Mooi plantje, de weilanden en bermen staan er vol mee.
Maaaaaaaaaaaaaaar!!
Pas op!Er groeit in Nederland een plant die uiterst gevaarlijk is voor paarden en andere zoogdieren: Het Jakobskruiskruid (Senecio Jacobea L.). In het buitenland is dit kruid al lang bekend en de schrik van iedere vee- en paardenhouder, maar in Nederland kwam dit plantje tot voor kort niet op dermate grote schaal voor. Jakobskruiskruid is een zeer gevaarlijke plant; zo gevaarlijk dat in veel landen zelfs een verdelgingsplícht is ingesteld voor grondeigenaren die dit kruid op hun grond hebben staan.
Een volwassen plant produceert 75.000 - 200.000 zaadjes. De plant komt thans in alle streken van Nederland voor. De plant verspreidt zich extra snel doordat hij wordt/werd uitgezaaid, met name door waterschappen en beheerders van bermen, natuur en wegen.
De plant is enorm giftig voor zoogdieren, inclusief mensen. Het is pas giftig als het wordt ingenomen; alle delen van het kruid bevatten uiterst giftige glycosiden (alkaloiden) welke leiden tot ongeneeslijke leverschade. Volwassen planten dragen 25-50 procent van het gif in de bladeren, de bloemen bevatten tenminste twee keer zoveel als de bladeren.
De meeste dieren mijden de plant, maar het wordt anders wanneer dit gewas terecht komt in hooi- of kuilvoer; de dieren herkennen de plant niet meer en eten het gewoon op. Anders dan de meeste andere giftige planten verliest Jakobskruiskruid zijn giftige werking niet na droging en blijft het dus ook in hooi onverminderd gevaarlijk.
In de landen waar Jakobskruiskruid voorkomt sterven jaarlijks vele paarden, koeien en ander vee na het eten van hooi- of kuilvoer waarin dit kruid zat. In de landen waar Jakobskruiskruid al langer voorkomt is de plant dan ook sterk gevreesd, zijn de gevaren goed bekend, en geldt vaak zelfs een verdelgingsplicht: Grondeigenaren zijn verplicht om dit onkruid te bestrijden. (dit is bijvoorbeeld zo in Engeland)
http://www.kruiskruid.nl/De provincie Groningen sloot deze maand een overeenkomst voor de bestrijding van het giftige Sint Jacobskruiskruid. Er komen ‘Sint Jacobskruiskruidvrije zones’ in de Noordelijke provincie. Ook in Drenthe en Gelderland wordt officieel gewaarschuwd tegen het kruid met de mooie gele bloem, dat jaarlijks honderden dieren het leven zou kosten.
De provincie Noord-Brabant onderneemt echter niets. Het ministerie van Landbouw ook niet. De SP eist een landelijk beleid. Paardenfreak Heidi van Lier uit Baarle-Nassau is geschokt: „Ik krijg dat spul zo mijn wei niet uit. Die pony’s zijn straks dood."
Komt de buurman van Heidi van Lier het gras van haar weiland maaien, wil hij het ineens niet meer aan zijn koeien voeren. „Sorry Heidi, maar er zit Sint Jacobskruiskruid in. Dat is dodelijk." Een ongeruste Heidi belt de gemeente. Maar die doet niets. De provincie ook niet.
Heidi: „Bel ik de afdeling Natuurbeheer. Zeggen ze daar: Sint Jacobskruiskruid? Wat is dat?" En dat terwijl tal van provincies actie aan het ondernemen zijn, zegt Heidi boos. Ook in BN/DeStem stonden vorig jaar al verhalen van boeren uit Zeeland en Brabant die zich beklagen over de aanwezigheid van het kruid. Veeartsen bevestigen dat een bepaalde hoeveelheid dodelijk is. Een woordvoerder van de provincie Noord-Brabant: „We hebben er nu eenmaal geen beleid op." Van het Ministerie van Landbouw hoeft Heidi ook al niets te verwachten: „Wij doen er niets tegen. Zoals we ook niets doen tegen de giftige taxus of digitalis. Dat is nu eenmaal de natuur."
Sint Jacobskruiskruid heeft zich in enkele jaren tijd razendsnel verspreid in Nederland. Het schattig ogende kruidenplantje staat in de berm, op zandgronden, in weidegronden, op bedrijventerreinen en ook al in de achtertuin, en is giftig voor zoogdieren (ook voor aanraking met de menselijke huid): als het herhaaldelijk wordt gegeten, is het dodelijk. In Groot-Brittannië sterven jaarlijks honderden paarden, koeien, schapen en andere dieren aan de consumptie van het kruid. In Nederland zou dat scenario ook naderen, nu het kruid al een aantal jaren welig tiert.
Het werkt als volgt: de alkaloïden in de plant hopen zich op in de lever iedere keer als een dier (meestal koeien, paarden of schapen) iets van het kruid binnen krijgt. Als een bepaalde hoeveelheid is bereikt, dat kan binnen een paar maanden zijn of binnen tien jaar, sterft het dier een wrede dood. Die doodstrijd begint met conditieverlies en verminderde eetlust en eindigt met complete verlamming. Tegengif bestaat niet. Het vee krijgt het meeste Sint Jacobskruiskruid binnen via gemaaid en gedroogd gras van onwetende boeren.
http://www.vriendenvanhetplatteland.nl/nieuws.asp?ID=3598 http://nl.wikipedia.org/wiki/Jacobskruiskruid: kenmerken van het kruid en zijn giftigheid
http://nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Jakobsvlinder: de vlinder die kan helpen bij de bestrijding van de plant
http://www.kruiskruid.nl/: idem 1e site met ook meer uitleg over de symptomen bij vergiftigde paarden
http://www.provinciegroni(...)nantjacobskruiskruid In de Provincie Groningen in Nederland is er een convenant opgesteld tussen landbouwers, natuurberheerders, bermbeheerders enz... met gedragsregels en afspraken mbt dit Jacobskruiskruid om er zo voor te zorgen dat vergiftigingen van dieren wordt voorkomen.
http://www.geocities.com/meindertdejong/Jacobskruiskruid.pdf een brochure ivm Jacobskruiskruid, de gevaren en hoe mogelijk te bestrijden.
Niet alleen voor paarden en pony's, denk ook aan gedroogd hooi voor je konijn..