Lekker van een gebouw afspringen en beneden mijn armpjes weer aan mijn plastic rompje plakken. In een auto tegen een muur rijden en daarna zwaaien naar het publiek; of gewoon je geen zorgen meer hoeven te maken, terwijl je op de rand van een ravijn zit; enige nadeel als je naar beneden valt is dat je ook weer omhoog zou moeten klimmen omdat je tas nog boven ligt.
Nooit meer ademen, en gewoon diep onder water kunnen zwemmen, en als je dan de bodem raakt met je buik, schieten je hoofd en je beentjes in het donker, en met je twee achtergebleven armpjes dwaal je dagen door die golfjes op zoek naar je rechtervoet.
Je gooit je arm tussen deuren die je lopend net niet op tijd kan halen en daarna toch daar kan komen waar je eigenlijk zo graag zou willen zijn.
Maar het leukste lijkt me nog om mijn hoofdje op Lief der lichaam te zetten, want zij zou dan ook een testdummy zijn. En anders zou ik alleen haar dummy zijn, dan was zij gewoon mijn lief. Even lichaam wisselen en dan elkaar leven leven voor een dag, zodat je daarna elkaar nog meer kent. Raar eigenlijk die testdummies. Zouden we ooit tot zoiets kunnen worden?