quote:
Op woensdag 22 augustus 2007 21:59 schreef piglet het volgende:Leonieke, je vraag is ook niet overdreven, maar je reageert wel een beetje fel
Volgens mij begrijpen tex en jij elkaar gewoon even niet op dit moment.
Misschien wel een beetje fel, maar dit is nu voor één keer dat ik écht geen overdreven regeldrang heb (ik heb het persoonlijk nogal moeilijk als ik zaken niet kan plannen.. Net zoals tegenwoordig met de bouw van ons huis bv, er moet nog zoveel gebeuren, maar ik kan het nu niet deftig gepland krijgen en dat frustreert me. Mijn vraag had echt niets te maken met nu al zo'n zaken te willen regelen)
quote:
Ik kan me heel goed voorstellen dat je je hier druk over maakt, dat zou ik waarschijnlijk ook doen in jouw geval. Maar als je even probeert realistisch naar de situatie te kijken: tel eens de maanden dat het waarschijnlijk nog gaat duren voor je met de pil stopt, op bij 9 maanden zwangerschap + een x aantal weken bevallingsverlof. Hoe ver kom je dan? Kom je dan niet al een beetje in de buurt van die 2 jaar? En dat is dan uitgaande van de situatie dat het in 1 keer raak is (wat ik je van harte gun natuurlijk!)...
Wat dat betreft denk ik dat het risico niet zo heel groot is als je het gewoon aanneemt. Tegen de tijd dat je zwanger bent zie je dan wel weer om hoe lange periode het nog gaat, of die collega er uberhaupt nog wel werkt, etc.
Als de bouw van ons huis binnenkort kan beginnen, zijn we van plan om rond januari/februari te stoppen met de pil en hormonen te nemen. Dit zou idd betekenen dat het voor het volledige volgend academiejaar geen enkel probleem zou kunnen vormen en moest het een éénjarige studie vormen, zou ik me er eigenlijk niet druk om maken.
Ik ken gewoon een beetje de manier van werken bij ons (ik werk er nog maar sinds januari, maar mijn man begint er aan zijn 4e jaar en ik heb het al een paar keer gezien dat eens iets geregeld is, het meestal wel zo blijft. Bv, mijn man ging avondlessen geven vorig academiejaar. Zo gezegd, zo gedaan: dinsdag- en donderdagavond en zaterdagvoormiddag. No problem, maar dit jaar is er bv niet gevraagd of hij dat nog zag zitten. Het zit al in zijn opdracht). Maar idd, misschien maak ik me er wel wat te druk om en duurt het nog 2 jaar voor ik moet bevallen.
quote:
Want wat anderen ook al zeggen: jouw collega krijgt het nu toch ook voor elkaar om z'n uren om te gooien, waarom zou het voor jou dan tzt onmogelijk zijn?
Het probleem is een beetje dat die collega geen avonden meer zal kunnen doen, ik wil verminderen en ik mijn andere collega's niet nog met een extra avond wil opzadelen. Lijkt me ook zo oneerlijk dat ze voor twee nieuwkomers opeens zoveel extra uren krijgen 's avonds.
quote:
En ze hoeven dan toch ook niet te weten dat jij nu al die kinderwens/bepaalde plannen had?
Maar goed, ik zou me ook kunnen voorstellen dat je in het gesprek aangeeft dat je de zeker bereid bent die uren er bij te nemen, als er wel de mogelijkheid bestaat om op een bepaald moment te evalueren (bijv. na 1 jaar). Daar hoef je dan helemaal niet bij aan te geven dat het te maken heeft met je kinderwens, maar zeg je bijvoorbeeld dat je wil kijken of het je wel bevalt om die extra avond te werken. Vind ik in ieder geval niet vreemd of onredelijk.
Maar gewoon dat evalueren lijkt me inderdaad wel een goed idee. Geen verdere details geven, gewoon nu al aangeven dat ik niet zeker ben dat ik het voor de rest van mijn 'carrière' wil doen.