe start, en ik voel me op dit moment ook een stuk, beter. Iig niet zo negatief als voorheen.
Lambo of Rekt
|
|
