Held Oude Kamphuis stopt met voetballen

quote:

Aan de lijdensweg van Niels Oude Kamphuis is een einde gekomen. De door een chronische achillespeesblessure gekwelde middenvelder is met FC Twente in onderhandeling over het ontbinden van zijn tweejarig contract.

Met zijn vertrek bij de club komt een vroegtijdig einde aan een loopbaan die de geboren Bornenaar behalve succes ook veel blessures heeft gebracht.

Oude Kamphuis kwam aan het begin van het seizoen als een grote naam binnen bij Twente, maar zijn komst werd ook begeleid met de nodige twijfels. Dat had niets met zijn kwaliteiten te maken, maar alles met zijn fysieke gesteldheid. Door problemen met een zeurende achillespees had hij bij zijn vorige werkgever Borussia Mönchengladbach maar twaalf duels gespeeld en dat was een van de redenen om zijn contract in Duitsland op te zeggen. Twee weken later haalde Twente hem binnen. Omdat ook in Enschede de beperkingen van zijn lichaam bekend waren, bouwde de club een clausule in, zodat Twente niet al te veel financiële risico’s hoefde te lopen. Feitelijk kwam het erop neer dat de club hem per wedstrijd betaalde. De aanwezigheid van Oude Kamphuis heeft Twente niet veel gekost, want hij stond slechts twee keer in de basis dit seizoen: uit bij Feyenoord en uit bij AZ. In die wedstrijden wekte hij niet de indruk topfit te zijn. En dat was hij ook niet, want de problemen die hij met de achilleespees had, werden ook bij Twente niet verholpen. Terwijl de club dit seizoen in een euforische stemming verkeerde, zat Oude Kamphuis de fysieke en mentale pijn te verbijten op de tribune.

Wat de medische staf ook probeerde, Oude Kamphuis bleef last houden. De speler, die in normale doen een absolute meerwaarde was geweest voor het elftal, was vaker binnen aan het revalideren, dan buiten op het veld aan het trainen.

Soms leek het de goede kant op te gaan, maar telkens volgde de terugval. In januari, bij het trainingskamp in Marbella, geloofde hij nog in een terugkeer. ,,Het gaat goed nu, al zal ik altijd moeten accepteren dat ik iets voel", zei hij toen.

Een paar weken later speelde hij voor het eerst sinds een jaar weer een volledige wedstrijd. Dat was in het tweede elftal op het kunstgras van HSC’21 in Haaksbergen. Hij hield het 90 minuten vol, maar je proefde na afloop de twijfels bij hem.

Aan die onzekerheid heeft hij nu een einde gemaakt. Oude Kamphuis is het vechten moe. De motivatie om zich voor de zoveelste keer op te laden, is er niet meer. Het is mooi geweest zo. Een van de grootste talenten die het Twentse voetbal de laatste vijftien jaar heeft voortgebracht, heeft roemloos en in stilte de deur achter zich dichtgetrokken.

quote:

Op dinsdag 8 mei 2007 21:24 schreef Erasmusch het volgende:

[..]

He wat?