Achtergrond voor dit verzoek:
Ik ben voor mijn organisatie UTOLANTIS primair op zoek naar een goede definitie van het begrip GOD, voordat ik hem/haar kan een plaatsje kan geven in het concept.
Persoonlijk heb ik weliswaar niet zo'n binding of behoefte aan een GOD, maar religie/spiritualiteit is een te belangrijk onderwerp om te laten ontbreken.
Een aantal weken dit forum een beetje volgend, valt me enorm op dat wij soms ongegeneerd langs elkaar heen lullen zodra we het over GOD hebben. We vergelijken klakkeloos de ene definitie met de andere en strandden dan (dus) vaak in een oeverloos meningsverschil. Op mij komt dit over als een discussie tussen de beroemde appels en peren.
In een dappere poging om een eind aan deze spraakverwarring te maken, wil ik graag het voorstel doen om een bruikbare definitie van GOD te maken.
Dus heb ik GOD in 3, redelijk losstaande stukken gesneden, met de bedoeling om per stuk een definitie te construeren.
Let wel: ik beweer dus niet dat onderstaande definitie de absolute waarheid is, maar ik wil deze definitie primair maken om alle discussies over GOD in ieder geval zuiver(der) te houden.
Deze 3 goddelijke dimensies zijn :
1- GOD als universele intelligentie en bedenker van het Universum
2- GOD als creator (en vernietiger, indien nodig) van het Universum en als voorbeeld voor de mensheid
3- GOD als super moraalridder die ons mensen oplegt hoe wij (schapen) ons moeten gedragen.
In dit 1e deel wil ik ingaan op de definitie van GOD als universele intelligentie achter het Universum.
Naarmate de wetenschap, ooit beschouwd als resoluut tegenhanger van religieuze overtuigingen, vorderingen maakt op het ontrafelen van de 'werking' van het universum ( inclusief mens, dier en eco-systemen) blijkt steeds meer dat ons universum met alles erop en eraan eigenlijk veel en veel te ingenieus in elkaar steekt om de toevalligheidstheorieën te doen standhouden.
Dit impliceert dus feitelijk dat het universum wel degelijk 'ontworpen' is door een soort van kosmische intelligentie. Een intelligentie die onder vele namen bekend is zoals uiteraard GOD, maar ook als Gaia, de natuurwet of bijvoorbeeld TAO. Het is dus de logica achter de ecologische processen, de ontwerper van de geweldig complexe machine die we brein noemen en de bedenker van dierlijke instincten, emoties en reflexen.
Graag jullie visie op deze definitie.
Later deze week volgen de beide andere definities
Groetjes: Wil 
oeps bijna 1.00 uur tijd voor me medicijnen anders ga ik weer flippen.
Je kunt niet discusieren over iets dat niet bestaat.
No hard feelings: Wil
God en wetenschap gaan niet samen.
Ik bedoel juist dat de wetenschap geen valide argumenten meer heeft om GOD te ontkennen als een soort macht (of intelligentie als je wil) die het vermogen van de wetenschap (vooralsnog) te boven gaat.
God zit in de hoofden van de mensen (niet die van mij).
Nu moet ik van de zuster naar bedje toe anders is ze bang dat ik morgen creatieve therapie mis. Maar kom gerust een keertje langs op zondag om een uurtje of 10, dan gaan we lekker verder discuseren over het God.
(ahum ik klink als de EO)
Vampier
quote:Allereerst je drie definities:
Op dinsdag 30 oktober 2001 00:44 schreef discus-man het volgende:Deze 3 goddelijke dimensies zijn :
1- GOD als universele intelligentie en bedenker van het Universum
2- GOD als creator (en vernietiger, indien nodig) van het Universum en als voorbeeld voor de mensheid
3- GOD als super moraalridder die ons mensen oplegt hoe wij (schapen) ons moeten gedragen.In dit 1e deel wil ik ingaan op de definitie van GOD als universele intelligentie achter het Universum.
Naarmate de wetenschap, ooit beschouwd als resoluut tegenhanger van religieuze overtuigingen, vorderingen maakt op het ontrafelen van de 'werking' van het universum ( inclusief mens, dier en eco-systemen) blijkt steeds meer dat ons universum met alles erop en eraan eigenlijk veel en veel te ingenieus in elkaar steekt om de toevalligheidstheorieën te doen standhouden.
Dit impliceert dus feitelijk dat het universum wel degelijk 'ontworpen' is door een soort van kosmische intelligentie. Een intelligentie die onder vele namen bekend is zoals uiteraard GOD, maar ook als Gaia, de natuurwet of bijvoorbeeld TAO. Het is dus de logica achter de ecologische processen, de ontwerper van de geweldig complexe machine die we brein noemen en de bedenker van dierlijke instincten, emoties en reflexen.
Graag jullie visie op deze definitie.
Later deze week volgen de beide andere definitiesGroetjes: Wil
Heb je wel eens van Hindoeïsme gehoord?
Brahma, Shiva en Vishnu zijn de drie goden die zo'n beetje vervullen wat jij beschrijft, ook in die verdeling. Daarmee leg jij al op dat de reacties zullen moeten vervallen in de standaardargumenten en wazigheden die je niet wilt horen, want hier zullen voor en tegenstanders van deze gedachtengang natuurlijk geen onbevooroordeelde mening over hebben.
Vervolgens:
Dat het heelal te ingenieus in elkaar zit om toevallig te zijn vind ik niet eens zozeer een makkelijke alswel een heel domme uitspraak.
Makkelijk, omdat je voorbij gaat aan de vele regels waar het universum zich aan moet houden, die wij natuurwetten noemen. Dat in een systeem met regels regelmaat voorkomt en ordening optreedt in een voortgaande beweging naar een zo gelijk mogelijke verdeling van massa en energie vind ik niet toevallig.
Dom, omdat je op deze manier heel veel mensen buitenspel zet en tegen je in het harnas jaagt en zo weer geen objectieve discussie (mooie paradox) krijgt die je zo graag wilt hebben.
Feit blijft dat er vragen zijn waar de wetenschap (nog?) geen antwoord op heeft. Wetenschap (ooit resoluut zoeker naar de schone waarheid achter de creatie van God, en geen tegenhanger van religieuze overtuigingen 
) blijft natuurlijk altijd wel dingen vinden die nog niet bekend zijn. Doel is om die te benoemen op algemene gronden, en niet op grond van het idee van een persoon of groep.
Moet je met je versien 3.1 van God toch even rekening mee houden (tip: bouw van de grond af aan opnieuw op, en gebruik geen overbodige dingen uit oudere versies 
).
Buiten de vraag dat we eerst het probleem van het bestaan van God moeten oplossen (en hoe zouden we dat moeten doen?), moeten we ervan uitgaan dat ALS er een god bestaat, we er geen klap wat van afweten, laat staan dat we kunnen definieren wat god is. Dan hadden we dat allang gedaan en zover ik weet is de mensheid voorlopig nog alleen maar bezig armzalige pogingen te verrichten om tot een definitie te komen. En elke keer ontdekken we: God is dat wat jij al dan niet als god ervaart. Vreselijk subjectief dus. Zo ook deze stellingen..
quote:Ook dit is een totaal onjuiste veronderstelling, namelijk dat het niet aan de wetenschap is om God wel of niet te erkennen. De wetenschap houdt zich bezig met dat wat zij kan waarnemen. God is nog niet waargenomen, maar dat wil niet zeggen dat God geen bestaand fenomeen zou kunnen zijn. Er zijn zoveel zaken die nog niet zijn waargenomen maar die wel degelijk bestaan. Had 500 jaar terug een wetenschapper het over de relativiteitstheorie gehad dan was de hele wetenschappelijke wereld van die tijd krom van de lach over hem heengevallen. Domweg om dat het instrumentarium ontbrak om zo'n theorie te bewijzen. Dat het ons aan instrumenten ontbreekt om God te kunnen meten wil niet zeggen dat God wel, of niet bestaat. Uitsluiten kun je het niet, dan ben je namelijk net zo dom. Dat god uitsluitend in de hoofden van mensen zit, is dus ook een vooronderstelling die je nergens op baseert. Wat weet jij meer over het bestaan van god dan welk willekeurig mens dan ook? En waarop baseer je dat?
Op dinsdag 30 oktober 2001 01:14 schreef Redman het volgende:Het is niet aan de wetenschap om god wel/niet te erkennen.God zit in de hoofden van de mensen (niet die van mij).
Nu moet ik van de zuster naar bedje toe anders is ze bang dat ik morgen creatieve therapie mis. Maar kom gerust een keertje langs op zondag om een uurtje of 10, dan gaan we lekker verder discuseren over het God.
quote:Ik denk dat wanneer je een 'theologische' discussie gaat of wilt voeren over het wezen van God, het er op zo'n moment helemaal niet toe doet of Hij ook werkelijk bestaat. Dat is namelijk een heel ander soort discussie. Wanneer je gaat definiëren, dan probeer je alleen maar een fenomeen te doorgronden zoals dat fenomeen zich voordoet. En God doet zich voor, niet in de fysieke wereld, maar wel als fenomeen en als cultuurhistorische en religieuze realiteit.
Op dinsdag 30 oktober 2001 11:25 schreef Hagelslag het volgende:[..]
God is nog niet waargenomen, maar dat wil niet zeggen dat God geen bestaand fenomeen zou kunnen zijn. Er zijn zoveel zaken die nog niet zijn waargenomen maar die wel degelijk bestaan. Had 500 jaar terug een wetenschapper het over de relativiteitstheorie gehad dan was de hele wetenschappelijke wereld van die tijd krom van de lach over hem heengevallen. Domweg om dat het instrumentarium ontbrak om zo'n theorie te bewijzen. Dat het ons aan instrumenten ontbreekt om God te kunnen meten wil niet zeggen dat God wel, of niet bestaat. Uitsluiten kun je het niet, dan ben je namelijk net zo dom. Dat god uitsluitend in de hoofden van mensen zit, is dus ook een vooronderstelling die je nergens op baseert. Wat weet jij meer over het bestaan van god dan welk willekeurig mens dan ook? En waarop baseer je dat?
Wanneer je gaat definiëren zul je naar mijn idee die discussie moeten loslaten en er geen waardeoordeel bij betrekken. En dat doet de topicopener wel in zijn standpunt dat het bestaan en het begin van onze wereld geen toeval kan zijn. Tegelijkertijd is dat nu juist het moeilijkste omdat bijna iedereen geneigd zal zijn een dergelijk waardeoordeel wel in de discussie te betrekken.
Ik zie het als volgt:
"De verklaring 'ik geloof in God'betekent in objectieve zin als zodanig niets, maar betekent net als zoveel verklaringen alleen maar iets in een bepaalde context, betekent alleen maar iets wanneer het door een bepaalde samenleving wordt verkondigd en/of erkend. Het gevolg hiervan is dat het woord 'God' niet een onveranderlijk idee dekt, maar dat het een breed spectrum van betekenissen heeft, waarvan sommige elkaar tegenspreken of zelfs uitsluiten. Als het godsbeeld deze flexibiliteit niet had, zou het nooit hebben standgehouden en een van de belangrijkste menselijke denkbeelden zijn geworden. Wanneer een bepaalde godsvoorstelling op een zeker moment geen functie en betekenis meer had of niet meer relevant was,werd ze rustig terzijde geschoven en vervangen door een nieuwe theologie. Een fundamentalist zal een dergelijke stelling niet erkennen, aangezien fundamentalisme anti-historisch is: het gelooft dat Abraham, Mozes en de latere profeten op precies dezelfde manier God ervoeren als mensen nu. Maar als we de drie monotheïstische godsdiensten bekijken, wordt het duidelijk dat iedere generatie het godsbeeld schept wat voor hen werkt. "
God is dus eigenlijk zeer pragmatisch; Hij past zich aan aan de omstandigheden en de tijdsgeest. Wanneer je dus gaat definiëren, zul je eerst moeten weten welke God je precies wilt definiëren aangezien de godsbeelden van verschillendegeloofssystemenvan elkaar verschillen, voorts zul je je bewust moeten zijn van de historische ontwikkelingen rond het godsbeeld.
you can ride in a pink mustang
STOP DE PERSEN !! Verzoek aan allen:
Gelieve on-topic te blijven. Dit topic is niet bedoeld om de stellingen inhoudelijk te discussiëren.
Geloof je niet in GOD in welke vorm dan ook, prima, houden zo, maar reageer dan niet.
De discussie of GOD bestaat komt c.a 3 keer per week voorbij op dit forum. Gebruik er daar dan een van om je visie te ventileren.
Mijn doel is een poging om een definitie van GOD neer te leggen, om het begrip wat duidelijker te maken,
niet om te oordelen of die definitie inhoudelijk correct is.
Misschien had ik mijn vraag beter kunnen formuleren als :
De definitie(s) die wij als mens aan GOD gegeven hebben.
Snof:
Je vergelijk met het hindoeïsme is intressant, ga ik zeker even checken, aangezien ik niet zo bekend ben met deze stroming, bedankt voor de tip.
Alleen jammer dat je me al bij voorbaat veroordeeld terwijl ik nog lang niet klaar met met mijn relaas.
Hagelslag:
Nogmaals, ik wil geen inhoudelijke discussie voeren of GOD al dan niet bestaat.
Het begrip bestaat, en dus moet dit begrip te formuleren zijn zonder de spraakverwarring waar we steeds in verzanden.
RaisinGirl:
De problematiek die je schetst lijkt met terecht, en misschien ook wel waar.
Toch wil ik eerst proberen om een soort algemene definitie te maken, dus over alle tijdgrenzen, religies en culturen heen.
PS Misschien was het toch niet zo handig van me om dit onderwerp over meerdere topics uit te smeren.
Ik zal a.s.a.p de beide andere definities uitstallen.
Groetjes: Wil
Als je zulke vragen bij een studie filosofie krijgt, zie ik dat ik de verkeerde studie heb gedaan 
. Dit kun je niet fout hebben...
Maar naar mijn idee is God in de ogen van de mensen altijd geweest dat, wat ze niet kunnen verklaren (kort door de bocht, maar ja). De wetenschap heeft altijd getracht de wetten van de natuur te doorgronden, niet om God uit te bannen, maar om een beter inzicht te krijgen in God en zijn bedoelingen metde schepping. Natuurlijk zitten hier een hoop denkers achter die wel in God gelopven, maar de overlevering van mens op mens niet vertrouwen.
Naarmate de wetenschap vordert in haar zoektocht naar het ware, worden zaken die voorheen aan goddelijke voorzienigheid werden toegeschreven met wat elementaire formulesverklaard. Het geloof in God taant, en zo we nog in God geloven, is deze steeds verder teruggedrongen achter natuurkundige wetten en steeds kleiner ingepakt in atomen, protonen en elektronen, quarks, fotonen en muonen.
Daarnaast is God steeds groter geworden, omdat hij tegenwoordig niet meer alleen verantwoordelijk is voor de Aarde, maar voor een compleet heelal, met misschien wel vele planeten met al dan niet intelligent leven. God verschuilt zich achter gekromde ruimtes in wormholes en zwarte gaten.
Ik denk dat de meest moderne opvatting van God zou zijn, dat hij de opsteller is van de grondwqet van het heelal, waar niemand zich aan kan ontrekken. Door een gesloten systeem te creëren met vaste regels, zou hij met vooruitziende blik de Aarde en de mensheid hebben kunnen bedacht, zonder zich naderhand nog in te mengen in het heelal, nadat hij met zijn vinger de singulariteit uit balans heeft gebracht en de oerknal heeft veroorzaakt.
We hebben te maken met een observator, we zijn een wetenschappelijk experiment, proefdieren die voor hun eigen eten moeten zorgen.
Over wat dat zegt over de menselijke ziel en een eventueel leven na de dood moet ik nog eens heel hard nadenken.
quote:Dit is echt de domste uitspraak die ik in tijden heb gehoord..
Op dinsdag 30 oktober 2001 00:57 schreef Redman het volgende:Je kunt niet discusieren over iets dat niet bestaat.
quote:Ik hoor al dat jij hier niet zo vaak komt
Op woensdag 31 oktober 2001 10:11 schreef Kogando het volgende:[..]
Dit is echt de domste uitspraak die ik in tijden heb gehoord..
quote:Maar dat is een andere discussie dan wat de topicopener bedoelde. Hij wil god gaan definieren. Dat is iets anders dan een poging te doen om te zien of je overeenkomsten kunt vinden op cultuurhistorisch en religieus vlak.
Op dinsdag 30 oktober 2001 17:33 schreef RaisinGirl het volgende:Ik denk dat wanneer je een 'theologische' discussie gaat of wilt voeren over het wezen van God, het er op zo'n moment helemaal niet toe doet of Hij ook werkelijk bestaat. Dat is namelijk een heel ander soort discussie. Wanneer je gaat definiëren, dan probeer je alleen maar een fenomeen te doorgronden zoals dat fenomeen zich voordoet. En God doet zich voor, niet in de fysieke wereld, maar wel als fenomeen en als cultuurhistorische en religieuze realiteit.
quote:Ik ben het hier volledig mee eens.
Wanneer je gaat definiëren zul je naar mijn idee die discussie moeten loslaten en er geen waardeoordeel bij betrekken. En dat doet de topicopener wel in zijn standpunt dat het bestaan en het begin van onze wereld geen toeval kan zijn. Tegelijkertijd is dat nu juist het moeilijkste omdat bijna iedereen geneigd zal zijn een dergelijk waardeoordeel wel in de discussie te betrekken.
quote:Dat waren ook mijn gedachtes die ik had. Ik vrees dat het eigenlijk een onoverkomelijk probleem is, tenzij je in gemeenplaatsen gaat spreken als: God is overal, God bestuurt, God oordeelt, etc. Dan kun je wel degelijk overeenkomsten vinden. Maar een boedhist zal hier weer grote bezwaren hebben en de hindoeist zal vragen: welke god?
[....]God is dus eigenlijk zeer pragmatisch; Hij past zich aan aan de omstandigheden en de tijdsgeest. Wanneer je dus gaat definiëren, zul je eerst moeten weten welke God je precies wilt definiëren aangezien de godsbeelden van verschillende geloofssystemen van elkaar verschillen, voorts zul je je bewust moeten zijn van de historische ontwikkelingen rond het godsbeeld.
quote:wiseass
Op woensdag 31 oktober 2001 10:11 schreef Kogando het volgende:[..]
Dit is echt de domste uitspraak die ik in tijden heb gehoord..
|
|
