Schizofrenie, hoe ga je ermee om

quote:

Op maandag 16 maart 2009 16:34 schreef wallofdolls het volgende:

[..]

Op het moment dat ik daar last van heb dan neem ik altijd een aantal dagen vrijaf om te mediteren ofzo. Ik ben dan ook van mening dat schizofrenie ' naar boven komt' als je gestresst, vermoeid of overprikkeld bent en niet per definitie een ziekte is die altijd aanwezig is

Dan moet je maar eens een maandje meelopen op een opnameafdeling van een GGZ-instelling Er zijn echt wel hordes chronisch zieke mensen die hoog of laag kunnen springen, medicteren, whatever, maar waarbij het de symptomen niet over gaan, hoogstens verminderen. Dat is een ding dat ik je kan verzekeren.

Ik denk dat je meer een wat mildere vorm ervan in je hoofd hebt.

quote:

Op maandag 16 maart 2009 11:29 schreef peachess het volgende:
hallo,


ik doe mijn eindwerk rond schizofrenie omdat dit toch wel een onderwerp dat onwetend is bij de meeste mensen en bepaalde vooroordelen heeft.

nu had ik graag wat tips gehad hoe je met iemand kunt omgaan in de thuiszorg
zorgen dat medicatie stipt word genomen
wanen en hallicunaties een beetje in mee gaan ipv zegge dat het niet waar is ( kan agressie uitlokken )

hebben jullie zo nog meer tips die ik kan gebruiken? het zou mij en mijn medecursisten een zeer grote hulp zijn


dank u wel

Het beste om ermee om te gaan is zeker niet meegaan in een duidelijke waan, noch er tegenin gaan (voor hem is het gewoon echt. De persoon zal zich waarschijnlijkniet begrepen voelen en misschien afkeer tegen je krijgen of je zelfs meenemen in zijn systeem). Wat je kunt doen wanneer iemand iets bijvoorbeeld zegt te zien, is aangeven dat jij dit niet zo ziet. Verder gewoon geen waardeoordeel over vellen. Zo laat je de persoon in zijn waarde, terwijl je toch duidelijk zegt dat hij iets anders waarneemt dat hij.

Verder is de nr.1 prioriteit de therapietrouwheid in de gaten houden. Het klinkt cru, maar medicatie is gewoon een noodzaak, geen optie (en dan heb ik het wel over een persoon die ingeschreven staat/behandeld wordt in de GGZ, niet over "die ene gekke buurman aan de andere kant van de straat" die een redelijk normaal leven leidt).

quote:

Op vrijdag 13 maart 2009 13:23 schreef Wheelgunner het volgende:
Ik heb de indruk dat in de meeste gevallen drugsgebruik een factor is geweest, maar zijn ze dan ziek in hun hoofd geworden door de drugs, of werden drugs gebruikt omdat ze al ziek in hun hoofd waren?

Vaak dat tweede, maar van bijvoorbeeld speed is bekend dat bij fors gebruik er ook wanen kunnen ontstaan door hersenbeschadiging. Dit kan al na 2-3 jaar het geval zijn. Het duurt dan vaak ook een tijd om een goede diagnose te stellen.

Is medicatie alleen nodig als je anders geen normaal leven kunt lijden, want de bijwerkingen zijn nogal ingrijpend heb ik begrepen?

ik heb er van heel dichtbij mee te maken. de ene tijd gaat het goed, om direct afgewisseld te worden door vage bezoekjes en telefoontjes van de persoon zelf. maar ook van buren en vrienden die zich zorgen maken. klote ziekte en in dit geval heel duidelijk getriggerd door drugs (coke, alcohol en cannabis)

telkens als het slecht gaat ben ik ook in een slechte stemming, je weet nooit wat er allemaal kan gebeuren. er zijn al zoveel gedwongen opnamen geweest dat ik telkens mijn hart vasthou.

het enige dat werkt is het consequent slikken van medicijnen die de gemoedstoestand tot rust brengen, maar de algehele emoties enorm dempen. hoop dat er ooit nog een echt goed medicijn wordt uitgevonden.

quote:

Op vrijdag 20 maart 2009 09:15 schreef Maanvis het volgende:
Is medicatie alleen nodig als je anders geen normaal leven kunt lijden, want de bijwerkingen zijn nogal ingrijpend heb ik begrepen?

Nou, als het eenmaal zo ver is gekomen dat iemand ontspoort, wil je als hulpverlener gewoon voorkomen dat het nog eens gebeurt. Soms is een onderhoudsdosering (vaak een minimumdosering) dan genoeg, en daar heb je meestal niet eens last van. Het is een kwestie van proberen wat voor een bepaalde persoon werkt. Voor zwaardere gevallen geldt inderdaad: medicatie afstellen (er zijn veel soorten, die per persoon allemaal anders werken. Het is voorlopig niet anders. Er moet worden gezocht naar welk soort het beste werkt met de minste bijwerkingen), en eventueel de extrapiramidale verschijnselen wegwerken met nog meer medicatie. Zo lang tot het leefbaar is. Het is een wrange wereld voor sommigen.

Als je een normaal leven kunt leiden heb je waarschijnlijk ook geen medicatie, aangezien je dan nauwelijks klachten hebt. Ik heb jaren terug eens een artikel gelezen (1995) dat geschat wordt dat er meer mensen zijn met een vorm van schizofrenie in Nederland dan er mensen zijn met suikerziekte. Ik was daar best wel verbaasd over. Er zijn dus zat mensen die gewoon op een of andere manier functioneren zonder ingeschreven te staan bij een ggz-instelling, en dus geen medicatie nemen.

nee het is niet normaal de hele dag ruzie te hebben, wat is de basis van die ruzie als ik het vragen mag?

Normaal had ik gezegd 'stel je niet aan, kutpauper' maar aangezien je schizofreen bent zal ik het wat voorzichtiger aanpakken.

Het is niet normaal om de hele dag ruzie met je ouders te hebben. Volgens mij maak je het er ook een beetje naar, met je nazimuziek. Misschien is uit huis gaan een optie?

de persoon die ik ken en ook last heeft van schizofrenie was dit paasweekend weer zo vervelend dat het een stempel drukte op de hele happening.
het is een geestesziekte die makkelijk getriggerd kan worden door alcohol en drugs, maar getemperd kan worden door de juiste medicijnen ook echt in te nemen. het eerste was ruim voorhanden, het tweede was qua gelegenheid goed te doen. dus we moesten weer genoegen nemen met vreemde uitspraken en bizarre gedachten. van iemand die een heel hoog iq heeft maar zichzelf geen rust in zijn kop gunt door zijn pillen te slikken en alleen maar te triggeren.

wat een rotziekte, ook op sociaal vlak.

Ik ken iemand van zeer dichtbij met schizofrenie. Hij heeft eigenlijk het complete scala, van waanideeën ('ik heb dit en dit uitgevonden' bijv.) , hallicunaties, reisangst, tot aan stemmen en paranoia. De medicatie die hij gebruikt (impromen) dempt gelukkig wel een boel, echter ook zoveel dat hij niet 'normaal' kan functioneren (dwz geen werk). Wel is ie zeer (sociaal) actief, gaat met veel anderen om met geestelijke stoornissen op het dagcentrum, maar ook wel met 'normale' mensen.

Bij iedereen is de ziekte natuurlijk verschillend, bij hem is het zo dat hij het tegenover anderen nauwelijks laat merken wat hij heeft. Vaak levert dit een verkeerd beeld op bij buren e.d.,waardoor hij (en ik denk andere lotgenoten ook) al snel worden gezien als 'uitkeringtrekker' , wat ik zelf echt naar vind. Men kan moeilijk de geestelijke shit bevatten die deze mensen ervaren, en snapt niet waarom ze ook niet gewoon elke dag naar hun werk gaan. Soort van misplaatste jaloezie/afgunst lijkt wel. Simpele zielen.

Goed dat het goed gaat .

Helpt het ook dat je rustigere dingen doet?

Zo Gewas, supergoed dat je al een maand zonder alcohol kan!
En...Fijne uitwerking kan muziek ook hebben he.

tirggers zijn drank en drugs. ook caffeïne.

anyhow. fijn dat het goed gaat en blijf positief. ga sporten. aikido oid.