Pascal begint het gesprek door aan Gertjan te vragen wat hij wil.
Gertjan doet zijn zegje , en vervolgens wordt hij door Pascal en Coos afgeschoten, waarop Gertjan zegt nou goed dan zeg ik het wel ik wil graag naar de overkant.
Coos zeurt door over zijn motivatie , waarop Gertjan eerst niet wil reageren , maar uiteindelijk zegt:"IK HEB HET HELEMAAL GEHAD MET JULLIE ALLE 5".
Eerst accepteert Coos ook deeze motivatie niet , waarop GJ zegt :" ok ik heb het alleen met jouw gehad dan"
Waarop Pascal schreeuwt naar de overkant jongens we weten het al wie er naar jullie komt donderdag en vertelt vervolgens waarom.
Het hele team kan zich hier vervolgens in vinden behalve Ed , die wil nog even ddorpraten met GJ over het hoe en waarom.
Andries is weer de voorzitter van de vergadering, ze hebben het over de bestellingen. 1 kilo kipfilet of 2 kilo, het worden er 2, Leo probeert nog 1,5 kilo? (saaaaai). Andries: Oke de rijst, wat willen we: snelkookrijst of zilvervliesrijst. Daan wil bablabla-rijst (nooit van gehoord), maar dat kan dus niet, staat niet op de lijst.
Ondertussen gaat de stream even naar de DBK waar Frank al enige tijd zit:
HvdT in de DBK tegen Frank: ik vindt, namens BB, 1000 gulden een heleboel geld, Frank: Absoluut blabla STREAM WEG!
Stream terug:
Frank uit de DBK, ging over sancties en luchtbedden.
Kapper voor Daan: komen ze op terug
Tatoeage: 200 gulden, je mag zelf bepalen wat voor tatoe (ik heb niet helemaal mee gekregen wie van dit team een tatoe wil)
Op de erotische massage komen ze op terug, ze moeten prijslijsten opvragen.
Frank wist wel een massagesalon in Rotterdam.
Over de sanctie: BB had gezegd, wat hadden jullie gevonden als we van ieder van jullie 1000 gulden had ingenomen, dat had Frank wel erg naadje gevonden.
Betreffende het feest: het wordt heel spectaculair, het hangt of staat met een battle winnen.
Andries begint weer over de sanctie, frank heeft blijkbaar gezegd dat hij er 1000 gulden voor over had, om zijn luchtbed terug te krijgen.
Frank zegt nog dat hij heeft gezegd, ik heb al weinig haar maar geen haar op mijn hoofd die er over denkt om spullen van rijk naar arm te brengen.
even posten
[Dit bericht is gewijzigd door femalehunter op 17-10-2001 17:24]
Pascal beredeneert dit als volgt: Alle mensen die aan hun kant nieuw zijn gekomen zijn steeds gebleven ( Pascal zelf,Coos alsook Sandy)
Hij probeert verder Ed wat op te beuren door te zeggen dat als je er vanuit gaat dat je eruit moet dat je je dan down gaat gedragen en dat de kijker vervolgens denkt dat is ook een dooie zeg.( vrij vertaald)
tot zover....
(femalehunter gaat eten, neemt iemand het over?)
(nu ga ik me voorbereiden op de uitzending, tjuu.)
"Arm" zit aan tafel te eten.
Bij "Rijk" kookt Frank, geholpen door Diane en Daan.
Leo zit al lange tijd in een stoel - zegt niks.
Andries doet een dutje.
Leo wordt naar de dbk geroepen. Hij vergeet zijn batterij eruit te doen. Maar het BB-meisje wijst hem erop, zodat we niks meekrijgen.
Helaas is hebben beide streams hetzelfde geluid, zda we niet wete waar "Arm" over praat. Voor het eten zaten ze buiten met zijn allen te vergaderen, ook zonder geluid, maarhet zal wel over GJ van Arm naar Rijk gaan.
Leo is weer terug. Hij is zo opgepept dat-ie nu Frank in de weg loopt.
(Eerder op de avond vertelde Di aan Da dat in dbk gevraagd werd waarom ze geen kennis heeft gemaakt met Leo, waarom ze nooit een gesprek gevoerd heeft met Leo, etc.)
In Arm is eindelijk geluid, maar liggen ze nu allemaal op bed televisieprogramma's door te nemen.
Bij het natafelen werd Leo gevraagd zijn medebewoners te analyseren.
Leo over Andries: hij doe altijd formeel en rationeel, houdt van regeltjes, respect, etc, maar ik heb over zijn uitspattingen gehoord en ik heb de indruk dat dat eerder de werkelijke Andries is, dan de leraarachtige.
Andries reageert met: dat is waar ja, daar kan ik me in vinden. Vervolgens vertelt Andries met smaak en trots over wat een etter hij kan zijn, hoe arrogant hij kan zijn, hoe goed hij kan zuigen, dat er regelmatig leerlingen door hem zo klein gemaakt worden dat ze huilend de klas verlaten. Hij vindt het jammer dat hij dat vanwege zijn captainschap in het BB-huis niet kan doen. Vervolgens gaat-ie verder met verhalen over toen hij zelf nog leerling was, dat-ie zulke goede vrienden had, en dat ze altijd zo'n lol hadden in het helemaal afmaken van medeleerlingen. Er was zelfs een meisje dat helemaal niet meer op school durfde te komen omdat Andries daar rondliep.
(Uw streamverslaggever vindt het bovenstaande niet alleen schokkend vanwege de inhoud, maar nog veel erger vanwege de toon waarmee het verteld wordt. Hij schept er over op - en is er trots op - lijkt het. Ieder ander mens zou zich voor zulke dingen schamen, en hopen dat het allemaal nooit meer naar boven komt, maar A vertelt het uit zichzelf en lachend.)
Zelfs Diane, gewoonlijk idolaat van Andries, zit tijdens deze verhalen met afschuw naar hem te kijken. (Was het niet zo dat Diane vroeger zelf gepest is op school?)
Daarna gaat Leo verder met Frank, maar dat is allemaal niet verrassend: Frank is emotioneel, impulsief, maar ook eerlijk. Ja dat vind Frank zelf ook.
Toen moest ik even weg, en toen ik terugkwam was Danielle met de koffiemachine aan de gang.
(Oh, nu is Diane aan de beurt. Ik moet weg helaas. Ik hoop dat er iemand anders is die meeluistert, want het gezevel van Leo lokt wel interessante gesprekken uit.)
(Heeft er niemand anders tijd?)
Diane: "Ik ben absoluut geen meidenmens"
(Daarom kon ze niet tegen Audrey op.)
Danielle gaat er op door. Het is opbeurend bedoeld, maar door toon en tekst komt het erg neerbuigend over.
(Dit is eigenlijk pijnlijker dan al dat geneuk, etc, dat we hier naar een therapeutisch gesprek zitten te kijken met 1 patient en 4 therapeuten.)
Leo vindt het heel goed wat Diane allemaal zegt. Andries: ik sluit me hier volledig bij aan. Danielle vindt het heel dapper van Diane, etc.
(Nu ga ik echt weer aan het werk)
"Jij zou graag wat meer mensen om je heen hebben", zegt Danielle. "Je gevoel van die muur om je heen zal na deze 100 dagen nog niet weg zijn. Maar jij vindt te veel van jezelf. Je hebt een vooroordeel over jezelf".
Diane knikt.
"Ik vind het enorm dapper dat je tenminste die muur weg wilt hebben".
"Dat is wel heel lastig", reageert Leo. "De vraag is hoe jedat doet."
"Ik bemoei me ook nooit met mijn collega's", vertelt Diane. "Pas toen een collegaatje van mij vertelde dat ze weg ging, heb ik haar een keer opgebeld."
"Realiseer je je dat je hier nu ook vrienden aan het maken bent?", vraagt Andries. "Ik zal jou bijvoorbeeld wel komen opzoeken hierna!"
"Mijn hart ging ook helemaal open toen je zei dat je in het dagelijkse leven een goede vriend van me zou kunnen zijn", reageert Diane. "Dat vond ik echt super tof.
Andries vertelt dat Kelly ook vaak harde opmerkingen tegen Diane maakt. Als voorbeeld geeft hij het zingen van Kelly... en haar reactie als Diane dan ook een stukje gaat zingen.... Of het voorbeeld van de microfoon".
"Als mensen iets tegen je zeggen trek je het in het negatieve", legt Danielle uit. "Met Kelly bijvoorbeeld... en toen je shirt niet bij de was zat dacht je meteen dat ze gepikt waren. Op die manier benader je alles negatief en wordt het voor jezelf steeds lastiger en ingewikkelder."
"Ik ben zelf keihard", valt ze Danielle in de rede.
"Maar zo ben je geworden denk ik. Dat is jou manier om te overleven."
De mannen luisteren aandachtig naar het gesprek tussen Danielle en Diane. Ze zitten allemaal nog steeds aan de eettafel.
"Jij kunt ook heel vrolijk zijn", zegt Danielle. "Als je dingen krijgt aan de arme of rijke kant kun je als een kind zo vrolijk zijn. Jij kunt ook heel goed typetjes nadoen... dat doe je heel intens".
"Misschien moet ik focussen op dingen die ik goed kan... en niet op dingen die ik niet kan", concludeert Diane. "Ik ben hier trouwens heel braaf en zal verbaasd zijn als ik later de video's terug zie."
"Diane kan heel goed haar zin doordrijven", zegt Frank opeens.... "maar wel in de goede zin van het woord."
"Dat kan niet", reageert Diane.
"Ja, daar gaan we weer", lacht Frank meteen. "Als je nou gewoon even je klep houdt en naar mij luistert..... Als wij allebij een ei willen dan speelt Diane het zo dat zij het uiteindelijk is die dat ei krijgt."
Diane is het er niet mee eens en er ontstaat een discussie over Frank's manier van dingen uitleggen.
"Er zitten hier drie mensen die mij niet begrijpen", klaagt Frank. "Big Brother begrijpt mij altijd, maar jullie nooit. Jullie analiseren veel te veel. Dat moet veel luchtiger!"
De discussie loopt wat uit de hand als Frank en Diane het weer oneens zijn en daar een tijdje over door zeuren...
Met tranen in haar ogen vertelt ze het verhaal over het ziekenhuis.... en dat ze telkens zo'n moeite had om haar moeder achter te laten in het ziekenhuis.
"Die avond nam ik ook afscheidt en het was anders als anders", vertelt Danielle. "Alsof ze voelde wat er ging gebeuren. Buiten wilde ik al weer terug gaan voor nog een knuffel van mijn moeder..... Ik heb het niet gedaan."
Danielle begint te huilen. Haar tranen lopen over haar wangen.
"Ik ben zo bang dat ik de verkeerde keuze heb gemaakt", snikt ze. "Dat ik gewoon terug had moeten gaan voor die ene knuffel. Daarom heb ik nu nog steeds moeite met keuzes maken". Er rolt weer een traan over haar wang.
"Misschien heb je wel de juiste keuze gemaakt", probeert Andries. "Je had al afscheid genomen en je moeder wist dat ook".
Daan vrolijkt weer iets op.
"Ik begijp je nu veel beter", zegt Leo enigszins aangedaan.
"Ik denk niet dat je bang hoeft te zijn dat je verkeerde keuzes maakt", zegt Frank. "Ik ben wel een beetje net als jij en af en toe ook wispelturig in keuzes maken. Door vallen en opstaan word je wijs."
"Maar deze keuze was zo definitief", reageert Danielle. "Ik vergeet nooit dat papa thuis kwam die avond. Ik wist meteen dat ze er niet meer was. Toen ik zijn sleutel in de deur hoorde wist ik het al....". Ze zwijgt even....
"Dus ik ben iemand die wel eens op zijn keuze terug wil komen", besluit ze.
Meteen daarna valt ze Andries om de hals, die het huilen ook nader staat dan het lachen. Andries geeft haar een kusje en houdt haar stevig vast. Danielle heeft moeite niet opnieuw in huilen uit te barsten.
De hele groep is even stil van het verhaal van Danielle.
Ze vertelt over de laatste twee weken dat haar moeder nog in leven was. Dat ze als 17-jarig meisje zoveel dingen nog met haar heeft besproken die je normaal op die leeftijd niet zou bespreken. Het is een emotioneel betoog.
Toen het slechter ging met haar mama waren zij bij haar. Het afscheid werd genomen. In de lift wilde Daniëlle eigenlijk terug; omdat ze haar moeder nog een keer wilde zien. Ze heeft ontzettend staan twijfelen of ze het wel of niet moest doen en het uiteindelijk niet gedaan.
Diezelfde nacht is haar moeder overleden.
Aan het einde van haar verhaal is iedereen emotioneel. (ik ook). Frank begint nog een verhaal dat hij ongeveer hetzelfde mee heeft gemaakt; het gaat mijn ene oor in en het andere weer uit.
Even later vertelt Daniëlle dat ze haar vader die bewuste nacht hoorde thuiskomen; "hij sliep de laatste weken bij mama; dus ik wist dat mama er niet meer was."
Terwijl ze de sleutel in het slot hoorde wist zij dat haar moeder was overleden
Frank vertelt verder en Diane blijft aandachtig en af en toe glimlachend luisteren.
In het rijke deel zitten Diane en Frank samen te kletsen. Ik heb geen idee waar de rest van team Andries is.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |