Italie

Ik pendel geregeld tussen Tsjechie en Milaan vanwege m'n werk. Mijn hart ligt meer in Italie maar dankzij de liefde in Tsjechie ben geregeld. Waarom Italie ? Werk of vriend(in) of wellicht studie ?

Wat bevalt je in het zuiden? De sfeer, het weer ? Of ben je zoals mij zo verslaafd aan pizza en espresso dat je gewoonweg niet zonder La dolce Vita kan. De kleuren of de zee ?

Wat zijn de verschillen die mensen ervaren van streek tot streek ? Het zuiden of het noorden ? Welk deel bevalt jullie en waarom ?

Ik houd meer van het zuiden. ben benieuwd naar jullie reacties.

Ik ben erg lui Ik heb aanvraag ingediend om het aan te passen dus wie weet staat er morgen.

Italië en Tsjechië.

Tnx
Zullen wel meer mensen zich aan storen waarschijnlijk.

quote:

Op zaterdag 2 juni 2007 00:37 schreef Jump het volgende:
Als ik die ë zet in de TT verdwijnt ze, straks even op ander pc testen;

Was ik al bang voor. Zit je met je HTML code. misschien iemand van developtment dit inlaten voegen

"&euml" moet het ë probleem oplossen denk ik.

[ Bericht 7% gewijzigd door Buschetta op 02-06-2007 01:12:33 ]

Hmm dubbel.

@danny ook niet als je die HTML code probeert ?

quote:

Op zaterdag 2 juni 2007 01:13 schreef Jump het volgende:
Bij ons alleszins niet, bij Australië wel.

Maak ons maar jaloers hoor met je bling bling E

quote:

Op dinsdag 5 juni 2007 13:40 schreef AlmightyArjen het volgende:

[..]

Ik woon nu 1,5 jaar in Noord Italie en zit er serieus over te denken om terug te gaan. 50% van mij wil blijven, 50% wil terug naar Nederland. Noord en Zuid italie... Da's een heel verschil.

Negatief, positief.... Dit zijn de verhalen die ik voor ogen had toen ik het topic opende
De natuur is prachtig. En de verschillen die je noemt tussen het zuiden en noorden is ook mijn ervaring. De noordelingen kijken ook in grote mate neer op de zuiderlingen. Milaan is dan ook een totaal andere wereld als Napoli. Dat maakt het land ook juist weer interesant. Over de problemen als ziekte kosten en pensioen voorzieningen hoef ik gelukkig nog niet na te denken omdat ik dat gelukkig nog vanuit Nederland kan regelen.
Toen ik na een paar jaar Nederland besloot weer weg te gaan speelden er diverse dingen mee. Ten eerste verwacht ik door de Europese eenwording grote veranderingen in Nederland in het sociale stelsel. Ik denk dan ook dat het bijvoorbeeld in Italie beter word en in Nederland slechter. Dus dat de lijn min of meer gelijk word getrokken qua voorzieningen en salarissen.
Als dit over 10 jaar nog niet zo is kan ik altijd nog terug komen en dan zie ik verder wel weer.

De architectuur in Italie trekt mij veel meer als het saaie Nederland. Als ik over Nederland vlieg dan heb ik enerzijds een grote verwondering over de perfectie waarop Nederland is aangelegd.
Anderzijds verafschuw ik die perfectie en komt het allemaal over op een saaie bedoening.
Alles is volgens een plan gebouwd.

Dat is in bijvoorbeeld z-Italie wel anders. Daar vind je de meest waanzinnige uitbouwsels en dat geeft voor mij juist wel karakter aan een stad. Ook de vriendelijkheid van de mensen en de hartelijkheid is voor mij een reden om van Italie te houden. De gemeenschap lijkt wat hechter en elkaar meer behulpzaam. Ook vind ik bijvoorbeeld het feit dat kinderen zowat heilig zijn te gek. Ik heb ze zelf nog niet maar ik denk dat de jeugd voor een kind in Italie iets magisch is door alle aandacht die ze krijgen. Ik kan dan ook uren kijken naar de dansende kinderen op een van de vele pleintjes waar men in groepsverband danst. Hummeltjes van 4 die alle stapjes kennen... prachtig.

De mafia in het zuiden is inderdaad een groot probleem. Voor mensen in Nederland is het een soort mythe en ze realiseren zich vaak niet dat in sommige delen van zuid-Italie letterlijk alles in de greep van de Mafia is. Zo vond ik het altijd typisch als kind dat er bijvoorbeeld langs de via appia en andere lange wegen. Honderden benzine pompen zijn. Typisch een mafia verschijnsel. Ook vind je soms illigale supermarkjes die gerund worden door de mafia bestaande uit gestolen goederen. Dan vind je soms flessen drank en sigaretten voor de helft van de prijs. Ook de politiek is natuurlijk vervuild door dit fenomeen en de besluiten die gemaakt worden komen daarom zelden ten goede aan de bevolking. Dit is dus ook een van de redenen dat z-Italie met een gigantisch afvalprobeem zit want al het afval gaat in heel Italie naar het zuiden door afspraken met de Mafia. Dan heb je natuurlijk incompetente mensen zitten op posten puur omdat ze zich ingekocht hebben of op goede termen staan met mafiosi. In zuid-Italie zal je niet snel een gesprek kunnen beginnen in het openbaar over de mafia. Zo heb ik meegemaakt dat mensen hun handen voor de ogen slaan of beginnen te sissen als je het woord noemt. Of hun vinger op de mond leggen. Ook kan je bijvoorbeeld het woord noemen in een straat en opeens zal je zien dat mensen gewoonweg weglopen. Erg vreemde ervaring. De problemen met de afgifte van bouwcontracten en vergunningen is ook een van de redenen dat sommige delen een erg trieste aanblik hebben door slecht afgebouwde kazernes. Slechts gebouwd door de steekpenningen.

Het voedsel is natuurlijk heerlijk. Uitgenodigd worden door de buren en aan een tafel schuiven met stapels voedsel. Veelal zelf bereidt met ingredienten die ze uit het bos halen of zelf vangen in de zee. Op een bijna mystieke manier de espresso bereiden en elke minuut vragen of alles naar wens is.

Ook de hele straat cultuur is natuurlijk compleet anders als in Nederland. Op de pleinen s'Avonds vind je grote groepen jongeren die tot laat op de avond met elkaar lopen te kletsen. In de steegjes lijkt het soms of al het dagelijkse leven zich op straat afspeelt. Met een scooter door de steegjes gieren of gewoon de Via Appia s'nachts afrijden is dan ook een van het mooiste wat er is. De landweggetjes zijn ook prachtig maar in de hitte en bergopwaarts begeeft mijn oldtimer Vespa het te snel dus die moet ik helaas mijden. De kleuren de geuren. De bloemen en de tuinen.

De komende tijd ga ik waarschijnlijk full-time aan de slag in Tsjechie maar ik weet zeker dat ik uiteindelijk weer zal belanden in de mediteranee. Al zal het moeilijk zijn om m'n vriendinnetje over te halen. Ze is mode ontwerpster en ik hoop als het even meezit een klein pandje te kunnen huren waar ze haar kleding kan verkopen in Italie. We zien het wel. Ik heb in ieder geval m'n scooter klaarstaan in Milaan om door het land te trekken en als ik me rot voel dan denk ik gewoon even aan die tochten..... dan verdwijnen alle problemen en realiseer ik me dat het leven aan elkaar hangt van dat soort momenten. En die momenten heb ik het vaakst in Italie. Dus ik weet ook waar ik het gelukkigst ben.