SethGecko | donderdag 26 april 2007 @ 11:11 |
Mijn huisarts heeft het vermoeden dat ik een "bipolaire stoornis" heb, en heeft mij doorverwezen naar een psychiater. Nu weet ik (denk ik) dat het vroeger manisch-depressief werd genoemd, maar verder weet ik er weinig vanaf. Op internet kom ik alleen de klinische verklaringen tegen, maar ik zou best ervaringen e.d van andere mensen met de stoornis willen horen. Dus: heeft er iemand ervaring hiermee (uit eerste hand danwel in familie/vriendenkring) en is bereid om me erover te vertellen, alvast bedankt! | |
Ex-Lekkerlander | donderdag 26 april 2007 @ 11:28 |
http://www.bipolairestoornis.info/ http://www.astrazeneca.nl(...)feiten_bipolaire.asp | |
SethGecko | donderdag 26 april 2007 @ 11:53 |
Bedankt voor met name de eerste link, "Mijn Verhaal" zou maar zo over mezelf kunnen gaan! | |
HarryP | donderdag 26 april 2007 @ 11:53 |
Lees het boek "Meestal vergaat de wereld om 9 uur" van Christie Hofmeester | |
dabadbass | donderdag 26 april 2007 @ 12:02 |
hahah net zoals Haywire dus van Prison Break ![]() | |
Jolly_Reaper | donderdag 26 april 2007 @ 12:09 |
Helaas nog niet. Ik zou ook een psychiater moeten zien van de dokter, maar zie er erg tegen op. Ik... ehh... ben benieuwd naar jouw ervaringen. ^^ Ex-Lekkerlander's eerste link omschrijft het allemaal mooi. Thanks. ![]() | |
Koewam | donderdag 26 april 2007 @ 12:24 |
teeeeeeeveeeepeeee, ik heb (waarschijnlijk) de hypomane variant. | |
Halinalle | donderdag 26 april 2007 @ 12:41 |
quote:Wat weerhoudt je? Een psychiater bijt niet. ![]() | |
Ex-Lekkerlander | donderdag 26 april 2007 @ 12:57 |
die eerste link was toch het allereerste resultaat wat ik kreeg op mijn zoekopdracht (yahoo! search). Ben blij dat je er wat aan hebt (mijn ondertitel klopt tenminste nog steeds). ![]() | |
Aurelianus | donderdag 26 april 2007 @ 13:22 |
De Koude Oorlog was ook een bipolaire stoornis. | |
Swingding | donderdag 26 april 2007 @ 13:28 |
quote:Dat is mijn site ![]() | |
SethGecko | donderdag 26 april 2007 @ 14:46 |
quote:Man, wat denk je van mij, ik heb pas op 15 mei mijn eerste afspraak met de pych, kan nu niet zeggen dat ik ernaar uit zie. Het gaat vast moeilijk worden want ik kan mezelf absoluut niet blootgeven. Hopelijk kan hij verklaren waarom ik na jarenlang paroxetine me vaak nog steeds klote voel. Mijn huisarts zei ook al dat ik ws lithium ga krijgen. @ Swingding: jouw site? Goed gedaan enzo ![]() | |
Swingding | donderdag 26 april 2007 @ 14:56 |
De zoektocht naar medicatie is bij mij ook extreem moeilijk hoor. Mijn lever wil niet helemaal meewerken. Het is niet bij iedereen zo. Het is ook weer niet dat het zomaar een pilletje slikken is en je bent weer beter. Je eigen inzet is heel belangrijk hierbij. Jouw vraag over de paroxetine is daarmee gelijk beantwoord. Er zijn 3 stoffen in je hersenen die invloed hebben op je stemming. Serotinine, Norepinephrine en Dopamine. Medicijnen werken vaak maar op 1 a 2 van deze stoffen. Paroxetine is het voorbeeld van een medicijn wat alleen werkt op de serotinie. Efexor, vaak als 2de geprobeerd bij depressies, werkt ook op de Norepinephrine. Waarschijnlijk heb jij dus niet een medicijn nodig wat werkt op de serotinine maar op Norepinephrine of Dopamine. Als je alles wilt weten over de medicatie moet je even op mijn site kijken bij medicatie. Dan zie je ook gelijk de indeling van moderne, klassieke en stemmingsstabilisatoren. | |
Swingding | donderdag 26 april 2007 @ 14:59 |
Oh, of je antidepressiva krijgt hangt ook van de vorm van de BS af. Heb je zware depressive perioden dan zal er vaak een combi geprobeerd worden van antidepressiva en een stemmingsstabilisator als lithium. (soms worden er ook antipsychotica ingezet om te stabiliseren) | |
SethGecko | donderdag 26 april 2007 @ 15:06 |
Aan de ene kant is het een soort van opluchting dat het beestje nu een maam heeft, ik heb diep in mijn hart altijd wel een vaag vermoeden gehad, zeker na twee zelfmoordpogingen.(in een ver,ver verleden) Probleem is dat ik het vaak voor me heb gehouden omdat ik nu twee kinderen heb, en dus bang ben dat het tegen me gebruikt kan worden zodat ik mijn kinderen kwijt zal raken. Voor mensen die zich nu toch druk gaan maken om mijn kids: ze doen het allebei prima, ik voed ze nu zo'n twaalf jaar alleen op en komen niets tekort. Ze zijn nu op een leeftijd dat ze kunnen bevatten wat hun moeder heeft (mijn oudste tenminste, die is nu 16), en we kunnen er gelukkig op een redelijk luchtige manier over praten. Overigens zijn psychische aandoeningen iets wat vaker voorkomt in mijn familie, mijn vader heet PTS vanwege het Jappenkamp, mijn broertje heeft ook om de zoveel tijd depressies. Het maakt dat ik extra waakzaam naar mijn kinderen kijk, en ik vermoed dat mijn dochter miss ook bipolair is. Maar miss zie ik nu wel overal bipolaire peeps ![]() Wel wrang: iedereen die ik erover vertel, blijkt verdorie niet eens verbaasd! ![]() | |
Halinalle | donderdag 26 april 2007 @ 16:05 |
quote:Me: Nortrilen + Lithium | |
Swingding | donderdag 26 april 2007 @ 16:26 |
He dat had ik ook. Maar de lithium maakte me letterlijk fysiek en psychisch ziek. Dus sinds vorig jaar november daarmee gestopt en nu heb ik nortrilen met depakine. Vooralsnog een goed resultaat al moet er wel opgelet worden aangezien mijn lever dus dwarsligt. @ sethgecko: Accepteren is een deel van het proces naar een leefbaar leven. En vaak kom je het inderdaad tegen dat de mensen om je heen al lang doorhebben dat er iets niet goed is. Je gevoel zegt je meestal wel tegen wie je het kan zeggen en tegen wie niet. De tijd van verplichte wegstopperij van manisch-depressieve mensen is gelukkig al lang voorbij ![]() | |
BttD | donderdag 26 april 2007 @ 18:00 |
Bij mij zit het ook in de familie. Mijn opa heeft een hele erge variant gehad naar het schijnt (hij heeft toendertijd ook shock therapie gehad ![]() Ervaringen met psychologen enzo heb ik niet zoveel. Ben er bij 3 verschillende geweest, maar die zeggen dat er niets aan de hand is. Ze houden meer een feel-good praatje en daarmee hopen ze dat het over gaat. Er lijkt echter meer aan de hand. Het probleem is dat de klachten bij mij nogal vaag zijn en erg uiteenlopen. Meestal weet ik in een goede periode al niet eens meer dat het slecht ging of ik ben vergeten waarom ik me zo voelde (net als nu, ik weet het gewoon niet meer). Verder: http://nl.wikipedia.org/wiki/Bipolaire_stoornis. Hier staat wel goede informatie. | |
Swingding | vrijdag 27 april 2007 @ 00:36 |
Klinkt als bipolair 2 zoals je het omschrijft. En dat is de milde vorm van een bipolaire stoornis. Manische perioden zijn dan vervangen door hypomane perioden die je leven ook aardig op zijn kop kunnen zetten (ben zelf bipolair 2) Psychologen zijn niet genoeg geschoolt om dit soort typeringen te herkennen. Tenminste, de meeste niet. Ben daar zelf ook achter gekomen. Ook mijn huisarts herkende het niet. Die link die je geeft is trouwens niet naar info van de bipolaire stoornis. Dit (http://www.vmdb.nl/) is de site van de vereniging voor manisch depressieven en betrokkenen. Hier kan je veel praktische info weghalen. |