Mannen - Lente/Zomer 2007.

De lente is vollop aan het draaien en met het mooie weer lijkt het zelfs al op de zomer, het ziet er naar uit dat het nieuwe seizoen is begonnen.

Mijn god, waarom zie ik dan een groep van onverschillige heidenen zich op straat begeven in kleding die zo uit 2005 is komen rollen. Ik weet dat de jaren negentig look weer aan het terugkomen is volgens Jack & Jones, maar als iemand met dat soort kleding wil rondhobbelen dan moet die toch wel redelijk wat lef hebben. Ik bedoel, de semi-hippe ruitjesbloezen zijn aan het nieuwe millenium aangepast, maar dat maakt het niet ineens het toppunt van hipheid. Als iemand als een Jack & Jones schoothondje over straat wil hobbelen dan is dat zijn eigen vrije keuze, maar als het ook nog denkt trendy of modieus te zijn, dan hoop ik toch zeer dat onze goede heer zich niet begeeft in de gemoderniseerde homo-achtige overduidelijk commerciele versie van de grunge-look.

Wie volgt er nog Parijs, New York is waar het dit jaar te beleven valt. Zelf voel ik niks voor de faux-pas jaren zeventig look die mensen dragen, maar de foute bloezen in donkere kleurtonen, denk aan donkere wijn, zijn bij het magere manvolk best goed te pruimen. Het voelt bijna herfst aan met deze look, misschien een optie voor de late zomer. Eigenlijk is het te warm dit jaar voor deze benadering.

Zelf ga ik voor de non-chalante eco-warrior look dit jaar. Het mag weer, de rechte bermuda shorts and het t-shirt met ecologisch bewuste opdruk, met de bijbehorende accessoires van armbandjes en kettinkjes waar verschillende teinten hout in terug te vinden zijn, een bescheiden maximum aan twee armbandjes en een enkele ketting. De open sandalen, zonder sokken natuurlijk, zijn goed te doen, maar dan wel zonder schimmelculturen tussen twee stompe tenen of kazige teennagels die weg dreigen te lopen. Beige tinten zijn voor deze look een must, als je te felle kleuren kiest schiet je mijlenver naast het doel, lichte tonen gebaseerd op natuurlijke kleuren, geen pastel. Een sportieve zonnebril maakt het geheel af, coupe soleil door je haar en je bent klaar om het nieuwe seizoen te begroeten.

Gym-chique staat me misschien later in de lente nog te wachten, de polo met simpel patroon is terug, net als de sportschoen, wit natuurlijk, en een simpele sportieve broek. Een lange jogginbroek kan, maar let goed op dat het een gemakkelijke, vooral ook luchtige broek is. Het is iets kleurrijker, sportiever, felle kleuren mogen, maar kies zomerse kleuren, een voorkeur gaat naar blauw. Een nonchalante sweater om de middel geknoopt, deze zo licht mogelijk, ook hier telt gebroken wit of beige als een goede maatstaf voor de kleur. Let wel, de sweater moet casual hangen om je middel, niet te hoog, liever laag richting heupen, het moet het beoogde effect van de ontspannen tennisspeler buiten het veld nastreven. Rustig, relaxed, los.

Als ik iemand zie die nog felgroen durft te dragen dit jaar, of iemand die denkt dat emo nog altijd niet dood is, dan sta ik niet in voor mijn acties.

Maar niet zomaar een bermuda, mijn god, zie ik er uit als een of ander zielige C&A ganger die zijn overspelige uitstapjes maakt bij H&M?

Bermuda's dit jaar mogen redelijk kort zijn, maar ook lang, afhankelijk van de drager, maar het magische woord in deze kwestie is "recht" je bermuda moet recht zijn, mag geen opdruk hebben, mag niet te kleurrijk zijn, en moet passen bij de algemeen geldende tonen van het totaal beeld. Licht van kleur, beige, licht-bruin, gebroken wit, zand, of een vaal afgesleten soort van leger-groen.

Houtje touwtje niet bepaald, de snoepketting is uit, net als de lelijke snoeparmbandjes waar je veel wannabe Salou gangers in de pubertijd mee ziet zeulen.

T-shirt is niet simpel, de opdruk moet een ecologische boodschap uitdragen, sociale boodschappen zijn zo passé, geen "fuck me I'm rich"-achtige praktijken. Nee je shirt moet ogen alsof het van katoen is gemaakt, en alsof het geimproviseerd werk is. Er mag wel degelijk een soort van relief opzitten, zolang het maar niet gelikt en gestylleerd oogt.

Open sandalen zijn natuurlijk niet de flip-flops van tien jaar terug, nee dikke band, denk aan jezus-sandalen. Bruine tinten, ze morgen hoog uitvallen, maar geen wit, geen teentouwtje, niks waar je in 1993 op het zwembad in Zuid-Frankrijk jezelf vertoonde.

En de sweater mag alleen van een lichte stof zijn gemaakt.