Gister dacht ik om half 10, lekker vroeg naar bed, eerst nog even naar de wc. Op mijn verdieping is een klein hokje met een douchebak en wc(gedeelde badruimte). Wilde ik weer weg, deed het slot het niet meer. Juist de ene avond waar alle andere gasten(4) ergens anders sliepen. Eerst zelf lopen pielen, schroefjes eruit halen met mn nagels etc. Hielp niet. Toen beetje bonzen en roepen, maar dat hielp natuurlijk niet, want er was niemand. Toen maar heel lang gewacht en tegeltjes geteld.
Uiteindelijk begon de paniek toe te slaan, dus proberen de deur in te trappen. Zorgde voor pijn in voeten en heel veel herrie. Boze hotelgast belt de politie vanwege geluidsoverlast. Politie houdt minutenlang de baliemedewerker onder schot beneden, want voor verhoging van mijn nervositeit zorgde. Hele tijd op de deur bonzen en 'POLITIE' roepen. Uiteindelijk riep de benedenbuurman door de muur heen 'Heb je misschien hulp nodig?' en of de politie de deur mocht forceren beneden. Lukte niet met een breekijzer en toen zijn ze via het dak (opengezaagd) naar binnen gekomen. Mij gevonden en bevrijd en nu heb ik een trauma. Het was inmiddels bijna twaalf uur. Als de buurman niet had gebeld, had ik er de hele nacht gezeten.
Heb wel net een doosje Merci gebracht naar hem.
*zoekt troost
- "Autisten met elkaar in contact brengen is net zoals delen door 0"