Geloof=ziekte?

Is het niet eens tijd dat we gelovigen gaan beschouwen als wat ze zijn en als dusdanig gaan handelen?

Kijk wanneer iemand zegt dat hij stemmen in zijn hoofd hoort, tegenzichzelf praat of dat hij bv iedere dag iets moet doen omdat er anders iets ergs met hem gebeurt, dan vliegen de diagnoses psychose en dwangneurose al snel over tafel en wordt de persoon als ziek gezien die daarna geholpen wordt met medicijnen.

Feitelijk zijn gelovigen niets anders: ook zij denken dat zij stemmen in hun hoofd horen (van god dan), praten tegen zichzelf (dan denken ze dat ze tegen god praten) en moeten van god allerlei dingen doen (bv bepaalde kleding dragen, bepaalde manier van eten bereiden, mensen onthoofden etc).

Op de keeper beschouwt is er geen enkel verschil hier tussen.

Dus ik zeg: alle gelovigen moeten geestelijk geholpen worden.
Wie is het er mee eens?

_{Met dank aan Die_Hofstadgruppe}