Die therapie hype

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 20:15 schreef Agiath het volgende:

[..]

Neem je me nou in de zeik?

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 20:05 schreef 700MB het volgende:

[..]

Dat is in een hoop gevallen (niet alle) terecht.

Dat is onzin imo. Als je een lichamelijke ziekte hebt hoef je je toch ook niet te schamen? En dat is bij een psychische aandoening niet anders, dat is ook iets wat je overkomt en wat iedereen kan overkomen. En zoals gezegd is het beter om er dan wat aan te doen, dan om er maar mee te blijven lopen.

quote:

Op zaterdag 30 juni 2007 09:00 schreef Mardoek50 het volgende:

[..]

Dat is onzin imo. Als je een lichamelijke ziekte hebt hoef je je toch ook niet te schamen?En dat is bij een psychische aandoening niet anders, dat is ook iets wat je overkomt en wat iedereen kan overkomen. En zoals gezegd is het beter om er dan wat aan te doen, dan om er maar mee te blijven lopen.

Tuurlijk wel...

quote:

Op zaterdag 30 juni 2007 09:00 schreef Mardoek50 het volgende:
Dat is onzin imo. Als je een lichamelijke ziekte hebt hoef je je toch ook niet te schamen? En dat is bij een psychische aandoening niet anders, dat is ook iets wat je overkomt en wat iedereen kan overkomen. En zoals gezegd is het beter om er dan wat aan te doen, dan om er maar mee te blijven lopen.

Het hangt er vanaf waarvoor je therapie hebt. Dat is in het grootste deel van de gevallen (98% of zo) alles behalve een ziekte. En dus moet je je in die gevallen er wel voor schamen, en dan met name voor je aanstellerij. Op een kindje dat een beetje druk is is het heel makkelijk om maar weer een stempeltje, zoals ADHD te drukken, maar dat soort dingen los niet niet op met therapie of kalmerende middelen. Dat los je op met een goede opvoeding. Datzelfde geldt voor de meeste dingen waarvoor mensen therapie zoeken, het enige dat nodig is om op te lossen is discipline. Door in therapie te gaan leg je het probleem bij iets of iemand anders (slechte jeugd, of een of andere zogenaamde niet bestaande aandoening die wel een naam heeft gekregen omdat het een rage is geworden om er last van te hebben, of een van al die andere dingen die worden bedacht) zodat het vooral niet aan jezelf ligt.
Het last hebben van iets, of ergens moeite mee hebben op het geestelijke vlak, dat is, net als blind zijn of het zitten in een rolstoel, niet iets om je voor te schamen. Daarvoor in therapie gaan is dat wel. Dat geldt ook voor diverse gedragingen als gevolg van een lichamelijke handicap. Als je je volledig hulpeloos opstelt 'ik kan echt he-le-maal niets meer', is dat ook iets om je voor te schamen.

quote:

Op zaterdag 30 juni 2007 18:07 schreef 700MB het volgende:

[..]

Het hangt er vanaf waarvoor je therapie hebt. Dat is in het grootste deel van de gevallen (98% of zo) alles behalve een ziekte. En dus moet je je in die gevallen er wel voor schamen, en dan met name voor je aanstellerij. Op een kindje dat een beetje druk is is het heel makkelijk om maar weer een stempeltje, zoals ADHD te drukken, maar dat soort dingen los niet niet op met therapie of kalmerende middelen. Dat los je op met een goede opvoeding. Datzelfde geldt voor de meeste dingen waarvoor mensen therapie zoeken, het enige dat nodig is om op te lossen is discipline. Door in therapie te gaan leg je het probleem bij iets of iemand anders (slechte jeugd, of een of andere zogenaamde niet bestaande aandoening die wel een naam heeft gekregen omdat het een rage is geworden om er last van te hebben, of een van al die andere dingen die worden bedacht) zodat het vooral niet aan jezelf ligt.
Het last hebben van iets, of ergens moeite mee hebben op het geestelijke vlak, dat is, net als blind zijn of het zitten in een rolstoel, niet iets om je voor te schamen. Daarvoor in therapie gaan is dat wel. Dat geldt ook voor diverse gedragingen als gevolg van een lichamelijke handicap. Als je je volledig hulpeloos opstelt 'ik kan echt he-le-maal niets meer', is dat ook iets om je voor te schamen.

Ik denk dat je een volledig verkeerd beeld hebt van psychopathologie en van therapie. Therapie wordt in de meeste gevallen niet gebruikt door mensen die zich "aanstellen", maar die op de één of andere manier in moeilijkheden zijn gekomen. Het leven kan behoorlijk hard zijn en hele vervelende dingen doen met mensen. En therapie kan heel zwaar zijn en confronteerd je juist met je eigen problemen en legt zeker niet de schuld daarvan bij iets of iemand anders. Het kan je bewust maken van de manier(en) waarop je dingen aanpakt en hoe je dat evt. kunt veranderen.

En schaamte hierover is niet goed, dat leidt namelijk tot taboe's en daarmee het onder het tapijt vegen van soms ernstige zaken die juist open moeten kunnen worden besproken en onder de aandacht van het grote publiek moeten worden gebracht, zodat er meer mogelijkheden komen om deze problemen aan te pakken.

en VMBO'ers als jullie denken dat het allemaal onzin die Therapie van GGZ.
Mensen hebben niet voor hun lol hulp.
Denk maar niet dat het fun is.
En het is heel moeilijk om over je problemen uit te komen waar je hulp voor nodig hebt.
En mensen met hulp zijn niet zwak of stom.
Ze zijn juist goed als ze om hulp durven te vragen.
Dat doe je niet zomaar hulp vragen.

En RIAGG bestaat niet meer.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 17:09 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Is dat zo? En mag je dat onder werktijd zonder inlevering van verlofuren gaan doen?? Dan doe ik ook mee, heb ik tenminste ook een excuus voor als ik eens een keer minder productief ben Nu nog een complex verzinnen...

Hier moet je geen grapjes over maken.

quote:

Op donderdag 28 juni 2007 17:18 schreef NiteSpeed het volgende:
Ja natuurlijk, er is een fonds voor Psychische hulp, moet je alleen nog de aandoening verzinnen die je in staat stelt om daarvan te profiteren.

Verzinnen, weet je hoe triest jij bent.
Mensen met een aandoening zijn ermee geboren en kunnen daar helemaal niets aan doen.
Wees blij voor die mensen dat er zoiets als AWBZ voor ze is.
Dan kunnen zijn ook een leven opbouwen en leren omgaan met hun beperking.
En profiteren doe je niet.
Want je moet een bepaald bedrag afstaan aan zulke instellingen,
Ongeveer 2/3de van je inkomen.

quote:

Op zondag 1 juli 2007 11:58 schreef Elixabete het volgende:
en VMBO'ers als jullie denken dat het allemaal onzin die Therapie van GGZ.
Mensen hebben niet voor hun lol hulp.
Denk maar niet dat het fun is.
En het is heel moeilijk om over je problemen uit te komen waar je hulp voor nodig hebt.
En mensen met hulp zijn niet zwak of stom.
Ze zijn juist goed als ze om hulp durven te vragen.
Dat doe je niet zomaar hulp vragen.

Eensch Er is behoorlijk wat moed voor nodig om te erkennen dat je in de problemen zit en om daarvoor hulp te vragen. Ik heb respect voor de mensen die dat doen.

quote:

Op zondag 1 juli 2007 11:58 schreef Elixabete het volgende:
en VMBO'ers als jullie denken dat het allemaal onzin die Therapie van GGZ.
Mensen hebben niet voor hun lol hulp.
Denk maar niet dat het fun is.
En het is heel moeilijk om over je problemen uit te komen waar je hulp voor nodig hebt.
En mensen met hulp zijn niet zwak of stom.
Ze zijn juist goed als ze om hulp durven te vragen.
Dat doe je niet zomaar hulp vragen.

Klopt.

quote:

Op zaterdag 30 juni 2007 18:12 schreef viagraap het volgende:

[..]

Kijk, voor dit soort dingen heb ik dus het topic geopend. De mogelijkheid komt niet eens in je op het zelf op te lossen

En daarom snap jij het niet. Het is niet het basisprobleem. Tuurlijk is het wel in me opgekomen om het zelf te proberen. Maar ja, als je dat al een decenium lang probeert en het werkt niet.

Zodoende kwam ik trouwens ook niet in contact met de therapie.

Ik kan zwemmen, jij vast ook. Jij lacht mensen uit die niet kunnen zwemmen. Want zwemmen kan je zelfs als je zwaar dronken bent, net wakker, super moe, ziek, etc. Als je zelf niet kan zwemmen weet je pas hoe moeilijk het is om te zwemmen en hoe geweldig het zou zijn als je kon zwemmen.

quote:

Op zaterdag 30 juni 2007 18:07 schreef 700MB het volgende:

[..]

Het hangt er vanaf waarvoor je therapie hebt. Dat is in het grootste deel van de gevallen (98% of zo) alles behalve een ziekte. En dus moet je je in die gevallen er wel voor schamen, en dan met name voor je aanstellerij. Op een kindje dat een beetje druk is is het heel makkelijk om maar weer een stempeltje, zoals ADHD te drukken, maar dat soort dingen los niet niet op met therapie of kalmerende middelen. Dat los je op met een goede opvoeding. Datzelfde geldt voor de meeste dingen waarvoor mensen therapie zoeken, het enige dat nodig is om op te lossen is discipline. Door in therapie te gaan leg je het probleem bij iets of iemand anders (slechte jeugd, of een of andere zogenaamde niet bestaande aandoening die wel een naam heeft gekregen omdat het een rage is geworden om er last van te hebben, of een van al die andere dingen die worden bedacht) zodat het vooral niet aan jezelf ligt.
Het last hebben van iets, of ergens moeite mee hebben op het geestelijke vlak, dat is, net als blind zijn of het zitten in een rolstoel, niet iets om je voor te schamen. Daarvoor in therapie gaan is dat wel. Dat geldt ook voor diverse gedragingen als gevolg van een lichamelijke handicap. Als je je volledig hulpeloos opstelt 'ik kan echt he-le-maal niets meer', is dat ook iets om je voor te schamen.

Mensen gaan niet in therapie omdat ze druk zijn. Vaak zijn er veel meer problemen. Want zoals jij het omschrijft is er niet eens een probleem.

Wat je ook verkeerd hebt is dat mensen het wel even voor je oplossen. Dat gebeurt juist helemaal niet. Mensen met kennis van zaken weten nu eenmaal hoe ze de zooi weer op de rails krijgen. Ze willen je wat laten inzien. Zonder motivatie ben je er heel snel weg.

Aan je beperkte inzicht te merken heb jij er gelukkig nooit iets mee te maken gehad. Jij weet en wilt denk ik ook niet weten hoe zwaar sommige "kleine" dingen kunnen zijn.

Heb je enige idee hoe zwaar een depressie kan zijn? En geloof me, niemand wil dat voelen en iedereen probeert dat eerst zelf op te lossen. Je kan het zien als keihard weg proberen te rennen op het ijs. Je wilt zo graag vooruit, maar het wil gewoon niet, wat je ook doet. Hoe graag je ook wilt.

quote:

Op zondag 1 juli 2007 11:54 schreef Mardoek50 het volgende:
En therapie kan heel zwaar zijn en confronteerd je juist met je eigen problemen en legt zeker niet de schuld daarvan bij iets of iemand anders.

Alleen al door het stellen van een 'diagnose' wordt de schuld al bij iets anders gelegd. Al was het maar omdat daardoor je kan stellen 'het komt doordat ik ADHD heb', waarmee je elke eigen verantwoordelijkheid wegstreept.

quote:

Op zondag 1 juli 2007 11:54 schreef Mardoek50 het volgende:
En schaamte hierover is niet goed, dat leidt namelijk tot taboe's en daarmee het onder het tapijt vegen van soms ernstige zaken die juist open moeten kunnen worden besproken en onder de aandacht van het grote publiek moeten worden gebracht, zodat er meer mogelijkheden komen om deze problemen aan te pakken.

Schaamte hierover is juist heel erg goed, dan worden mensen tenminste gedwongen om dingen bij zichzelf te zoeken.

quote:

Op zondag 1 juli 2007 19:54 schreef Wolter het volgende:
Ik kan zwemmen, jij vast ook. Jij lacht mensen uit die niet kunnen zwemmen. Want zwemmen kan je zelfs als je zwaar dronken bent, net wakker, super moe, ziek, etc. Als je zelf niet kan zwemmen weet je pas hoe moeilijk het is om te zwemmen en hoe geweldig het zou zijn als je kon zwemmen.

Dat is echt totaal de verkeerde insteek. Geen wonder dat jij je leven door anderen laat leiden.
Waarom is er de noodzaak om alles maar te kunnen? Er is niets mis mee als iemand een bepaald taak niet kan uitvoeren. Er is echter wel iets mis met het perse willen kunnen, alleen maar om het principe. Iemand uitlachen omdat hij niet kan zwemmen is niet terecht. Iemand uitlachen omdat hij heel slecht is in zwemmen is ook flauwekul. Iemand uitlachen omdat hij nu eenmaal geen talent heeft voor zwemmen en daar moeite mee heeft en het toch perse wil doen, ja, dat is wel volkomen terecht. Dat is alleen maar jaloezie.

quote:

Op zondag 1 juli 2007 20:03 schreef Wolter het volgende:
Mensen gaan niet in therapie omdat ze druk zijn. Vaak zijn er veel meer problemen. Want zoals jij het omschrijft is er niet eens een probleem.

Er is ook geen probleem. In vrijwel alle gevallen is het probleem er een dat iemand door de omgeving is aangepraat.

quote:

Op zondag 1 juli 2007 20:03 schreef Wolter het volgende:
Wat je ook verkeerd hebt is dat mensen het wel even voor je oplossen. Dat gebeurt juist helemaal niet. Mensen met kennis van zaken weten nu eenmaal hoe ze de zooi weer op de rails krijgen. Ze willen je wat laten inzien. Zonder motivatie ben je er heel snel weg.

Ik zeg ook helemaal niet dat anderen het wel even voor je oplossen. Het enige wat andere mensen doen is een leuk labeltje verzinnen waar je je 'aandoening' onder kan noteren, zodat je altijd een excuus hebt waarom je 'niet kan zwemmen'.

quote:

Op zondag 1 juli 2007 20:03 schreef Wolter het volgende:
Aan je beperkte inzicht te merken heb jij er gelukkig nooit iets mee te maken gehad. Jij weet en wilt denk ik ook niet weten hoe zwaar sommige "kleine" dingen kunnen zijn.

Heb je enige idee hoe zwaar een depressie kan zijn? En geloof me, niemand wil dat voelen en iedereen probeert dat eerst zelf op te lossen. Je kan het zien als keihard weg proberen te rennen op het ijs. Je wilt zo graag vooruit, maar het wil gewoon niet, wat je ook doet. Hoe graag je ook wilt.

Er zijn meerdere mensen in mijn omgeving die wel de route van therapie hebben gekozen. Daaronder zat ook wel iemand een depressie. In dat geval is gewoonlijk de oplossing om ze lekker vol te duwen met allerlei pilletjes om het maar fijn te onderdrukken. Om vervolgens hun (deels verdoofde) gedachten zo te manipuleren dat ze denken dat ze niet op ijs staan maar op vaste grond.
'Een manier van ermee leren omgaan' leren is enkel een symptoom van je verschuilen achter het labeltje dat aan je gedrag geplakt is. Je hebt nu een excuus, dat je je zo voelt komt nu ineens door de depressie, en niet meer door jezelf. Ja ja, een hele opluchting. Je hoeft meteen geen verantwoording meer af te leggen. Je gedrag aanpassen om zoiets op te lossen is de verkeerde manier. Als jij je niet goed voelt heb jij geen depressie, jij voelt je niet goed omdat je je nu eenmaal niet goed voelt, zo zit jij in elkaar. Dat hoort zo, dat is geen ziekte, en het zou ook geen probleem moeten zijn.
Om je ijs 'metafoor' te nemen, iedereen gaat daar van nature op verschillende manieren mee om. De een kan van nature daadwerkelijk rennen over het ijs, een ander zou het over vaste grond niet eens kunnen. Dat is GEEN afwijking, dat is normaal. Iedereen heeft verschillende eigenschappen. En iedereen heeft ook bepaalde eigenschappen niet.