MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Me me me, hebben we het een tijdje geleden over gehad. Helemaal niet zo slecht als de pers toendertijd zei.quote:Op woensdag 18 juli 2007 19:06 schreef TheGrandWazoo het volgende:
O btw, wie vind Press to play ook zo waanzinnig onderschat?!
Als we het dan toch over onderschatte albums hebben...'Mind Games' van Lennon. Maar goed, ik ben vast weer de enige die die plaat van A t/m Z goed vind ...
...
TheGrandWazoo
Zelfmoord is een optie! Bazbo
All of themquote:Op woensdag 18 juli 2007 19:11 schreef mindgames het volgende:
Larry King: "The Beatles are back together!!! Here on CNN! They are all here!"
*regie* (Erhm...mister King, we know you are a big shadows fan but...)
O, SORRY! HERE THEY ARE! THE SHADOWS!
*regie* (no mister King...the point is...two of the beatles are not here anymore)
Good...god...are they gone? They should not go out for a drink before the show, I told them!
*regie* (A FUCK IT MISTER KING...)
Welcome, Mick Jagger to our programme.
Hoianghuzhouhiuphoeginglau is goedemorgen, hoor ik Bassie en Adriaan al zingen; nou, ik versta d'r geen kút van!
(Superworm)
(Superworm)
TheGrandWazoo
Zelfmoord is een optie! Bazbo
Hier ook! Oke, 1 skip moment...one day at the time. Hiermee stelde hij me echt op de proef. Of het moet een grap zijn...in dat geval is ie geslaagd. Maar de rest van het album draai ik regelmatig. Intuition is bijvoorbeeld waanzinnig...Out the blue...pffff...super gewoon.quote:Op woensdag 18 juli 2007 19:13 schreef mindgames het volgende:
[..]
Me me me, hebben we het een tijdje geleden over gehad. Helemaal niet zo slecht als de pers toendertijd zei.
Als we het dan toch over onderschatte albums hebben...'Mind Games' van Lennon. Maar goed, ik ben vast weer de enige die die plaat van A t/m Z goed vind ...
Hoianghuzhouhiuphoeginglau is goedemorgen, hoor ik Bassie en Adriaan al zingen; nou, ik versta d'r geen kút van!
(Superworm)
(Superworm)
Heujjjjj!!!! Toch niet de enige! Ik luister de Anthology-versie van 'One Day (At The Time)' vaker, die is stukken beter. Zonder dat cheesy koor enzo.
Ik luister de Anthology-versie van 'One Day (At The Time)' vaker, die is stukken beter. Zonder dat cheesy koor enzo.
TheGrandWazoo
Zelfmoord is een optie! Bazbo
Het gaat me vooral om de tekst. Dat is echt niet om aan te horen! Maar echt, dat is het enige minpuntje van de hele plaat.quote:Op woensdag 18 juli 2007 19:17 schreef mindgames het volgende:
Heujjjjj!!!! Toch niet de enige! Ik luister de Anthology-versie van 'One Day (At The Time)' vaker, die is stukken beter. Zonder dat cheesy koor enzo.
Overigens heb ik deze week weer eens Wild Life beluisterd...ook een beetje vergeten hoe goed die is.
Hoianghuzhouhiuphoeginglau is goedemorgen, hoor ik Bassie en Adriaan al zingen; nou, ik versta d'r geen kút van!
(Superworm)
(Superworm)
Vind je 'Press To Play' beter mét of of zónder bonus-tracks? 'Spies Like Us' en 'Once Upon A Long Ago'?
TheGrandWazoo
Zelfmoord is een optie! Bazbo
Heel stom maar ik zie die albums altijd zonder bonusdrek. De plaat is zonder al dat extra's gemaakt en zie het zo als een geheel. Daarom vind ik het ook fijn dat er een pauze van 20 sec tussen de plaat en bonusdrek zit. Spies like us vind ik toch al niet zo geweldig. Once upon echter een van de mooiste nummers die Macca ooit gemaakt heeft.quote:Op woensdag 18 juli 2007 19:20 schreef mindgames het volgende:
Vind je 'Press To Play' beter mét of of zónder bonus-tracks? 'Spies Like Us' en 'Once Upon A Long Ago'?
However Absurd is een stuk waarvan ik simpelweg niet snap waarom Macca dat niet meer speelt. Oke, uit commercieel oogpunt snap ik dat wel en hij heeft ook niks met het album zelf maar toch...zulk een mooi nummer!
Hoianghuzhouhiuphoeginglau is goedemorgen, hoor ik Bassie en Adriaan al zingen; nou, ik versta d'r geen kút van!
(Superworm)
(Superworm)
Ja, tekst is erg cliché. Eens kijken wat de man er zelf over te zeggen had:quote:Op woensdag 18 juli 2007 19:19 schreef TheGrandWazoo het volgende:
Het gaat me vooral om de tekst. Dat is echt niet om aan te horen! Maar echt, dat is het enige minpuntje van de hele plaat.
Overigens heb ik deze week weer eens Wild Life beluisterd...ook een beetje vergeten hoe goed die is.
Ja joh, 'I Know (I Know) een 'piece of nothing' noemen en 'Out Of The Blue' is 'nothing special'. Hoe durft-ie?!quote:Playboy: "Mind Games?"
Lennon: It was originally called "Make Love Not War," but it was such a cliche
that you couldn't say it anymore, so I wrote it obscurely, but it's all the
same story. How many times can you say the same thing over and over? When
this came out, in the early Seventies, everybody was starting to say the
Sixties was a joke, it didn't mean anything, those love-and-peacenicks were
idiots. [Sarcastically] "We all have to face the reality of being nasty human
beings who are born evil and everything's gonna be lousy and rotten so
boo-hoo-hoo..." "We had fun in the Sixties," they said, "but the others took
it away from us and spoiled it all for us." And I was trying to say: "No, just
keep doin' it."
Playboy: "Tight A$?"
Lennon: Just a throwaway track. I felt like doing that kind of a song. It's
a Tex-Mex sound which actually you could play now and it would be au courant,
but I don't think many people were doing it then.
Playboy: "One Day at a Time?"
Lennon: Well, that's just a concept of life, you know. How to live life. It
was Yoko's idea for me to sing it all falsetto.
Playboy: What about "I'm the Greatest?"
Lennon: "I'm the Greatest?" It's the Muhammed Ali line, you know. I couldn't
sing it, but it was perfect for Ringo. He could say "I'm the greatest," and
people wouldn't get upset. Whereas if I said, "I'm the greatest," they'd all
take it SO seriously.
Playboy: That was the song all four Beatles - plus Billy Preston - worked on,
though Paul recorded his tracks in London, right? Did you enjoy working with
Ringo and George again?
Lennon: Well yeah, except when George and Billy Preston started saying, "Let's
form a group." I was embarrassed when George kept asking me. He was just
enjoying the session, and the spirit was very good, but I was with Yoko, you
know. We took time out from what we were doing to help out. The very fact
that they would imagine I would form a male group without Yoko! It was still
in their minds....
Playboy: You did it out of friendship?
Lennon: Yeah! I wouldn't have done it otherwise.
Playboy: Did you ever ask Ringo to play for your albums?
Lennon: Well, he played on Imagine and he played on Plastic Ono Band.
Playboy: The same reason?
Lennon: Friendship. And I know how he drums! He drums good, so when I want
that kinda drumming, he's the one to ask.
Playboy: "Out of the Blue."
Lennon: Well, that's just another kinda love song. Nothin' special.
Playboy: "Only People"?
Lennon: That was a failure as a song. It was a good lick, but I couldn't ever
get the words to make sense.
Playboy: "I Know, I Know" ?
Lennon: Just a piece of nothing.
Playboy: "You Are Here" ?
Lennon: I sort of attempted a Latinesque song in a ballad tradition.
Ja, dat heb ik ook met bonus-tracks. Ik heb ze op mijn MP3-speler gewoon als singles gerangschikt, inclusief de 4 versies van 'Once Upon' en 10 versies van 'Spies Like Us' . Maar ik wilde dus eigenlijk vragen wat je van die nummers vond, en je hebt wederom dezelfde mening als ik heb. 'Once Upon' is zó mooi. De langere lange (ja, echt) versie waarin Paul na het tussenstuk weer terugkomt. "Oooooh, playing guitar on an empty stage..." Enzovoort. Mooi .quote:Op woensdag 18 juli 2007 19:22 schreef TheGrandWazoo het volgende:
[..]
Heel stom maar ik zie die albums altijd zonder bonusdrek. De plaat is zonder al dat extra's gemaakt en zie het zo als een geheel. Daarom vind ik het ook fijn dat er een pauze van 20 sec tussen de plaat en bonusdrek zit. Spies like us vind ik toch al niet zo geweldig. Once upon echter een van de mooiste nummers die Macca ooit gemaakt heeft.
. Maar ik wilde dus eigenlijk vragen wat je van die nummers vond, en je hebt wederom dezelfde mening als ik heb. 
.
TheGrandWazoo
Zelfmoord is een optie! Bazbo
Ik heb ooit eens een flink stuk geschreven over McCartney 2. Zal eens kijken of ik het nog heb. Om de zoveel tijd pen ik wat over onderschatte wings/macca platen. Zal ze ook eens hier posten.
Hoianghuzhouhiuphoeginglau is goedemorgen, hoor ik Bassie en Adriaan al zingen; nou, ik versta d'r geen kút van!
(Superworm)
(Superworm)
Dat is inderdaad een goed idee om ze weer onder de aandacht te brengen. Paul zelf denkt trouwens dat 'Bip Bop' zijn slechtste nummer is. Het ging er om dat 'Wild Life' zulke vernietigende recensies had gekregen. Paul antwoordde dat het grappige is dat 'jongere' mensen tegenwoordig juist naar hem toekomen om te zeggen dat ze dat een goede plaat vinden. Wel vertelde hij dat hij niet zo trots is op 'Bip Bop' .
TheGrandWazoo
Zelfmoord is een optie! Bazbo
Pleidooi voor McCartney 2
Oke, ik geef toe. Het was voor mij niet gemakkelijk deze plaat door te worstelen. Ten eerste maakte ik een (onterechte) vergelijking met McCartney 1. Doch, McCartney 1 is onder hele andere omstandigheden opgenomen. Het betrof vooral veel left-overs uit de Let it be periode.
McCartney 2 is opgenomen in Juli 1979. Hij had net een serie concerten met Wings gegeven en Back to Egg opgenomen. In Schotland nam hij voor zichzelf enkele nummers op (in totaal 1. Daarbij gebruikte hij een opname machine waarin hij alles direct inplugde. Puurder kan haast niet.
In eerste instantie was het helemaal niet de bedoeling om al deze nummers uit te brengen. Het was voor Paul met name bedoelt voor wat ontspanning. Het eerste experiment was; Check my machine.
Laten we de nummers er eens één voor één bij pakken.
1 - Coming Up.
Persoonlijke favoriet sinds jaren. Een waanzinnig optimistisch nummer over de liefde. Met als boodschap; liefde kun je niet dwingen, liefde komt en gaat. Het kan niet vaak genoeg gezegd worden (zeker tegen mannen). De track heeft een geweldige opbouw en het is maf om te beseffen dat McCartney dit allemaal in z'n eentje heeft gedaan! Het hele arrangement en instrumentatie. En bovendien erg funky.
2 - Temporary Secretary
Een grapje richting Marks and Spencer. De tekst kan wat vrouwonvriendelijk overkomen maar is feitelijk erg komisch en bovendien (naar mijn idee) een verlangen naar een (sorry dames) tussendoortje. De zinsnede: Now Mister Marks When I Send Her Back
Will You Please Make Sure She Stays On The Right Track, is bijna aandoenlijk. Het beschrijft ook een beetje de macho-cultuur in zulke 'mannen businnes. Voorbeeld: hoe vaak worden vrouwen niet ontslagen wanneer ze zwanger geraken? Begrijp me goed, het is mijn interpretatie van dit alles!
3 - On the way
Weer een hoogtepunt! Je hoort McCartney inpluggen en wat rommelen met micro. Dan telt hij af en krijgen we iets te horen wat we niet van hem gewend zijn. Een straf blues nummertje vol twijfel. Hij beschrijft een man die in al zijn verwardheid dingen zegt die hij totaal niet meent. Met de flinke echo op zijn stem maakt hij het nummer dan ook nog eens dromerig. Doet me denken aan het thema van het nummer; Oh woman oh why. Zit overigens ook een geweldige gitaarsolo in. Je wordt er bijna bang van.
4 - Waterfalls
Weer een favoriet van mij. Van twijfel naar angst en pijn. De hoofdpersoon is zijn vriendinnetje kwijt en ziet het al voor zich hoe zij zich stort op het vrijgezellen leven. De hoofdpersoon maakt zich zorgen om haar. Don't Go Chasing Polar Bears.In The Great Unknown.Some Big Friendly Polar Bear, Might Want To Take You Home. Geloof me, zo'n zin is voor een man enorm herkenbaar De instrumentatie van dit nummer is erg interessant. Het is ergens erg vrij maar tegelijkertijd ook behoorlijk bedreigend. Met name op het laatst voelt dat wat ongemakkelijk aan.
Tot zover kant 1. Waarbij de emoties; optimisme, macho-cultuur, verwardheid, twijfel, angst en pijn bij elkaar komt. Op een zeer lo-fi en directe manier.
Het gekke van kant twee is dat deze vol staat met totale onzin!
Was kant één tekstueel en muzikaal erg serieus, kant twee laat weer de immer luchtige Paul horen.
Te beginnen met;
1- Nobody knows
Wat mij betreft het minste nummer van de plaat. Een simpele rocker waarvan hij er wel meer heeft gemaakt. Het is één en al flauwekul als je deze rijmpjes tot je neemt: Samson And Delilah Would Have Made A Crazy Pair.If The Silly Woman Hadn't Shaven Off His Hair. Jaja, juist ja...
2 - Front Parlour
Tja, met dit nummer kun je anno 2007 niet meer aankomen. De techniek is inmiddels wel wat innovatiever geworden. Toch kan ik hier weer erg van genieten. We moeten ons immers wel even verplaatsen in 1980 toen de rythem boxen net ín kwamen. Het nummer heeft instrumentaal misschien niet veel om het lijf maar is waanzinnig psychedelisch! Ik word er in elk geval erg dromerig en vrolijk van.
3 - Summer day song
Een hyme. Absoluut. Vergeet het kerkbezoek op zondagochtend, dit is alles wat je nodig hebt. Het werkt na Front Parlour enorm rustgevend en is perfect om jezelf weer even te aarden. Bovendien zijn het wijze woorden op een prachtige electronisch bedje. Na Waterfalls en Coming up, beste song van de plaat. Vooral als de tweede stem erbij komt...brrr...
4 - Frozen Jap.
Tja, ik hoef natuurlijk niet uit te leggen waarom hij voor deze titel heeft gekozen Prima idee om twee instrumentale stukken te plaatsen tussen Summer day song. Van een droom naar een rustpunt om vervolgens weer met deze japanse klanken te ontwaken. Perfecte evenwicht!
5 - Bogey Music
Alweer een onzin nummer over een onzin boek dat Paul had gelezen. Het leuke aan dit nummer vind ik weer de dubbele vocalen die Paul gebruikt. Het is ook écht een flauw geintje. Heel puur en direct, alsof je in zijn garage staat. Rauwe onzin.
6 - Dark room
Vaak gedacht dat het om Linda's fotoruimte zou gaan, maar dat blijkt niet waar te zijn. Zou McCartney dan tóch een latente nicht (jeneatte) zijn? Zich ophouden in clubs als de It? Het is in elk geval een kort en haast erotisch nummer. Althans, ik krijg er wel een bepaalde kick van
7 - One of these days
Prachtige sluiter van het album. Het enige nummer dat zonder keyboards of rythem boxen tot stand is gekomen. McCartney zoals we hem eigenlijk kennen. En dat mag ook wel na al die verwarring waar hij ons deze lp kant ons heeft gebracht! See What's Right And See What's There
And Breathe Fresh Air, Ever After, Ever After. Alsof hij na deze nare, verwarrende en gestoorde droom wil zeggen; het is goed mensen. Welkom terug.
De tweede plaatkant brengt ons dus een soort droom waarin we ons niet erg gemakkelijk voelen. Aan de ene kant is ie grappig en belachelijk, aan de andere kant ook heel serieus.
Ik vind vooral de samenstelling van de plaat zeer zorgvuldig gekozen. Het laat namelijk een zeer persoonlijke kant van McCartney zien zónder dat hij daar veel woorden aan vuil maakt! En dat brengt hem heel dicht bij de persoon zelf die voor ons altijd een mysterie zou blijven!
Nogmaals, het is mijn visie en interpretatie maar zo heb ik de plaat weer leren herwaarderen
Oke, ik geef toe. Het was voor mij niet gemakkelijk deze plaat door te worstelen. Ten eerste maakte ik een (onterechte) vergelijking met McCartney 1. Doch, McCartney 1 is onder hele andere omstandigheden opgenomen. Het betrof vooral veel left-overs uit de Let it be periode.
McCartney 2 is opgenomen in Juli 1979. Hij had net een serie concerten met Wings gegeven en Back to Egg opgenomen. In Schotland nam hij voor zichzelf enkele nummers op (in totaal 1. Daarbij gebruikte hij een opname machine waarin hij alles direct inplugde. Puurder kan haast niet.
In eerste instantie was het helemaal niet de bedoeling om al deze nummers uit te brengen. Het was voor Paul met name bedoelt voor wat ontspanning. Het eerste experiment was; Check my machine.
Laten we de nummers er eens één voor één bij pakken.
1 - Coming Up.
Persoonlijke favoriet sinds jaren. Een waanzinnig optimistisch nummer over de liefde. Met als boodschap; liefde kun je niet dwingen, liefde komt en gaat. Het kan niet vaak genoeg gezegd worden (zeker tegen mannen). De track heeft een geweldige opbouw en het is maf om te beseffen dat McCartney dit allemaal in z'n eentje heeft gedaan! Het hele arrangement en instrumentatie. En bovendien erg funky.
2 - Temporary Secretary
Een grapje richting Marks and Spencer. De tekst kan wat vrouwonvriendelijk overkomen maar is feitelijk erg komisch en bovendien (naar mijn idee) een verlangen naar een (sorry dames) tussendoortje. De zinsnede: Now Mister Marks When I Send Her Back
Will You Please Make Sure She Stays On The Right Track, is bijna aandoenlijk. Het beschrijft ook een beetje de macho-cultuur in zulke 'mannen businnes. Voorbeeld: hoe vaak worden vrouwen niet ontslagen wanneer ze zwanger geraken? Begrijp me goed, het is mijn interpretatie van dit alles!
3 - On the way
Weer een hoogtepunt! Je hoort McCartney inpluggen en wat rommelen met micro. Dan telt hij af en krijgen we iets te horen wat we niet van hem gewend zijn. Een straf blues nummertje vol twijfel. Hij beschrijft een man die in al zijn verwardheid dingen zegt die hij totaal niet meent. Met de flinke echo op zijn stem maakt hij het nummer dan ook nog eens dromerig. Doet me denken aan het thema van het nummer; Oh woman oh why. Zit overigens ook een geweldige gitaarsolo in. Je wordt er bijna bang van.
4 - Waterfalls
Weer een favoriet van mij. Van twijfel naar angst en pijn. De hoofdpersoon is zijn vriendinnetje kwijt en ziet het al voor zich hoe zij zich stort op het vrijgezellen leven. De hoofdpersoon maakt zich zorgen om haar. Don't Go Chasing Polar Bears.In The Great Unknown.Some Big Friendly Polar Bear, Might Want To Take You Home. Geloof me, zo'n zin is voor een man enorm herkenbaar De instrumentatie van dit nummer is erg interessant. Het is ergens erg vrij maar tegelijkertijd ook behoorlijk bedreigend. Met name op het laatst voelt dat wat ongemakkelijk aan.
Tot zover kant 1. Waarbij de emoties; optimisme, macho-cultuur, verwardheid, twijfel, angst en pijn bij elkaar komt. Op een zeer lo-fi en directe manier.
Het gekke van kant twee is dat deze vol staat met totale onzin!
Was kant één tekstueel en muzikaal erg serieus, kant twee laat weer de immer luchtige Paul horen.
Te beginnen met;
1- Nobody knows
Wat mij betreft het minste nummer van de plaat. Een simpele rocker waarvan hij er wel meer heeft gemaakt. Het is één en al flauwekul als je deze rijmpjes tot je neemt: Samson And Delilah Would Have Made A Crazy Pair.If The Silly Woman Hadn't Shaven Off His Hair. Jaja, juist ja...
2 - Front Parlour
Tja, met dit nummer kun je anno 2007 niet meer aankomen. De techniek is inmiddels wel wat innovatiever geworden. Toch kan ik hier weer erg van genieten. We moeten ons immers wel even verplaatsen in 1980 toen de rythem boxen net ín kwamen. Het nummer heeft instrumentaal misschien niet veel om het lijf maar is waanzinnig psychedelisch! Ik word er in elk geval erg dromerig en vrolijk van.
3 - Summer day song
Een hyme. Absoluut. Vergeet het kerkbezoek op zondagochtend, dit is alles wat je nodig hebt. Het werkt na Front Parlour enorm rustgevend en is perfect om jezelf weer even te aarden. Bovendien zijn het wijze woorden op een prachtige electronisch bedje. Na Waterfalls en Coming up, beste song van de plaat. Vooral als de tweede stem erbij komt...brrr...
4 - Frozen Jap.
Tja, ik hoef natuurlijk niet uit te leggen waarom hij voor deze titel heeft gekozen Prima idee om twee instrumentale stukken te plaatsen tussen Summer day song. Van een droom naar een rustpunt om vervolgens weer met deze japanse klanken te ontwaken. Perfecte evenwicht!
5 - Bogey Music
Alweer een onzin nummer over een onzin boek dat Paul had gelezen. Het leuke aan dit nummer vind ik weer de dubbele vocalen die Paul gebruikt. Het is ook écht een flauw geintje. Heel puur en direct, alsof je in zijn garage staat. Rauwe onzin.
6 - Dark room
Vaak gedacht dat het om Linda's fotoruimte zou gaan, maar dat blijkt niet waar te zijn. Zou McCartney dan tóch een latente nicht (jeneatte) zijn? Zich ophouden in clubs als de It? Het is in elk geval een kort en haast erotisch nummer. Althans, ik krijg er wel een bepaalde kick van
7 - One of these days
Prachtige sluiter van het album. Het enige nummer dat zonder keyboards of rythem boxen tot stand is gekomen. McCartney zoals we hem eigenlijk kennen. En dat mag ook wel na al die verwarring waar hij ons deze lp kant ons heeft gebracht! See What's Right And See What's There
And Breathe Fresh Air, Ever After, Ever After. Alsof hij na deze nare, verwarrende en gestoorde droom wil zeggen; het is goed mensen. Welkom terug.
De tweede plaatkant brengt ons dus een soort droom waarin we ons niet erg gemakkelijk voelen. Aan de ene kant is ie grappig en belachelijk, aan de andere kant ook heel serieus.
Ik vind vooral de samenstelling van de plaat zeer zorgvuldig gekozen. Het laat namelijk een zeer persoonlijke kant van McCartney zien zónder dat hij daar veel woorden aan vuil maakt! En dat brengt hem heel dicht bij de persoon zelf die voor ons altijd een mysterie zou blijven!
Nogmaals, het is mijn visie en interpretatie maar zo heb ik de plaat weer leren herwaarderen
Hoianghuzhouhiuphoeginglau is goedemorgen, hoor ik Bassie en Adriaan al zingen; nou, ik versta d'r geen kút van!
(Superworm)
(Superworm)
TheGrandWazoo
Zelfmoord is een optie! Bazbo
Kun je het geloven dat ik Bip Bop 10 leuker vind dat Obladi? Serieusquote:Op woensdag 18 juli 2007 19:34 schreef mindgames het volgende:
Dat is inderdaad een goed idee om ze weer onder de aandacht te brengen. Paul zelf denkt trouwens dat 'Bip Bop' zijn slechtste nummer is. Het ging er om dat 'Wild Life' zulke vernietigende recensies had gekregen. Paul antwoordde dat het grappige is dat 'jongere' mensen tegenwoordig juist naar hem toekomen om te zeggen dat ze dat een goede plaat vinden. Wel vertelde hij dat hij niet zo trots is op 'Bip Bop' .
Hoianghuzhouhiuphoeginglau is goedemorgen, hoor ik Bassie en Adriaan al zingen; nou, ik versta d'r geen kút van!
(Superworm)
(Superworm)
Yeah, goed geschreven!
Ik wil nog even kwijt dat ik de Twin Freaks-remixen van 'Darkroom' en 'Temporary Secretary' ook echt geweldig vind. Als ze die hadden uitgebracht als single ofzo: club-hit! Hoe veel LP's zijn daar (Twin Freaks) ook elkaar van wereldwijd? 2000 stuks ofzo? Hij is in ieder geval niet op CD. Ik ben trots op mijn LP-exemplaar . In ieder geval maar 500 stuks van de 12" single. Ja, dat ik daar ook een exemplaar van heb ik ook trots op .
Ik wil nog even kwijt dat ik de Twin Freaks-remixen van 'Darkroom' en 'Temporary Secretary' ook echt geweldig vind. Als ze die hadden uitgebracht als single ofzo: club-hit! Hoe veel LP's zijn daar (Twin Freaks) ook elkaar van wereldwijd? 2000 stuks ofzo? Hij is in ieder geval niet op CD. Ik ben trots op mijn LP-exemplaar . In ieder geval maar 500 stuks van de 12" single. Ja, dat ik daar ook een exemplaar van heb ik ook trots op .
. In ieder geval maar 500 stuks van de 12" single. Ja, dat ik daar ook een exemplaar van heb ik ook trots op
'Coming Up' is ook nog eens een flexibel nummer . Hij speelt elke tour weer een totaal andere versie van het nummer. Hij heeft 'em in zijn 2002/2003-tour goed aangepast aan zijn 'nieuwe' stem, erg mooi. En het goede nieuws is dat hij hem op zijn nieuwste setlist heeft toegevoegd. 'Coming Up' als opener van de gig in Londen.
Bedoel je zaterdag (14 juli) op de Gentse Feesten?quote:Op woensdag 18 juli 2007 18:50 schreef mindgames het volgende:
Had ik al verteld dat het optreden van Sean, vorige week, wederom geweldig was? Jullie hebben wat gemist ! Alleen jammer dat het publiek deze keer weer in het meerendeel bestond uit mensen die na afloop zeiden: "Wat slecht dat hij geeneens een nummer van zijn vader heeft gespeeld. Ik had 'Imagine' toch wel verwacht..."
Daar was ik ook
Nee, 11 juli in Den Haag. Ben vorig jaar wel ook in Gent geweest in de Handelsbeurs voor Sean. Jij ook, toch? Scheen niet zo druk te zijn geweest deze keer in Gent, klopt dat?quote:Op woensdag 18 juli 2007 19:54 schreef warpozio het volgende:
[..]
Bedoel je zaterdag (14 juli) op de Gentse Feesten?
Daar was ik ook
Friendly Fire en Into the Sun... heeft hij nog een derde plaat?quote:Op woensdag 18 juli 2007 19:00 schreef mindgames het volgende:
Heb je alledrie zijn platen beluisterd
Nee, niet echt. Een EP. 'Half Horse Half Musician', ook uit 1998. Maar omdat er toch 5 (geweldige!) nieuwe nummers op staan + 3 betere mixen van nummers van 'Into The Sun', beschouw ik het als een album. 'Out of print', onvindbaar in de winkels, voor 50 euro op eBay. Ik ben wederom trots op mijn exemplaarquote:Op woensdag 18 juli 2007 19:59 schreef warpozio het volgende:
[..]
Friendly Fire en Into the Sun... heeft hij nog een derde plaat?
In de Handelsbeurs was ik er ook bij.quote:Op woensdag 18 juli 2007 19:56 schreef mindgames het volgende:
[..]
Nee, 11 juli in Den Haag. Ben vorig jaar wel ook in Gent geweest in de Handelsbeurs voor Sean. Jij ook, toch? Scheen niet zo druk te zijn geweest deze keer in Gent, klopt dat?
Zaterdag was het inderdaad kalmpjes, maar op de oude beestenmarkt spelen normaal de hippere groepjes (ala Absynth Minded, Fixkes, Gorky enzo). Had dat wel een beetje verwacht...
Hmmm. Redelijk off-topic, maar hoe zit het: Absynthe Minded heb ik in 2004 voor het eerst gezien in Nederland, door de jaren heen zo'n 6 keer. Steeds was het voor veel mensen in het (Nederlandse) publiek een ontdekking. Zijn ze in België echt al doorgebroken? Klopt het dat 'My Heroics (Part One)' een grote hit is geweest? Hier in NL wil het niet echt vlotten met de band, helaas helaas...quote:Op woensdag 18 juli 2007 20:09 schreef warpozio het volgende:
[..]
In de Handelsbeurs was ik er ook bij.
Zaterdag was het inderdaad kalmpjes, maar op de oude beestenmarkt spelen normaal de hippere groepjes (ala Absynth Minded, Fixkes, Gorky enzo). Had dat wel een beetje verwacht...
TheGrandWazoo
Zelfmoord is een optie! Bazbo
Dan ga ik ook heel effe off topic door te melden dat ik erg gelukkig ben met de nieuwe tanden van Shaun Ryder. Staat hem een stuk beter zo.
Hoianghuzhouhiuphoeginglau is goedemorgen, hoor ik Bassie en Adriaan al zingen; nou, ik versta d'r geen kút van!
(Superworm)
(Superworm)
Naja, één vraagje over de band en dan weer verder. Zo erg is dat toch niet? Dan ga ik even wat voorbeelden zoeken om deze post van mij kracht bij te zetten:
quote:Op woensdag 18 juli 2007 18:44 schreef mindgames het volgende:
Het was ook meer om aan te geven dat The Beatles/solo zelf ook iets meer dan inspiratie van nummers vandaan hebben gehaald. Natuurlijk 'Watch Your Step', maar ook wat kleinere/subtiele stukjes. En dat gaven ze dan ook rijkelijk toe. [...]
