Ik ben er niet trots op, maar ik schaam me er ook niet voor.
Ik weet dat ik redelijk laat, dat redelijk kan overigens weg gelaten worden, ik weet dat laat ben. De mensen die ik ken zijn het allemaal al een tijdje niet meer, sommige zijn nog niet zo lang geleden overgelopen, anderen al wat langer. Maar ze zijn overgelopen. Onder hen dezelfde mensen die eens in een luisterrijk verleden naar mij toe kwamen voor advies over vrouwen...
Nou ik moet toegeven ik denk dat ik het klokje hoor tikken. Heel ver weg, maar het komt dichterbij en het klinkt steeds luider.
Binnenkort wordt ik twintig.
Voor het eerst in twintig jaar begint het me te irriteren dat ik het "nog steeds maagd ben" want het lijkt eigenlijk best wel een heel avontuur. Iets waar je mee kunt lachen, of verschrikkelijk voor schut mee kan komen te staan.
Ik begin te beseffen wat ik mis, wat anderen al hebben ontdekt en aan den lijven hebben ondervonden terwijl ik geen flauw idee heb van wat er zich allemaal wel niet afspeelt tussen twee mensen. Is het leuk, is het inspannend, is het een zenuwwerkje, is het iets waar je later op terug kijkt alsof het lijkt op een keer dat je bent uitgegaan met goede vrienden en in een vage bar de meest vreemde figuren tegenkomt, figuren die met iedere keer dat je terugkijkt vreemder worden en nog fantastischer?
Hoe gingen jullie ermee om, hoe gaan jullie er nu mee om? Is het maagd zijn iets dat wordt gezien als iets onbenulligs een teken van jeugd, van kinderlijke onschuld? Of als een last, iets dat je zo snel mogelijk, af in ieder geval voor een bepaalde leeftijd kwijt moet zien te raken?
Hoe heeft maagd zijn jou seksuele belevenis wereld gevormd? Jou kijk op seks in het algemeen?
edit:
en ik hoor steeds vaker de geruststellende boodschap dat mijn tijd nog wel komt, waardoor ik me eigenlijk toch beroerder voel. Het geeft me het idee dat het toch iets is dat "zielig" wordt gevonden. Ze bedoelen het goed, maar toch...
op bepaalde momenten klinkt het als "Al ben je maagd tot je dertigste en hebben wij allemaal al kinderen en de meest geweldige ervaringen op seksueel gebied, je tijd komt nog wel... je hoeft je helemaal nergens voor te schamen hoor, omdat jij nog maagd bent... en wij allemaal niet."
ze bedoelen het goed, maar ik voel me er niet echt beter op.
.
Ik zie het niet als iets "stoers" als je het wel gedaan hebt, maar vergeet niet dat je veel mist, ook al komt je tijd toch nog.
Ik vond dat het betekenisvol moest zijn en daar ben ik blij om achteraf.
Mijn eerste keer was heel mooi, heel intiem en vol echte liefde. Heel anders dan platte seks. Seks om de seks, het kan misschien wel lekker zijn, maar het haalt het imo nooit bij de intimiteit van het samenzijn met iemand waarmee je hart en ziel deelt.
Iemand waarmee je je diepste geheimen hebt gedeeld en nu ook elkaars lichaam. Respectvol met elkaar omgaan en elkaar 100% durven vertrouwen. Dat is pas erotiek.
Het echte houden van.
Ik mag misschien overkomen als een romantische idioot bij sommigen, maar zo zie ik de wereld en daar ben ik blij om.
Het geloof in het bestaan van liefde en zo goed van iemand op aan kunnen dat je alles deelt in perfect vertrouwen, ondanks misschien enkele teleurstellingen in de liefde.
Ik heb gezien dat het kan.
Love like you've never been hurt, dance like no one is watching, work like you don't need the money.
Ps. ik was 19.
edit:
quote:Wat mis je als je niet weet wat je mist? Ik vind dit zo'n kleinerende reaktie van iemand die doet alsof ie er niet "stoer" mee omgaat...
Ach, ik wil alleen even kwijt dat je eigenlijk best wel veel mist.
Ik zou zelf niet meer zonder kunnen maar heb wel respect voor de mensen die om de 1 of andere manier nog maagd zijn. Ik neem dan trouwens aan dat dat komt door een geloof. Is dat niet zo, dan raad ik je aan om het toch eens te proberen, want het werkt behoorlijk verslavend.
Ik zie het niet als iets "stoers" als je het wel gedaan hebt, maar vergeet niet dat je veel mist, ook al komt je tijd toch nog.
Aan uitspraken als:"Ach, ik wil alleen even kwijt dat je eigenlijk best wel veel mist." heeft de topic opener helemaal niets. Het is zo bijzonder als je het zelf maakt, maar juist door dit soort praatjes is de ontmaagding voor een hoop mensen een doel wat gehaald moet worden, ware het een diploma. Door dit soort praat lopen talloze mensen een teleurstelling op.
Iedereen moet het imo pas doen als ze er
a: zelf klaar voor zijn
b: als ze zich er goed bij voelen en niet omdat het "moet"
[Dit bericht is gewijzigd door Herne_the_Hunter op 05-01-2002 21:17]
quote:Misschien omdat ik ook een paar personen ken die nog maagd zijn en dat ook willen blijven vanwege hun geloof? Ik hoor vaak van hun dat ze het eigenlijk toch wel graag willen, maar het juist niet doen om hun geloof. Als jij er idd klaar voor bent en niet al te hoge verwachtingen hebt valt het ook allemaal wel mee.
Op zaterdag 05 januari 2002 21:11 schreef Herne_the_Hunter het volgende:
edit:
[..]Wat mis je als je niet weet wat je mist? Ik vind dit zo'n kleinerende reaktie van iemand die doet alsof ie er niet "stoer" mee omgaat...
Aan uitspraken als:"Ach, ik wil alleen even kwijt dat je eigenlijk best wel veel mist." heeft de topic opener helemaal niets. Het is zo bijzonder als je het zelf maakt, maar juist door dit soort praatjes is de ontmaagding voor een hoop mensen een doel wat gehaald moet worden, ware het een diploma. Door dit soort praat lopen talloze mensen een teleurstelling op.
Iedereen moet het imo pas doen als ze er
a: zelf klaar voor zijn
b: als ze zich er goed bij voelen en niet omdat het "moet"
Wat ik ook nog even toe wil voegen is dat de topic-starter wel degelijk iets aan mijn reactie heeft, want hij vroeg namelijk ook hoe anderen het maagd zien van een ander opvatten en daar heb ik toch wel antwoord op gegeven dacht ik zo. En ja hoor, ik ben nu 22 en wat vind ik het stoer dat ik geen maagd meer ben....:?
Sjonge jonge zeg, 20 jaar, en wat ben je er enorm laat mee.
En is het de sex die je mist? ik weet niet hoor. Is het niet veeleerder een missen aan iemand in je leven? Lichamelijk contact in het algemeen? Sex is een leuk deel van dergelijke contacten, maar ook niet meer dan een deel.
Ik bedoel, wat verwacht je nou? keertje wippen, geen maagd meer en voor jou is het walhalla aangebroken? Of is het nu meer de indruk dat als je eenmaal die grens overschreden hebt je elke avond met een (andere) chick in je nest ligt?
Tis maar waar je gelukkig van wordt, maar voor mij persoonlijk is dat niet een keertje naar bed, maar weten dat er iemand voor me is... en die sex komt dan op gegeven moment ook wel, vroeger of later. (ook nog nooit eerder gezegd.)
das meer iets wat men opgedragen is.. (althans.. volgens mijn visie..)
"In the early days" was je 20-23 en was je getrouwd en had je al kinderen... Nu ligt die leeftijd over het algemeen (ik zeg over het algemeen....) een stuk hoger..
Dus dat je nog maagd bent.. sja.. gewoon nog niet iemand tegen gekomen waarschijnlijk, waarbij je het gevoel had dat je daar meer mee wilde..
Mijn eerste keer... ik was vrij vroeg.. net 15.. kan je vertellen.. ik wist niet egt wat liefde was.. en liefdevolle sex was het al helemaal niet.. Eigelijk was mijn eerste keer een ramp..
Naar mijn idee is het wel zo, dat naar mate je ouder wordt, je ook meer en makkelijker liefde kan geven en kan krijgen.. Dus zal je eerste keer ook een stuk beter zijn...
Martijn..
(p.s. kom nou niet gelijk met opmerkingen als: Waar heb je die onzin vandaan.. want ik schrijf steeds... naar mijn mening en mijn visie.. Dus bovenstaande komt vanuit mijn gedachtes..)
Het enige dat ik je kan zeggen is wacht inderdaad tot je iemand hebt gevonden met wie je die eerste keer echt wilt beleven uit liefde. Ik heb een fijne herinnering aan de eerste keer. Het is iets dat je je hele leven bij blijft, je vergeet het nooit meer. Als je het 'zomaar' met iemand doet, blijft dat je je hele leven achtervolgen. Advies van mij is dus doe het niet omdat je het wil of moet, maar omdat je het met iemand wil.
maar nou ben ik ook een meisje en volgens mij doen die minder moeilijk over wel of niet maagd zijn... denk ik hej zullen we anders een keer afspreken? 
Dus: niet teveel van aantrekken, jouw tijd komt nog wel.
Over ziektes gesproken: ook die onzekerheid laat je toe in je leven. Je moet iemand gaan vertrouwen. Gevoelens van jaloezie, achterdocht en onzekerheid komen uiteindelijk ook bij de liefde om de hoek kijken. Haast niemand heeft nog 1 partner voor het hele leven.
En als je die partner dan onverhoopt kwijt raakt is daar de leegte. Een ongelooflijk verdriet en een kilte als de ergste winter. Het kan jaren duren voor je weer iemand vindt. Of nooit meer. Dan krijg je definitief het gevoel je jeugd te zijn verloren en dat je levensavond voortijdig is aangebroken. Er zijn miljoenen mensen die dit is overkomen. Ze moeten verder zonder iemand te hebben waar ze op kunnen steunen, die zacht, warm, lief en geil is. Ze hopen maar dat ze dit gevoel ooit in hun leven weer terug krijgen. Niet voor niets is er een grote markt voor romannetjes, liefde en sex-films om dit gevoel te compenseren.
Zelfs als je een partner hebt kan er iets sluimeren, een onbestembaar gevoel knagen dat je vrij zou willen zijn en er meer van het leven verwacht zou moeten worden. Maar zie maar eens van die partner af te komen zonder elkaar pijn te doen. Legio mensen zitten met elkaar opgescheept omdat het 'zo hoort' of ze niet anders 'durven'. Ze zijn hun vrijheid kwijt en hebben het gevoel dat dat voorgoed is. Opnieuw bieden romannetjes, liefde- en sex-films soelaas.
Kortom de liefde is geen rozengeur en maneschijn in veel gevallen. Je raakt ook die waan hoogst waarschijnlijk op den duur, en hopelijk voor maar een poosje, kwijt. Jij wil dat maagdelijke verwachtingsvolle gevoel zo snel mogelijk kwijt.
Je ziet het waarschijnlijk als een initiatierite naar de volwassen wereld. In vrijwel alle culturen is het echter de kroon op het leven die bezet wordt met juwelen van kinderen. Daarmee voltooi je de levenscyclus.
Dit is wat erg streng gesteld want we leven in een wereld vol geilheid en 'neuk-maar-raak' als we de media mogen geloven. In praktijk valt dat wel mee hoor: de meeste mensen zijn alleen al is het maar voor hun gevoel en zijn uitermate onzeker in de benadering van hun potentieele partnerkandidaten. Menigeen loopt een blauwtje, krijgt de blues: blauwe plekken op de 'ziel'.
Tot zover het verliezen van je onschuld en het kwijtraken van je maagdelijkheid.
Nu de leuke kant: als het met iemand 'klikt' is het hoogst waarschijnlijk niet gelijk sex waar je aan gaat denken. Er zitten fases tussen van naar elkaar kijken, elkaar perongeluk-expres aanraken, handjevrijen, zoenen, elkaar overal aanraken en uiteindelijk de verhitte situatie waarin alle remmen weg vallen en je 'zomaar' in elkaar terecht komt. Deze fases kunnen over een hele lange periode uitgestrekt zijn. Al zijn er ook mensen die alle fases even snel in fietsenhok, kamertje of toilet op een discoavond erdoor jagen. Leuk is anders en het leidt meestal tot een rot-gevoel.
Maar stel dat de fases elkaar op mooie natuurlijke wijze in een naar beiden bevredigende tijdsspanne opvolgen dan nog is er meer gevoel dan "ik moet penetreren" of "gepenetreerd" worden en klaar komen. Zoiets gaat vanzelf en niet volgens een 'dwang': het gaat immers om vrijheid en liefde die gelijk moet staan aan opperste geluk. Of dat opperste geluk er ook is? Soms even en vaak niet van lange duur vanwege dat "verliezen".
Die fase van opperste geluk is liefde, dat kan zelfs losgekoppeld zijn van sex. Liefde kan je alleen krijgen als je het ook kan geven: als je de liefde in en voor jezelf hebt en die wilt en kunt weggeven en delen. 'Hele' mensen vinden liefde. Incomplete exemplaren die zich niet goed voelen vallen vrijwel altijd uit de boot in het dierenrijk en zo ook bij de homo sapiens. Je hoeft niet mooi of knap te zijn, gebreken zijn geen bezwaar als je maar een 'gaaf' gevoel voor jezelf hebt. Dat maakt je aantrekkelijk. Ik zeg je dit omdat de vraag eigenlijk zou moeten zijn: "ben ik al rijp voor een partner".
En wat nou als je persee even van je maagdelijkheid af wilt ondanks alle adviezen van iedereen hier? Ga naar een hoer en zeg dat je maagd bent. Probleem in een mum van tijd opgelost. Je houdt er slechts levenslang een hoogst waarschijnlijke rare rottige herinnering aan over waar je hooguit stoer over kan doen. Bovendien is "de eerste keer" bij elke partner die je krijgt een van de belangrijke onderwerpen van smalltalk tussen de bedrijven door in bed. Je kan dat verhaal nu zelf nog regiseren door je gewoon goed te gaan voelen zoals je bent. Met maagdelijkheid en al. Je zonder zorgen erover door het leven te bewegen en even onvermijdelijk als de dood af te wachten wat de natuur verder nog voor je in petto heeft.
Weet dat in het dierenrijk de mens de langste 'baltsperiode' kent die zich over maanden, jaren en zelfs een heel leven kan uitstrekken voordat het tot de werkelijke 'paring' komt. Daar is niks mis mee. Stel je voor dat we als konijnen direct bij onze vruchtbaarheid op elkaar zouden springen Er zou geen tijd en ruimte in de wereld meer zijn om rustig en tevreden over jezelf te genieten van deze mooie planeet en je unieke prachtige bestaan daarin. Dat geldt voor zowel de ontmaagden als de maagden.
Ik wens je veel geluk!
Ik hoop alleen voor je dat je niet hetzelfde overkomt als mij: mijn vriendin wilde er nl. verandering in gaan brengen maar doordat ik zo gespannen was wilde het zaakje daar beneden niet zo erg...
In het verleden (heb nog niet zo lang een vriendin) heb ik er wel eens mee gezeten maar heb 't altijd aan de kant geschoven omdat ik zelf geloofde dat het allemaal wel goed zou komen.
Maar over of je wat mist: ik het met mijn vriendin dus ook nog steeds bij een beetje bevredigen over en weer maar ook dat kan fijn zijn, dus ook al ben je maagd, dan nog kun je plezier genoeg hebben.
quote:Goed geschreven, Lurky!
Op zondag 06 januari 2002 12:42 schreef Lurky het volgende:
Alles wat ik bedoelde te zeggen in het kort...
Ik heb er toen bewust voor gekozen om het met iemand te doen waarvan ik zeker wist dat we gewoon als vrienden "uit elkaar" zouden gaan, omdat ik het erger zou vinden het te doen met iemand waarmee ik op een rotmanier uit elkaar zou kunnen gaan. (Wat met m'n eerste echte relatie daarna toevallig ook gebeurd is)
Ik had er toen ook grotere verwachtingen van dan het uiteindelijk bleek te zijn, toch zou ik niet meer zonder willen
Maar 20 is echt geen idiote leeftijd om nog maagd te zijn hoor, jouw tijd komt nog wel
Gewoon niet aan beginnen als je zelf nog niet vindt dat je er aan toe bent, of aan het twijfelen bent.
Volgens mij loopt min hele sexuele ontwikkeling gewoon zoon 5 jaar achter ofzo, want met zoenen was ik ook behoorlijk laat en daar kan ik de laatste tijd ook niet meer mee ophouden lijkt het wel, maar ja ik heb me er nooit druk over gemaakt en zal dat ook zeker niet gaan doen!
tkomtzoastkomtentgaatzoastgaat zeg ik altijd maar!
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
En een vriend van me (28) is nog steeds maagd.....niet dat ie dat leuk vind, maar er zijn dingen die je nou eenmaal niet kan forceren.( en iedere vent kan heus wel een of ander wicht dat in een cafe rondloopt neuken, maar of je daar eer mee behaalt....)
Dus wat er ook gebeurt ga jezelf er niet om opvreten en wees jezelf......dan komt jouw tijd wel...
Een maat van me vertelde ineens dat hij ontmaagd was. Hij had een tijd geleden een vriendin, daar heeft ie 5 weken meegehad. Het ging naar de 1ste week al klote maar hij dacht: Ff volhouden ik zal, hoe dan ook, ontmaagd worden. Een week later had ie geneukt en daarna uitgemaakt
Nee dat is echte liefde. Het is meer van: Ik moet em er ff insteken want dan ben ik er ook vanaf.
Maar goed, ikzelf maar me niet druk, mijn tijd komt nog wel
En ik laat me ook niet pushen door m'n omgeving.
Sex is veel minder, wanneer je je sexpartner niet goed kent. Forceer niets... De persoon waarover hieronder geschreven wordt is in mijn ogen nog steeds maagd trouwens:
quote:
Een maat van me vertelde ineens dat hij ontmaagd was. Hij had een tijd geleden een vriendin, daar heeft ie 5 weken meegehad. Het ging naar de 1ste week al klote maar hij dacht: Ff volhouden ik zal, hoe dan ook, ontmaagd worden. Een week later had ie geneukt en daarna uitgemaakt
Nee dat is echte liefde. Het is meer van: Ik moet em er ff insteken want dan ben ik er ook vanaf.
Maar goed, ikzelf maar me niet druk, mijn tijd komt nog wel En ik laat me ook niet pushen door m'n omgeving.
Voordat ik een vriendje kreeg zat ik er niet mee, ookal was ik 'al' 18. Ik wilde gewoon dat het gebeurde met iemand waar ik verliefd op was enzo. Maar toen dat gebeurde, ging het allemaal niet zo soepeltjes... Ik was blijkbaar veel te gespannen en het deed hartstikke pijn. Andere dingen op sex gebied met hem waren ook niet leuk voor mij, maar da's een heel ander verhaal Nu heb ik een heel lief vriendje 
waarmee ik veel meer plezier heb op sex gebied, en vond het dus ook helemaal geen echt probleem dat 'het' nog steeds kon. Tot vanavond. Ik weet niet waarom, maar opeens baalde ik er ontzettend van! Het is bij ook wel een ander verhaal denk ik, omdat ik een vriend heb waar ik heel veel van hou en waarmee ik dat graag zou doen, etc. Maar het kan gewoon niet. En dat is best wel frustrerend, dat m'n lichaam het niet toelaat
Maar ja, ik heb weinig keus, zal nog meer geduld moeten hebben, en ondertussen kan ik wel andere leuke dingen doen, dus dat scheelt wel 
En m'n vriendje doet er ook helemaal niet moeilijk over, is heel lief en begripvol
|
|
