R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Lees het levensverhaal alleen als het je boeit, scrolll anders door naar onder
Zit je dan, zonder baan per 1 september.. je bent het zat om afgezeken te worden op het werk, elk baantje via het uitzendbureau maar aan te nemen omdat je je huur toch moet betalen enzo...-O-
Dus nu gaat het roer om.. Ik ga naar Arnhem verhuizen, vanuit Den Haag.
Zeg mijn huur op en ben daar nu een woning aan het zoeken.. mijn vriend woont in Nijmegen.. dus dat is ook nog eens lekker dichtbij.. Ik ga voltijd studeren, dus financieel flink achteruit, qua woonruimte flink erop achteruit waarschijnlijk.. en ik vind het leuk..
maar ook DOODENG!!!!
Heb er zin in, ga ervoor en ben van plan deze studie af te ronden (weet precies wat ik er mee wil worden/doen) maar ineens zoveel nieuwe dingen, nieuwe mensen, nieuw leven.. gaat het allemaal wel lukken, maak ik daar vrienden, zal ik niet teveel aan mijn vriend gaan 'hangen'...
Was tot nu toe echt een burgertrut met een baan, een huis en een motor voor de deur (zelfs eerst ook nog een auto totdat deze het begaf en ik geen zin had een nieuwe te kopen) en straks zit ik tussen de 'puisterige pubers' te studeren... toch heel verschil dan: 17/18 en 22 + 2 jaar fulltime werken...
doodeng..
reden van dit topic.. zijn er meer mensen die dit gedaan hebben.. misschien om moed in te praten, te zeggen dat het allemaal wel goed komt..
Sinds dat ik mij goed (zelfverzekerder) voel ben ik opzich niet bang om vrienden te maken, leg vrij makkelijk contact met mensen, ken aardig wat mensen van het motorrijden verspreid door heel nederland, heb m'n vriend.. maar..kan ik aan het nieuwe leven wennen... ga ik het niet verpesten.. *ril* het is allemaal zo spannend
[ Bericht 4% gewijzigd door motorbloempje op 02-07-2007 11:46:03 ]
En dan komt het helemaal opnieuw beginnen eindelijk aan bod..quote:Ik ben een vrouw van 22, woon in de randstad, al mijn hele leven en ik ga het roer omgooien (nee, geen kansloze boerderij in Mexico kopen om die om te bouwen en dat uit laten zenden op SBS6).
Eigenlijk heb ik mij nooit helemaal top gevoeld, tot aan de laatste paar maanden.
De basisschool en middelbare school stonden in het teken van gepest worden. Ik was nou eenmaal anders (ouwelijker) en weigerde met de groep mee te doen als ik dat niet leuk vond. Dit resulteerde in allerlei depressieve neigingen (krassen, zelfmoordpogingen/gedachtes en 'losbandig gedrag'). Dit laatste duurde vanaf de 4e klas tot de tweede keer zesde klas: yay eindelijk mijn gymnasium diploma.. en nu?
Ik wist totaal niet wat ik wilde met mijn leven, maar duidelijk werd dat van mij verwacht werd dat je met een gymnasium diploma gaat studeren: dus, mij aangemeld in Leiden, en een jaar weggegooid met twee studies die totaal niet bij mij pastten.
Wel had ik inmiddels een eigen huurhuisje, dus de deur uit, en dat gaf mij veel vrijheid en de kans om 'het zelf te doen', dit heeft mij echt wel meer zelfvertrouwen gegeven: ik kon best voor mezelf zorgen.
Na bijna een jaar universiteit de studie(s --> heb er twee in een jaar geprobeerd) aan de kant geschoven en gaan werken. Dit was mei 2005.
Sindsdien ik weet niet hoeveel baantjes gehad, uitzendwerk, op contractbasis, van ABN-Amro tot advocatenkantoor en van Zorguren inkloppen tot mijn 'huidige' baan bij een woningcorporatie, als administratief medewerker sinds september 2006.
En die baan ben ik nu ook kwijt.. ze moeten me niet, ze moeten me nergens, omdat ik te bijdehand ben, te 'slim' ben en teveel wil... ik moest het maar in een hogere functie proberen.. maarja, die hadden ze niet voor me..en na een ontzettend naar confilict (zie Conflict op het werk --> heb ik juridisch gezien een kans? ) was duidelijk dat ze me echt wilden lozen, alweer... terwijl ik me daar 9 maanden uit de naad heb gewerkt, mijn best heb gedaan, overgewerkt, terwijl mijn collega (die gelijk met mij begon) geen stap harder loopt dan strikt noodzakelijk (om half 5 staat d'r pc al uit en pakt ze d'r tas in) al in mei een vast contract had maargoed, met frustratie kom je niet ver..
Vrienden had ik, heb ik gedumpt (of was het andersom) omdat ze totaal niet boeiend waren (of zij mij een zeur vonden met mijn depressieve gedrag), en sinds ik motor ben gaan rijden heel veel leuke nieuwe mensen leren kennen, waaronder mijn lieve vriend, die het nu alweer een half jaar met mij uithoudt..
eindelijk mijn gymnasium diploma.. en nu? 
terwijl ik me daar 9 maanden uit de naad heb gewerkt, mijn best heb gedaan, overgewerkt, terwijl mijn collega (die gelijk met mij begon) geen stap harder loopt dan strikt noodzakelijk (om half 5 staat d'r pc al uit en pakt ze d'r tas in) al in mei een vast contract had 
maargoed, met frustratie kom je niet ver..
Zit je dan, zonder baan per 1 september.. je bent het zat om afgezeken te worden op het werk, elk baantje via het uitzendbureau maar aan te nemen omdat je je huur toch moet betalen enzo...-O-
Dus nu gaat het roer om.. Ik ga naar Arnhem verhuizen, vanuit Den Haag.
Zeg mijn huur op en ben daar nu een woning aan het zoeken.. mijn vriend woont in Nijmegen.. dus dat is ook nog eens lekker dichtbij.. Ik ga voltijd studeren, dus financieel flink achteruit, qua woonruimte flink erop achteruit waarschijnlijk.. en ik vind het leuk..
maar ook DOODENG!!!!
Heb er zin in, ga ervoor en ben van plan deze studie af te ronden (weet precies wat ik er mee wil worden/doen) maar ineens zoveel nieuwe dingen, nieuwe mensen, nieuw leven.. gaat het allemaal wel lukken, maak ik daar vrienden, zal ik niet teveel aan mijn vriend gaan 'hangen'...
Was tot nu toe echt een burgertrut met een baan, een huis en een motor voor de deur (zelfs eerst ook nog een auto totdat deze het begaf en ik geen zin had een nieuwe te kopen) en straks zit ik tussen de 'puisterige pubers' te studeren... toch heel verschil dan: 17/18 en 22 + 2 jaar fulltime werken...
en ik geen zin had een nieuwe te kopen) en straks zit ik tussen de 'puisterige pubers' te studeren... doodeng..
reden van dit topic.. zijn er meer mensen die dit gedaan hebben.. misschien om moed in te praten, te zeggen dat het allemaal wel goed komt..
Sinds dat ik mij goed (zelfverzekerder) voel ben ik opzich niet bang om vrienden te maken, leg vrij makkelijk contact met mensen, ken aardig wat mensen van het motorrijden verspreid door heel nederland, heb m'n vriend.. maar..kan ik aan het nieuwe leven wennen... ga ik het niet verpesten.. *ril* het is allemaal zo spannend
[ Bericht 4% gewijzigd door motorbloempje op 02-07-2007 11:46:03 ]
Ja doei.
Ik wist het! Ik vertelde je het al in het andere topic. Ophoeren met die kutbaas en eens voor jezelf opkomen. Niet je laten kleineren door jan en alleman De middelvinger voor ze. Probeer het maar eens. Dat helpt.
Ik snap wel waarom je geen vrienden hebt. Als je bij elke gelegenheid je complete levensverhaal vertelt, dan is dat wel behoorlijk irritant en vooral ook erg irrelevant.
+quote:Op maandag 2 juli 2007 11:23 schreef Armageddon het volgende:
Ik wist het! Ik vertelde je het al in het andere topic. Ophoeren met die kutbaas en eens voor jezelf opkomen. Niet je laten kleineren door jan en alleman De middelvinger voor ze. Probeer het maar eens. Dat helpt.
zeik niet zo vent, je hebt het blijkbaar toch gelezenquote:Op maandag 2 juli 2007 11:24 schreef Kreator het volgende:
Ik snap wel waarom je geen vrienden hebt. Als je bij elke gelegenheid je complete levensverhaal vertelt, dan is dat wel behoorlijk irritant en vooral ook erg irrelevant.
Ja doei.
Maar op de lagere school had ze ook niet zoveel vrienden, terwijl ze toen ook nog niet zoveel levensverhaal had...quote:Op maandag 2 juli 2007 11:24 schreef Kreator het volgende:
Ik snap wel waarom je geen vrienden hebt. Als je bij elke gelegenheid je complete levensverhaal vertelt, dan is dat wel behoorlijk irritant en vooral ook erg irrelevant.
Trotse poster van het 37000000ste bericht ^O^
Fok is er voor om je gal te spuien!!!!!!!!!
Hooi bloempje
Komt goed hoor
Niet zeiken wijf, maar doen
Hooi bloempje
Komt goed hoor
Niet zeiken wijf, maar doen
Sowieso schrijf je zo.
succes, maar als ik je topics zo lees zal je toch bij je zelf moeten zoeken voor de oorzaak van de problemen.
Je bent er zelf nog een!quote:Op maandag 2 juli 2007 11:20 schreef motorbloempje het volgende:
en straks zit ik tussen de puisterige pubers te studeren...:o
Ik weet nu al hoe dat gaat. Komt er zo'n achterlijk zeikwijf in de klas zitten die meent dat ze alles al heeft meegemaakt. Die zijn nog erger dan de jeugd die net twee of drie jaar jonger is dan jezelf.
Je bent ook nog eens een depressieve zeur.
Wat ruist er in het struikgewas?
Ik wens je heel veel plezier, het is inderdaad een ommeslag maar natuurlijk zitten er niet zoveel kilometers tussen je oude en nieuwe stad dan als je bv naar Groningen verhuisd zou zijn .
Desalnietemin wens ik je verdomd veel plezier.... en ik hoop dat je er veel leuke mensen en natuurlijk erg leuk werk zult vinden.
Enjoy life, live it to the fullest!
Desalnietemin wens ik je verdomd veel plezier.... en ik hoop dat je er veel leuke mensen en natuurlijk erg leuk werk zult vinden.
Enjoy life, live it to the fullest!
The people who lost my respect will never get a capital letter for their name again.
Like trump...
Like trump...
Respect, ik zou het niet kunnen. Misschien moet je als je gaat studeren wel effe een zelfcursusje conflict vermijdend gedrag volgen. Altijd zeggen wat je denkt is niet altijd een positieve eigenschap, maar studenten zijn over het algemeen redelijk makkelijke mensen. En 22 is helemaal niet oud om aan een universitaire studie te gaan beginnen, het voordeel is dat jij al een mentaliteit hebt van iemand die het gewend is om te werken, dat is een gigantische voorsprong op allemaal die verse gymnasten van 17/18.
Succes
Succes
All you know about me is what I've sold you, dumb fuck
Ik "voel" toch een soort van vluchtgedrag. alleen ik vrees dat ergens anders wonen en alles achter je laten niet de oplossing is van je probleem, maar alleen een (tijdelijke) verplaatsing.
Vrees ook dat er niet veel meer banen zijn in Arhem dan in de Randstad......
Een andere omgeving kan een impuls zijn om je lekkerder te voelen, maar innerlijk zal het toch blijven steken..
ik hoop dat het voor je gaat werken, en dat je je energie en tijd goed kunt besteden en dat je omgeving je inspanningen beter waarderen.
Vrees ook dat er niet veel meer banen zijn in Arhem dan in de Randstad......
Een andere omgeving kan een impuls zijn om je lekkerder te voelen, maar innerlijk zal het toch blijven steken..
ik hoop dat het voor je gaat werken, en dat je je energie en tijd goed kunt besteden en dat je omgeving je inspanningen beter waarderen.
Rookworst zonder "R" is ookworst!
@HostiMeister
oh, straks krijgen we de WO-Fok!ridders weer maar ik ga een HBO studie doen (klassikaal is voor mij een betere manier van kennis vergaren dan het droge wetenschappelijke zelfstandiger onderwijs) maar wie weet stroom ik na mijn bachelor nog wel door naar het WO als ik de smaak te pakken heb
heb inmiddels na twee jaar werken, en ook na het laatste conflict, wel weer heel veel geleerd over conflictontwijkend gedrag inderdaad dus zal voorzichtiger zijn met wat ik zeg enzo.. gelukkig wel mensen in mijn omgeving die me soms even een spiegel voorhouden of zeggen 'dat zou ik niet (zo) zeggen' enzo.. ik ben een eerlijk mens, en schroom soms iets te vaak NIET om dat ook te uiten.. er wordt aan gewerkt bedankt voor de tip
oh, straks krijgen we de WO-Fok!ridders weer maar ik ga een HBO studie doen (klassikaal is voor mij een betere manier van kennis vergaren dan het droge wetenschappelijke zelfstandiger onderwijs) maar wie weet stroom ik na mijn bachelor nog wel door naar het WO als ik de smaak te pakken heb
heb inmiddels na twee jaar werken, en ook na het laatste conflict, wel weer heel veel geleerd over conflictontwijkend gedrag inderdaad dus zal voorzichtiger zijn met wat ik zeg enzo.. gelukkig wel mensen in mijn omgeving die me soms even een spiegel voorhouden of zeggen 'dat zou ik niet (zo) zeggen' enzo.. ik ben een eerlijk mens, en schroom soms iets te vaak NIET om dat ook te uiten.. er wordt aan gewerkt bedankt voor de tip
Ja doei.
Boeiend, ik heb ook gymnasium gedaan en doe nu ook nog een HBO. Wat ga je studeren als ik vragen mag? Waarschijnlijk veel groepswerk, dus dan wordt het ff moeilijk om aan de 17 jarige verse HBO'er te wennen, die hebben meestal nog een heel erge middelbare scholier mentaliteit. Dat school een verplichting is en geen privilege. Ik was ook 21 en had al twee (afgekapte) studies achter mijn rug toen ik begon aan mijn huidige studie.quote:Op maandag 2 juli 2007 11:40 schreef motorbloempje het volgende:
@HostiMeister
oh, straks krijgen we de WO-Fok!ridders weer maar ik ga een HBO studie doen (klassikaal is voor mij een betere manier van kennis vergaren dan het droge wetenschappelijke zelfstandiger onderwijs) maar wie weet stroom ik na mijn bachelor nog wel door naar het WO als ik de smaak te pakken heb
heb inmiddels na twee jaar werken, en ook na het laatste conflict, wel weer heel veel geleerd over conflictontwijkend gedrag inderdaad dus zal voorzichtiger zijn met wat ik zeg enzo.. gelukkig wel mensen in mijn omgeving die me soms even een spiegel voorhouden of zeggen 'dat zou ik niet (zo) zeggen' enzo.. ik ben een eerlijk mens, en schroom soms iets te vaak NIET om dat ook te uiten.. er wordt aan gewerkt bedankt voor de tip
Nogmaals succes, ik zou het niet kunnen
All you know about me is what I've sold you, dumb fuck
Gedachten ordenen en 'je leven opnieuw beginnen' is ok. Echter blijf scherp en geloof niet dat de andere kant van het land je leven gaat veranderen; dat zul je zelf moeten doen.
Mensen reageren op een bepaalde manier op je en jij reageert op een bepaalde manier op hen. Ondanks dat het heel moeilijk is zul je dus een 'gulden middenweg' moeten bedenken om jezelf te zijn zonder 'in de problemen te komen'.
Nu ga je studeren (iets wat in het verleden niet een groot succes was) en daarna werken (ook geen groot succes). Ergens moet iets 180 graden de goede richting in draaien.
Maar als de wil om te overleven er is (en die is er), dan stuur je jezelf wel de goede richting! Good Luck!
Mensen reageren op een bepaalde manier op je en jij reageert op een bepaalde manier op hen. Ondanks dat het heel moeilijk is zul je dus een 'gulden middenweg' moeten bedenken om jezelf te zijn zonder 'in de problemen te komen'.
Nu ga je studeren (iets wat in het verleden niet een groot succes was) en daarna werken (ook geen groot succes). Ergens moet iets 180 graden de goede richting in draaien.
Maar als de wil om te overleven er is (en die is er), dan stuur je jezelf wel de goede richting! Good Luck!
.:: Amigo.log::.
Studie is/wordt Bedrijfskundige Informatica dus veel groepswerk inderdaad en het kan idd lastig worden ja, dat 'levenservaringniveauverschil' maar zal er mee moeten werken en leren omgaan (en niet andersom: ik ben in de minderheid).
Wilde het eerst deeltijd gaan doen naast mijn werk: alleen maar 'volwassen' werkende mensen en dus geen middelbareschool idee) , maar dat zou echt een te grote druk zijn qua tijd en (het gebrek aan) ontspanning, vriend die aandacht wil... dus dan maar het volle pond 4 jaar lang
Wilde het eerst deeltijd gaan doen naast mijn werk: alleen maar 'volwassen' werkende mensen en dus geen middelbareschool idee) , maar dat zou echt een te grote druk zijn qua tijd en (het gebrek aan) ontspanning, vriend die aandacht wil... dus dan maar het volle pond 4 jaar lang
Ja doei.
Dat bedoel ik. Een pretentieuze trut ben je.quote:Op maandag 2 juli 2007 11:49 schreef motorbloempje het volgende:
'levenservaringniveauverschil'
Wat ruist er in het struikgewas?
Ik heb het 2 jaar geleden ook gedaan. Van 7 jaar fulltime werken naar een fulltime HBO studie, op mezelf gaan wonen 100 km van de plaats waar ik al 25 jaar woonde. Reden voor mij was dat ik totaal niet lekker in mijn vel zat en niet wist wat ik met mijn elven moest. Na 2 jaar ben ik nog steeds blij dat ik het gedaan heb, voordeel voor mij was wel dat veel vrienden in dezelfde stad wonen als waar ik nu zit.
En ik heb denk ik wel geluk gehad dat ik niet tussen alleen maar 18 jarige pubers terecht kwam op mijn studie. De gemiddelde leeftijd lag een jaar of 2/3 lager dan mijn leeftijd.
Als je er echt achter staat, gaat het zeker lukken!!
En ik heb denk ik wel geluk gehad dat ik niet tussen alleen maar 18 jarige pubers terecht kwam op mijn studie. De gemiddelde leeftijd lag een jaar of 2/3 lager dan mijn leeftijd.
Als je er echt achter staat, gaat het zeker lukken!!
minimalist
Wat een onzin, iemand die fulltime gewerkt heeft, en gemiddeld 5 jaar ouder is dan zijn collega studenten heeft een 'leefevaringsvoorstand' (of zoiets)quote:Op maandag 2 juli 2007 11:52 schreef Kermende_Kikker het volgende:
[..]
Dat bedoel ik. Een pretentieuze trut ben je.
Ga toch ergens anders flamen, simpele ziel.
All you know about me is what I've sold you, dumb fuck
[prententieuzetrutniveauverschil]quote:Op maandag 2 juli 2007 11:52 schreef Kermende_Kikker het volgende:
[..]
Dat bedoel ik. Een pretentieuze trut ben je.
en uit welke poel ben jij komen kruipen op welke leeftijd:?
als je niet kan begrijpen dat dat niets met arrogantie te maken heeft, mag je blij zijn als ze je, mocht je buiten het toetsenbord om toch wel sympathiek blijken te zijn, op basis van je EQ een kans geven in het leven...
[/pretentieuzetrutniveauverschil]
doe 's lief
Ja doei.
Bullshit, gemiddeld 2 of 3 jaar. Als je 22 bent, ben je echt nog net zo achterlijk als de rest van de klas. Zeker wanneer je al gewerkt hebt. Bij voorbaat worden die lui die bij je in de klas zitten al afgeschreven met de melding "Ik heb toch meer meegemaakt dat maakt mij superieur". De grootste bullshit.quote:Op maandag 2 juli 2007 11:56 schreef HostiMeister het volgende:
[..]
Wat een onzin, iemand die fulltime gewerkt heeft, en gemiddeld 5 jaar ouder is dan zijn collega studenten heeft een 'leefevaringsvoorstand' (of zoiets)
Ga toch ergens anders flamen, simpele ziel.
Het is een pretentieus kutwijf en ik zou haar het leven zuur maken mocht ik 'nog jong' zijn en op het HBO zitten.
Wat ruist er in het struikgewas?
|
|
