De toren wordt bedekt door een rond koepeldak, zo schitterend dat je er haast niet naar kunt kijken.
Rond de toren meandert het beekje, een klein bruggetje brengt je op het schelpenpad dat naar de toren leidt.
Naast de toren is een prachtig grasterras, grote paddestoelen met fluweelzachte dakjes nodigen je uit plaats te nemen. Vlinders waaieren je graag wat koelte toe met hun kleurrijke vleugels. De plek straalt iets uit.....iets rustgevends....fijn om hier te zijn.
Er hangt een heerlijke geur... hmm beetje lavendel, vanille, thijm... en nog meer, maar niet te benoemen. Waar komt dat vandaan??
Als je je neus achterna loopt, loop je rond de toren en zie je een uitgestrekte kruidentuin. De prachtigste bloemen zie je bloeien, de meest vreemdsoortig gevormde planten en die geur...betoverend.
Om de kruidentuin heen staat een muurtje van oude stenen met een houten klaphekje als toegang. Op het houten hekje is een bordje getimmerd waarop staat; 'niet betreden zonder toestemming van Equilan; levensgevaarlijk!!'
Er staan namelijk kruiden tussen die giftig zijn.
Waarom ik op het eiland wil komen wonen?? Omdat de mensen die hier wonen me wel bevallen, en ik denk dat er wel wat magie gebruikt kan worden.
Ik maak elixers voor alle soorten kwalen en voor vrijwel alle soorten onschuldige betoverinkjes en niets is onmogelijk voor me.
Kom een keertje langs om lekker bij me in het gras te zitten met een overheerlijk kopje kruidenthee en een goed gesprek!!
quote:* Equilan begint meteen met koken, er ligt nog wat vlees in de marinade te stoven wat ondertussen boterzacht moet zijn, met challotjes en champignonnetjes paprika en nog wat groenten. Ze doet het in een ovenschaal met een dikke laag aardappelpure er bovenop. Het geheel zet ze in de oven zodat het in tien minuutjes nog een lekker korstje kan krijgen. Absinthe zet ze ondertussen vast een glas fruitsap voor.
Op donderdag 18 oktober 2001 16:31 schreef Absinthe het volgende:
* Absinthe knikt zwakjes met zijn hoofd en stamelt met een schrale stem dat hij graag iets zou willen eten. Hij merkt dat hij zijn lichaam steeds beter onder controle krijgt, het voelt nu nog wat zwak aan, maar hij is tenminste weer de baas over zijn eigen lichaam. Het voelt weer juist aan.
Met een schorre stem probeert hij duidelijk te maken dat hij zich maar weinig kan herrineren van wat er is gebeurd. Het is zo vreemd, er zijn flitsen van een Tempel in het bos, een Restaurant en een jonge vrouw. En er is slechts 1 emotie, of gemoedstoestand, die hij zich kan herrineren, woede.Absinthe legt uit, dat hij zich als een marrionet voelde, zijn handelen was niet van hem maar van iets of iemand anders die boven hem stond.Hij haalt zwaar adem, en hoest eens, iets dat hem erg veel inspanning kost en veel energie. Hij is nog wat duizelig van het gebrek aan voedsel en rust. Zijn energie-reserves zijn in een enorm tempo opgebrand.
Je weet dus eigenlijk niet wat er allemaal gebeurt is... een tempel in het bos hebben we hier wel en ook een restaurant.. die jonge vrouw kan iedereen geweest zijn...
Maar Absinthe, vanaf welk moment weet je niets meer?? Weet je bijvoorbeeld nog dat je bent aangekomen op dit eiland?? Of was je toen ook al in die, tja hoe zullen we het noemen.. laten we het op gemoedstoestand houden
Ben je op dit eiland gekomen onder invloed van die gemoedstoestand of is dat hier gebeurt??
Ach jeetje!! * Equilan klopt Absinthe op zijn rug terwijl hij zo ongeveer de longen uit zijn lijf hoest. Ze fronst haar gezicht, Absinthe is echt afschuwelijk verzwakt!! Datgene wat hem in zijn greep hield heeft hem blijkbaar ook weerhouden voedingsstoffen tot zich te nemen
De godin kan zichzelf wel voor haar hoofd slaan vanwege haar niet te temmen nieuwsgierigheid.
Absinthe, laat maar, rustig aan Ik zal zo wat te eten voor je pakken en dan kijken we wel of je je na het eten wat sterker voelt. En zo niet, heb ik nog wel een slaapkamer waar je van harte welkom bent en dan kijken we morgen wel verder...
Ow dat doet me eraan denken, dan moet ik je wel even melden dat ik nog een logee heb Tamea, een jong meisje wat hier een tijdje logeerd. Maar ik denk dat je van haar weinig last zult hebben, zelfs ik zie haar nauwelijks
* De ovenschotel is klaar en Equilan schept een bord vol voor Absinthe. Ze geeft hem er wat brokken boerenbrood bij en een flink glas volle rode wijn.
Hier, alsjeblieft eet smakelijk.
gevaarlijke drakies hiero, ik wil zeker niet geroosterd worden
quote:Hoi Equilan
Kom een keertje langs om lekker bij me in het gras te zitten met een overheerlijk kopje kruidenthee en een goed gesprek!!
[Dit bericht is gewijzigd door BlackDevil op 18-10-2001 17:21]
weet je zeker dat deze experimentele thee geen bijwerkingen heeft ?
* Bedankt Equilan en gaat er weer vandoor
Ik zal je wel vertellen wat ik er van vond, gegroet
De elfengodin loopt verder naar beneden en maakt in de keuken een ontbijtje voor zich klaar. Dan gaat ze lekker in de tuin in het zonnetje zitten; wachten tot Absinthe zich vertoond en als het goedis komt later Rebel_girl nog langs voor hte maken van een portret.
Over een stoel niet ver bij het bed vandaan liggen zijn kleren. Netjes opgevouwen. Hij staat op en strekt zich nogmaals uit, hij merkt dat hij een flinke spiepijn heeft, maar hij is al lang blij dat hij leeft.
Terwijl hij zich aankleed en nogmaals in zijn gezicht wrijft, loopt hij naar het raam, niet ver van hem vandaan ziet hij in de ochtendzon iets schitteren. Het komt dichterbij en al spoedig ziet hij dat het niemand minder is als zijn kraai.
Verbaasd kijkt hij naar buiten en doet langzaam het raam open, de koele lucht stroomt door zijn longen en de kraai daalt majestieus neer op het balkon.
Absinthe vraagt zich af hoe het beest hem heeft gevonden en hoe het in hemelsnaam uit zijn kooi is gekomen.
Hij wenkt de Kraai om op zijn schouder te gaan zitten, het liefst op de schouder die wordt beschermd door de metalen plaat van de bonte jas.
Samen met het zwarte beest loopt Absinthe voorzichtig door de Toren naar beneden, verwart maar dankbaar op hetzelfde moment.
Hallo?
* Terwijl Absinthe zit te ontbijten drinkt Equilan nog een kopje thee. Als hij zo goed als klaar is begint de godin te vertellen..
Gisteren toen ik thuis kwam lag je voor mn deur... niet echt bewusteloos, maar je was helemaal "op" zeg maar. Ik heb je wat versterkende thee gegeven en daar knapte je een klein beetje van op. Je vertelde me dat je jezelf niet was, dat je het gevoel had een marionet te zijn en dat je je weinig herinnert van de afgelopen tijd.
Ook riep je op een gegeven moment "vogel", toen begreep ik dat niet maar in neem aan dat je je kraai bedoelde?? * Equilan kijkt naar de enorme kraai die op Absinthe zijn schouder zit.
Daarna heb je wat gegeten en toen stortte je helemaal in ik heb je naar bed gebracht en je hebt wel 15 uur geslapen!!
irl ga ik nu naar de minimeeting met Herne en Faat, weet niet hoe laat ik thuis ben...
* Absinthe laat zijn hoofd zakken en kijkt naar de grond, de kraai op zijn schouder blijft pienter om zich heen kijken. In stilte vraagt Absinthe zich af wat er met Kitty is gebeurd. Die muffe kat volgt hem gewoonlijk overal naartoe, en de laatste keer dat hij haar zag was ze buiten het huis, bij hem richting het Restaurant. Hij tilt zijn hoofd weer eens op en kijkt naar Equilan.
Zijn hart slaat een slag over en hij vraagt zich af wat er met Kitty is gebeurd in de periode die hij zich niet meer kan herineren.
Tja ik weet niet of het helpt, het klinkt vreemd, maar deze avond was er een beeld in mijn droom dat alles scheen te overheersen. Als ik mijn ogen sluit dan zie ik dat sinistere figuur nog staan aan de rand van mijn bewustzijn. Het lijkt op iets dat niet bestaat, een deel van mijn verbeeldingskracht, maar het voelt vreemd aan alsof het een herrinering is. Ongrijpbaar en vaag.
Een figuur met hoorns.
* Absinthe verbaast zich over zijn openheid tegen deze relatief onbekende persoon, maar ze heeft hem wel geholpen, gevoed en onderdak gegeven, hij is het haar op zijn minst verschuldigt. En wie weet, misschien kan zij hem verder helpen. Hij voelt zich afschuwelijk alleen, zijn kat is verdwenen, zijn vos is verdwenen een deel van zijn leven is verdwenen. Kwetsbaar is een beter woord, op lichamelijk, geestelijk en emotioneel vlak.
veel plezier, en niet vergeten welke stukken je voor mij zou bewaren
hmm ziet er verlaten uit.
* rebel_girl gaat in het gras zitten en wacht tot er iemand komt.
* rebel_girl staat op en schrijft een briefje wat ze op de deur van de toren bevestigd.
lieve equilan,
omdat je er niet was vanmorgen ben ik weer terug gegaan naar mijn atelier, mocht je de tijd hebben vanmiddag dan kun je langskomen voor het portret.
groetjes rebel_girl.
Een figuur met hoorns?? Ow.... Tja de enige die ik kende op dit eiland met hoorns was de bosgod Herne_the_Hunter... maar dat is toch nauwelijks een sinister figuur te noemen.. tenminste, zoals ik hem kende niet... zegt de naam jou wat??
Met hoorns...
Absinthe, even vanaf het begin... je vertelde dat je in een bepaalde gemoedstoestand was, vanaf wanneer was dat precies?? Is dat hier op het eiland gebeurt, of ben je in die gemoedstoestand hier op het eiland gekomen??
* De elfengodin is aan het praten en aan het denken, Absinthe is duidelijk nog in de war en emotioneel over wat er gebeurt is.. al is het gebeurde nog wat onduidelijk...
Hij verkeerde in een bepaalde gemoedstoestand.. en die figuur met hoorns in zijn droom!!
Ervaring leert Equilan dat je op dit eiland dromen maar beter serieus kunt nemen dus dat figuur zal er vast iets mee te maken hebben.. maar WAT is er in godsnaam gebeurt?? Waarom was Absinthe in die gemoedstoestand, wat moest hij doen?? En heeft hij het al gedaan, of was zijn lichaam te zwak en was hij daarom zo uitgeput en leeg toen Equilan hem vond voor de deur van de toren?? En wat dat betreft, wat deed hij eigenlijk bij haar toren??
Bah!! Ze spreekt zichzelf streng toe "niet zo achterdochtig doen, hij heeft je om hulp gevraagd!!" maar toch kan dat stemmetje in haar achterhoofd niet na laten te zeuren "en hoe vaak ben je al onder valse voorwendselen te hulp gevraagd??"
Ze schud haar hoofd en besluit om maar niet meer naar dat stemmetje te luisteren; Dan gaat ze nog maar tien keer op haar bek, ze gaat zichzelf niet verloochenen!! Ze staat altijd klaar voor anderen, wil altijd helpen en moeten andere mensen de dupe zijn van die paar die daar misbruik van hebben gemaakt?? Nee!!
Ze kijkt naar Absinthe en ziet hem even nadenken voor hij antwoord geeft..
* Absinthe zoekt naar de juiste woorden om zijn ervaring zo goed mogelijk te omschrijven, maar merkt telkens weer dat hij terugvalt op een erg vage, kinderlijke omschrijving van zijn gevoelens. Hij ademt diep door zijn neus in, en ademt door zijn mond weer uit. Het verraad toch de moeite die hij heeft met de situatie waarin hij is beland
Het is vreemd, ik kan het gewoon niet goed omschrijven. Je verliest steeds iets van jezelf, totdat je alles kwijt bent. Het meest logische lijkt dan dat je daar dan besef van hebt, toch? Je bent er toch bij terwijl je steeds verder wegzakt en terwijl je steeds meer van je eigen controle verliest, maar zo werkte het dus niet.
Het lijkt zich te hebben verschanst aan de rand van je bewustzijn, en het komt steeds dichterbij.
Hoe dichterbij het komt, hoe meer je verliest.
Op de een of andere manier liet het me koud. Het gebeurde gewoon, maar ik kon er niets aan doen en ik had ook absoluut niet de behoefte om er iets tegen te doen.
Ik denk dat het gebeurde net voordat ik met kitty besloot om naar het restaurant te gaan. Want nu ik terugkijk besef ik me dat ik absoluut geen enkele reden had om op dat tijdstip naar het restaurant te gaan.
* Een flinke scheut pijn doorboort zijn schedel, maar trekt ook razendsnel weg.
Het spijt me maar meer kan ik niet vertellen, het is verschrikkelijk chaotisch die plaats in mijn geheugen, ik kan er simpelweg niet komen.
Ik kan je daarom ook niet verder helpen met die gehoornde figuur. Het is gewoon iets dat er staat te wachten, aan de rand van het alles.
Geen details, geen namen, geen woorden, slechts een enkel beeld.
* Absinthe draait zijn hoofd eens en schokt met zijn schouder, de kraai begrijpt de boodschap en stapt van hem af. Het beest loopt ietwat doelloos met de stalen klauwen over de grond. Hij voelt zich nog steeds gebruikt en wil er eigenlijk niet langer over praten. Het frustreert hem mateloos dat het zo onbekend is voor hem, en dat terwijl hij zelf er direkt bij betrokken was. Maar toch wil hij antworden.
Absinthe, dit heeft weinig nut zo: jij herinnert je te weinig om een touw aan vast te knopen. Denk je dat we aanwijzingen zouden kunnen vinden in je huis?? Dan stel ik voor dat we daar even gaan kijken en verder wil ik proberen om je geheugen terug te halen... We hebben meer aanwijzingen nodig anders komen we hier niet mee verder. wat denk jij??
* Absinthe weet niet goed wat deze figuur wel en niet kan, maar echt volkomen normaal is ze niet.
* De elfengodin rent snel de trappen op naar haar torenkamer en stopt wat spulletjes in haar tas.
Zodra ze weer beneden is vertrekt het tweetal, Absinthe loopt voorop.
[Dit bericht is gewijzigd door Breuls op 25-10-2001 17:40]
Luister Absinthe, ik heb een zeer slecht voorgevoel... het is alsof je me wakker hebt geschud uit een gevaarlijk onverschillige sluimering....
Hoewel ik nog maar een paar minuten geleden nog dacht dat het Herne niet KON zijn, ben ik er nu opeens van overtuigd... Wie anders zou het kunnen zijn??
Maar goed, wat betekent dat?? Weet je, ik kan de gedachte maar niet van me afzetten, dat als Herne in goede doen geweest zou zijn, hij die plek aarde in het bos opgemerkt zou hebben en het zou gaan herstellen. Dat dat niet is gebeurt zegt mij dat of Herne niet op het eiland is, of er is iets anders met hem aan de hand.
Ah de thee is klaar. Zeg, ik stel voor dat we de thee meenemen naar mijn werkkamer.. * Op dit punt aarzelt Equilan heel even. Iemand meenemen naar haar werkkamer is geen hobby van haar en wie zegt dat ze Absinthe kan vertrouwen?? Ze schudt het van zich af, ze heeft duidelijk besloten zichzelf te zijn en dus goed van vertrouwen, dan moet ze zich daar ook aan houden. en dan onderzoeken we de aarde die we hebben meegenomen.
* De godin plaatst de theeboel en wat scones met boter en jam op een blad en gaat Absinthe voor naar boven.
Ze laat hem plaatsnemen achter het bureau en haalt een flinke microscoop uit de kast. Ze haalt een klein glazen plaatje tevoorschijnen wil daar met een spateltje wat aarde opscheppen als ze zich bedenkt.
Zeg, ik weet het niet, maar voor de zekerheid plaats ik deze kamer even onder een stevige spreuk. Ik weet niet precies wat voor goedje die aarde is, maar het lijkt me beter geen halve maatregelen te nemen ik zou niet willen dat die aarde zomaar overal terecht komt!!
* Ze maakt weer wat ingewikkelde gebaren met haar handen, maar dit keer houden ze wat langer aan. Een vage, paarse gloed verschijnt in de kamer en verspreidt zich langzaam naar alle hoekjes en kiertjes. Even later is de paarse gleod niet meer dan een herinnering en gaat Equilan met een tevreden glimlach weer zitten.
Ze pakt het potje aarde en schept wat op het glazen plaatje.
Kijk jij eerst eens, wat valt je op??
Tja het is makkelijk om het in een simpel woord samen te vatten: dood.
Er lijkt geen steek te zijn veranderd, het maakt niet uit naar welk monster je kijkt, het lijkt allemaal hetzelfde. De korrels zand zijn ruwer dan normaal, en er zit absoluut geen leven in. Ik kan geen enkele organisch onderdeel vinden. Geen overblijfselen van bladeren, dode dieren, helemaal niets. Hmmmmmah?
* Absinthe probeert om iets te vinden in de aarde die onder de microscoop ligt. Hij voelt hoe Equilan achter hem staat en redelijk gespannen is. Ondanks de "spreuk' die ze over de kamer heeft uitgesproken. Op een rustige toon spreekt hij haar toe. Zijn woorden missen kracht en overtuiging, ze zijn voor Equilan bedoelt om haar gerust te stellen, maar Absinthe merkt dat het bewijs hem toch al voor een groot deel heeft overgehaald, en dat dit soort uitspraken hem er alleen nog maar meer van overtuigen.
Ik zeg niet dat hij het ook daadwerkelijk was, het is slechts een vermoeden. Ik bedoel als hij onschuldig is, dan zal dat heus wel duidelijk worden, hij zal het heus wel uit kunnen leggen. hhhhhmah?
* Absinthe staat op om Equilan te laten kijken, hij laat wat gedachten door zijn geest rondspoken en probeert nogmaals de zaken op een rijtje te zetten. Hij gooit ze door elkaar en merkt dat de gegevens soms erg chaotisch zijn en geen enkele verbinding hebben met elkaar. Maar dan beseft hij weer. Het beeld dat aan de rand van zijn bewustzijn spookt. De gehoornde figuur, de enige herinnering die hij heeft aan die noodlottige periode, waarin hij werd bespeelt als een marionet. De gehoornde figuur die Equilan kent, de enige gehoornde figuur die Equilan op dit eiland kent, is een bosgod. En dat is het uiteinde waaraan hij het mysterie rondom de aarde kan knopen. De aarde die volkomen levenloos is, werd gevonden in het bos van die gehoornde bosgod, die volgens Equilan die aarde juist zou hebben geheeld. Maar hij mist een motief, een reden, een duidelijke logische verbinding tussen dit alles. Nu is het een persoon die indirekt bij het alles is betrokken, maar betrokken desalnietemin. Twijfel neemt weer bezit van Absinthe en samen met die Twijfel ook Nieuwsgierigheid. Absinthe vraagt op spitse wijze aan Equilan:
Waarom ik? Wat is het motief?
We missen een deel van deze puzzel.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |