MANIFEST

Het Ministerie van Schizofrenie (MinSF) heeft een grote en wezenlijke maatschappelijke taak, vervat in een departementale missie, die zij wil volvoeren, daarbij alle andere ministeries omvattend en overstijgend. De inhoud van die missie maakt het onwenselijk en onmogelijk om een traditioneel ministerie met kantoren, ambtenaren en dergelijke te zijn. Het MinSF is een heus bestaand en effectief werkend virtueel ideologisch instrument.
Het MinSF is wel en is absoluut geen ministerie.

De missie van het MinSF is op haar kortst weergegeven; het zaaien en oogsten van twijfel.
Het MinSF ziet twijfel als voorwaarde tot, en als kern van de pluriformiteit, flexibiliteit en vitaliteit van de samenleving. Veel van de werkzaamheid van het MinSF is gelegen in het tegengaan van uniformiteit, absolutisme en formaliteit.
Het MinSF beschouwd haar manifest als een dorre echo van wat zij meent te bedoelen.

Het MinSF wil geen apparaat zijn waarin kwetsbare (onuitgekristalliseerde) zaken omgevormd worden tot starre zekerheden. Het is tegen standpunten, en voor uitwisseling van overwegingen. Het innemen van standpunten wordt gezien als het laten verstarren van vitale potenties, het communiceren vanuit standpunten als een contradictio in terminus, als ineffectief en verkwistend.
Het MinSF beschouwt het bovenstaande als een standpunt, en noemt zichzelf daarom schizofreen.

Fundament bij en achtergrond van deze missie is de ervaring en daarmee het vertrouwen dat wat echt moet gebeuren, hoe dan ook zal gebeuren, en tegelijk de empirische vaststelling dat overstelpend veel van wat er gebeurt evengoed en vaak veel beter niet had kunnen gebeuren.
Het MinSF vraagt zich af of het bovenstaande eigenlijk wel waar is. Of zou kunnen zijn.

Het MinSF wil veel en uiterst capabele medewerkers in dienst van haar virtuele ideologische departement. Deze medewerkers blijven aanwezig en actief op de eigen werkplek (buiten het MinSF) en binnen hun eigen maatschappelijke positie. Hun MinSF werk krijgt vorm en inhoud door plegen en aanmoedigen van uitwisseling, het uiten van onzekerheid en het stimuleren van anderen daartoe, het ondersteunen van het aandragen van alternatieven. In diezelfde lijn zetten de MinSF medewerkers zich in voor het waar mogelijk openhouden van situaties en tegelijk voor tegengaan van grootschalige en verstrekkende onderwerpen van besluitvorming. Te allen tijde beschouwen zij twijfel, reflectie en het back-to-basics-gaan als legitieme en autonome waarden.

Het MinSF wil vanuit haar medewerkers een maatschappelijk netwerk ontwikkelen van individuen die de missie van het MinSF helpen uitdragen. Het gaat hierbij om het in alle lagen der bevolking tegengaan van het innemen van onnodige standpunten en het nemen van overbodige besluiten.Het MinSF stelt zich een hecht netwerk voor van twijfelzaaiers en -oogsters, van herbezieners, reflectisten, hardopdenkers en nuancezoekers. De bedoelde effecten van dit netwerk liggen niet in de sfeer van frustratie en destructie van mens en samenleving maar juist in de erkenning van haar bronnen van vitaliteit, creativiteit en menselijkheid. Het MinSF pleit ten sterkste voor dat wat aan de woorden vooraf gaat en wil zich afzetten tegen wat al te mooi onder woorden is gebracht.
Het MinSF heeft onder andere vanwege dat laatste dan ook ernstige moeite met deze paragraaf.

Het MinSF wil de maatschappij vitaliseren, ontovertuigen, flexibiliseren en ambivalenteren. Ze wil appelleren aan vermogens van open staan, van toegeven en van willen twijfelen. Het MinSF is mordicus tegen het algemeen geldende taboe op het veranderen van standpunt.
Het MinSF is schizofreen.