Mijn confrontatie met het kamperopperhoofd

Voordat ik mijn verhaal uit de doeken doe, zal ik in het kort de meneer in kwestie proberen te beschrijven voor een groter dramatisch effect. De lieftallige opperkamper die mij in confrontatie te moet ging, was van het stereotype kamper. Bijna kaal, rond de 45 jaar oud, gigantisch brede bouw (zijn polsen waren bijna zo groot als mijn schouders), agressief uiterlijk en lelijk.

Mijn vrienden en ik waren bij een gezellig danscafé waar we om de zoveel weken komen. Normaal gesproken is het gemiddelde niveau van de mensen hier redelijk hoog. We proberen namelijk het uitschot te vermijden. M'n vrienden stonden achterin bij de bar. Aangezien ik net naar de WC was geweest, moest ik mij een weg banen langs de dansvloer om daar terug te komen. Als een ware mooiboy, trachtte ik mijzelf tussen de mensen door te bewegen.

Vanaf een afstandje zag ik de kampergroep al staan. Het was een groep van rond de 10 personen, elk met gouden kettingen en oorbellen. Ik schatte de gemiddelde leeftijd op 22 jaar. In het midden van de cirkel die deze beminde woonwagenbewoners hadden gevormd, stond een ietwat ouder ogende nozem. De reden dat ze hier waren? Waarschijnlijk om het behalen van hun LWOO-diploma te vieren. De man was gekleed in een fel rood t-shirt. 'Peacocken was zijn thing', dacht ik gelijk.

Op het moment dat ik bij deze groep was aangekomen, werd mijn hand plotsklaps vastgegrepen. Het was de opperkamper. Uit het niets probeerde hij zijn lege bierglas in mijn hand te duwen, zodat ik het voor hem zou opruimen. 'Ja, als je geen belasting betaalt, hoef je vast ook geen bierglas weg te zetten', dacht deze meneer vast. Aangezien ik niet gediend was van dit vriendelijke verzoek, duwde ik zijn hand (inclusief glas) weg en probeerde door te lopen.

Dit was echter nog niet genoeg confrontatie voor de bourgondiër. Met een flinke zwaai gooide hij het glas op mij af. Gelukkig miste hij en kwam het glas voor me op de grond terecht. Hierna pakte hij met 1 hand mijn gezicht/keel vast en begon te knijpen. Ik haalde zijn hand los en vertelde hem dat hij rustig aan moest doen met de woorden: 'Doe eens rustig'. Daar ik mijn coole reputatie hoog wou houden, toonde ik weinig angst. De omringende meisjes van 16/17 jaar met hun pronkende borstjes en kontjes zouden vast niet op een coward vallen.

Hij liet mijn hoofd los na een aantal seconden. Ik liep door naar mijn vrienden op een rustige manier, zonder om te kijken. Nadat ik gearriveerd was op mijn bestemde locatie, keek ik achterom. De meneer die eerst mijn hoofdhuid zat te masseren, probeerde achter mij aan te komen. Gelukkig hielden zijn vrienden hem tegen. Ik was door het oog van de naald gegaan.

Mijn klacht: Kampers die je uitgaansavond verpesten