Ben ik eerlijk, is het weer niet goed...

pas op, lang verhaal!

Even checken of ik nou echt zo lomp ben of dat het allemaal wel meevalt...

Ik woon in een semi-studentenhuis, met 3 man en 2 vrouwen. De jongens waaronder ik werken allemaal al, en de 2 meisjes studeren nog. Een van de 2 is wel ok, de ander is een suffe muts waar ik niks, nul komma nul band mee heb. Ze heet M.

M is ziekelijk ongezond en 3 weken in de maand ziek, en dat komt o.a. omdat ze niet kan koken, maar wel elke dag een diepvriespizza eet. Nou ja, elke dag... 6 dagen in de week. Ze slaapt gaten in de dag tot 4 of 5 uur, en gaat dan 's avonds laat nog iets bakken. Ik hou dan elke keer mn hart vast, want stel dat ze een keer iets in een pan wil bakken, dan gaat dat geheid fout, ze laat alles aanbranden. Pizza's zijn nog het veiligst, daar gaat vrij weinig mee fout.
Tot slot heb ik een grote kamer (de oude woonkamer) op de begane grond, naast de keuken dus. Als zij in de keuken bezig is, dan merk ik dat uiteraard.

Misschien ben ik wel een beetje kritisch tegen d'r, maar ik heb al heel vaak gevraagd of ze eens de moeite zou kunnen doen te leren koken, zodat het huis niet telkens blauw staat van de rook. Ik bied zelfs aan r te helpen koken, of om dr iets te leren. Ik plak dr band als die lek is. In dat jaar dat ze er nu woont heb ik echt wel mn goeie wil getoond, maar nu is het op qua goodwill... Elke tip die je geeft word opgevat als persoonlijke kritiek. Ze is dus, behalve mager, ziekelijk en een onvolwassen bimbo (een 19 jarige met het uiterlijk en gedrag van een meisje van 16) ook nog eens onzeker en ze trekt zich werkelijk alles aan.

Woensdagavond lag ik in bed met mn vriendin, en kwamen M en haar vriendje I. (een turkse loverboy) thuis, en gingen doodleuk in de keuken zitten lullen en een pizzaatje bakken, ondertussen ook kletsend. En die turk kan niet zachtjes praten. Dit vond plaats tussen 1 en 2...
Ik heb dus gisteravond maar even gevraagd of dit voortaan op doordeweekse dagen voor 12 uur zou kunnen, tenslotte moet ik gewoon werken, ook al heeft zij zomervakantie. Ze zou bijvoorbeeld de oven kunnen aanzetten, dan boven gaan kletsen, en dr pizza ophalen als die klaar is. Zij blij, ik blij. Wat ze in het weekend doet vind ik niet erg, dan kan ik uitslapen.
Affijn, ik vond dat ik het vrij netjes heb gevraagd, en heel onredelijk is het ook niet. Toch?

Dat gesprek greep ze meteen aan om te vermelden dat ze het niet leuk vond dat ik haar altijd zo aansprak op van alles, en dat ze had gehoord van een andere huisgenote dat ik geen zin meer had om vanuit mn grenzeloze naastenliefde nog langer dingen voor haar te doen, omdat er toch nooit iets van eigen initiatief vanuit haar voor terugkomt. En dat vond ze vervelend enzo, en ze wilde weten wat ze dan kon doen, want ze wil graag veranderen zodat ik dr wel aardig vind.

Toen heb ik maar eens gezegd wat me al tijden bezighoudt: "Nou M, jij bent gewoon niet mijn favoriete huisgenote. En da's niet erg, we hoeven geen dikke vrienden te zijn, als we maar een beetje kunnen samenleven, meer hoeft van mij niet. Voor mij moet je niet veranderen, dat doe ik ook niet voor jou. Als we geen huisgenoten waren, was je nooit een vriendin van me geworden, dus nu word je het ook niet"

En nu huilt ze al sinds gisteravond... Arm ding, dacht natuurlijk dat dr eerste studentenhuis een plek zou zijn waar iedereen elkaar knuffelt enzo, iets teveel flairs en yes'sen gelezen...

Maar de hamvraag: was het nou lomp van mij om dat zo te zeggen? Ik heb d'r bubble gebroken, da's duidelijk genoeg, maar je moet toch een keer de waarheid vertellen in plaats van mn tijd verspillen aan beleefdheidspraatjes uitwisselen over voor mij volstrekt oninteressante onderwerpen (krultangen, studiepunten, roddels, dr loverboy, pizza)

Disclaimer¹: opmerkingen als :" je moet daar gewoon weg, een plekje voor jezelf vinden" zijn uiteraard welkom, maar daar wordt al aan gewerkt hoor
Disclaimer²: ze is niet lekker, en vragen om foto's is dus niet verstandig. Ik heb ze ook niet.

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2007 10:28 schreef veldmuis het volgende:

[..]

Goedmaaksex is dus ook geen optie?

Gatverdamme man, ik ben veel te bang dat ik dat magere ribbenkastje in elkaar druk. Pas wilde ze me knuffelen (ik ging een weekendje de bergen in, en dan is ze altijd bang dat ik doodval ofzo)
Ik knuffelde voor het decorum toch maar even een beetje terug, en toen hoorde ik een piepje en zei ze: "Nouw, je plet me.."

( met zo'n zelfde klagelijke toon als wanneer Paris hilton in dr befaamde infra-rood sexfilm zegt: "You're choking me.." )

Nee, geen goedmaaksex dus.
En inderdaad, janken is vervelend, maar nu weet ze tenminste waar we aan toe zijn. Ik ben niet de grote broer figuur (dat is volgens mij wat er onderhuids aan de hand is, zo ziet ze me)

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2007 10:36 schreef Forkbender het volgende:
Misschien is heroine de oplossing?

Haar lichaam heeft niet de reserves die nodig zijn om zulks een zware belasting te verdragen

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2007 10:45 schreef petitlapin2 het volgende:
waar je je druk om kan maken , als je er al niet tegenkan dat je een magere zeurderige kamergenoot hebt die vaak pizza's in de oven steekt, en 's nachts soms een lawaai maakt ...

ik zou dergelijke opmerkingen op mijn persoon/gedrag ook niet appreciëren. Vraag dan gewoon of zein het vervolg minder lawaai maak 's nachts, maar een preek over het feit dat je haar persoonlijk niet mag vind ik wel echt niet nodig

Als dat ten koste gaat van mijn nachtrust (en de dag erop werklust), terwijl zij zomervakantie heeft en toch geen flikker uitvoert, wie heeft er dan volgens jou meer recht om ergens om te vragen?

En ik gaf geen preek, ik reageerde op haar vraag waarom ik altijd zoveel kritiek op haar had.