Geschreven voor zondaguitzending:
Big Brother doet mij wankelen aan de rand van een enorme generatiekloof. Er is 1 aspect dat mij verbijstert, namelijk het onvoorwaardelijke lidmaatschap op de club Lijf en Leden dat de bewoners allen schijnen te hebben. Allen zijn hedendaagse exponenten van de totaal uit zijn voegen groeiende Bodycultuur in Nederland. Ik ben niet al te oud, maar toch blijkbaar al van een generatie die gillend en schreeuwend moeten blijven kijken, of je wilt of niet, naar min of meer vreemden van elkaar die mee-etertjes op elkaars gezicht uitdrukken, rughaartjes epileren, neushaartjes voorzichtig wegbranden, urenlang elkaars haar vlechten, met de nagel voorzichtig tandsteen verwijderen bij de ander etc. Mijn verbazing geldt met name de laagdrempeligheid van het aanraken en het uiterlijk vertoon. Alsof er een camera op de kleedkamer van een Total Body Fitness And Workout stond gericht, toen ze nog geen 5 minuten in het huis waren. Gerol van spieren en in mijn herinnering kwam Maurice met alleen een onderbroekje het huis in. Waar ik vroeger, in de toenadering tot de andere sekse eerst 6 maanden steeds kleiner wordende cirkeltjes om mijn vriendinnen heen trok om uiteindelijk te komen tot zoiets als een erotisch handschudden, daar zit men elkaar nu, 5 minuten na de ontmoeting te ontharen of probeert men al voorzichtigjes het oorsmeer bij elkaar te verwijderen. Zoiets meen ik nu ook te zien bij de huidige bewoners. Dolenthousiast met een massageboek het huis betreden, dat soort dingen. Of reageer ik nu te veel vanuit een verouderd of puur persoonlijk denkkader? Met mijn blote handen, met olie, aan een vreemde zitten, met glibberige handen verstrikt raken in rughaar, het gaat me net iets te ver. Ruud zal er wel weer allerlei theorieën over hebben, over "fysiek gemuteerde Maori's die door een massage-gen hun gehele leven de onbedwingbare drang voelen om alles dat op hun weg komt te masseren", maar wat Ruud momenteel vindt telt niet, want ik heb zo mijn lijntjes naar het huis en weet nu zeker dat de woeste kneedbewegingen onder het dekbed niet uitgelegd moeten worden als het oneerzaam betasten van de roede, maar eerder uitgelegd moeten worden als de fysieke handelingen die men moet verrichten om illegaal paddo's te kweken onder een deken. Ruud is zonder het te weten, 1 van de laatste illegale paddo-kwekers van Nederland De hele onderkant van zijn deken is inmiddels overwoekert met een uiterst stimulerende paddestoel, die diep in de nacht, onder de dekens driftig kauwend worden genuttigd. Scoop van jawelste. Mona heeft nog wel tegen hem gezegd dat paddestoelen de instap zijn naar de "verdovende soft drugges" die weer het voorportaal zijn naar harde heroïne, maar Ruud loopt alweer zwaar hallucinerend op weer een oké boleetje woest te verhalen over de Franse Roomkoli-brie, een heel klein kaasje dat je alleen maar ziet bij een bepaalde aflandige wind. En de rest van de groep maar zijn onbevangenheid roemen.
Waar ik verder erg van geniet is de paradox van het "grenzen verleggen". Waar je juist een groep experimenterende, sociaal op het scherp van de snede levende pioniers zou verwachten, zit de hele ploeg nu al weken te klaverjassen, kookt wat, doucht wat, ruziet wat, staat juichend puzzels op te lossen, en protesteert men volledig in "jaren vijftig en nog inwonend bij ouders" door, heel vertederend de muziek wat harder te zetten. Rebels Without A House.
Na de uitzending nog even wat sleutelbegrippen. Dansen van Bianca en Ruud op Madonna: uitzinnigste hippiedans ooit gezien. Bart en Sabine geven een heel nieuwe dimensie aan het begrip body-cultuur en ontslakken elkaar terdege. Laat zich For The Time Being wreed in al haar lichaamsholten verkennen. En verder eigenlijk meer van hetzelfde. Bianca die woekert met een emotionele woordenschat van 10, maar door deze in een steeds wisselende volgorde te zetten maakt zij diepe indruk op de groep
Mona probeert hetzelfde met haar 4 woorden, met wisselend succes.
"Maurice, wil je koffie"
"Ik geloof niet in God"
"Maar stel je wilt koffie?
"Ik geloof niet in God"
Tot morgen
Nico
[Dit bericht is gewijzigd door doordevil (Datum 18 Oktober 1999).]
Mijn hemel, de man is geniaal. Hier moet je je beroep van maken! Zelden zo gelachen om iets leesbaars. De laatste keer moet 'The world according to Garp' geweest zijn. Echt waar!
Alhoewel ik hier niets toevoeg aan welke discussie dan ook; ik moest 't even kwijt.
De tranen lopen over mijn wangen.Heerlijk, ga zo door.
Als hier iemand rond loopt op het forum die bij een uitgeverij werkt:
PLEASE, zorg dat dit in boekvorm uitkomt !!
quote:
op 10-17-1999 om 09:49 PM schreef doordevil het volgende:
Ben ik weder, voor wie het nog wil lezen.
LOL!
Ga zo door, duivel!
Danny, kun je hier geen dagelijks terugkomende column van maken op het fok!portaal?
Murphy
"Sommige problemen los je op door er een column over te schrijven"
...Doordevil....Waar kom jij vandaan dan?..in een woord: W A A N Z I N N I G!!!!!
De humor ligt op straat, moet dat niet snelweg worden??
Bedankt voor de lach Nico
Briljant doordevil!
[Dit bericht is gewijzigd door weathergirl (Datum 17 Oktober 1999).]
Doordevil is een topic of his own.
Wie zijn wij, dat wij zijn geestelijke producten kunnen beoordelen.
VIVAT NICO
Nico
quote:
op 10-17-1999 om 11:08 PM schreef opa het volgende:
Laat ons nooit meer reageren op Doordevil !
Doordevil is een topic of his own.
Wie zijn wij, dat wij zijn geestelijke producten kunnen beoordelen.VIVAT NICO
Ik leef eenvoudig en eet uit een houten nap en leef slechts om u te dienen.
Nico
quote:
op 10-17-1999 om 10:59 PM schreef Letterman het volgende:
|
|
