Alle ervaringen zijn welkom.
Mag ik vragen waarom het is? 
quote:Naar mijn weten gaat het altijd met een fiets, maar dan zou ik me moeder is moeten na vragen die heeft al in verschillende ziekenhuizen gewerkt in de zelfde poli..Op dinsdag 29 mei 2007 23:48 schreef DDM het volgende:
Gewoon met bh en broek. Voor de rest bloot. Je wordt goed in de gaten gehouden met het ECG zelf en een bloeddruk meter. De loopband wordt steeds zwaarder. En als je echt niet meer kan dan stoppen ze. Er is ook altijd een arts aanwezig. En het valt op als je nerveus bent ja. Je kan immers je hartfrequentie aflezen
bh mag je iedergeval gewoon aanhouden. gelovens mij moet je gewoon sport kleding aan met het verschil dan je nu allemaal stikkers aan je hebt hangen...
Verschilt nog weleens.quote:Wat een opluchting. Ik zag mezelf al trappenOp dinsdag 29 mei 2007 23:48 schreef DDM het volgende:
Gewoon met bh en broek. Voor de rest bloot. Je wordt goed in de gaten gehouden met het ECG zelf en een bloeddruk meter. De loopband wordt steeds zwaarder. En als je echt niet meer kan dan stoppen ze. Er is ook altijd een arts aanwezig. En het valt op als je nerveus bent ja. Je kan immers je hartfrequentie aflezen
Echt, dan liever 10 uitstrijkjes en nog 5 wortelkanaalbehandelingen er achteraan! Je mag wel vragen waarom het is...Ik sukkel al ruim een jaar met een te hoge bloeddruk. Of nou ja, die had ik vast al veel langer, maar vorig jaar kwamen ze erachter. Toen heel veel keer bloed geprikt, urine getapt. Goed was het niet, ik had eiwitten en bloedlichaampjes in urine. Aan de medicatie inmiddels daarvoor. Ook nog een nierecho en een gewoon ecg gehad, waar niks bijzonders uitkwam. Echter, tijdens een consult (moet nu 4x per jaar terugkomen) liet ik een keer laten vallen dat ik vaak hartkloppingen en druk op de borst heb en dat vooral met sporten (altijd al gehad). Ik heb verder een heel hoge hartslag in rust. Ook altijd al gehad. Vandaar dit onderzoek. Ik verwacht niet dat er wat uitkomt (lijkt me onw. voor iemand van mijn leeftijd) maar hopelijk stelt het me iets gerust en sluit het ook weer zaken uit.
Sterkte dan 
Oh en de assistente verzekerde me er inderdaad van dat het bh'tje aan mag blijven
Een douche was aanwezig. En bij mij was het op de lopende band. De fietstest is meestal die met ook nog zo'n masker voor om je lucht-gebeuren te meten. Die moest ik eigenlijk ook nog doen, maar aangezien ik niet kan fietsen, ging dat feest niet door. Overigens is dat erg herkenbaar die hoge polsslag bij rust. Ik zat altijd tegen de 110 aan. Er zijn geen cardiologische afwijkingen gevonden. En de pijn op mn borst was afkomstig van de fibromyalgie en de hoge polsslag was te wijten aan een slechte conditie. Nu klopt dat laatste niet want toen ik een perfecte conditie had, had ik ook een te hoge polsslag. Maar iets anders kon ie niet verzinnen
Bij mij was het een fietsttest, en ik kon niet douchen. Heel irritant want ik was hartstikke bezweet, maar ja..
Ik zou er overigens bij de echo wel maar vanuit gaan dat je BH uit moet
Vond het wel weer fijn dat zowel de verpleegkundige als de arts dames waren
ik heb vooral ervaring met mensen met onstabiele angina pectoris> dwz dat de klachten ook in rust komen en hierbij danwel labveranderingen danwel ECG verandering optreden tgv een acuut coronair syndroom. (ik werk op een gecombineerde intensive care/ hartbewaking)
De cardioloog vond mijn verhaal niet consistent, omdat ik beweerde dat het zware gevoel nog een tijdje aanhield na het stoppen met de inspanning. Maar ik wist het eigenlijk allemaal niet meer zo goed, ze stelde zoveel vragen...Oh ja, mijn oma is aan de complicaties van angina pectoris doodgegaan toen ze pas 63 was en dat zei ik ook. Vandaar dat ik nu toch al die onderzoeken krijg denk ik. Nou ja, we zien wel of het wat oplevert.
quote:Zie jij ook wel jonge mensen met Angina Pectoris? En wat zijn dan hun symptomen?Op woensdag 30 mei 2007 19:45 schreef Beessie-Jen het volgende:
de bedoeling van een inspanningsecg is juist dat je tot het uiterste gaat, zodat ze kunnen zien op het ECG hoe jou hart reageert bij inspanning en of er dan tekenen van zuurstoftekort (ECG depressies danwel elevaties) optreden. Bij veel mensen treden de klachten namelijk op bij inspanning (de mate van inspanning is daarbij verschillend) > zoek maar eens op google bij Angina pectoris.
ik heb vooral ervaring met mensen met onstabiele angina pectoris> dwz dat de klachten ook in rust komen en hierbij danwel labveranderingen danwel ECG verandering optreden tgv een acuut coronair syndroom. (ik werk op een gecombineerde intensive care/ hartbewaking)
(Ik heb ook wel gegoogled, maar vind de info zo ontzettend algemeen!)
quote:AP is een typisch, drukkende of snoerende pijn op de borst, vaak uitstralend naar kaak of schouder. Verder kan je er angstig en zweterig bij worden. Symptomatisch is er verder niet veel te zien/voelenOp woensdag 30 mei 2007 21:50 schreef cinnamongirl het volgende:
[..]
Zie jij ook wel jonge mensen met Angina Pectoris? En wat zijn dan hun symptomen?
(Ik heb ook wel gegoogled, maar vind de info zo ontzettend algemeen!)
quote:Nou ik had de eer om me uit te kleden ten overstaan van 5 (!!!) co-assistenten. Dat vond ik wat minderOp woensdag 30 mei 2007 19:19 schreef Aventura het volgende:
Dat weet ik, bij een gewoon ecg (en trouwens ook bij een 'gewoon' hartonderzoekje met stethoscoop) moet ook alles van boven uit. Maar dat vind ik niet erg.
Vond het wel weer fijn dat zowel de verpleegkundige als de arts dames waren
Als ik het me goed herinner, duurde de test ongeveer een half uur en is dat voor iedereen standaard. Voorafgaand aan de test moest ik allerlei informatie geven (leeftijd, lengte, gewicht, hoe vaak ik sport) en een blaastest doen (het is helemaal niet zo makkelijk als ik dacht om al je adem uit te blazen!). Aan de hand hiervan werd de zwaarte van de test aangepast aan mijn specifieke conditie. De assistente vertelde me dat de test niet goed afgesteld zou zijn als ik het fietsen langer vol zou kunnen houden dan de ervoor uitgetrokken tijd. Het was de bedoeling dat ik stukging.
De test zelf vond ik lange tijd heel makkelijk gaan. Pas tegen het eind werd het ineens heel zwaar en moest ik voor mijn gevoel al gauw opgeven. De uitkomst was toentertijd dat ik voor een vrouw van mijn leeftijd normaal presteerde, maar dat ik bij zeer zware inspanning wel de neiging had te hyperventileren. Het is dus heel goed mogelijk dat er wel degelijk iets uit je onderzoek komt, ookal verwacht je dat niet. En ook als er niks uitkomt mag je daar volgens mij best belang aan hechten. Mijn specialist leek dat onderzoek heel waardevol te vinden. Voor mij was het in ieder geval een hele geruststelling.
Overigens vond ik het onderzoek zelf niet zo heel prettig. In het zuurstofmasker zat zo'n ding dat ik tussen mijn lippen en tanden in moest houden. Heel vervelend. Ook was een slagader in mijn rechterarm aangeprikt om tijdens de test voortdurend bloed af te kunnen nemen, wat ook geen pretje was. Maar ik heb begrepen dat ze niet bij iedereen precies hetzelfde doen. En zoals ik al zei keek ik er erg naar uit, dus viel het gewoon wat tegen.
Heb vanmorgen bloed moeten laten prikken en daarna in het ziekenhuis een hartfilmpje laten maken.
Binnen twee dagen krijg ik ook een oproep voor een inspanningstest.
Ik heb klachten en de huisarts wil logischerwijs het hart uitsluiten. Goed, ik ga er vooralsnog niet van uit dat ik een oude mannetjes kwaal heb (ben medisch gezien toch een jonge vrouw van 36) maar het alternatief is op internet kennelijk hyperventilatie en daar wil ik dus helemaal niet aan he. Met alle respekt hoor, maar dat past toch echt niet bij me, vind ik zelf.
Ben in ieder geval benieuwd hoe het met jullie gaat en toch ook een beetje dankbaar hiermee wel op FOK! terecht te kunnen en niet op een van die in mijn ogen melodrama's elders.
quote:Bedankt voor je post.Op donderdag 6 augustus 2009 21:34 schreef Aventura het volgende:
Ik had de test ook in het OLVG. Ik heb het ongeveer hetzelfde ervaren als claudiaX. Uitslag was ook 'normaal', in de zin dat er geen afwijkingen waren gezien. Het woord hyperventilatie heb ik nooit horen vallen...Maar ik had deze test (en een hartecho, en een ECG) in verband met hoge bloeddruk en klachten over hartkloppingen.
. Geen enge dingen dus en gelukkig is dit ook geen stormlooptopic geworden.
. Heb al weken last van een druk op mijn borst bij inspanning wat steeds erger werd (een trap twee keer op en pijn), dus afgelopen woensdagmorgen maar eens naar de huisarts.Tot nu toe is de conclusie dat mijn hart te snel klopt maar verder nog niks engs gelukkig.
Enfin, zal morgen wel gebeld worden om te kijken of ik volgend jaar mee kan doen met de Tour de France.
Zie er op zich helemaal niet tegen op want bij dit hele gedoe word ik heel aardig en goed behandeld maar gisteravond kneep ik hem toch wel een beetje en dan ga je wat rondzoeken op internet.
Het is gewoon even afwachten. Fijn dat ze de klachten serieus nemen, en ik zou me zeker niet af laten schepen met een geruststellend woordje als je klachten aanhouden. Mijn eerste diagnose toen ik de longembolie had was overigens ook hyperventilatie. Daar werd ik inwendig behoorlijk kwaad om. ('Het zit NIET tussen m'n oren!') Het zal wel een soort standaarddiagnose zijn bij jonge mensen die druk op de borst, moeite met ademhalen en een sneller kloppend hart hebben.
Heb de uitnodiging trouwens binnen gekregen en sta gepland voor 18 augustus, dus naar aanleiding van het hartfilmpje is het waarschijnlijk niet urgent en dat lijkt me positief.
Er staat bij dat het onderzoek anderhalf uur zal duren met aansluitend een echo en/of fietstest.
Je hebt trouwens gelijk, ik ga niet meer zoeken op internet of me verder zinloos druk maken. Gewoon de dingen rustig doen en verder m'n gemak houden.
Bedankt in ieder geval!
.Seksloze bh, het lijkt me op de e.o.a. manier not done om daar in een sexy bh'tje te moeten fietsen.
Kaki-kleurig short met wit mouwloos bloesje. (Een rokje lijkt me toch niet handig als je moet trappen en dan moet dat misschien ook wel uit en dan zit ik daar natuurlijk helemaal voor schut. )
. Waar hou ik me in vredesnaam allemaal mee bezig.
.Vandaag twee uur onder de pannen geweest voor allerlei hartonderzoeken (o.a. weer hartfilmpje, echo en fietsen) en het wordt nu in mijn longen gezocht. (Waarschijnlijk verdien ik dat ook wel door het stomme roken dat ik doe.)
Ik ben naar de Lievensberg in Bergen op Zoom geweest. Geweldige ervaring.
Na veelvuldig plaats genomen te hebben tussen aardige oude mannetjes op de wachtstoelen voelde ik me steeds minder op mijn plek en was eik voornamelijk bang de arts haar tijd te verdoen.
Tuurlijk is het een lopende band verhaal, maar toch, ik werd in een aantal hokjes gemaand, die kon je op slot doen om na een paar minuten vriendelijk, ontbloot aan de andere kant binnen gehaald te worden voor onderzoek. Voor de fietstest vroeg ik of ik mijn bh aan mocht houden met een niet misverstaande nee als antwoord. Ook daar weer zuignapjes en bloeddrukband maar ik kreeg er wel heel aardig een soort van slab overheen. Had ik niet meer verwacht en eerlijk gezegd kon mijn bh me ook geen donder meer schelen. Na zoveel keer bloot te moeten zijn was schaamtegevoel compleet weg ook.
Het was vermoeiend maar er werd echt op een menslievende manier rekening met je gehouden ookal ben je duidelijk 1 van de velen, gaven de mensen die er werkzaam zijn me dat gevoel totaal niet. Ik hoop uiteraard niet dat het ziekenhuis mijn "jeugdhonk" gaat worden, ik ben ook eigenlijk nooit ziek, maar je kunt het denk ik echt zoveel slechter treffen dan dit.
Dus al met al, prima ervaring en zo'n test blijkt in dit ziekenhuis dus helemaal niks om tegenop te zien.
quote:
.quote:
.quote:
Maar dankzij de hartechomeneer, ben ik sinds een paar uur in een klap van al die op de achtergrond zeurende angstschimmen af. Jij zal ook weten hoe die hartecho gaat en die staaf waarmee je hart afgezocht wordt ging op het allerlaatst op een plek net boven mijn maag. Ik kreeg toen flink pijn waarop de echomeneer vroeg of ik daar soms iets had. Nou nee, maar het deed wel goed pijn.
Nu heb ik op die plaats vanavond zelf eens zitten drukken en voila, als vlammetjes die likken aan nieuwe haardblokken begon mijn borst tot aan de sleutelbeenderen pijn te doen. Daarna nog twee steken als breipennen en dat afgesloten gevoel houdt almaar aan.
Maar ik mankeer dus gewoon he-le-maal niks he?
. Waarschijnlijk gewoon een ontsteking. Maar logisch dat het bij inspanning pijn begon te doen en dat inademen bij die fietstest gewoon zes keer overmoest. Ik kreeg mijn longen gewoon niet vol omdat het bandgevoel er was. Enfin, logisch dat ze hartproblemen als eerst uit willen sluiten, en wat dat betreft echt een geweldige behandeling.Maar in mijn hoofd spookte het toch flink van de zorgen (heb toch een kuiken van negen en dan die schuldgevoelens over de leefwijze e.d. ) en dat is nu gelukkig weg.
Bedankt voor je belangstelling trouwens. Die eerdere post van jou, daar heb ik echt wat aan gehad.
.De zorgen zijn bij mij later gekomen. Momenteel is er een kleine op komst en mijn absolute schrikbeeld is dat ik tijdens het baren of tijdens het kraambed doodga. Ik zie steeds maar dat beeld voor me van mijn lief met een baby in zijn armen terwijl hij weet dat ze het samen zonder mij moeten doen. Doodgaan is voor jezelf niet zo erg, maar voor je naasten vreselijk.
Gelukkig loopt het meestal met een sisser af. Dat is dan ook wel een borrel waard, lijkt me!.
. Het is inderdaad een heel fijn gevoel om te weten dat hart en longen gewoon goed zijn.
Die angsten die jij beschrijft had ik ook tijdens mijn zwangerschap (en afgelopen week ook weer). Die gaan gelukkig wel over maar je zal waarschijnlijk wel een stuk voorzichtiger worden. Zelf was ik vroeger vrij roekeloos, nu ben ik geen angsthaas maar ben me van veiligheid wel heel bewust geworden.
Gefeliciteerd trouwens en geniet ook maar flink van je zwangerschap.
.