Franse Kaas Volgens Ruud

En daar gaan we weer, onbeperkt oudehoeren op kosten van Big Brother. Gunstige ontwikkelingen in het huis, vind ik. Beetje honger kan geen kwaad. Ruud kan nu zijn statement, geuit in het introductiefilmpje, helemaal waar maken, want vergeleken met andere gedeelten in de wereld is dit maar peanuts. Ik verwacht dat hij de medebewoners een hart onder de riem zal steken met weer een van zijn "Ja natuurlijk Op Extasy" verhalen.
Ik gok op: "He, weet je dat, goh, bepaalde kaasboeren in de Pyreneeën hele winters, als ze ingesneeuwd zijn dan hè, dat ze dan zeg maar een geit als survivalkit gebruiken. Dan warmen ze zich eerst aan de buikwand van zo'n geit en in bepaalde streken van de Pyreneeën, maar dat is heel vaag joh, dat weet niemand, daar plengen ze zogezegd hun mannelijk vocht in de geit, wat bijvoorbeeld ook met kippen kan, die wij weer hier hebben, potverdikkie, ……, maar wat had ik het over. Die geitenmaag, uit de geit, word dan uiteindelijk gebruikt om gekarnde melk in te laten rijpen waardoor een heel voedzame kaaskoek ontstaat waar ze zich dan weer mee insmeren tegen de kou etc etc.
Vor de mensen die denken dat ik overdrijf kan ik de Elsevier Franse Kaasgids aanraden, een boek dat ik deze vakantie als een roman heb gelezen. Hilarische beschrijvingen en foto's van kaasjes die aan een ingedroogde teennagel doen denken. Euforische smaakbeschrijvingen in de trant van: "Petroleumachtige, notenhouten, metaalachtige geur/smaak. Kenmerkende structuur door kaasmijt. Ik zal doodvallen als het niet zo is. Leen het allen in uw bibliotheek. Zelden zo'n plezier gehad met een boek. Inclusief een foto van de gememoreerde Kaas Gerijpt In Schapenmaag.
Wat maakt die Ruud toch zo fascinerend, vraag ik me steeds af. Ik denk dat het scheelt dat je weet dat hij in dat huis zit, want hij lijkt mij de nachtmerrie van iedere buurman. Dit is iemand waarvoor je, net als met Sint Maarten, als je de kinderen hoort naderen, het licht uit doet om daarna roerloos in een donkere woonkamer te luisteren naar het aanhoudende gebel. "Ze zijn thuis, potverdikkie, ik zag licht branden" Probeer het je maar voor te stellen, deze vanuit de hurkzit naar een voorzichtig staande houding geëvolueerde halfmens voordurend over je schutting geleund, met een onophoudelijk bombardement van vage levenswijsheden, studieadviezen, uitwisselen van gitaarakkoorden enz enz. Mijn idee van een hel op aarde.
Willem heb ik het ook een beetje mee gehad, als ik eerlijk ben. De nuchtere, beschouwende factor hoor ik steeds om mij heen, maar wat ik observeer zijn alleen maar tenenkrommende profielschetsen van zijn medebewoners, bij voorkeur als ze er niet bij zijn. "Die eigenwijze donder wil gewoon niet toegeven dat ik beter brood bak, godverdomme. Oeeee, die is eigenwijs hoor" over Bart. Triest.
Mona blijft inmiddels haar volledig overacte Amsterdamse Zoals Wij haar Niet Graag Zien neerzetten. Godskoelere wat is dat mens dom, of zie ik dat verkeerd. Ruud en Willem stemmen haar niet weg, deze levende skippybal, die vinden dit stuk zacht trillend vlees wel iets hebben. Sabine heeft niet eens in de gaten dat ze al dagen lang zit te kaarten met een homp door haar zo gevreesd Wild Vlees. Ik ben bang dat ze blijft.
Verder merk ik dat het mij geen reet uitmaakt wie er uitgaat. Ik denk dat het evenwicht in de groep, na het vertrek van wie dan ook, volledig verstoord zal zijn. Alsof je naar een verfilming van Lord of the Flies zit te kijken. Mensen vinden moeiteloos de zwakste in een groep.
Kunnen de weekopdrachten iets pittiger? Wat is dat voor ontzettend kinderpartij gedoe, steeds. Niveau punniken.
Kan er niet iets met piercings worden georganiseerd? Dat wil ik wel zien, Of dat Ruud een week zijn reet niet mag laten zien aan de anderen, ik bedoel iets dat bijna niet te doen is. Of , met natuurlijk de Elseviergids als leidraad , in de liezen van Bianca een Franse schimmelkaas proberen te kweken. Als iedereen er een toastje mee kan smeren, weekopdracht geslaagd. Dat soort dingen. Dat mis ik een beetje.
Mijn Ruud Zegt Het Zo voorspelling voor vanavond: "In het noordoosten van Tanzania daar draagt de plaatselijke bevolking zijn hele huisraad de hele dag mee op zijn rug, joh, hé, bedden, pannetjes, bestek, prachtig joh, en dan op zo'n ezel hè, en muzikaal joh, die mannetjes, zo! Van dat ze dan aan het geratel van het servies op kilometers horen, hé dat is famile, dat heb je potverdikkie bij ons niet meer (weemoedige blik uit raam) dan is het bij ons echt peanuts hoor, hé
Nu genoeg, voor deze Big Brotherloze zaterdag. Groeten, tot morgen.

Al mijn stukken zijn door iemand verzameld en te lezen op http://listen.to/nicodijkshoorn

Waar verdien ik het aan.
Jullie topic-verhaal volg ik niet helemaal. Ik vind het in ieder geval leuk om reacties te krijgen, dat wel. Verder schrijf ik gewoon maar iedere dag als een bezetene een stuk.

Groeten Nico, en bedankt voor reactie.

quote:

---

op 10-17-1999 om 02:42 AM schreef Hunter het volgende:
Ik ben het met Gaby eens: je moet je columns in 1 topic plaatsen zodat ze bij elkaar blijven en gemakkelijk nog eens zijn na te lezen!

---

[Dit bericht is gewijzigd door doordevil (Datum 17 Oktober 1999).]

Houd op, ik wordt nog verwaand. Eerst nog ongeveer 65 stukken over Big Brother schrijven en dan zien we wel weer verder. Ik leef voor anderen, dus dat is het probleem niet.

Bedankt voor je leuke reactie.

quote:

---

op 10-17-1999 om 09:49 AM schreef phileine het volgende:
doordevil, het zal je zo langzamerhand gaan vervelen, maar je stukken zijn echt briljant.

hongerig vraag ik me af of er nog andere plekken in de wereld zijn (op internet, kranten, boeken, tijdschriften, etc) waar we kunnen genieten van jouw uitlatingen, geen voorkeur voor onderwerp. Zo niet, ga dat dan direct regelen! je bent al verzekerd van een groep fans, wellicht binnenkort de fanclub "doordevil voor premier"? Maar nu schrik ik je natuurlijk af.

eindelijk heb ik dan het ultieme en definitieve excuus gevonden om de uitzendingen van BB te blijven volgen. Vanaf de eerste uitzendig heeft mijn geweten geworsteld met de vraag of ik wel door kijkgedrag aan dit programma moest bijdragen. Nu kan ik eindelijk weer met een gerust hart slapen. Ik moet wel kijken, om te weten waar jij het in je verhalen over hebt.
bedankt

---