Parenclub: done or not-done? Deel 2

quote:

Op zondag 9 december 2007 13:32 schreef tho_Omas het volgende:
Walgelijk! Ik zie het al voor me, van die zwetende grijze 50 jarige truckers met snorren met hun zonnebrank bruine verschrompelde leren jas look a like vrouwen. Getver, ga de kroeg in. Hetzelfde principe, alleen dan kleren aan en mooie mensen.

Mij trekt 't ook totaal niet, niet eens om de oude leren jassen ( ) maar omdat ik niet snap waar de grens tussen swingen en overspel precies ligt. Ja, tuurlijk: in een parenclub heet het swingen en ben je er allebei bij, het draait om afspraken en wederzijds vertrouwen, die hele riedel. Maar is de stap om een keer vreemd te gaan daarmee niet veel kleiner? Maakt 't uit, hè? Neuken is kennelijk net zoiets als een biertje pakken, gezellig, niet te moeilijk over doen. Dan heb je misschien afspraken gemaakt met je meisje ('dame', zoals dat hier heet ), maar stel je voelt wel wat voor een collega, en die collega ziet jou ook wel zitten, dan lijkt die stap me errug klein.

Het gaat me dus om 't idee dat seks door swingers wordt gezien als een hobby die je deelt met andere hobbyisten, en daarbij spelen gevoelens dus blijkbaar geen rol. Oké. Tot er een keer wél gevoelens meespelen. Dan lijkt t' me knap ingewikkeld om opeens een grens te trekken. Bij niet-swingers is die grens er namelijk altijd. Swingers moeten in zo'n geval opeens krampachtig moeilijk gaan doen over iets dat ze normaal gesproken lachend doen met een volslagen vreemde. En dat gaat er bij mij dus niet in. Los daarvan lijkt het me diep triest om met m'n vriendin terug in de auto te zitten en dan nog even door te nemen hoe vaak ze is klaargekomen bij de blonde tegelzetter uit Deventer