Ik heb nl. een bipolaire stoornis.
Ik kan hier over het algemeen goed mee omgaan en niemand die dus ooit iets zal merken, ja misschien dat ik soms wat somberder ben en soms iets vrolijker.
Anyway, ik werkte via een uitzend bureau ergens en daar waren ze zó tevreden over me dat ze mij al na een maand duidelijk maakte dat ze mij in vaste dienst wilden hebben.
Alle contract gesprekken gehad, we moesten alleen nog tekenen.
Helaas is door een verhuizing en het op dat moment missen van mijn overleden papa de boel weer gaan rommelen en ben dus nu thuis.
Mijn directe baas wilde mij graag terug hebben, schreef hij alhoewel hij nog moest overleggen met de directie.
Heb dus net gebeld met de directie, op hun verzoek, en mag dus niet terugkomen, niet als uitzendkracht en al helemaal niet in vaste dienst!
Ze vinden het een te groot risico. 
Blijkbaar telt niet dat ik al bijna 4 jaar zonder echt erge depressies door het leven ga, blijkbaar telt niet dat ze allemaal zóó blij met me waren en blijkbaar telt niet dat mijn werk nooit geleden heeft onder mijn stemming.
Ik ben weer eens eerlijk geweest en heb ze dus gewoon verteld wat er met mij is. Blijkbaar wordt eerlijkheid niet meer gewaardeerd en werkt het alleen tegen je. 
Sorry voor het lange verhaal maar wat ik nou zo graag zou willen weten: Hebben meer fokkers wel eens met zoiets te maken gehad? En zo ja, Hoe ga je daar mee om dan? (dit is bij mij al de tweede keer dat het gebeurd en ik weet dus, hoop ik, redelijk hoe ik hiermee om moet gaan).
Ben dus op zoek naar serieuze reacties over dit onderwerp: afgewezen worden om je verleden.
ze keken naar de situatie van nu
of hebben ze gevraagd naar andere werkgevers van je en naar andere baantjes die je hebt gehad?
quote:Nee dat niet maar ik heb ze gewoon eerlijk verteld hoe het zit en aan de hand van mijn verleden (qua therapie etc) hebben ze besloten dat ik een te groot risico ben
Op maandag 17 september 2001 11:44 schreef bad-eendje het volgende:
maar eigenlijk ben je niet om je verleden afgewezen toch Dark Elf?ze keken naar de situatie van nu
of hebben ze gevraagd naar andere werkgevers van je en naar andere baantjes die je hebt gehad?
Misschien is het in zo'n situatie verstandiger om je verleden verborgen te houden, hoewel dat eigelijk wettelijk gezien niet mag, zeker een medisch verleden niet.
Wel balen hoor... vanuit het bedrijf op zich wel begrijpelijk, als ze meerdere kandidaten hebben.
Maar toch rot, eigelijk kan het niet... daar hebben ze toch een proeftijd voor? Als je die goed doorkomt lijkt het me prima...
Ik zelf ben er nog nooit tegenaan gelopen gelukkig omdat ik ook geen medisch verleden heb... en daar ben ik maar wat blij mee.
Misschien kan je van een arts een getuigschrift of iets dergelijks krijgen waarin je geschikt verklaard wordt om te werken etc?
Kijk daar zit 'ie, in die boom. Hij doet een reuzegrote gaap.
http://www.chrishantzen.nl
http://www.onbeschreven.nl
quote:de GVR heeft het goed gezegd
Op maandag 17 september 2001 11:46 schreef DarkElf het volgende:[..]
Nee dat niet maar ik heb ze gewoon eerlijk verteld hoe het zit en aan de hand van mijn verleden (qua therapie etc) hebben ze besloten dat ik een te groot risico ben
als het niet op de eerlijke manier kan, dan mag je wel wat hulp vragen
bijvoorbeeld van een dokter/arts die een verklaring kan afleggen dat je wel dat soort werk kan doen en dat dat dus geen remming is om je niet aan te nemen
op die manier MOETEN ze wel een andere reden gaan zoeken en als ze die niet hebben, dan hebben ze een groot probleem geloof ik..
quote:Ben al ruim twee jaar geschikt verklaard om te werken!
Op maandag 17 september 2001 11:48 schreef deGVR het volgende:
Dat is behoorlijk balen...Misschien is het in zo'n situatie verstandiger om je verleden verborgen te houden, hoewel dat eigelijk wettelijk gezien niet mag, zeker een medisch verleden niet.
Wel balen hoor... vanuit het bedrijf op zich wel begrijpelijk, als ze meerdere kandidaten hebben.
Maar toch rot, eigelijk kan het niet... daar hebben ze toch een proeftijd voor? Als je die goed doorkomt lijkt het me prima...
Ik zelf ben er nog nooit tegenaan gelopen gelukkig omdat ik ook geen medisch verleden heb... en daar ben ik maar wat blij mee.
Misschien kan je van een arts een getuigschrift of iets dergelijks krijgen waarin je geschikt verklaard wordt om te werken etc?
Ze hadden geen meerdere kandidaten werkte al vanaf 1 mei voor ze en wilde eerlijk zijn tegen ze omdat ik niet wil liegen over waarom de dokter wilt dat ik ff thuis blijf. Ze komen er toch een keer achter en ik wil niet liegen over iets waarmee ik prima kan functioneren als ik mijn medcatie maar neem. Ik schaam me er ook niet voor. (niet meer moet ik zeggen)
Van het bedrijf gezien misschien begrijpelijk maar ze hebben geen rekening gehouden met de genoemde zaken:
(Blijkbaar telt niet dat ik al bijna 4 jaar zonder echt erge depressies door het leven ga, blijkbaar telt niet dat ze allemaal zóó blij met me waren en blijkbaar telt niet dat mijn werk nooit geleden heeft onder mijn stemming.)
quote:Damn... dat is wel echt zwaar lullig..
Op maandag 17 september 2001 11:52 schreef DarkElf het volgende:[..]
Ben al ruim twee jaar geschikt verklaard om te werken!
Ze hadden geen meerdere kandidaten werkte al vanaf 1 mei voor ze en wilde eerlijk zijn tegen ze omdat ik niet wil liegen over waarom de dokter wilt dat ik ff thuis blijf. Ze komen er toch een keer achter en ik wil niet liegen over iets waarmee ik prima kan functioneren als ik mijn medcatie maar neem. Ik schaam me er ook niet voor. (niet meer moet ik zeggen)
Van het bedrijf gezien misschien begrijpelijk maar ze hebben geen rekening gehouden met de genoemde zaken:
(Blijkbaar telt niet dat ik al bijna 4 jaar zonder echt erge depressies door het leven ga, blijkbaar telt niet dat ze allemaal zóó blij met me waren en blijkbaar telt niet dat mijn werk nooit geleden heeft onder mijn stemming.)
Maar als ze zo reageren zijn ze je helemaal niet waard joh!
Ga ergens anders solliciteren, waar je misschien wel gewaardeerd wordt voor je kwaliteiten
Kijk daar zit 'ie, in die boom. Hij doet een reuzegrote gaap.
http://www.chrishantzen.nl
http://www.onbeschreven.nl
quote:Gelukkig ben ik in dienst van een secretaresse uitzendbureau dus als ik weer beter ben kunnen zij mij ergens plaatsen.
Op maandag 17 september 2001 11:57 schreef deGVR het volgende:[..]
Damn... dat is wel echt zwaar lullig..
Maar als ze zo reageren zijn ze je helemaal niet waard joh! Dankjewel das echt een hart onder de riem steken!!!!!
Ga ergens anders solliciteren, waar je misschien wel gewaardeerd wordt voor je kwaliteiten
Alleen geeft het zo'n klotegevoel dat mensen toch naar je verleden kijken en niet naar wat je voor ze hebt gedaan.!
ik weet eigenlijk niet goed wat ik hierop moet en kan zeggen...
Wat een eikels zijn dat daaar! Blijkt dat dat zij jou niet waard zijn, als er daar zo met mensen wordt omgegaan....
ik wens je er iig heel veel sterkte mee!
quote:Poepie meiske hoe is het met je??????
Op maandag 17 september 2001 12:01 schreef poep het volgende:
Jeetje... het zit je ook niet mee....
ik weet eigenlijk niet goed wat ik hierop moet en kan zeggen...
Wat een eikels zijn dat daaar! Blijkt dat dat zij jou niet waard zijn, als er daar zo met mensen wordt omgegaan....ik wens je er iig heel veel sterkte mee!
Nee het zit me idd even niet mee maar dat zal ook wel weer goe komen, hoop ik Moest er iig wel erg van huilen.)
quote:Sorry hiervoor.. maar ik meen het echt..
Op maandag 17 september 2001 12:01 schreef DarkElf het volgende:[..]
Gelukkig ben ik in dienst van een secretaresse uitzendbureau dus als ik weer beter ben kunnen zij mij ergens plaatsen.
Alleen geeft het zo'n klotegevoel dat mensen toch naar je verleden kijken en niet naar wat je voor ze hebt gedaan.!
als ze je zomaar aan de kant zetten, zijn ze je niet waard.
En dan kan je maar het beste ze geen tweede blik waardig gunnen en ergens heen gaan waar ze je wel op waarde kunnen schatten.
In ieder geval sterkte.. en suc7
Kijk daar zit 'ie, in die boom. Hij doet een reuzegrote gaap.
http://www.chrishantzen.nl
http://www.onbeschreven.nl
quote:Met mij gaat alles goed, ik voel me langzamerhand een spijbelaarster....
Op maandag 17 september 2001 12:03 schreef DarkElf het volgende:[..]
Poepie meiske hoe is het met je??????
Nee het zit me idd even niet mee maar dat zal ook wel weer goe komen, hoop ik
Neem de tijd voor jezelf, jij bent belangrijk! Het is ontzettend klote wat er is gebeurd maar vergeet jezelf alstjeblieft niet! Dat zijn ze niet waard!
Is misschien wel makkelijk gezegd maar ik hoop wel dat je er iets aan hebt, al is het maar voor heel even dat je iets glimlacht!
quote:Lief van jou enne Ik probeer me er niet te veel aan te laten denken maar dat is nogal moeilijk.
Op maandag 17 september 2001 14:11 schreef poep het volgende:[..]
Met mij gaat alles goed, ik voel me langzamerhand een spijbelaarster....
Neem de tijd voor jezelf, jij bent belangrijk! Het is ontzettend klote wat er is gebeurd maar vergeet jezelf alstjeblieft niet! Dat zijn ze niet waard!
Is misschien wel makkelijk gezegd maar ik hoop wel dat je er iets aan hebt, al is het maar voor heel even dat je iets glimlacht!
Wat is nu de precieze reden dat ze jou niet willen? Wélk risico is te groot? Hebben ze dat precies aangegeven? Jij kunt aantonen dat je wél kunt functioneren (al dan niet met medicijnen). Ik vind dit eigenlijk wel naar discriminatie ruiken (maar ik weet natuurlijk niet helemaal de precieze toedracht) Ben je nu ontslagen? Je mag toch niet ontslagen worden als je ziek bent? Verdomme je had het zó naar je zin!
* grote onrechtvaardigheid voelt
Lieffie als ik iets voor je doen kan... 
Voor nu in ieder geval een heel dikke kus van mij voor jou. Arme schat!
het is niet eerlijk!!!!!!! 
quote:Heb maar even met dikke letters gereageerd wist ff niet hoe het anders moest, sorry.
Op maandag 17 september 2001 18:46 schreef DuchessX het volgende:
Meissie meissie meissie toch. Het is ook altijd wat!
Wat is nu de precieze reden dat ze jou niet willen? Wélk risico is te groot? Hebben ze dat precies aangegeven? Iemand met een bipolaire stoornis gaan ze niet willens en wetens in huis halen aangezien het een ziekte is. Jij kunt aantonen dat je wél kunt functioneren (al dan niet met medicijnen). heb ik aangetoond, maar ze kijken gewoon niet verder Ik vind dit eigenlijk wel naar discriminatie ruiken (maar ik weet natuurlijk niet helemaal de precieze toedracht) Ben je nu ontslagen? werk voor een secretaresse uitzendbureau dus als ik beter ben kunnen zij mij weer aan de slag helpen. Je mag toch niet ontslagen worden als je ziek bent? Verdomme je had het zó naar je zin!* grote onrechtvaardigheid voelt
Lieffie als ik iets voor je doen kan...
je doet al genoeg, ondanks je eigen problemen ben je altijd zo'n schat voor me!! Dikke knuffel voor jou!!!!
Voor nu in ieder geval een heel dikke kus van mij voor jou. Arme schat!
het is niet eerlijk!!!!!!!
* DarkElf is zóóóóó blij met jou!!
Allereerst wil ik je zeggen dat ik met je meeleef.
Het verliezen van je baan (hetgeen toch een vorm van houvast is) is wel het laatste waar je op zit te wachten als je toch al niet lekker in je vel zit. Het voelt waarschijnlijk als een extra probleem bovenop de rest van de berg.
Er is echter 1 ding dat me van het hart moet en dat is dat je volgens mij niet zozeer bent afgewezen om je verleden maar vooral om het heden .
Als je nu niet ziek was geweest had het je werkgever hoogstwaarschijnlijk minder uitgemaakt dat je vroeger ook last had van depressies. Het gaat hen erom dat je op dit moment niet kunt werken. Natuurlijk speelt het feit dat je al een medische voorgeschiedenis hebt wel een rol omdat ze er van uit gaan dat dit niet de laatste keer zal zijn dat je uitvalt. Het is echter niet dé reden.
In principe geldt voor ieder bedrijf dat zij voor iemand willen betalen mits daar arbeid tegenover staat. Jij kunt op dit moment om begrijpelijke redenen niet werken.
Ergo: zij moeten iemand anders inhuren om jouw werk over te nemen.
Het feit dat je je werk goed deed staat los van dit alles (en zonder vast contract heb je helaas geen poot om op te staan).
Dit maakt het natuurlijk niet minder verdrietig voor jou, zeker omdat je het er heel erg naar je zin had.
Een werkgever bekijkt het echter puur zakelijk.
DarkElf, ik wens je heel veel sterkte toe met het verwerken van deze klap.
quote:Indien zaken uit het verleden (medisch of iets anders) NIET van invloed zijn op de huidige werksituatie, is het zeker niet verplicht dit te melden. Ook niet wanneer er om gevraagd wordt. Hier gaat het er dus om: is de situatie in het verleden nog zodanig dat 'ie van invloed is op de huidige situatie.
Op maandag 17 september 2001 11:48 schreef deGVR het volgende:
Dat is behoorlijk balen...Misschien is het in zo'n situatie verstandiger om je verleden verborgen te houden, hoewel dat eigelijk wettelijk gezien niet mag, zeker een medisch verleden niet.
quote:Ik heb idd navraag gedaan en aangezien ik met de juiste medicatie kan functioneren als ieder ander, ben ik zeer zeker niet verplicht dit te vertellen tegen een eventuele werkgever. Mijn therapie rapport zit op slot en wordt binnenkort vernietigd.
Op maandag 17 september 2001 20:40 schreef Sound_of_Silence het volgende:[..]
Indien zaken uit het verleden (medisch of iets anders) NIET van invloed zijn op de huidige werksituatie, is het zeker niet verplicht dit te melden. Ook niet wanneer er om gevraagd wordt. Hier gaat het er dus om: is de situatie in het verleden nog zodanig dat 'ie van invloed is op de huidige situatie.
Het is in mijn geval zeker niet zo dat het verleden nog van invloed is op deze tijd.
quote:Bedankt voor je reactie maar de directie heeft mij wel degelijk afgewezen op mijn verleden aangezien ze dat al risicofactor zien.
Op maandag 17 september 2001 20:05 schreef Noayla het volgende:
Beste DarkElf,Allereerst wil ik je zeggen dat ik met je meeleef.
Het verliezen van je baan (hetgeen toch een vorm van houvast is) is wel het laatste waar je op zit te wachten als je toch al niet lekker in je vel zit. Het voelt waarschijnlijk als een extra probleem bovenop de rest van de berg.Er is echter 1 ding dat me van het hart moet en dat is dat je volgens mij niet zozeer bent afgewezen om je verleden maar vooral om het heden .
Als je nu niet ziek was geweest had het je werkgever hoogstwaarschijnlijk minder uitgemaakt dat je vroeger ook last had van depressies. Het gaat hen erom dat je op dit moment niet kunt werken. Natuurlijk speelt het feit dat je al een medische voorgeschiedenis hebt wel een rol omdat ze er van uit gaan dat dit niet de laatste keer zal zijn dat je uitvalt. Het is echter niet dé reden.
In principe geldt voor ieder bedrijf dat zij voor iemand willen betalen mits daar arbeid tegenover staat. Jij kunt op dit moment om begrijpelijke redenen niet werken.
Ergo: zij moeten iemand anders inhuren om jouw werk over te nemen.Het feit dat je je werk goed deed staat los van dit alles (en zonder vast contract heb je helaas geen poot om op te staan).
Dit maakt het natuurlijk niet minder verdrietig voor jou, zeker omdat je het er heel erg naar je zin had.
Een werkgever bekijkt het echter puur zakelijk.DarkElf, ik wens je heel veel sterkte toe met het verwerken van deze klap.
Ik weet niet hoe het met jou man vergaat in het arbeidsleven??
Ik ben van nature iemand die altijd open en eerlijk is en dat ben ik in dit geval ook geweest naar mijn opdrachtgever (ik ben nl. gedetacheerd) maar met eerlijkheid kom je tegenwoordig ook niet ver meer.
Manisch depressief is net zoiets als suikerziekte en ik wil zeer zeker geen mensen voor het hoofd stoten die dit hebben of iemand kennen die dit heeft, maar als ik mijn medicatie neem kan ik net zo goed functioneren als ieder ander. iemand die bijv. injecties moet nemen voor zijn/haar suiker is duidelijker voor veel mensen.
Dit speelt zich af in mijn hoofd dus mensen zien niets aan je!
Verder kan ik me de bedrijfskant goed voorstellen alleen de manier waarop ze het brachten en mij verleden week vertellen dat ik terug mag komen en nu ineens niet omdat ze niet willens en wetens een risico binnen willen halen, da's zo oneerlijk!!!!
Misschien ben ik wel naief door te zeggen dat het oneerlijk is maar ik ben nu eenmaal een gevoelsmens.
Wat me verder dwars zit is dat er alleen gekeken wordt naar mijn achtergrond en niet wat ik de laatste 5 maanden voor ze betekent heb.
Misschien reageer ik fel maar ik bedoel het niet zo, voel me alleen zo machteloos en moet zo huilen omdat ik voor de zoveelste keer word afgerekend op mijn verleden en mensen niet kijken naar wat ik nu heb opgebouwd.
quote:Ik begrijp zo goed dat je verdrietig bent!
Op maandag 17 september 2001 21:58 schreef DarkElf het volgende:[..]
Bedankt voor je reactie maar de directie heeft mij wel degelijk afgewezen op mijn verleden aangezien ze dat al risicofactor zien.
Ik weet niet hoe het met jou man vergaat in het arbeidsleven??
*ingekort*
Verder kan ik me de bedrijfskant goed voorstellen alleen de manier waarop ze het brachten en mij verleden week vertellen dat ik terug mag komen en nu ineens niet omdat ze niet willens en wetens een risico binnen willen halen, da's zo oneerlijk!!!!
Wat me verder dwars zit is dat er alleen gekeken wordt naar mijn achtergrond en niet wat ik de laatste 5 maanden voor ze betekent heb.
Ik bedoelde alleen te zeggen dat indien je nu niet ziek was geworden je verleden er waarschijnlijk niet zo toe had gedaan voor je werkgever.
Het is jammer dat ze zich niet realiseren dat juist jij een uiterst waardevolle werknemer zou zijn vanwege je enorme vechtlust en doorzettingsvermogen (dat is in ieder geval de indruk die ik door je posts krijg).
Mijn man zit momenteel in de WAO en is ook allesbehalve netjes behandeld door zijn (inmiddels) ex-werkgever.
Als hij er weer aan toe is te gaan werken zal hij zeker niet terugkeren in de branche waar hij werkzaam was.
quote:Dus je kent iig de situatie, wat een kl*te streek dat ze jouw man ook niet netjes behandeld hebben.
Op maandag 17 september 2001 23:30 schreef Noayla het volgende:[..]
Ik begrijp zo goed dat je verdrietig bent!
Ik bedoelde alleen te zeggen dat indien je nu niet ziek was geworden je verleden er waarschijnlijk niet zo toe had gedaan voor je werkgever.Het is jammer dat ze zich niet realiseren dat juist jij een uiterst waardevolle werknemer zou zijn vanwege je enorme vechtlust en doorzettingsvermogen (dat is in ieder geval de indruk die ik door je posts krijg).
Mijn man zit momenteel in de WAO en is ook allesbehalve netjes behandeld door zijn (inmiddels) ex-werkgever.
Als hij er weer aan toe is te gaan werken zal hij zeker niet terugkeren in de branche waar hij werkzaam was.
Dus moet hij straks iets anders gaan zoeken, wat natuurlijk heel moeilijk is.
Ik denk id als iemand ondanks zoveel problemen in zijn leven, toch gaat werken je vaak een enorm goeie kracht in je bedrijf haalt!. Iemand met vreselijk veel doorzettingsvermogen en vechtlust, helaas zagen ze dat op mijn werk niet in.
quote:Werken kan hij op dit moment absoluut niet. Hij heeft wel nagedacht over wat hij hierna zou willen en daar ook zeker ideeën over. Niet alleen is het al vreselijk om je baan te verliezen (hij werkte daar al 4 jaar), je krijgt ook nog eens te maken met de financiële gevolgen. Als het GAK na een jaar WAO beweert dat iemand prima in staat zou zijn loempiavellen te vouwen, terwijl die baan niet bestaat, vervalt de persoon in kwestie in de bijstand.
Op dinsdag 18 september 2001 09:30 schreef DarkElf het volgende:[..]
Dus je kent iig de situatie, wat een kl*te streek dat ze jouw man ook niet netjes behandeld hebben.
Dus moet hij straks iets anders gaan zoeken, wat natuurlijk heel moeilijk is.
Ik denk id als iemand ondanks zoveel problemen in zijn leven, toch gaat werken je vaak een enorm goeie kracht in je bedrijf haalt!. Iemand met vreselijk veel doorzettingsvermogen en vechtlust, helaas zagen ze dat op mijn werk niet in.
Echter, aangezien ik volgens hun norm teveel verdien zou hij geen recht hebben op een bijstandsuitkering (ze kijken ook naar het inkomen van de partner)waardoor we van alleen mijn salaris moeten gaan leven (terwijl ik helemaal niet zo'n briljant salaris heb).
Dat zijn ook dingen waar ik over kan stressen; we zouden vertrekken uit A'dam, een huisje kopen in de provincie. Nu zit ik met het schrikbeeld van noodgedwongen fulltime moeten blijven werken en de rest van mijn leven vastzitten in deze %$#@*2-kamer woning.
quote:Dit zijn natuurlijk wel allemaal dingen die vreselijk veel druk op jou leggen! Ondanks dat het voor je man sneu is dat hij op dit moment niet kan werken vergeten mensen vaak de partner!
Op dinsdag 18 september 2001 10:10 schreef Noayla het volgende:[..]
Werken kan hij op dit moment absoluut niet. Hij heeft wel nagedacht over wat hij hierna zou willen en daar ook zeker ideeën over. Niet alleen is het al vreselijk om je baan te verliezen (hij werkte daar al 4 jaar), je krijgt ook nog eens te maken met de financiële gevolgen. Als het GAK na een jaar WAO beweert dat iemand prima in staat zou zijn loempiavellen te vouwen, terwijl die baan niet bestaat, vervalt de persoon in kwestie in de bijstand.
Echter, aangezien ik volgens hun norm teveel verdien zou hij geen recht hebben op een bijstandsuitkering (ze kijken ook naar het inkomen van de partner)waardoor we van alleen mijn salaris moeten gaan leven (terwijl ik helemaal niet zo'n briljant salaris heb).
Dat zijn ook dingen waar ik over kan stressen; we zouden vertrekken uit A'dam, een huisje kopen in de provincie. Nu zit ik met het schrikbeeld van noodgedwongen fulltime moeten blijven werken en de rest van mijn leven vastzitten in deze %$#@*2-kamer woning.
Dikke knuffel dus voor jou
Gelukkig hebben wij deze situatie niet, ik ben gelukkig in dienst tot 31 april en hoop over een paar weken weer (ergens anders ) te beginnen.
Heb zelf wel in een uitkerings situatie gezeten toen ik 19 was en dat was geen pretje, 900 piek in de maand terwijl mijn vaste lasten op dat moment 600 piek waren, dus dat is geen makkelijke periode geweest.
het vervelende van kijken naar het inkomen van de partner is dat je gewendbent op een bepaalde manier te leven, je hebt plannen zoals je zei en dan gaat het GAK maar even anders beslissen! Walgelijke lui zijn het!
quote:
Op dinsdag 18 september 2001 10:18 schreef DarkElf het volgende:[..]
Dit zijn natuurlijk wel allemaal dingen die vreselijk veel druk op jou leggen! Ondanks dat het voor je man sneu is dat hij op dit moment niet kan werken vergeten mensen vaak de partner!
Dikke knuffel dus voor jou
Gelukkig hebben wij deze situatie niet, ik ben gelukkig in dienst tot 31 april en hoop over een paar weken weer (ergens anders
Heb zelf wel in een uitkerings situatie gezeten toen ik 19 was en dat was geen pretje, 900 piek in de maand terwijl mijn vaste lasten op dat moment 600 piek waren, dus dat is geen makkelijke periode geweest.
het vervelende van kijken naar het inkomen van de partner is dat je gewendbent op een bepaalde manier te leven, je hebt plannen zoals je zei en dan gaat het GAK maar even anders beslissen! Walgelijke lui zijn het!
terug.Wat je zei over dat partners vaak worden vergeten is absoluut waar. Ik heb de afgelopen week aan de bel getrokken en aangegeven dat ik er nu zelf bijna aan onder door dreig te gaan (het ging steeds meer bergafwaarts met hem, 1 keer in de maand een therapiesessie en de rest van de tijd zat hij de hele dag alleen thuis te malen over wat er naar boven was gehaald). Als het goed is wordt er nu een een regelmatiger meer gestructureerd traject opgezet (horen we a.s vrijdag)
Het was vorige week zo erg dat ik niet naar mijn werk ben gegaan omdat ik hem niet alleen durfde te laten. Ik ben al zo lang niet aan mezelf toegekomen en heb hierdoor inmiddels zoveel stress opgebouwd dat ik heb besloten deze week thuis te blijven om niet ook in te storten.
Overigens heb ik een weinig hoge pet op van het GAK. Hier in Amsterdam is het in ieder geval zo dat ze uitspraken doen die belangrijk zijn voor iemands toekomst op basis van 1 gesprekje van 20 minuten.
quote:Beslissen over iemand in 20 minuten is standaard voor het GAK.
Op dinsdag 18 september 2001 11:10 schreef Noayla het volgende:[..]
Wat je zei over dat partners vaak worden vergeten is absoluut waar. Ik heb de afgelopen week aan de bel getrokken en aangegeven dat ik er nu zelf bijna aan onder door dreig te gaan (het ging steeds meer bergafwaarts met hem, 1 keer in de maand een therapiesessie en de rest van de tijd zat hij de hele dag alleen thuis te malen over wat er naar boven was gehaald). Als het goed is wordt er nu een een regelmatiger meer gestructureerd traject opgezet (horen we a.s vrijdag)
Het was vorige week zo erg dat ik niet naar mijn werk ben gegaan omdat ik hem niet alleen durfde te laten. Ik ben al zo lang niet aan mezelf toegekomen en heb hierdoor inmiddels zoveel stress opgebouwd dat ik heb besloten deze week thuis te blijven om niet ook in te storten.
Overigens heb ik een weinig hoge pet op van het GAK. Hier in Amsterdam is het in ieder geval zo dat ze uitspraken doen die belangrijk zijn voor iemands toekomst op basis van 1 gesprekje van 20 minuten.
Het is goed dat je aan de bel getrokken hebt, want jij moet het ook nog aankunnen anders gaat je relatie er ook nog zoetjes aan aan onder door.
Wat natuurlijk niet wil zeggen dat dit bij jullie gebeurt, het is alleen statistisch zo dat 90 tot 95 % van de mensen die een bipolaire stoornis heeft geen relatie kan aanhouden.
(dit bedoel ik niet om doemdenkerig over te komen hoor!!!!)
Zorg goed voor jezelf!!!! Laat horen dat ook jij het moeilijk hebt!!!!
Mijn verloofde heeft mij gelukkig niet gekend in mijn extreme jaren, van mijn zesde tot mijn 20ste, dus die kan er niet over meepraten maar mijn zus en moeder wel en die hebben eerlijk gezegd, vooral mijn zus, het er zo moeilijk mee gehad met hoe ik deed en hoe onvoorspelbaar ik was dat ze mij idd een tijd niet wilde zien. Achteraf kan ik haar dat ook niet kwalijk nemen.
Nu is de situatie gelukkig heel anders, ik heb mezelf wel onder controle alleen ben ik nu depressief, maar daar kom ik ook wel weer uit. Dat weet ik, maar zo voelt het niet!
Helaas hebben mensen te vaak de neiging een etiket op te plakken van Oh die is gek en een risico.
Mensen kijken niet naar hoelang het goed gaat, nee ze kijken naar wanneer het niet goed ging en trekken daar hun conclusies uit.
Met mensen bedoel ik in dit geval werkgevers.
* DarkElf heeft gisteren en vandaag weer een topdag, moet je mensen gaan vertellen wat je werkgever/opdrachtgever heeft gezegd! Allemaal zo moeilijk en ik hoop zo dat alles weer goed komt, maar ben zo bang !
|
|
