quote:Muziek ervaren begint ook bij jezelf.
Op zondag 8 juni 2003 14:07 schreef Koekepan het volgende:[..]
Dat doe ik zowat het hele topic al.
A) Jesu, meine Freude (eigenlijk Joy of man's desiring)
B) Toccata und Fuge, BWV 565
C) Brandenburg III,1
D) Air
E) Kommt ihr tochter
F) Een ander, namelijk
Zou je het, ter bevordering van de kennis van het werk der Thomascantor, goed vinden als er verramsjte versies op de markt kwamen? BrEeZah - Bach?
Denk je dat Bach het ver zou hebben geschopt in de Wehrmacht?
En, voor de creatievelingen: componeer de cantate die Bach zou hebben geschreven ter gelegenheid van de stichting van het Duitse keizeerijk in 1871, ter gelegenheid van het uitbreken van WO I in 1914, en ter gelegenheid van de wapenstilstand in 1918. Bonuspunten zijn te vergaren door een passende Trauerode voor de bij Scapa Flow tot zinken gebrachte keizerlijke vloot te schrijven.
[Dit bericht is gewijzigd door SportsIllustrated op 08-06-2003 19:40]
Het moet natuurlijk BWV542 zijn, maar om voor een ringtoon nu een partituur te kopen...
quote:Ik ga voor F.
Op zondag 8 juni 2003 19:35 schreef SportsIllustrated het volgende:
Welke melodie zou je het liefst als ringtone hebben?A) Jesu, meine Freude (eigenlijk Joy of man's desiring)
B) Toccata und Fuge, BWV 565
C) Brandenburg III,1
D) Air
E) Kommt ihr tochter
F) Een ander, namelijk
"J.S. Bachum - Tell Her".
quote:.
Op zondag 8 juni 2003 19:51 schreef Seborik het volgende:
Hmm, ik heb BWV 565 als ringtoon.Het moet natuurlijk BWV542 zijn, maar om voor een ringtoon nu een partituur te kopen...
.
quote:Die is er al. BWV 19, "Es erhub sich ein Streit".
Op zondag 8 juni 2003 19:35 schreef SportsIllustrated het volgende:
ter gelegenheid van het uitbreken van WO I in 1914
Die hele suite is trouwens geweldig, van de euforische Ouverture met haar donderende paukenslagen tot de Gigue waarmee ze eindigt. Volgens mij is Bach nergens speelser, wereldser en uitbundiger, nergens zo katholiek als het ware, dan in de suites, waar werkelijk elke maat krioelt van de ideeën.
Typisch voor Bach zijn bijvoorbeeld de openingsmaten van de Bourrée, waarin hij de strijkers en houtblazers met een triomfantelijk thema laat inzetten, om dit meteen te herhalen met toegevoegde partijen voor pauken en trompetten. Je krijgt zin om op te springen, en zoals zo vaak bij Bach uit te roepen: dit is hét, dit is precies goed, alles wat er gezegd moest worden. Het is alsof je, zonder het te weten, ergens jeuk had, en Bach je in één moeite door attent maakt op de jeuk, en je krabt op de plek waar het nodig is.
quote:Ik geloof dat er niemand is die Air niet om aan te horen vindt. Veel mensen kennen alleen de verramsjte versie ervan, dat is zonde.
Op zaterdag 14 juni 2003 14:01 schreef Koekepan het volgende:
Ik ben dus één van die mensen die het "Air" uit de derde Orkestsuite helemaal niet zo niet-om-aan-te-horen vindt.
Die hele suite is trouwens geweldig, van de euforische Ouverture met haar donderende paukenslagen tot de Gigue waarmee ze eindigt. Volgens mij is Bach nergens speelser, wereldser en uitbundiger, nergens zo katholiek als het ware, dan in de suites, waar werkelijk elke maat krioelt van de ideeën.Typisch voor Bach zijn bijvoorbeeld de openingsmaten van de Bourrée, waarin hij de strijkers en houtblazers met een triomfantelijk thema laat inzetten, om dit meteen te herhalen met toegevoegde partijen voor pauken en trompetten. Je krijgt zin om op te springen, en zoals zo vaak bij Bach uit te roepen: dit is hét, dit is precies goed, alles wat er gezegd moest worden. Het is alsof je, zonder het te weten, ergens jeuk had, en Bach je in één moeite door attent maakt op de jeuk, en je krabt op de plek waar het nodig is.
Ik heb de Suites ook altijd de meest levendige werken gevonden, meer nog dan de Brandenburgse Concerten. Al zitten de Franse suites misschien (het is onvergelijkbaar) net zo vol met ideeen als de Orkestsuites.
Verder lof voor uw Reviaanse metaforiek.
Die opmerking over de lust om op te springen is trouwens erg treffend. Howeler maakt, in zijn XYZ der Muziek, de vergelijking met David, die dansende en huppelende was voor het aangezicht des Heeren toen de Ark naar Jeruzalem gebracht werd.
Overigens:
http://www.abc.net.au/rn/relig/enc/stories/s202902.htm
quote:"Jesu, joy of man's desiring" is, als ik het goed heb, "Wohl mir dass ich Jesum habe".
Op zondag 8 juni 2003 19:35 schreef SportsIllustrated het volgende:
Welke melodie zou je het liefst als ringtone hebben?A) Jesu, meine Freude (eigenlijk Joy of man's desiring)
Das dan meteen mijn keuze, maar dan moet ie wel polyfoon zijn, want met alleen de hoge melodie heb je het snel gehad 
quote:Iemand bekend met dit werk? Ik heb inmiddels Bachs Magnificat de deur al gewezen - en de Matthaus en Johannes Passies mochten er gelijk achteraan. Vooral 'Quia fecit mihi magna' is een van de prachtigste aria's die ik ooit heb gehoord.
Op zaterdag 14 juni 2003 13:12 schreef beeer het volgende:
* Now listening to: Carl Philipp Emanuel Bach - Magnificat anima mea
Een aanrader dus.
Je maakt me overigens wel benieuwd.
Ik kan het moeilijk in woorden uitleggen dus laat ik het zo stellen:
Bachs Magnificat:
Bachs Magnificat:
Let op het norse gelaat van vader Bach en de ondeugende boeventronie van zoonlief - zo ook hun Magnificats. Ik vermoed dat we het hier maar op pubergedrag moeten houden. Van Carl natuurlijk, hoewel vader daar ook best wel wat van kan.
PS. Ik wil je wel een 'voorbeeld' bestandje - of meerdere - sturen via Irc. Daar zit ik nu naar een stoffige leegte geniale uitspraken te staren.
quote:Ik heb een aantal jaren saxofoonles van Henk van Twillert gehad. hij heeft mijn interesse voor Bach gewekt. Bach is voor mij persoonlijk muziek die je luistert als je alleen bent en tijd hebt. Heb niet een echte voorkeur voor een bepaalde compositie.
Op dinsdag 1 januari 2002 22:14 schreef Ringo het volgende:
Ik heb de afgelopen weken mijn eerste voorzichtige schreden gezet op het pad dat Johan Sebastian Bach voor ons heeft uitgestippeld. Grootse muziek, maar daarmee vertel ik niets nieuws.
Ik heb Boek 1 van De Goedgehumeurde Piano in mijn bezit, gespeeld door Edwin Fischer (opnamen uit de jaren '30), en de zes suites voor violoncello, gespeeld door Henk van Twillert op een bariton-saxofoon. Beetje vreemd, geloof ik, maar wel lekker.Graag zou ik van kenners, liefhebbers en andere nieuwsgierigen willen horen wat de mooiste, interessantste, meest geniale muziek is die de heer Bach heeft gecomponeerd.
Overigens: een voorspoedig nieuw jaar iedereen.
quote:Nee, het is volgens mij een bewerking van het slotkoor van ''Herz und Mund und Tat und Leben'', waarin een omspeelde versie van het koraal Jesu, meine Freude voorkomt.
Op zaterdag 14 juni 2003 22:35 schreef Toet het volgende:[..]
"Jesu, joy of man's desiring" is, als ik het goed heb, "Wohl mir dass ich Jesum habe".
Das dan meteen mijn keuze, maar dan moet ie wel polyfoon zijn, want met alleen de hoge melodie heb je het snel gehad
Maar hoe heet het nummer die als titel-song is gebruikt voor "Er was eens de mens"?
http://www.stormpages.com/colargol/
quote:Merci, daar heb ik lang naar gezocht.
Op woensdag 25 juni 2003 16:06 schreef Seborik het volgende:
BWVW 565 Toccata en Fuga in D Mineur.
quote:Ach, mij heeft u er niet mee gekwetst. Het zij u vergeven.
Op woensdag 25 juni 2003 00:13 schreef Toet het volgende:
Dan zat ik ernaast, excuses
Overigens:
http://www.cello.org/Newsletter/Articles/angst.htm
quote:Ik wil er nog even aan toevoegen, dat ik de Matthäus Passion ook heel erg mooi vind. Dus...dat wou ik maar even zeggen.
Op maandag 7 januari 2002 23:10 schreef OllieA het volgende:
Ik kan het niet zo fraai verwoorden als Koekepan, maar ik ben echt helemaal stuk van:
Weihnachts-Oratorium BWV 248; Philippe Herreweghe
Mass in B minor BWV 232; Orkest van de 18e eeuw, F Brüggen
Matthäus Passion BWV 244; Nikolaus Harnoncourt
The Partitas door Glenn Gould,
De Vioolsonates BWV 1014,1015,1016
en ach, de cantates, het zijn er zoveel... BWV 106...
.En wat betreft de orgelwerken:
BWV 565. Waarschijnlijk het beroemdste orgelwerk aller tijden. Zoals al eerder opgemerkt, wordt de authenticiteit betwijfeld.
Meer nog dan de andere orgelwerken, is deze compositie afhankelijk van de organist. Door een schijbaar gebrek aan structuur, kan het in handen van een onbekwame tot een janboel uiteenvallen. Maar als een goed organist het recht doet, dan blijkt dat het een zelfs voor Bach uitzonderlijk werk is. De toccata is dan van een geniale oerkracht, het begin van de fuga is subliem, en het contrast tussen de ijlste passages en de met doodshaast bespeelde diepste registers verbazingwekkend. Peter Hurford en Piet Kee zijn zulke organisten.
BWV 538. Van een iets latere datum dan het voorgaande werk; maar het begin is minstens even bevlogen, van een bij tijd en wijlen bijkans griezelige virtuositeit en overwicht. Na al die vaart moet je aan de fuga even wennen: die begint haast moerasachtig.
BWV 741, Ach Gott von Himmel. Hoewel Bach (die nog erg jong was) zich hier af en toe vergaloppeert (soms is hij dermate inventief, dat hij onmogelijk wordt), is dit toch een fantastisch stuk - sterker nog, juist door die bravoure is het onvergetelijk. Let op de chromatiek!
BWV 542. In de voorgaande bladzijden al geroemd. Niet voorbeeldig, maar volmaakt. Bijna twintig minuten lang, maar aan het einde ben je verbaasd dat het nu al afgelopen is: hij had eeuwig door kunnen gaan.
En nu ga ik eens werkelijk drinken. 
.
quote:Dan is BWV 149 geschikter. Man singet mit Freuden vom Sieg. Rijmt zelfs op frisher, froehlicher Krieg.
Op zondag 8 juni 2003 22:59 schreef Koekepan het volgende:[..]
Die is er al. BWV 19, "Es erhub sich ein Streit".
Overigens heb ik van de week BWV 911 in een briljante uitvoering gehoord, naar ik meen van Walcha. Met name het tweede subject van de fuga is bij hem van een haast vermetele kracht.
Misschien wordt hij wel door Jon Schaffer van Iced Earth gepolst als nieuwe zanger
quote:
Op zaterdag 5 juli 2003 22:18 schreef SportsIllustrated het volgende:
Oh. Excuses aan de heer Toet, ik citeerde uit mijn hoofd een passage die ik een tijd geleden gelezen had.
On topic: laatst kwam ik dit linkje tegen, een analyse van de fuga's van "Das Wolhtemperirte Clavier". Vooral de analyse van de fuga in C#-mineur is fascinerend. Ik weet niet hoeveel van die theorie op waarheid gebaseerd is, maar interessant is het wel: http://jan.ucc.nau.edu/~tas3/wtc.html
Ik heb nog niet een globaal beeld van het hele werk, heb het nog niet geheel opgenomen, maar, onder andere, het Gratias agimus tibi, het Sanctus en het Dona nobis pacem zijn gewéldig, echt geweldig. Zoals in het bijgeleverde boekje staat, 'Mighty structures rise on the foundation of this linear opening theme - architecture such as we are only to encounter again in the fugues of the Gloria, Credo, the "Dona nobis pacem", which...', etc.
quote:Ik heb de Hohe Messe nu zeven jaar, en hoewel ik mezelf niet voor sloom houd, ontdek ik er altijd weer twintig nieuwe dingen per minuut in. Het Sanctus heeft me al uit menig afgrond gehaald. En dan is de uitvoering die ik heb, nog niet het absolute zenith.
Op zaterdag 19 juli 2003 18:37 schreef Meneer_Aart het volgende:
Van de week de Mass in B-minor aangeschaft.Ik heb nog niet een globaal beeld van het hele werk, heb het nog niet geheel opgenomen, maar, onder andere, het Gratias agimus tibi, het Sanctus en het Dona nobis pacem zijn gewéldig, echt geweldig. Zoals in het bijgeleverde boekje staat, 'Mighty structures rise on the foundation of this linear opening theme - architecture such as we are only to encounter again in the fugues of the Gloria, Credo, the "Dona nobis pacem", which...', etc.
Wie zijn de uitvoerenden bij jouw opname?
quote:De dirigent is iig Herbert von Karajan.
Op maandag 21 juli 2003 16:54 schreef SportsIllustrated het volgende:[..]
Ik heb de Hohe Messe nu zeven jaar, en hoewel ik mezelf niet voor sloom houd, ontdek ik er altijd weer twintig nieuwe dingen per minuut in. Het Sanctus heeft me al uit menig afgrond gehaald. En dan is de uitvoering die ik heb, nog niet het absolute zenith.
Wie zijn de uitvoerenden bij jouw opname?
Ik heb hem nu aan een paar vrienden laten horen, en die vonden het 'te bombastisch' 
. De barbaren.
Ik heb zelf van voor 1990 alleen de uitvoeringen van Richter (twee stuks) en Jochum. En die prefereer ik boven de Herreweghes, Gardiners, Koopmannen en al die andere HIPpe vogels. Dan maar bombastisch.
quote:En wel met een welhaast goddelijke willekeur, moet ik zeggen.
Op zondag 17 augustus 2003 11:01 schreef Koekepan het volgende:
Juist. Net zoals het interessant is (ik noem maar een voorbeeld).
De 2e partita voor viool in D klein is trouwens in zijn geheel onbevlekt. Alleen Bach kan je een hele gordel betoverende dansen schenken bij wijze van voorbereiding - voorbereiding op de Ciacona, waarvan Spitta zei
''From the grave majesty of the beginning to the thirty-second notes which rush up and down like the very demons; from the tremulous arpeggios that hang almost motionless, like veiling clouds above a dark ravine... to the devotional beauty of the D major section where the evening sun sets in a peaceful valley: the spirit of the master urges the instrument to incredibe utterances. At the end of the major section it sounds like an organ and sometimes a whole band of violins is playing.
...This Ciacona is a triumph of spirit over matter such as even Bach never repeated in a more brilliant manner.''
Wie zich trouwens in Bach wil verdiepen maar niet weet welke opvattingen daartoe het best geschikt zijn, kan kijken op
http://www.bach-cantatas.com
waar de verschillende uitvoeringen van zijn werken worden besproken. Het oordeel is meestal juist.
Hij brengt zoveel passie in de muziek, en speelt geweldig goed.
boek over Wiskunde, Bach, Computers,
heel intressant
. Nee! HAHAHAHAHAHAHAHA.
[Dit bericht is gewijzigd door Seborik op 04-09-2003 22:26]
Vooral de toccata heeft indruk gemaakt, voor de fuga moet ik denk ik nog iets meer de tijd nemen. Ik ben zeer langzaam in dat soort dingen, misschien moet ik de partituur maar even opzoeken om er voor te zorgen dat ik minder snel verdwaal.
quote:Heb het gemerkt, ben een paar maanden geleden via das wohltemperierte clavier eringerold. Ik leer die fuga's kennen door er gitaartranscripties van te maken. Aan die transcripties heb je weinig, want wie gaat er nu een fuga spelen met drie of vier gitaristen? Alhoewel bij langzamere stukken wel meerdere stemmen op 1 gitaar te spelen zijn. Maar ik bereik mijn doel, het is alleen erg tijdrovend
Op zaterdag 6 september 2003 00:09 schreef LQ_Jones het volgende:
Maak je geen zorgen Toet, fuga's zijn nou eenmaal moeilijk als je er nog niet in thuis bent, wat al die arrogante kwasten verder ook mogen beweren.
Ik denk dat ik maar eens een elektrische piano moet kopen ofzo.
quote:Met dien verstande dat de ene fuga moeilijker is dan de andere. Die van BWV 538 is een stuk moeilijker te waarderen op het eerste gehoor dan de fuga van bv. BWV 564.
Op zaterdag 6 september 2003 00:09 schreef LQ_Jones het volgende:
Maak je geen zorgen Toet, fuga's zijn nou eenmaal moeilijk als je er nog niet in thuis bent, wat al die arrogante kwasten verder ook mogen beweren.
Zoals ik reeds zei:
Na al die vaart moet je aan de fuga even wennen: die begint haast moerasachtig.
Over de voornoemde Hohe Messe: Let op hoe, in het orkesttussenspel van het eerste Kyrie, alle gekweldheid uit het thema verdwijnt, doordat het mineur-thema in majeur wordt gebracht. Een fantastisch contrast.
''Vater Unser'', BWV 636
''An Wasserflussen Babylon'', 653b
Driewerf .
.
quote:Het een sluit het ander niet uit. Maar dan ben ik er ook een.
Op zondag 12 oktober 2003 03:42 schreef Koekepan het volgende:
Zijn er trouwens nog meer mensen die de Franse Suites boven de Partita's stellen, of ben ik gewoon een psychopaat?
