quote:
Michael Jansen geniet weer
Door JAN-CEES BUTTER
ROTTERDAM - Michael Jansen (23) strijdt met De Graafschap tegen degradatie. Hij maakt zich geen zorgen over de overlevingskansen van zijn club. „Ik heb gehoord dat we zelfs beter spelen dan voor de winterstop.”
Mensen zullen hem misschien wel altijd blijven herinneren als ‘de jongen met het zwakke hart’. Voor Michael Jansen is het echter een afgesloten hoofdstuk in zijn leven. „Ik denk er bijna nooit meer aan. Zeker niet wanneer ik op het veld sta.”
Ruim tweeënhalf jaar speelde hij als gevolg van hartritmestoornissen geen competitiewedstrijd meer. Nu speelt hij op huurbasis voor De Graafschap, de club die na de winterstop in een vrije val lijkt te verkeren.
Jansen, 23 jaar oud, is eigendom van Feyenoord. De Rotterdammers handelden adequaat toen de verdediger begin dit jaar in conflict raakte met Vitesse, waar hij vanaf zijn jeugd speelde.
Jansen: „Vitesse was het niet eens met de wijze waarop ik revalideerde. Artsen vonden het verantwoord dat ik op korte termijn weer officiële wedstrijden ging spelen. Vitesse wilde dat ik eerst nog drie maanden individueel ging trainen.”
Jansen stond vervolgens voor één van de moeilijkste beslissingen in zijn leven. „Ik realiseerde me na dat gesprek dat het beter was om uit elkaar te gaan. Dat was niet makkelijk. Vitesse was mijn club, ik speelde er vanaf m’n twaalfde. Ik moest ook aan mezelf denken. Na dat seizoen liep mijn contract af.”
Zijn verstand won het van gevoel. Lang op een volgende werkgever hoefde hij niet te wachten. „Feyenoord was er direct bij,” herinnert hij. „Ze hebben me vanaf de jeugd al gevolgd. Ik krijg nu een half jaar de tijd om te laten zien dat de oude Michael nog steeds in me zit.”
De oude Michael Jansen wordt gevreesd door spitsen. Hij is in staat zich vast te bijten in zijn tegenstander, heeft een goede pass in de benen en kan goed meevoetballen.
Feyenoord durfde het aan om Jansen in te lijven. De club bood hem een contract voor een half jaar aan, waarbij de club na dit seizoen een optie voor nog eens drie seizoenen kan lichten.
Doet Jansen daardoor geforceerd aan bewijsdrang? „Nee,” zegt hij resoluut. „Ik ben tweeënhalf jaar uit de roulatie geweest, dus ik weet dat het onmogelijk is om binnen zes wedstrijden weer mijn oude niveau te halen.”
Zijn lichaam moet duidelijk nog wennen aan de inspanningen. Jansen: „Het gaat met ups en downs. Vooral het duurwerk en het korte werk is nog lastig. Maar ik merk dat ik vooruit ga. Het herstel na een training gaat steeds sneller.”
De Graafschap kent, na een uitstekende competitiestart, een mindere fase van het seizoen. Na de winterstop viel er slechts één zege te noteren, waardoor de club is afgezakt naar de vijftiende plaats. Zaterdag speelde de club gelijk tegen Heracles Almelo (0-0).
Jansen is overtuigd van een goede afloop: „Ik heb gehoord dat we beter spelen dan voor de winterstop. Tijdens de eerste helft van het seizoen had de club ook veel geluk. Alles zat mee. Nu zit het even tegen. Dat kan. Het probleem is dat we moeilijk tot scoren komen. Gelukkig is Donny (de Groot, red.) weer terug na een blessure.”
De remedie om te overleven? Die is clichématig: punten pakken, winnen - of dat nu met slecht of goed voetbal is. Het vertrouwen moet terug, en dat kan alleen met een zege, denkt Jansen.
Ongeacht de afloop van het seizoen koestert Jansen de dagen dat hij weer met de bal aan de gang is. Niets is mooier. Gras ruiken, wreeftrap, humor in de kleedkamer. Tweeënhalf jaar had hij dat moeten missen.
„Voetbal is mijn leven. Altijd geweest ook. Ik geniet elke dag, nog meer dan voor mijn blessure. Ik werd me tijdens mijn revalidatie ineens bewust van hoe mooi dit leven is; elke dag voetballen, en je verdient er nog geld mee ook. Dat besef komt pas als je het mist, als je even niet meer kunt voetballen.”