Ik kwam laatst mijn ex-vriendin tegen waar ik ook een kat mee had en officieel haar kat was. Die is toen naar haar ouders in Alphen aan den Rijn gegaan en ze vertelde me dat hij nu zoveel vecht met andere katten, honden, schapen, geiten, mensen,- met alles en iedereen dat hij nu een oor mist, een gat in z`n linkervoorpoot heeft waar je doorheen kan kijken en vrijwel permanent aan de antibiotica zit. Ik dacht toen: `JA TOCH COCO (we hadden `m ooit Coco)!!! LAAT DIE BOEREN MAAR VOELEN HOE WE DIE SHIT DOEN IN DEN HAAG!`quote:Op maandag 6 augustus 2007 12:07 schreef mane het volgende:
[..]
Op mijn 21-ste ging ik samenwonen. Mijn ex had een kat van Turkse buren overgenomen, omdat die kinderen de kat alleen maar aan het pesten waren. Dat was een mooi grote stoere zwarte kater die in het begin natuurlijk wel wat schichtig was vanwege die pestervaringen. Ik werd echt gek op die kat, terwijl ik daarvoor weinig met katten had. Als hij buiten was en ik riep hem dan kwam hij met van die grote sprongen mauwend aangerend..
Maar goed, die relatie ging over en de kat was 'officieel' van mijn ex.. Sindsdien heb ik altijd in mijn achterhoofd gehad dat ik zelf nog eens een kat/poes uit het asiel wilde halen. Maar ik woonde klein, of twijfelde om andere redenen, en nu heb ik dus de knoop doorgehakt. Dat was wel lastig in het asiel zeg! Al die katten die daar zitten, hebben wel iets liefs. Het is zo moeilijk een keuze te maken. Maar met Ebony (die naam!) oftwel Noortje had ik een 'klik', vond ik zelf.
.
Ik ben in hiroshima naar het museum geweest over de atoombom. Dat gaat je ook niet in de kouwe kleren zitten.quote:Op maandag 6 augustus 2007 10:46 schreef JAM het volgende:
[..]
Iemand, (te weten: meneer Natsui Hideki) heeft me een strip cadeau gedaan getiteld: I SAW IT - The Atomic Bombing of Hiroshima, a survivor`s story by Keiji Nakazawa. Mooie strip hoor. Dingen als: `People wearing white clothes weren`t burned so badly...but their skin melted where it was exposed. Those dressed in blak absorbed the full heat of the blast...it melted the skin all over their bodies. And endless procession of living specters filed through the early dawn. They walked, hunched forward dragging their skin...They looked like ghouls to me. It was the least painful way for them to walk. Eventually most of theim died in their tracks. Corpses lay everywhere. The bodies rotted quickly. Maggots hatched in them. The stench was overwhelming.`
Ik ben ook zeer zeker van plan dat museum nog te bezoeken, ergens in september waarschijnlijk. Zo rond deze tijd van het jaar (vandaag) is het erg stervensdruk.quote:Op maandag 6 augustus 2007 13:34 schreef k_man het volgende:
[..]
Ik ben in hiroshima naar het museum geweest over de atoombom. Dat gaat je ook niet in de kouwe kleren zitten.Ook daar zijn de individuele, persoonlijke verhalen het ontroerendst. Zo was er het verhaal van de vader die 's ochtends vroeg naar zijn werk ging. Zijn dochtertje zat op het stoepje voor het huis. Zijn werk was buiten het getroffen gebied, zodat hij het overleefde. Van zijn dochtertje echter trof ie alleen nog een zwarte vlek aan op het stoepje.
Nu ja, dat was natuurlijk ook de reden dat jij uitgenodigd was op mijn bbq. Do2 neem ik dan wel op de koop toe...quote:Op maandag 6 augustus 2007 10:32 schreef DevilsAndDust het volgende:
Achteraf bleek er alleen de hele avond door de mannen daar naar m'n tieten te zijn gegluurd, maar goed..
Ik ben vorige week in Westerbork geweest. Daar hadden we een hele goede gids. In plaats van de mensen proberen te overweldigen met allerlei statistische wetenswaardigheden, zoals hoeveel joden er per spoorbiels richting Auschwitz omgekomen zijn o.z.i.d., beperkte hij zich ook tot een zevental persoonlijke verhalen van mensen die in het kamp gezeten hebben en dit dan al dan niet overleefd hebben. Dat maakt toch veel meer indruk op de mensen dan die onbevattelijke enorme aantallen.quote:Op maandag 6 augustus 2007 13:34 schreef k_man het volgende:
[..]
Ik ben in hiroshima naar het museum geweest over de atoombom. Dat gaat je ook niet in de kouwe kleren zitten.Ook daar zijn de individuele, persoonlijke verhalen het ontroerendst. Zo was er het verhaal van de vader die 's ochtends vroeg naar zijn werk ging. Zijn dochtertje zat op het stoepje voor het huis. Zijn werk was buiten het getroffen gebied, zodat hij het overleefde. Van zijn dochtertje echter trof ie alleen nog een zwarte vlek aan op het stoepje.
Ik zeg expres 'kat'.quote:Op maandag 6 augustus 2007 19:32 schreef LXIV het volgende:
Meer mensen zouden met hun poesje moeten pimpen. Daar zou de wereld een stuk vrolijker van worden!
Maak dat de kat wijs, L.quote:Op maandag 6 augustus 2007 19:34 schreef LXIV het volgende:
Dat bedoel ik toch!
En je tekstbegrip is ook maar matig.quote:Op maandag 6 augustus 2007 19:39 schreef LXIV het volgende:
Helaas ben ik niet arm, lelijk of verlegen.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |