nee en het uitleggen komt vast ook verkeerd overquote:Op zondag 6 mei 2007 16:04 schreef Nijna het volgende:
[..]
Tja, maar zij weten natuurlijk niet hoe jij denkt... .
Maar nu wel weer gevonden dus...quote:
misschien eens met je psycholoog bespreken of je kunt afbouwen onder begeleiding?quote:Op zondag 6 mei 2007 23:40 schreef Detroit het volgende:
Nadat ik van mijn moeder gehoord heb dat zij een niet zo fijne ziekte onder de leden heeft, heb ik toch maar weer besloten mijn oude dosis (1 per dag) te gaan nemen... Dat nieuws zorgde ervoor dat ik weer rap een labiel mannetje begon te worden (voor zover ik dat al niet was )
Ik vermoed echt nooit meer van de ad af te gaan komen. .
Tsja moeilijk.quote:Op maandag 7 mei 2007 18:33 schreef Burdie het volgende:
Zo, ik heb mijn diagnose. Ik heb een recidiverende depressie (oftewel, chronische depressie) met idd een medische/biologische oorzaak. Mijn medicijnen (seroxat 40mg) slaan 'redelijk' aan, maar ik word er enorm moe en duf van. Volgens de psychiater is dat een vaker gehoorde klacht en de kans dat ik moet overstappen op een andere vorm van medicatie, is redelijk aanwezig.
Ook zal ik moeten kiezen of ik mijn hele leven medicijnen wil blijven slikken of niet. Hoe beslis je zoiets? .
Ik sta voor dezelfde keuze en ik vind het echt heel erg moeilijk. Vorig jaar zomer heb ik 5 mg afgebouwd en het plan is om dat deze zomer weer te doen. Heel langzaam afbouwen dus en kijken hoe lang het goed gaat. Ik ben er echter nog niet van overtuigd of het succes is... Maar het idee dat ik de rest van mijn leven medicijnen moet slikken staat me ook enorm tegen.... lastigquote:Op maandag 7 mei 2007 18:33 schreef Burdie het volgende:
Zo, ik heb mijn diagnose. Ik heb een recidiverende depressie (oftewel, chronische depressie) met idd een medische/biologische oorzaak. Mijn medicijnen (seroxat 40mg) slaan 'redelijk' aan, maar ik word er enorm moe en duf van. Volgens de psychiater is dat een vaker gehoorde klacht en de kans dat ik moet overstappen op een andere vorm van medicatie, is redelijk aanwezig.
Ook zal ik moeten kiezen of ik mijn hele leven medicijnen wil blijven slikken of niet. Hoe beslis je zoiets? .
Misschien is dat ook niet iets wat je zomaar beslist... wellicht kan je over een tijdje eens proberen hoe het gaat als je mindert... Lijkt me lastig om nu te kiezen of je het wel of niet wilt.quote:Op maandag 7 mei 2007 18:33 schreef Burdie het volgende:
Ook zal ik moeten kiezen of ik mijn hele leven medicijnen wil blijven slikken of niet. Hoe beslis je zoiets? .
Op dit moment met, maar de moeheid he... nouja, we wachten wel gewoon af of het minder wordt de komende weken .quote:Op maandag 7 mei 2007 19:15 schreef berney het volgende:
[..]
Tsja moeilijk.
waar voel je je het beste mee met of zonder?
True, true... Maar ik vind het wel erg verdacht dat het nu al de zoveelste keer is dat ik op gegeven moment echt in een diep dal beland.. Je gaat je afvragen of de schade met ad niet veel kleiner is dan eventueel zonder...quote:Op maandag 7 mei 2007 12:01 schreef Dale het volgende:
[..]
misschien eens met je psycholoog bespreken of je kunt afbouwen onder begeleiding?
dat je je zo nu en dan gewoon kut voelt is normaal dat hoort bij het leven
En zelfs dat is geen garantie voor succes!quote:Op dinsdag 8 mei 2007 12:13 schreef Detroit het volgende:
Enne, de moraal van het verhaal: minderen cq. stoppen met ad is alleen haalbaar als je je in een stabiele situatie bevindt, dat blijkt wel weer. .
da's het voordeel van ad... het maakt me niet meer zoveel uitquote:Op dinsdag 8 mei 2007 20:16 schreef .Sparkling. het volgende:
Hebben jullie ook nu jullie depressief zijn.. Jullie helemaal niet tegen onverwachte dingen/verassingen/stress ergens om kunnen?
Ik word soms helemaal gek wanneer er iets gaat gebeuren waarvan ik niet zeker weet hoe het gaat eindigen en dat vind ik behoorlijk vervelend
Ik leef echt op rust en regelmaat. Zodra die regelmaat wegvalt ben ik veel gevoeliger voor depressieve gevoelens... Echt leuk, afstuderen...quote:Op dinsdag 8 mei 2007 20:16 schreef .Sparkling. het volgende:
Hebben jullie ook nu jullie depressief zijn.. Jullie helemaal niet tegen onverwachte dingen/verassingen/stress ergens om kunnen?
Ik word soms helemaal gek wanneer er iets gaat gebeuren waarvan ik niet zeker weet hoe het gaat eindigen en dat vind ik behoorlijk vervelend
Ik wou het niet zeggen, maar dat lijkt inderdaad wel te kloppen... Om het allemaal nog wat fijner te maken. .quote:Op dinsdag 8 mei 2007 20:05 schreef Nijna het volgende:
[..]
En zelfs dat is geen garantie voor succes!
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |