quote:
Op zaterdag 12 mei 2007 18:25 schreef Kinga het volgende:En Jaap wordt zooooo getoneelhaakt na die bruiloft... die gast doet 24/7 niks... alleen maar met dat kut weblog bezig zijn... ik lees die inmiddels al niet meer, als ik die lappen tekst al zie, pfffff
Zijn laatste post vond ik toch bijzonder en omdat er veel zijn die zijn stats niet op willen krikken hier de quote:
De wijze les van juf Judith.
Gepost op: 12/05, 18:03:15 Gepost door: Jaap
Het is niet te geloven...maar de juf heeft me een stukje emotioneel inzicht verschaft....
Hallo beste lezer,
Zoals jullie vast al weten is het op de camping flink uit de hand gelopen. Het camping verhaal komt later. Nu wil ik het alleen hebben over het incident met juf Judith.
Wat wil je nou in je leven? WIl je gelukkig zijn of gelijk hebben? Dat is een vraag die voor veel mensen sociaal wenselijk beantwoord wordt door te beamen dat de zoektocht naar geluk o zo belangrijk is. Maar iedereen en dan bedoel ik echt iedereen heeft een ego. Een ego die gevoedt moet worden. Een reputatie die gekoesterd moet worden. Maar is het beantwoorden van de schuldvraag nou echt zo belangrijk?
Het gaat erom dat je dingen oplost. Zo ook het geschil tussen Judith en mij. Laten we de vraag over wie nou wie aanviel erbuiten, dan kunnen we ons concentreren op de oplossing.
Na ons conflict hadden we een gesprek. Ik moet zeggen dat ik echt hevig onder de indruk ben geraakt van hetgeen Judith daar tegen me zei. Sommige dingen overdrijf ik wat in de kooi, maar het feit dat ik af en toe emoties niet inzie is 100% waar. Dit keer voelde zelfs ik me geroerd en dat is ongebruikelijk, omdat ik als narcist alles makkelijk buiten kan sluiten zonder achteraf scrupules te ervaren.
Ze opende haar hart en ziel. Ze legde uit wat haar pijn deed en waarom die pijn versterkt wordt door ervaringen uit haar verleden die ik hier uit respect niet verder aanhaal. Ze ging diep, heel diep. Iets wat me geraakt heeft, omdat ik het niet had verwacht. Je zou denken na een conflict wil je juist zo hard mogelijk je punt verdedigen. Judith deed dat niet. Ze vroeg zich oprecht af wat mij ertoe dreef zo te handelen, wat er in mijn leven gebeurd is. Ze sprak ook uit dat ze het jammer vond dat we niet eerder gepraat hadden, omdat ze toegaf dat het niet juist was hoe ze spelinformatie in de groep bracht dat ten nadele was van mij tentijde van het ''troep-in-het-kantoor-incident".
De climax was dat ze nu nog steeds mij een warm hart toedraagt, dat ze nog steeds mij liever bij de groep betrekt dan boos te blijven. Ze vertelde me dat ze erg teleurgesteld en aangedaan is, wat ik goed kan begrijpen (ook al ben ik het!). Haat en rancune is er niet bij haar. Daarom kan ik niet anders dan respect hebben voor deze dame. Als iedereen in de wereld zo zou denken, dan zou er nooit meer oorlog zijn. Ik kon niet anders dan excuses maken, omdat ik het zo voelde. Het spel was even niet meer belangrijk voor mij. Dan zoek ik liever andere manieren om te winnen en niet via een onschuldig iemand.
Ik moet zeggen dat als iemand een goed rolmodel naar de samenleving is dan is het Judith wel. Het platform waar De Gouden Kooi op stoelt, massa media, is een machtig wapen. Voor Judith was het geen wapen om mij "te willen pakken", nee zij gebruikt het om het goede voorbeeld te geven.
Respect, alom respect...en dat is heel wat waard als het van The Godfather himself komt, van de man die gewend is continue respect te ontvangen.
Het is ook een gemiste kans voor mij. Nu ik inzie dat Judith helemaal niet evil is. Dat ze juist het beste met de groep en zelfs mij voorhad, kan ik niet anders dan mezelf voor mijn kop slaan. Ze heeft nooit expres mijn schade willen berokkenen na het ''troep-in-het-kantoor-incident", het was een fout zonder intentie. Zonde, want mijn uitspraak is net als die van Tas niet al te best, spraaklessen zouden me kunnen helpen van de juf. Tja...dat zit er niet meer in vrees ik.
Betekent dit dat ik verander? Ja en nee. Voorlopig wel naar Judith, tegen zoveel oprechtheid kan zelfs terror Jaap niet op, dan smelt zelfs mijn ranzige ijsklomp van binnen. Voorlopig...want na 23 september zijn de ransrapen gaar. Dan worden spelers die zijn weggepest...ik bedoel zelf opstappen, niet meer vervangen door nieuwe spelers. Dan gebruik ik alles, echt alles, ook Judith, om iedereen kapot te maken. Als ik iemand over de zeik kan krijgen die mij een hoek geeft, doordat ik een personeelslid of gast terroriseer...dan doe ik dat 100%.
Huub zei het goed. Iedereen die je over de zeik helpt en die jou mept wordt vervangen, je wint er niks mee. Tja...kutspel...ik moet nog ff wachten met de ultieme terror. Als ik zo doorga dan ga ik echt dood hieroo. Ik terroriseer mensen tot 23 september niet omdat ik ze weg wil hebben, maar omdat ik het leuk vind. Een beetje warming up kan geen kwaad. De terror motor draait stationair en gaat pas vol gas na de feestdag, 23-9-2007.
Ja, ik verander. Ik zal minder het personeel terroriseren. Het heeft weinig zin. Ik zeg minder...ligt aan alle variabelen die op dat moment spelen.
Nee, ik verander niet, het wordt nog 1000x erger! Ik raad het personeel aan om je opzegtermijn in de gaten te houden en te zorgen dat je 22 september weg bent.
Ach ja....Lucifer, Duivel, Evil, Mephisto, Baal, Diablo, Jaap....allemaal 1 pot nat, 1 pot terror.
mvg,
Psychopaat Jaap.
Conclusie: De wijze les die ik geleerd heb is dat je kwaad niet per se met kwaad hoeft te vergelden om iets te bereiken. Als Judith mij met alle boosheid van de wereld benaderd had, dan was ik verbaal nucleair ontploft met 0,0 resultaat van dien. Wie goed doet, goed ontmoet.