Mijn grote vent heeft kanker en HD. Momenteel heeft hij heel erg veel moeite met lopen.
Zonder uit te wijden over hoe erg het allemaal wel niet is, hij heeft een 1-daagse kuur morfine gekregen om hem een flinke duw de goeie kant op te geven. De kant van weer goed maar vooral pijnloos lopen.
Hij wordt bedolven onder de knuffels en zo verwend met koekjes en lekkers dat brokken eten niet meer nodig is.
Zelfs zijn favoriete plek, mijn bed, kan hij niet meer op, dus voor vanavond leg ik een matras naast hem neer, zodat ik in ieder geval nog 1 nacht naast hem mag liggen, mijn knul, mijn mannetje, mijn lieverd, mijn kerel, mijn lomperd, mijn grote vent.
Ik hoop zo dat het werkt, ik wil hem nog niet missen....
Het idee erachter was dat zijn spieren daardoor zijn heup beter in de kom zouden drukken.
Ik weet hoe naar het is om te zien hoeveel pijn een hond met HD heeft, heel veel sterkte en ik hoop de morfine het gewenste effect heeft.
quote:Anabolen heeft hij vorige week al gehad. Dit heeft geen enkel effect gehad bij mijn mannetje. Of misschien ook wel en was het anders al erger geweest. De maximale dosis pijnstillers bracht geen soelaas meer, vandaar het grijpen naar 'zwaardere' middelen.Op maandag 11 juni 2007 22:34 schreef senesta het volgende:
Ik weet van mijn zus dat haar duitse herder zelfs anabolen heeft gekregen voor zijn HD.
Het idee erachter was dat zijn spieren daardoor zijn heup beter in de kom zouden drukken.
Ik weet hoe naar het is om te zien hoeveel pijn een hond met HD heeft, heel veel sterkte en ik hoop de morfine het gewenste effect heeft.
Hij heeft vaker een inzinking gehad, maar niet eerder zo erg en zo lang.
Ik hoop zo hard dat het werkt..... mijn vent mag geen pijn meer hebben. Zo'n fantastische grote man hoort geen pijn te hebben, en zeker niet zoveel.
quote:Ik hoop heel hard met je mee, NiesOp maandag 11 juni 2007 22:54 schreef Nies het volgende:
[..]
Anabolen heeft hij vorige week al gehad. Dit heeft geen enkel effect gehad bij mijn mannetje. Of misschien ook wel en was het anders al erger geweest. De maximale dosis pijnstillers bracht geen soelaas meer, vandaar het grijpen naar 'zwaardere' middelen.
Hij heeft vaker een inzinking gehad, maar niet eerder zo erg en zo lang.
Ik hoop zo hard dat het werkt..... mijn vent mag geen pijn meer hebben. Zo'n fantastische grote man hoort geen pijn te hebben, en zeker niet zoveel.
quote:Thanks!
We hebben het nodig hier
Klote zeg. Ik hoop dat het gaat helpen.
Sterkte
.sterkte Nies
Volgens mij hebben die anabolen trouwens geen effect als de spieren niet geprikkeld worden.
Als je het nog niet gedaan moest hebben, zou ik zeker je DA hierover eens contacteren.
Er is ook nog een soort van watertrappelen voor honden met (aanleg voor) HD. Een vriend van me met een mastino heeft zich daaraan gewaagd, kostte wel 30 euries per sessie. Kan je helaas niet garanderen dat dat dé oplossing is want de mastino is vroegtijdig overleden (niet omwille van zijn HD).
Het lijkt me trouwens eerder iets voor zwaardererassen zoals de bordeaux dog en de mastino. Vergelijk het met een mens van 150 kg die wil gaan hardlopen om wat aan zijn gezondheid te doen, zijn fysiek zal er wel op vooruitgaan maar hij houdt er hoogst waarschijnlijk een stel rammelende kniën aan over... Zo iemand zouden ze ook beter eerst wat aquatraining laten doen.
Sterkte in elk geval!
Ik wil je heel veel sterkte wensen!!
[ Bericht 3% gewijzigd door Frappelsien op 12-06-2007 17:25:46 ]
Mijn grote man is er niet meer.Tristan is vanmiddag thuis ingeslapen.
quote:Oh Nies, heel veel sterkte de komende tijd!Op dinsdag 12 juni 2007 16:58 schreef Nies het volgende:
Iedereen heel erg bedankt voor het medeleven en de knuffels. De knuffels zijn zeker uitgebreid doorgegeven!
Mijn grote man is er niet meer.Tristan is vanmiddag thuis ingeslapen.
quote:Tristan heeft al zijn hele leven HD. Vastgesteld op 6 maanden. Vanaf dan is er ook regelmatig contact met dierenartsen en specialisten geweest. Zijn linkerheup zat in het geheel niet meer in de kom.Op dinsdag 12 juni 2007 13:28 schreef Lebigmac het volgende:
Ik heb natuurlijk geen idee hoe erg het met zijn HD is maar heb je al eens wat gelezen over het (hard)lopen met honden? 1 voorwaarde: je hond moet nog kunnen lopen natuurlijk en liefst zonder pijn te hebben. Hier in de buurt loopt iemand met een staffordje, HD vastgesteld op 3 jaar, advies gekregen van ermee te gaan hardlopen en die huppelt nu op zijn 11 jaar nog altijd rond!
Volgens mij hebben die anabolen trouwens geen effect als de spieren niet geprikkeld worden.
Als je het nog niet gedaan moest hebben, zou ik zeker je DA hierover eens contacteren.
Er is ook nog een soort van watertrappelen voor honden met (aanleg voor) HD. Een vriend van me met een mastino heeft zich daaraan gewaagd, kostte wel 30 euries per sessie. Kan je helaas niet garanderen dat dat dé oplossing is want de mastino is vroegtijdig overleden (niet omwille van zijn HD).
Het lijkt me trouwens eerder iets voor zwaardererassen zoals de bordeaux dog en de mastino. Vergelijk het met een mens van 150 kg die wil gaan hardlopen om wat aan zijn gezondheid te doen, zijn fysiek zal er wel op vooruitgaan maar hij houdt er hoogst waarschijnlijk een stel rammelende kniën aan over... Zo iemand zouden ze ook beter eerst wat aquatraining laten doen.
Sterkte in elk geval!
Het leven van mijn vent was niet meer hondwaardig, en dat verdient hij niet.
quote:Dank je, ik weet me momenteel even helemaal geen raad zonder hem.Op dinsdag 12 juni 2007 17:02 schreef vroutje het volgende:
[..]
Oh Nies, heel veel sterkte de komende tijd!
We hebben een mooie urn voor hem uitgezocht, zoals hij ook was. Een blauwgrijze urn met pootafdrukjes er op. Mijn vent kan nu weer heerlijk pijnloos rennen, waar dan ook.
Donderdagavond mag hij weer mee naar huis.
quote:Oh Nies, wat enorm triest.Op dinsdag 12 juni 2007 16:58 schreef Nies het volgende:
Iedereen heel erg bedankt voor het medeleven en de knuffels. De knuffels zijn zeker uitgebreid doorgegeven!
Mijn grote man is er niet meer.Tristan is vanmiddag thuis ingeslapen.
Heel veel sterkte de aankomende tijd.
quote:Ik denk dat je een hele goede keuze hebt gemaakt.Op dinsdag 12 juni 2007 17:04 schreef Nies het volgende:
[..]
Tristan heeft al zijn hele leven HD. Vastgesteld op 6 maanden. Vanaf dan is er ook regelmatig contact met dierenartsen en specialisten geweest. Zijn linkerheup zat in het geheel niet meer in de kom.
Het leven van mijn vent was niet meer hondwaardig, en dat verdient hij niet.
HD kan zo enorm pijnlijk zijn en als het echt niet meer gaat dan is dit de beste keuze die je voor je maatje had kunnen maken.
Ik weet hoe je je nu voelt. Sterkte joh.
. k weet hoe kut t is om zo je beste maatje 'weg' te zien gaan, en met die urn isie tóch nog een beetje bij je.
Dat gevoel heb k teminste, kpraat dan ook nog altijd tegen m'n rat zn steen in de achtertuin
. Ik mis hem zo ontzettend....
quote:snap wat je bedoeltOp dinsdag 12 juni 2007 22:54 schreef Nies het volgende:
Het huis is verschrikkelijk leeg. Ik mis zijn eeuwige geschooier om mijn eten, zijn geslof achter me aan, zijn flauwe gesnurk, zijn sterke besherming naast mij, zijn natte slobberkussen...
Ik mis hem zo ontzettend....
.Hij heeft t vast fijn, daar waarie nu is
. Zo moet je maar denken.Heel veel sterkte, ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is.
Ik ben eigenlijk ook wel een beetje blij na het lezen van dit topic, ik ben blij dat hij bij jou is terecht gekomen, een ander had hem niet meer liefde kunnen geven als wat hij nu heeft gehad.
Ik ben heel erg blij dat hij nog zevenenhalf heeft mogen worden. Toen met 6 maanden bleek dat zijn heupen toen al zo slecht waren, was het scenario dat hij niet veel ouder dan een jaar of twee/drie zou worden. Tristan heeft altijd lekker hond kunnen zijn. Geen kasplantje om hem maar zo lang mogelijk in leven te kunnen houden. Mijn vent heeft zevenenhalf jaar heerlijk door de bossen gestruind, door het water geploeterd, lekker spelen met zijn vriendin, het bed op en af klauteren. Dan maar wat meer pijnstillers 's avonds, hij heeft een hondwaardig leven gehad. En liever zo, dan als een kasplantje en toch een jaar langer. Ik wist dat het er aan te komen zat. Het heeft ons zeven jaar boven het hoofd gehangen en toch komt het ontzettend hard aan. Mijn hondje heeft nu geen pijn meer. Ik hoop dat hij rust heeft, en waar hij ook is, dat hij heerlijk kan rennen en razen zonder pijn.
Wat kan ik hier slecht tegen. Sterkte!
Ik wens je alle sterkte toe.
Liefs Vronie
Sterkte met dit verlies Ik weet maar al te goed hoe het voelt
Het zijn zulke moeilijke momenten om je allergrootste vriend kwijt te raken