ONZ Onzin voor je leven!
Vrolijkheid troef in dit lieve forum vol humor.
Idd, hoe fucking droog is dat getypt _!quote:
_!
Op woensdag 30 juni 2010 20:32 schreef afcajos het volgende:
Verrassend. Een topic over het regelen van te jonge smatjes en C_N en Lakitu zijn er als de kippen bij.
Verrassend. Een topic over het regelen van te jonge smatjes en C_N en Lakitu zijn er als de kippen bij.
Het was slechts een kwestie van tijd voor ik ook te maken zou krijgen met het grote liefdesspel des levens. Mijn ouders hadden de hoop al opgegeven en in mijn omgeving gingen geruchten over het al-dan-niet heteroseksueel zijn van mijn persoontje. Dit alles bleek gelukkig voorbarig, want op een dag kwam ik Lisa tegen. Lisa, ach, de kleine meid met een matig cupje B. Sommigen mensen zouden haar gemiddeld noemen, voor mij was ze meer. Ze kwam precies op het goede moment, want ik stond namelijk al 28 jaar droog. Nu ik 't nogmaals bekijk, had ze ook wel tien jaar eerder mogen komen maar dat terzijde.
Het was een rustige namiddag in september, de vogels hadden het weer gehad met vrolijk kwetteren en flierefluiten en persden slechts nog enkele pufjes lucht naar buiten, gelijk een groep oude, puffende mannen die het niet eens zijn met de ontwikkeling van het weer aan het einde van de zomer. Tussen de zich hier en daar op melancholische wijze gedragende mussen, zag ik haar staan. Een blauw-wit gestreept shirtje, wit rokje en gans geil hoedje. Ze hield een boeket rozen in haar handen en ik zag hoe haar vriend in zijn VW Golf de hoek omreed. Dit leek mij een perfect moment om haar eens het hemd van het lijf te vragen.
"Hoi"
"Hey...ehm...wie ben je eigenlijk?"
"Oh, neem me niet kwalijk, Gerrit Blom, aangenaam."
"Oke Gerrit, ik ben Lisa van Zanten. Dus...wilde je wat vragen?"
"Nou... wil je misschien je hemd uitdoen?"
Voor ik 't weest raakten tientallen doornen mij in het gezicht en ik begreep dat mijn gezicht en haar rozen elkaar ontmoet hadden. Niet gespeend van enig opportunisme rende ik achter haar aan, om zo een glimp op te vangen van het te stalken huis. Wezegiadreef 24b. Ik weet het nog precies. Wit eikenhouten hekje met van die rare frutsels. Dat zie je wel vaker bij mensen zonder smaak. Rare frutsels.
Desalniettemin brak op dat moment een nieuwe hoofdstuk aan. Door mijn jarenlange ervaring in het stalkerswezen, had ik op vernuftige wijze haar vertrouwen gewonnen. En zo kwam het dan, een half jaar na onze eerste ontmoeting tot een intiem moment. We stonden bij de vleeswarenafdeling van de Albert Heijn en we probeerden allebei een Gelderse gerookte worst te pakken. Onze handen raakten elkaar en ze deinsde verlegen terug.
"Hoi, Lisa. Sorry, had je trek in worst?"
"Uh. Nou, dit staat op mijn lijstje."
"Zo, dus jij houdt wel van een lekkere dikke worst?"
"Neem jij 'm maar."
Ze liep weer verder en ik wist dat ik de fundering had gelegd. Voortaan zou zij worst met mij associëren. Dit ging enkele weken door totdat zo ongeveer de volledige Appie Happie een onoverkoombare bron van associatie was geworden. Dit was voor sommige artikelen makkelijk maar soms was het best tricky. Bij de bananen ging het prima.
"Hoi Lisa. Sorry, wou jij die laatste banaan?"
"Ja, maar als jij..."
"Zo, dus jij houdt wel van een lekkere kromme banaan."
Bij 't maandverband werd het iets lastiger.
"Hoi Lisa. Sorry, wou jij dat laatste pak maandverband?"
"Ja, heb jij 't nodig dan?"
"Zo, dus jij...ehh...jij...jij houdt wel van een lekker pak maandverband?"
Ik heb haar nog nooit zo vreemd zien kijken.
Al met al, de fundering was gelegd. Op een gegeven moment begon het hele gedoe mij een klein beetje tegen te zitten. Weinig progressie in onze relatie, zeg maar. Ze had ook in de tussentijd al drie vriendjes versleten en ik moest toch maar eens een move gaan maken. Dus op een dag, toen ze naar de stad fietste, heb ik haar van haar fiets gemept en een donker steegje in getrokken. Gelukkig droeg ze haar witte rokje weer vandaag, zodat het een gemakkelijk middagje werd. Ik trok haar slipje opzij en zag haar kale, droge kutje in al haar banaalheid. Ik viste de tampon uit haar doos en trok het condoom over mijn lul, want veiligheid staat bij mij hoog in het vaandel. Na de eerste tien stoten begon ze langzaam te ontwaken dus heb ik haar even met haar hoofd tegen een lantaarpaal geslagen, waarna ik weer verder kon gaan met het bedrijven van de liefde. Wat ik echter niet had gemerkt was dat Lisa een stoma had. Pas toen ik na een paar minuten haar shirtje van haar lijf scheurde, viel mijn oog op de bruine strontzak. Aangezien ik veel naar BNN keek, wist ik gelijk wat mij te doen stond. Ik draaide haar op haar buik en trok haar omhoog tot ze gewillig op haar knietjes zat met haar ontzettend schone en roze anjer fier in de lucht prijkend. Enfin, ik hoef denk ik verder niet in details te treden. Ik stak mijn glanzende fallus in haar ongeschonden poepert en begon als een gek heen en weer te rossen. Na een tijdje kreeg ik een ondeugend ideetje. Ik verwijderde de zak die haar stoma bedekte en prikte mijn parmantige pielemuis in haar stomagaatje.
Goed, een kwartiertje later spoot ik mijn volle lading witte kanonskogeltjes in haar stomagaatje. Het was een dag om nooit te vergeten...
Groeten van uw aller vrind,
Gerrit Blom
Het was een rustige namiddag in september, de vogels hadden het weer gehad met vrolijk kwetteren en flierefluiten en persden slechts nog enkele pufjes lucht naar buiten, gelijk een groep oude, puffende mannen die het niet eens zijn met de ontwikkeling van het weer aan het einde van de zomer. Tussen de zich hier en daar op melancholische wijze gedragende mussen, zag ik haar staan. Een blauw-wit gestreept shirtje, wit rokje en gans geil hoedje. Ze hield een boeket rozen in haar handen en ik zag hoe haar vriend in zijn VW Golf de hoek omreed. Dit leek mij een perfect moment om haar eens het hemd van het lijf te vragen.
"Hoi"
"Hey...ehm...wie ben je eigenlijk?"
"Oh, neem me niet kwalijk, Gerrit Blom, aangenaam."
"Oke Gerrit, ik ben Lisa van Zanten. Dus...wilde je wat vragen?"
"Nou... wil je misschien je hemd uitdoen?"
Voor ik 't weest raakten tientallen doornen mij in het gezicht en ik begreep dat mijn gezicht en haar rozen elkaar ontmoet hadden. Niet gespeend van enig opportunisme rende ik achter haar aan, om zo een glimp op te vangen van het te stalken huis. Wezegiadreef 24b. Ik weet het nog precies. Wit eikenhouten hekje met van die rare frutsels. Dat zie je wel vaker bij mensen zonder smaak. Rare frutsels.
Desalniettemin brak op dat moment een nieuwe hoofdstuk aan. Door mijn jarenlange ervaring in het stalkerswezen, had ik op vernuftige wijze haar vertrouwen gewonnen. En zo kwam het dan, een half jaar na onze eerste ontmoeting tot een intiem moment. We stonden bij de vleeswarenafdeling van de Albert Heijn en we probeerden allebei een Gelderse gerookte worst te pakken. Onze handen raakten elkaar en ze deinsde verlegen terug.
"Hoi, Lisa. Sorry, had je trek in worst?"
"Uh. Nou, dit staat op mijn lijstje."
"Zo, dus jij houdt wel van een lekkere dikke worst?"
"Neem jij 'm maar."
Ze liep weer verder en ik wist dat ik de fundering had gelegd. Voortaan zou zij worst met mij associëren. Dit ging enkele weken door totdat zo ongeveer de volledige Appie Happie een onoverkoombare bron van associatie was geworden. Dit was voor sommige artikelen makkelijk maar soms was het best tricky. Bij de bananen ging het prima.
"Hoi Lisa. Sorry, wou jij die laatste banaan?"
"Ja, maar als jij..."
"Zo, dus jij houdt wel van een lekkere kromme banaan."
Bij 't maandverband werd het iets lastiger.
"Hoi Lisa. Sorry, wou jij dat laatste pak maandverband?"
"Ja, heb jij 't nodig dan?"
"Zo, dus jij...ehh...jij...jij houdt wel van een lekker pak maandverband?"
Ik heb haar nog nooit zo vreemd zien kijken.
Al met al, de fundering was gelegd. Op een gegeven moment begon het hele gedoe mij een klein beetje tegen te zitten. Weinig progressie in onze relatie, zeg maar. Ze had ook in de tussentijd al drie vriendjes versleten en ik moest toch maar eens een move gaan maken. Dus op een dag, toen ze naar de stad fietste, heb ik haar van haar fiets gemept en een donker steegje in getrokken. Gelukkig droeg ze haar witte rokje weer vandaag, zodat het een gemakkelijk middagje werd. Ik trok haar slipje opzij en zag haar kale, droge kutje in al haar banaalheid. Ik viste de tampon uit haar doos en trok het condoom over mijn lul, want veiligheid staat bij mij hoog in het vaandel. Na de eerste tien stoten begon ze langzaam te ontwaken dus heb ik haar even met haar hoofd tegen een lantaarpaal geslagen, waarna ik weer verder kon gaan met het bedrijven van de liefde. Wat ik echter niet had gemerkt was dat Lisa een stoma had. Pas toen ik na een paar minuten haar shirtje van haar lijf scheurde, viel mijn oog op de bruine strontzak. Aangezien ik veel naar BNN keek, wist ik gelijk wat mij te doen stond. Ik draaide haar op haar buik en trok haar omhoog tot ze gewillig op haar knietjes zat met haar ontzettend schone en roze anjer fier in de lucht prijkend. Enfin, ik hoef denk ik verder niet in details te treden. Ik stak mijn glanzende fallus in haar ongeschonden poepert en begon als een gek heen en weer te rossen. Na een tijdje kreeg ik een ondeugend ideetje. Ik verwijderde de zak die haar stoma bedekte en prikte mijn parmantige pielemuis in haar stomagaatje.
Goed, een kwartiertje later spoot ik mijn volle lading witte kanonskogeltjes in haar stomagaatje. Het was een dag om nooit te vergeten...
Groeten van uw aller vrind,
Gerrit Blom
Baat 't niet, schaadt 't niet. Dus slikken, kreng.
Sai je bent een held
Op zaterdag 23 juni 2007 18:54 schreef MASD het volgende:
Double-Helix is mijn held vandaag! _O_
Double-Helix is mijn held vandaag! _O_
kk ziek
woensdag 24 juni 2008 01:51 schreef clumsy_clown het volgende:
Je topics zijn kut. Die klacht bijvoorbeeld, is pure vervuiling.
Je topics zijn kut. Die klacht bijvoorbeeld, is pure vervuiling.
Hoe kom jij opeens in et topic?quote:Op maandag 5 mei 2008 21:22 schreef DANILXL het volgende:
kk ziek
Dit, is, mijn, staat van bewustzijn
beetje oude topics doorspitten haha, ik verveelde me.
ik had niet als zoekwoord ontmaagding ingetypt moch je dat denken
ik had niet als zoekwoord ontmaagding ingetypt moch je dat denken
woensdag 24 juni 2008 01:51 schreef clumsy_clown het volgende:
Je topics zijn kut. Die klacht bijvoorbeeld, is pure vervuiling.
Je topics zijn kut. Die klacht bijvoorbeeld, is pure vervuiling.
Behoorlijke kick, maar ik ging stuk op het verhaaltje van KopieerMachine...
En dan vooral bij deze tekst:
En dan vooral bij deze tekst:
quote:Op zaterdag 7 juli 2007 08:44 schreef KopieerMachine het volgende:
IK vroeg ''melanie, wil je neuken?''
-Ja! hE4L GraAg
*knip*
Dus ik heb haar naar buiten gegooid en zeg ''Wel je licht aan, daar kan je mee thuis komen''
Het ging niet direct goed, ik had nog nooit een tiet gezien. Dus ik schoot der oog der bijna uit maar ik was nog jong en nadat ik mijn geweer herladen had kwam het toch noch goed 
nee, ik doe geen filmpjes nee
een topic zonder plaatjes is als een café zonder bier
een topic zonder plaatjes is als een café zonder bier
quote:Op maandag 9 juli 2007 18:14 schreef DRNKnHGH het volgende:
Auswitch, jaren '40.
Spel het dan in elk geval goed, jij arm aandachtshoertje
Jusqu'ici tout va bien...
quote:Op zondag 8 juli 2007 14:36 schreef admiraal_anaal het volgende:
[..]
Oftewel: Bouquetreeks te koop in de buurtsuper
[ Bericht 3% gewijzigd door Manono op 06-05-2008 12:51:27 ]
Jusqu'ici tout va bien...
No way!quote:Op zaterdag 7 juli 2007 06:01 schreef Sai het volgende:
Ik zag haar buiten De Kleine Komedie. Ze rookte een kruidnagelsigaret en werd omringd door een groepje jongens dat moest lachen om iedere grap die ze maakte. Ik sprak haar aan na de voorstelling, en we citeerden urenlang Maassen, Teeuwen en de Vliegende Panters. Voorbijgangers keken wat raar op als ze ons hand in hand "Lauwe Pis" hoorden zingen, maar wij waren in- en ingelukkig.
Bij haar thuis bleven we maar doorciteren. Zelfs Youp kwam voorbij, ik droeg zijn excuusgedicht voor, en zij omhelste me bij "kom toch bij me terug", waarna we allebei moesten lachen. Ze begon 'Tongzoen' te zingen, en ik begreep de hint. Haar lippen waren zacht en warm. Ik leidde haar hand naar mijn kruis en vroeg veelbetekenend "Een stijve lul is gemaakt om mee te pompen?". We barsten in lachen uit, en lieten onze kleren van ons afvallen terwijl zij aan Jochem Myer's stukje over tangodansen begon. Onze naakte lichamen dansten de tango op het bed, en geen van ons kon ophouden met lachen. Zij begon zachtjes te fluisteren, maar riep vervolgens steeds harder "KOTSEN IN EEN KUT IS HET MOOISTE WAT ER IS!" en weer begreep ik de hint. Ik ging omlaag, trok haar benen uit elkaar en terwijl zij gierde van het lachen stak in mijn vinger in mijn keel. Ik kotste haar kut volkomen vol. Lachen dat we deden!
Drie weken later overleed ze aan een bacteriële infectie van de baarmoederwand, maar ik zal haar nooit vergeten.
Iedereen weet dat ik tegenwoordig een echte adonis ben. Zo echt zelfs dat ik, hoewel ik hetero ben, mezelf wel zou doen als het fysiek mogelijk was. Mensen nemen dan ook automatisch aan dat dit altijd al zo geweest is en mijn ontmaagding niet veel meer was dan een vrouwtje uit de disco versieren en haar zeventien orgasmen te bezorgen alvorens ik na een half uur mijn orgasme maar fakete. Want dat doen echte macho’s. Zo ging het echter niet. Integendeel.
Als jonger jochie had ik te kampen met een acne probleem. Dit is niet een puistje eens in de week, maar een rood aangelopen, zieke, huid. Zo gehavend dat ieder slachtoffer van de Volendambrand een foto van mijn gehavende gezicht boven hun bed had hangen om hun ego op te krikken. Vanzelfsprekend was daardoor de taak om vrienden te maken niet gemakkelijk. Vrouwen krijgen daarbij nog lastiger. Toch waren het mijn puisten die mijn ontmaagding mogelijk hadden gemaakt.
Ik was toen 15 jaar oud en begon knap wanhopig te worden. Iemand had mij verteld dat vrouwen vallen op gevoelige jongens die geven om de samenleving en het willen verbeteren. Zo eindigde ik als vrijwilliger in het bejaardentehuis. Hele dagen deed ik daar niets anders dan die lui voeden en wassen. Praten met ze deed ik niet, want iedereen keek aandachtig naar het kraterlandschap op mijn gezicht en ik wist dat ze me zouden pesten als ik een gesprek op gang probeerde te brengen. Mijn kans op liefde leek niet gestegen door het werk, eerder geslonken. Tot ik haar ontmoette.
Die dag was een andere verzorger plotseling ziek geworden. En ik kreeg de om zijn deel over te nemen. Braaf hielp deze jongen de bejaarden één voor één. Bij de laatste had ik echter wat twijfels. Dat was een vrouw van 97, zwaar dement. Andere verzorgers waarschuwden me, want ze deed erg onvriendelijk tegen mensen. Alleen kon ik haar natuurlijk niet in de steek laten en stapte onzeker bij haar naar binnen.
Wat ik zag had ik me in mijn stoutste dromen niet voor kunnen stellen. Een prachtige rijpe vrouw met een rubensfiguur en twee schitterende tanden in haar schitterende mond, keek me aan. In een oogopslag wist ik het: Ze was de ware voor me, we zouden samen oud worden. We zouden een gelukkig gezinnetje worden.
‘Wat mot je? Wie ben je?’ vroeg de dame liefdevol aan me.
‘Ik ben jouw man,’ zei ik, ‘ik ga voor je zorgen.’
Ik wist dat het niet helemaal de waarheid was, maar het spreekwoord vertelt me dat in liefde en oorlog alles toegestaan is en ik volgde het enkel op. Ik strompelde naar haar toe en mijn lippen naderde de hare. Helaas was ik niet de meest ontspannen jongen op dat moment. De zenuwen gierden door mijn lijf en het bloed stroomde naar mijn hoofd. Het bloed zette een druk op alle verstopte poriën, waardoor de verstopte poriën zich leeg moesten laten lopen. Simpelweg knapten alle puisten in mijn gezicht en spoot het pus de mond van mijn geliefde vol.
Kussen zat er daardoor voor mij niet meer in. Maar ik liet me niet kisten door die tegenslag. Ik had al genoeg tegenslagen meegemaakt in mijn leven, dit moment liet ik me niet afpakken. Zo heel erg was het ook niet. Er zat een voordeel aan, haar volle mond maakte het schreeuwen onmogelijk. Ik rukte haar trui uit en twee gerimpelde hangende borsten rolde tevoorschijn. Vervolgens gingen haar rok en slip naar beneden. Haar naakte lichaam was een ironisch beeld, het leek alsof elk ontbrekende haar op haar hoofd teveel op haar flamoes zat. Maar ook dit hield me niet tegen, ooit had ik geleerd dat seks meer een mentale dan fysieke daad is. Ik ontblootte mijn kloppende fallus en liet ons samensmelten. Haar binnenkant voelde aan als een postelastiek en haar borsten waren qua textuur net deeg. Ik denk dat ieder persoon met ervaring dan weet dat het niet erg positief was. Op de vrouw d’r wangen biggelden ook tranen. Tranen die vertelden dat ze het niet fijn vond, alsof het deel dat de demente vrouw nog op aarde was protesteerde tegen deze daad. Ik wilde echter niet opgeven. Ik was net Rocky op dat moment, een hele onethische Rocky, dat wel. Het verhaal was te ver gevorderd om op te houden en ik kwam dan ook tot een zinderend orgasme op de vetzuchtige vrouw, vol rimpels, hangende onderdelen en een mond vol pus. Mijn ontmaagding was een feit en in de tijd daarna ben ik uitgegroeid tot een hunk.
De toekomst van de vrouw was echter iets minder. Blijkbaar is pus niet al te goed voor je lichaam als je het doorslikt. De enorme hoeveelheid hiervan, plus het zwakke immuunsysteem zorgde ervoor dat mijn geliefde een uur later stierf.
Als jonger jochie had ik te kampen met een acne probleem. Dit is niet een puistje eens in de week, maar een rood aangelopen, zieke, huid. Zo gehavend dat ieder slachtoffer van de Volendambrand een foto van mijn gehavende gezicht boven hun bed had hangen om hun ego op te krikken. Vanzelfsprekend was daardoor de taak om vrienden te maken niet gemakkelijk. Vrouwen krijgen daarbij nog lastiger. Toch waren het mijn puisten die mijn ontmaagding mogelijk hadden gemaakt.
Ik was toen 15 jaar oud en begon knap wanhopig te worden. Iemand had mij verteld dat vrouwen vallen op gevoelige jongens die geven om de samenleving en het willen verbeteren. Zo eindigde ik als vrijwilliger in het bejaardentehuis. Hele dagen deed ik daar niets anders dan die lui voeden en wassen. Praten met ze deed ik niet, want iedereen keek aandachtig naar het kraterlandschap op mijn gezicht en ik wist dat ze me zouden pesten als ik een gesprek op gang probeerde te brengen. Mijn kans op liefde leek niet gestegen door het werk, eerder geslonken. Tot ik haar ontmoette.
Die dag was een andere verzorger plotseling ziek geworden. En ik kreeg de om zijn deel over te nemen. Braaf hielp deze jongen de bejaarden één voor één. Bij de laatste had ik echter wat twijfels. Dat was een vrouw van 97, zwaar dement. Andere verzorgers waarschuwden me, want ze deed erg onvriendelijk tegen mensen. Alleen kon ik haar natuurlijk niet in de steek laten en stapte onzeker bij haar naar binnen.
Wat ik zag had ik me in mijn stoutste dromen niet voor kunnen stellen. Een prachtige rijpe vrouw met een rubensfiguur en twee schitterende tanden in haar schitterende mond, keek me aan. In een oogopslag wist ik het: Ze was de ware voor me, we zouden samen oud worden. We zouden een gelukkig gezinnetje worden.
‘Wat mot je? Wie ben je?’ vroeg de dame liefdevol aan me.
‘Ik ben jouw man,’ zei ik, ‘ik ga voor je zorgen.’
Ik wist dat het niet helemaal de waarheid was, maar het spreekwoord vertelt me dat in liefde en oorlog alles toegestaan is en ik volgde het enkel op. Ik strompelde naar haar toe en mijn lippen naderde de hare. Helaas was ik niet de meest ontspannen jongen op dat moment. De zenuwen gierden door mijn lijf en het bloed stroomde naar mijn hoofd. Het bloed zette een druk op alle verstopte poriën, waardoor de verstopte poriën zich leeg moesten laten lopen. Simpelweg knapten alle puisten in mijn gezicht en spoot het pus de mond van mijn geliefde vol.
Kussen zat er daardoor voor mij niet meer in. Maar ik liet me niet kisten door die tegenslag. Ik had al genoeg tegenslagen meegemaakt in mijn leven, dit moment liet ik me niet afpakken. Zo heel erg was het ook niet. Er zat een voordeel aan, haar volle mond maakte het schreeuwen onmogelijk. Ik rukte haar trui uit en twee gerimpelde hangende borsten rolde tevoorschijn. Vervolgens gingen haar rok en slip naar beneden. Haar naakte lichaam was een ironisch beeld, het leek alsof elk ontbrekende haar op haar hoofd teveel op haar flamoes zat. Maar ook dit hield me niet tegen, ooit had ik geleerd dat seks meer een mentale dan fysieke daad is. Ik ontblootte mijn kloppende fallus en liet ons samensmelten. Haar binnenkant voelde aan als een postelastiek en haar borsten waren qua textuur net deeg. Ik denk dat ieder persoon met ervaring dan weet dat het niet erg positief was. Op de vrouw d’r wangen biggelden ook tranen. Tranen die vertelden dat ze het niet fijn vond, alsof het deel dat de demente vrouw nog op aarde was protesteerde tegen deze daad. Ik wilde echter niet opgeven. Ik was net Rocky op dat moment, een hele onethische Rocky, dat wel. Het verhaal was te ver gevorderd om op te houden en ik kwam dan ook tot een zinderend orgasme op de vetzuchtige vrouw, vol rimpels, hangende onderdelen en een mond vol pus. Mijn ontmaagding was een feit en in de tijd daarna ben ik uitgegroeid tot een hunk.
De toekomst van de vrouw was echter iets minder. Blijkbaar is pus niet al te goed voor je lichaam als je het doorslikt. De enorme hoeveelheid hiervan, plus het zwakke immuunsysteem zorgde ervoor dat mijn geliefde een uur later stierf.
Iedereen kent me als de Mooiboy, ik durf het eigenlijk niet te vertellen maar ik ben nog maagd, ik ben al vaker bijna bij het punt gekomen maar ik was te verlegen en kwam niet verder met me chiemeids. Me matties denken dat ik een echte pimp ben en met elke chick bal. Nu ben ik via Solomio in contact gekomen met Truus, we hebben het reuze gezellig op Solomio maar haar broer Piet wil niet dat we daten omdat hij denkt dat ik hem een vieze kamper vind. Nu kon Truus dit weekend het huis verlaten zonder dat haar broer dat door heeft maar nu heeft de broer van de zus van Truus, Kees een ongelukt gehad met een kachel en gaat onze avond niet door, zij kwam met dit iniatief maar ik wel het zelf ook eens proberen. Hoe doe ik dit?
|
|
