TRV Travel
Alles over je favoriete vakantiebestemmingen, vakantie-ervaringen van jezelf en anderen, tips, info en meer. Van Schin op Geul tot de USA.
Ik was zo moe van alles. Zo verveeld, ongeïnteresseerd en inspiratieloos. Voor mij maar 1 oplossing: vertrekken. Alles achterlaten en zien wat het leven verder te bieden had. Het was ‘fly or die’, ‘sink or swim’. Geen keuze, pure noodzaak.
Verwachtingen van anderen kunnen zwaar op je schouders wegen. 22 en bijna klaar met je master maar geen motivatie om de scriptie te schrijven. “De laatste loodjes wegen het zwaarst” zei mijn moeder altijd.
Familie problemen; het oudste kind zijn en dan ouder zijn dan je eigen moeder. Haat-liefde verhoudingen binnen het gezin. Niet met, maar ook niet zonder kunnen. Afstand zou de oplossing kunnen zijn.
Eindelijk daar, en na een moeilijke start is alles zo veel beter dan je ooit had durven dromen. Zo open staan voor het leven, zo blij en nieuwsgierig als een kind van acht.
Het leven is surreal. Feesten, trips en ontelbare bezienswaardigheden. Weinig verantwoording en een vrijheid als nooit te voren. Geld is een probleem, maarja, als dat alles is…
Met 10 mensen naar Belgrado gaan voor een weekend. Nieuwe dingen zien en mee maken, een wonderbaarlijke stad. Weer een nieuwe wereld, weer nieuwe mensen. Eten en drinken, een club en een zoen.
“I’m in your town next week”
“Where do you stay?”
“I don’t know”
“Stay at my place”
En zo gaat dat.
Zo en daar zit je dan, in de nachttrein naar je ‘nieuwe’ huis. Naar een stad die je inmiddels kent, waar je van houdt. Een taal die je niet spreekt en gebruiken die onbekend zijn maar waar aan te wennen valt. Rivieren, bootfeesten, kastelen en een zeer zonnig eiland. Morgen tentamens en natuurlijk niets voorbereid. Iedere dag is onbeschrijfelijk, een leven vol feest en ongekende vrijheden. Geen angst meer. Ongeremd genieten van het leven.
Soms ben ik bang, bang dat ik terug moet. Bang om dingen te missen en mijn tijd niet optimaal te gebruiken. Voordat ik het weet zal mijn tijd er hier weer opzitten en moet ik weer terug naar NL. De plicht zal roepen, maar ik wil er niet aan denken.
Nee, the sky is the limit and the world is my home. Ik wou dat dit nooit ophield.
Zomaar een stukje, geschreven onderweg. Het is misschien leuk als andere mensen ook hun ervaringen delen.
Verwachtingen van anderen kunnen zwaar op je schouders wegen. 22 en bijna klaar met je master maar geen motivatie om de scriptie te schrijven. “De laatste loodjes wegen het zwaarst” zei mijn moeder altijd.
Familie problemen; het oudste kind zijn en dan ouder zijn dan je eigen moeder. Haat-liefde verhoudingen binnen het gezin. Niet met, maar ook niet zonder kunnen. Afstand zou de oplossing kunnen zijn.
Eindelijk daar, en na een moeilijke start is alles zo veel beter dan je ooit had durven dromen. Zo open staan voor het leven, zo blij en nieuwsgierig als een kind van acht.
Het leven is surreal. Feesten, trips en ontelbare bezienswaardigheden. Weinig verantwoording en een vrijheid als nooit te voren. Geld is een probleem, maarja, als dat alles is…
Met 10 mensen naar Belgrado gaan voor een weekend. Nieuwe dingen zien en mee maken, een wonderbaarlijke stad. Weer een nieuwe wereld, weer nieuwe mensen. Eten en drinken, een club en een zoen.
“I’m in your town next week”
“Where do you stay?”
“I don’t know”
“Stay at my place”
En zo gaat dat.
Zo en daar zit je dan, in de nachttrein naar je ‘nieuwe’ huis. Naar een stad die je inmiddels kent, waar je van houdt. Een taal die je niet spreekt en gebruiken die onbekend zijn maar waar aan te wennen valt. Rivieren, bootfeesten, kastelen en een zeer zonnig eiland. Morgen tentamens en natuurlijk niets voorbereid. Iedere dag is onbeschrijfelijk, een leven vol feest en ongekende vrijheden. Geen angst meer. Ongeremd genieten van het leven.
Soms ben ik bang, bang dat ik terug moet. Bang om dingen te missen en mijn tijd niet optimaal te gebruiken. Voordat ik het weet zal mijn tijd er hier weer opzitten en moet ik weer terug naar NL. De plicht zal roepen, maar ik wil er niet aan denken.
Nee, the sky is the limit and the world is my home. Ik wou dat dit nooit ophield.
Zomaar een stukje, geschreven onderweg. Het is misschien leuk als andere mensen ook hun ervaringen delen.
Nee, neem jezelf niet te serieus, dat doe ik ook niet....
Work like you don't need the money; dance like no one is watching; sing like no one is listening; love like you've never been hurt; fuck like you're on film
Work like you don't need the money; dance like no one is watching; sing like no one is listening; love like you've never been hurt; fuck like you're on film
TT iets begrijpelijker gemaakt... Misschien volgende keer een iets meer samenhangende tekst schrijven
En wat was nu de reiservaring?
Beter een baas onder je duim, dan tien bovenop
Trekt bij warm weer een poncho aan
Trekt bij warm weer een poncho aan
sorry, ik wist niet zo goed waar ik dit moest posten. Het gaat niet over de reizen hier en daar naartoe, maar het gevoel dat het je geeft. Toch vond ik het niets iets voor R&P.
Nee, neem jezelf niet te serieus, dat doe ik ook niet....
Work like you don't need the money; dance like no one is watching; sing like no one is listening; love like you've never been hurt; fuck like you're on film
Work like you don't need the money; dance like no one is watching; sing like no one is listening; love like you've never been hurt; fuck like you're on film
Past dit niet beter in R&P?
I'm surrounded by morons!
TRV plannen/geboekt 2025:Zuid-Amerika, Nederland, Chicago, Washington, Nederland, Kroatië, Slovenië, Parijs/Brussel/Nijmegen/Kopenhagen
TRV 2024:Nederland, UK, Nederland, Denemarken, UK, Nederland, Noord-Noorwegen, Nederland, Atlanta
TRV 2023: Bangkok, Los Angeles, Nederland/Belgie, Denemarken, Noord-Noorwegen, Londen, Thailand, Nederland, Gdansk, Nederland, Japan
TRV plannen/geboekt 2025:Zuid-Amerika, Nederland, Chicago, Washington, Nederland, Kroatië, Slovenië, Parijs/Brussel/Nijmegen/Kopenhagen
TRV 2024:Nederland, UK, Nederland, Denemarken, UK, Nederland, Noord-Noorwegen, Nederland, Atlanta
TRV 2023: Bangkok, Los Angeles, Nederland/Belgie, Denemarken, Noord-Noorwegen, Londen, Thailand, Nederland, Gdansk, Nederland, Japan
quote:Op dinsdag 24 april 2007 21:27 schreef Poepoog het volgende:
Of misschien kan dit beter in UVT, gezien dit stuk minimaal stoned geschreven moet zijn.
Kan me er wel in vinden eigenlijk!! . Vertel es wat meer, waar ben je geweest, hoe en hoe kwam je aan je geld?
. Vertel es wat meer, waar ben je geweest, hoe en hoe kwam je aan je geld?
Ik vind't juist leuk Ga vooral door met spuien zou ik zeggen; als je je ervaringen in dezelfde stijl gaat verwoorden kan het nog erg leuk worden!
doet me een beetje denken aan die poeet die anderhalf jaar terug in Marokko zat
doet me een beetje denken aan die poeet die anderhalf jaar terug in Marokko zat
PUB is ook een optie.
Yvonne riep ergens: [b]Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.[/b]
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.[/b]
hmmm ja, het maakt me eigenlijk niet uit waar het geplaatst wordt....
... ik kan wel een update geven, maar als mensen het toch niet snappen heeft het geen zin.
En nee, ik was niet stoned, gewoon ronduit kapot moe van het reizen, iets wat zeer regelmatig voorkomt.
... ik kan wel een update geven, maar als mensen het toch niet snappen heeft het geen zin.
En nee, ik was niet stoned, gewoon ronduit kapot moe van het reizen, iets wat zeer regelmatig voorkomt.
Nee, neem jezelf niet te serieus, dat doe ik ook niet....
Work like you don't need the money; dance like no one is watching; sing like no one is listening; love like you've never been hurt; fuck like you're on film
Work like you don't need the money; dance like no one is watching; sing like no one is listening; love like you've never been hurt; fuck like you're on film
Velen denken erover zo weinigen durven die stap te maken. Jij dus wel,hulde daarvoor.quote:Op dinsdag 24 april 2007 21:02 schreef n8 het volgende:
Ik was zo moe van alles. Zo verveeld, ongeïnteresseerd en inspiratieloos. Voor mij maar 1 oplossing: vertrekken. Alles achterlaten en zien wat het leven verder te bieden had. Het was fly or die,sink or swim,Geen keuze, pure noodzaak.
Op deze leeftijd al hiermee geconfronteerd worden is niet makkelijk dus. Verwachtingen van anderen kunnen idd heel zwaar wegen en zelfs zorgen dat je er onder doorgaat. Altijd moeilijk hiermee om te gaan maar des te knapper hierover te willen praten.quote:Verwachtingen van anderen kunnen zwaar op je schouders wegen. 22 en bijna klaar met je master maar geen motivatie om de scriptie te schrijven. De laatste loodjes wegen het zwaarst zei mijn moeder altijd.
Familie problemen; het oudste kind zijn en dan ouder zijn dan je eigen moeder. Haat-liefde verhoudingen binnen het gezin. Niet met, maar ook niet zonder kunnen. Afstand zou de oplossing kunnen zijn.
Is dat niet iets wat elke nieuwe ervaring met zich meebrengt? In het begin is alles wat nieuw is mooi en geweldig. Pas daarna dringt de harde realiteit door..quote:Eindelijk daar, en na een moeilijke start is alles zo veel beter dan je ooit had durven dromen. Zo open staan voor het leven, zo blij en nieuwsgierig als een kind van acht.
Idd. geld is betrekkelijk maar om te overleven heb je in deze maatschappij dit nodig. En eenmaal voloende maakt dat het leven juist aangenamer en jezelf onafhankelijker dan voorheen.quote:Het leven is surreal. Feesten, trips en ontelbare bezienswaardigheden. Weinig verantwoording en een vrijheid als nooit te voren. Geld is een probleem, maarja, als dat alles is
Ja " carpe diem "quote:Met 10 mensen naar Belgrado gaan voor een weekend. Nieuwe dingen zien en mee maken, een wonderbaarlijke stad. Weer een nieuwe wereld, weer nieuwe mensen. Eten en drinken, een club en een zoen. " i'm in your town next week/Where do you stay?/I don't/Stay at my place "
En zo gaat dat.
Zo en daar zit je dan, in de nachttrein naar je nieuwe huis. Naar een stad die je inmiddels kent, waar je van houdt. Een taal die je niet spreekt en gebruiken die onbekend zijn maar waar aan te wennen valt. Rivieren, bootfeesten, kastelen en een zeer zonnig eiland. Morgen tentamens en natuurlijk niets voorbereid. Iedere dag is onbeschrijfelijk, een leven vol feest en ongekende vrijheden. Geen angst meer. Ongeremd genieten van het leven.
Zolang je op die wolk blijf zitten die elke nieuwe ervaring met zich meebrengt zal er op termijn de sleur insluipen die vergelijkbaar is met de situatie waar je net voor gevlucht was.quote:Soms ben ik bang, bang dat ik terug moet. Bang om dingen te missen en mijn tijd niet optimaal te gebruiken. Voordat ik het weet zal mijn tijd er hier weer opzitten en moet ik weer terug naar NL. De plicht zal roepen, maar ik wil er niet aan denken. Nee, the sky is the limit and the world is my home.
Ik wou dat dit nooit ophield.
is je avatar gerelateerd aan je state of mind???
ps. Reizen om je problemen thuis te ontvluchten (althans dat maak ik uit je verhaal op), werkt niet. Tijdelijk zal je je beter voelen, nieuwe omgeving, nieuwe mensen, nieuwe kansen. Echter kan je niet blijven rennen/reizen, op den duur raak je weer in een standaard dagelijks leven en wordt je weer geconfronteerd met oude problemen, echter sta je nu wel in je uppie in een vreemd land ver weg....
tot zover mijn ondeskundig geraaskal...
en oververmoeid zijn van reizen kan idd een soort roes opleveren, je hersenen gaan rare dingen doen als je 2,5 dag niet hebt geslapen en je half wegdommelt tijdens een 5-urige busrit in een warme bus....
ps. Reizen om je problemen thuis te ontvluchten (althans dat maak ik uit je verhaal op), werkt niet. Tijdelijk zal je je beter voelen, nieuwe omgeving, nieuwe mensen, nieuwe kansen. Echter kan je niet blijven rennen/reizen, op den duur raak je weer in een standaard dagelijks leven en wordt je weer geconfronteerd met oude problemen, echter sta je nu wel in je uppie in een vreemd land ver weg....
tot zover mijn ondeskundig geraaskal...
en oververmoeid zijn van reizen kan idd een soort roes opleveren, je hersenen gaan rare dingen doen als je 2,5 dag niet hebt geslapen en je half wegdommelt tijdens een 5-urige busrit in een warme bus....
Totaal Travel 04-24: 87 reizen, 151 vliegtickets, 58 landen, 6 continenten, 949 reisdagen, 163.804 foto's
Mijn reisfotos!
Mijn reisfotos!
Ik kan me wel een beetje vinden in dit stukje. Waarschijnlijk dat ik hetzelfde doe, maar dan in Praag.
AFC Ajax | SS Lazio | SK Slavia | Bobby Haarms †
"Het gaat nu even slecht, maar je moet Ajax altijd blijven steunen hè," zei hij. Hij herhaalde zijn boodschap nog eens: "Altijd blijven steunen, die club. Daar ben je Ajacied voor."
"Het gaat nu even slecht, maar je moet Ajax altijd blijven steunen hè," zei hij. Hij herhaalde zijn boodschap nog eens: "Altijd blijven steunen, die club. Daar ben je Ajacied voor."
Dat surrealistische leventje gaat snel vervelen. Heel leuk dat iedereen en alles voor elkaar openstaat, maar je hebt met 'bijna' niemand echt een band. Ik ben nu ruim vier maanden in Spanje aan het studeren en ik merk hier hetzelfde. Hartstikke leuk om zoveel mogelijk mensen te ontmoeten, zoveel mogelijk te feesten, maar het is oo leegte. Diepe leegte van alles en iedereen dat zich in alle mogelijke bochten wringt om elkaar (en zichzelf) te plezieren.
Het is heerlijk voor een tijdje. Dat is absoluut waar, maar al dat oppervlakkige gedoe gaat me een beetje tegenstaan
Het is heerlijk voor een tijdje. Dat is absoluut waar, maar al dat oppervlakkige gedoe gaat me een beetje tegenstaan
De zwemmer zwemt, hij zwemt in zee
klinkt geweldig
maar wat voor reis ben je nou aan het maken?
[ Bericht 47% gewijzigd door borbit op 09-05-2007 19:05:15 ]
maar wat voor reis ben je nou aan het maken?
[ Bericht 47% gewijzigd door borbit op 09-05-2007 19:05:15 ]
|
|
