Een bibliothecaresse bij ons op de middelbare school had zo'n button met: "Ik ben slechthorend, praat a.u.b. iets harder."quote:Op dinsdag 22 mei 2007 05:55 schreef Nikske het volgende:
Vrijwel elke keer dat ik de trein in stap is er wel een eikel die me aan mijn arm grijpt, ongevraagd, om me de trapjes van de trein op te slepen...
Ik ben slechtziend en loop met een taststok. Ik ben zelf goed in staat om de trapjes van de trein te nemen. Het is goed bedoeld, daar niet van, maar voor mij is het bedreigend en onverwacht als iemand me ineens stevig vastgrijpt, aangezien ik het niet zie aankomen. Het is ook nog eens gevaarlijk, want nu kan ik niet meer inschatten waar precies de volgende tree is... Dus in plaats van normaal de trein in te lopen, struikel ik, breek ik bijna mijn nek, terwijl iemand mij slepend en wel op de been probeert te houden... En dan nog verbaasd of beledigd reageren als ik het niet waardeer...
Het is allemaal goedbedoeld hoor, daar niet van, maar het overkomt me iets te vaak om er nog vriendelijk op te reageren. Het resultaat: ik blauwe plekken, zij gekwetste onschuld... Ik kan ze horen denken, goh, hoe ondankbaar, ik wilde alleen maar helpen... Het komt niet in ze op om het me eerste ff te vragen...
Dus, "helpende handen", poten af, kan het zelf wel! En als je een redderscomplex hebt, vraag het eerst ff... Trouwens, ik heb ook een mond, ben de taal machtig en kan zelf vragen om hulp...
I hear ya. Maar er zullen altijd mensen blijven die dit doen. Life sucks.quote:Op dinsdag 22 mei 2007 06:01 schreef Nikske het volgende:
Dat is nou net mijn punt, dat ze niet meteen moeten aannemen dat ik hulpbehoevend ben... Ze kunnen toch gewoon vragen of ik hulp nodig heb?
Heel veel mensen met een beperking zijn niet echt "hulpbehoevend"
Ja hoe doe jij internetten?quote:Op dinsdag 22 mei 2007 06:18 schreef Nikske het volgende:
lol, heb er nieteens naar "gekeken"...
Hoe weinig zie jij eigenlijkquote:Op dinsdag 22 mei 2007 06:20 schreef Nikske het volgende:
Met supernova, een programma dat kan vergroten en voorlezen...
Ja maar ik kan begrijpen dat ik niet de enige ben die er naar vraagt en dat het je dan, zoals je zelf al zegt, de strot uit gaat hangen.quote:Op dinsdag 22 mei 2007 06:46 schreef Nikske het volgende:
lol, Queen Bee, kijk, daar had ik het nou over... Ik vind het geen probleem dat mensen me dingen vragen, al heb ik eerlijk gezegd geen zin meer om mensen te vertellen hoe ik slechtziend geworden ben... Sorry... Na zo'n 400 keer gaat dat je toch echt wel de keel uit hangen...
Navigeren, daar heeft iedereen een andere methode voor... Iedereen voelt met en luistert naar haar/zijn stok... Ik vraag meestal een goede routebeschrijving (bij dat oude huis linksaf zegt me niets) met duidelijke kenmerken... Ik heb vaak door welke kant ik op moet, dus dat is geen probleem... Je moet meer leren hoe je geluiden moet interpreteren, das wel belangrijk... Mobiliteitstraining helpt daarbij, een ziende begeleid(st)er loopt in het begin met je mee, en wijst je op allerlei zaken die je, vooral in het begin, niet waarneemt. Het leren luisteren en voelen duurt even, dat is ook voor iedereen verschillend... Ik was vrij snel, maar sommige mensen hebben er jaren voor nodig...
Er zijn mensen die alleen routes leren lopen die ze dagelijks doen, anderen leren te lopen in onbekende gebieden, naar gelang je eigen behoefte...
Er zijn ook hulpmiddelen, zoals een navigatiesysteem op je gsm of je stok (gloednieuw) die kunnen helpen met het vinden van de weg wanneer je ergens niet bekend bent...
QB, liever duizend vragen dan 1 aanname... Dus...
Ik hoef niet te weten hoe het komt, dat voegt verder niets aan de vragen rondom het fenomeen toe. Maar wat ik me wel afvraag; heb jij nooit goed zicht gehad of is het later gekomen? Ik bedoel als je er mee geboren bent weet je niet beter maar het lijkt me zo erg om eerst normaal te kunnen zien en dat dan te verliezenquote:Op dinsdag 22 mei 2007 07:01 schreef Nikske het volgende:
Tja, je blijft het houden, mensen die dingen willen weten omdat ze er niet bekend mee zijn... Op zich geen punt, echt niet, ik heb liever dat ze op deze manier iets meer te weten komen over slechtziendheid, dan dat ze maar van alles en nog wat aannemen... En soms stelt iedereen dezelfde vraag, natuurlijk...
Maar het is meestal de juist erg persoonlijke vraag (hoe komt het nou) die het moeilijkst te beantwoorden is, omdat dat emoties oproept en eerlijk gezegd nogal persoonlijk is... Je vraagt toch ook niet waarom iemand nou zo dik is, of een kunstgebit heeft, of met een slis praat, rood haar heeft, een bril draagt etc etc?
De vragen die jij gesteld hebt hebben voor mij echt geen emotionele lading, dus das geen punt...
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |