quote:
Op dinsdag 5 juni 2007 15:24 schreef ManAtWork het volgende:[..]
Als je je huis (gedwongen) moet verkopen zal de opbrengst vaak niet of nauwelijks toereikend zijn om de schuld af te lossen. Als je (een deel van) je eigen geld al in het huis hebt zitten, heb je minder kans om met een restschuld te blijven zitten.
Het is een beetje welles-nietes, maar:
Je argumenteert hier alleen maar naar onzekerheid toe.
- Als je je huis NIET moet verkopen zit je spaargeld wel vast in het huis. Je kunt er dan niets anders mee doen (sparen of beleggen).
- Als je je huis WEL snel moet verkopen kun je het verschil opvangen met dat spaargeld.
Dus: In beide gevallen is het beter om je spaargeld vrij te houden, omdat je dan de keuze hebt.
Ik ben het dus niet eens met jouw voorstel, omdat dat neerkomt op: Los vantevoren je restschuld af omdat er heel misschien een restschuld ontstaat.
Ik zeg: Houd rekening met de aanzienlijke kans dat die restschuld
niet onstaat en houd je geld vrij; en mocht het toch gebeuren, dan kun je het opvangen.
Iemand die een huis koopt gaat er van uit dat het goed komt; en ik ga er van uit dat die iemand redenen heeft om dat aan te nemen (vaste baan, voldoende inkomen).
Dus als je je alleen maar richt op de restschuld kun je beter het huis niet kopen.
quote:
Niet iedereen wil (risicovol) beleggen. Met andere woorden: maak de vergelijking eens met een spaarrekening. Dan zul je zien dat de bruto spaarrente meestal onder de bruto hypotheekrente ligt. Hou rekening met de hypotheekrenteaftrek en het heffingsvrij vermogen en je kunt een redelijk vergelijk maken.
Wilt u mij geen woorden in de mond leggen a.u.b, en het gewoon ff narekenen?
Spaarrente zonder voorwaarden: 3.6% (sparen.pagina.nl)
Hypotheek 10-15 jaar vast: 5%.
Netto hypotheekkosten na belastingaftrek: 2.9%
Spaargeld (zonder 'risicovol beleggen') rendeert dus 0.7 procentpunt beter op een spaarrekening, dan in de hypotheek.
Jij rekent vanuit de vuistregel dat het beter is om te sparen dan om te lenen. Dat klopt, alleen niet voor een huis. Daar is het wel degelijk voordeliger om te lenen (vanwege de lage rente en de belastingkorting) dan om te sparen.
Kun je heel lang roepen dat het niet zo is, maar je kunt het gewoon narekenen.
quote:
Ik mag aannemen dat dit geld vrij te beschikking staat dus voor de inrichting e.d. is gezorgd. De keuze is dus om het geld in het huis te steken of om het te consumeren (aan leuke/onnodige dingen.)
?
Als je een huis koopt is er toch niet voor de inrichting gezorgd?
Je zult toch meubels moeten hebben, en niet alles uit je (vaak kleinere) oude huis kan zonder meer in het nieuwe huis.
Inrichting is iets voor jaren, en ik vind dat je dat iets te snel op de grote hoop van 'onnodige leuke dingen' gooit.
In je oude huis paste misschien alleen een zitzak; in je nieuwe huis wil je een bankstel, en misschien moet er ook een nieuwe keuken in. Inrichting is niet ' onnodig leuk'.
quote:
Kortom: er is geen eenduidig antwoord te geven omdat niet bekend is hoe het gehele financiėle en fiscale plaatje eruit ziet.
Jawel dus. Je moet je gewoon realiseren dat er bij het kopen van huizen andere vuistregels zijn dan bij het lenen voor consumptieuitgaven.
Lenen voor consumptie (bijvoorbeeld voor een TV):
- is netto veel duurder dan sparen (omdat de leenrente hoger is dan spaarrente)
- levert restschuld op als de TV voortijdig kapot gaat.
Lenen voor een huis:
- is netto voordeliger dan sparen (omdat de hypotheekrente i.c.m aftrek lager is dan spaarrente)
- kan risico opleveren als je snel moet verkopen, maar is anders gewoon een spaarpot.