quote:Dat spreekt voor zich.
Op vrijdag 2 januari 2004 13:54 schreef Toffe_Ellende het volgende:[..]
een tik wel, maar niet op klappen
quote:Je hebt er zeker zelf nog geen?
Op vrijdag 2 januari 2004 10:16 schreef Toffe_Ellende het volgende:Maar een kind dat steelt uit een supermarkt zou eigenlijk niet gecorrigeerd moeten worden. Het kind zou al daarvoor moeten weten dat het niet mag. Ouders zouden in de eerste jaren sowieso scherper op het kind moeten letten.
Moeder tegen kind van anderhalf: Je mag niet stelen in een winkel!
Hallo, dat snappen ze toch nog helemaal niet!
De meeste kinderen pakken weleens een snoepje, zeker in die open bakken, zoals bij drogisterijen en sommige supermarkten. Dat losse snoep heeft gewoon een aantrekkingskracht op kinderen.
Op het moment dat je ze daar op betrapt, kun je ze leren dat dat niet mag. Of nog beter: Iemand van de supermarkt 'moppert' een keer op het kind. Ik weet uit ervaring dat dat het beste werkt.
En ja, je kan ze ook heel goed in de gaten houden, maar toch kunnen ze weleens aan de aandacht ontglippen. En dat wil dan niet per se zeggen dat dan dus die ouders niet deugen.
Ben het wel met ts eens, dat een opvoedkundig tikje moet kunnen. Zeker tot een jaar of 4, daarna kun je ze ook op andere manieren bestraffen, plus ze begrijpen dan wat je zegt, 'slaan' is dan niet meer nodig.
quote:Je hebt toch geen kinderen om ze bij het minste geringste te dumpen bij grootouders of buren. Kinderen moeten leren zich overal te gedragen, zowel thuis als in een supermarkt en ook in een speelgoedwinkel.
Op vrijdag 2 januari 2004 13:39 schreef Toffe_Ellende het volgende:[..]
Dat vind ik iets te makkelijk. Alsof er totaal geen groot-ouders, buren of vrienden zijn. Ik vind dat je het als ouders ook zelf niet al te moeilijk moet maken. Zelfde geldt ook voor speelgoedwinkels.
Wij zijn met onze twee zoontjes van jongsaf aan regelmatig wezen uit eten. In het begin moet je ze steeds weer zeggen dat ze moeten blijven zitten, dat het niet netjes is om rond te lopen, dat ze niet te hard praten, maar na verloop van tijd konden wij overal met ze komen. Ze gedragen zich gewoon en zo hoort dat.
Ik erger me ook aan kinderen die zich in een restaurant niet gedragen en andere mensen storen, terwijl de ouders er niks aan doen. Maar als de ouders wel steeds de kinderen corrigeren, erger ik me er niet aan. Die ouders zijn bezig die kinderen iets te leren.
Ze altijd maar dumpen om andere mensen niet te ergeren is wel erg gemakkelijk. Daar leren ze niets van.
En dan? Als ze 10 zijn vertellen: We gaan uit eten! Denk je nou werkelijk dat zo'n knaap die nog nooit een restaurant van binnen heeft gezien zich dan wel gedraagt? Dat heeft hij toch nooit geleerd. En de ergernis is dan des te groter: Een kind van 10 die zich niet eens kan gedragen!
Regelmatig erger ik me aan ouders die hun kroost niet onder controle kunnen houden, maar ik erger me ook aan ouders die ja-knikkertjes afleveren omdat hun kroost bang is voor een corrigerende mep.
Iemand vroeg naar het relaas van een vrij-opvoendende ouder, zie hier het relaas van een ouder uit de negentiger jaren 
.
In mijn ogen voed je je kinderen op vanuit je ratio en imiteer je het gedrag van je eigen ouders. Op de momenten dat de ratio het raam uit vliegt, grijp je terug op dat wat je kent, het gedrag van je eigen ouders.
Mijn ouders hebben mij nooit een corrigerende tik verkocht, slechts 1 keer toen mijn broer en ik mijn ouders in een zwijnenstal lieten thuiskomen. Wij waren zestien en mijn ouders kwamen iets te vroeg thuis 
(en dat weet ik nu nog! 
).
Nu heb ik zelf een zoon van bijna dertien. Slaan, tikken of meppen als vorm van correctie past niet binnen mijn concept van opvoeden en ook niet binnen het zijne.
Eén keer ben ik over de streep gegaan en heb ik een tik uitgedeeld. Mijn zoon ging grof buiten zijn boekje en ik haalde uit. Dat is inmiddels ook alweer 8 jaar geleden, maar wij beiden weten het nog.
Tikken en/of meppen helpt niet, wat helpt is je kind opvoeden in de geest dat het andere mensen niet tot last moet zijn. Het moet leren anderen te respecteren en in hun waarde te laten en dat kunnen ze alleen leren mbv hun ouders. De essentie van de normen en waarden die ik mijn kind aanleer is dat je nooit overlast mag bezorgen, weliswaar geen vrije opvoeding, maar wel degelijk.
quote:Die zijn er mischien wel maar je gaat niet voor elk wissewasje je kinderen bij iemand dumpen. Los daarvan moeten ze ook leren hoe ze over de straat moeten lopen, hoe ze zich moeten gedragen etc etc.
Op vrijdag 2 januari 2004 13:39 schreef Toffe_Ellende het volgende:[..]
Dat vind ik iets te makkelijk. Alsof er totaal geen groot-ouders, buren of vrienden zijn. Ik vind dat je het als ouders ook zelf niet al te moeilijk moet maken. Zelfde geldt ook voor speelgoedwinkels.
quote:Mijn zonen zijn nu 9 en 11. Ik ben ook tegen slaan. Er zijn wel andere, betere manieren om die mannen te straffen.
Op vrijdag 2 januari 2004 19:33 schreef Grobbenkuiken het volgende:
Nu heb ik zelf een zoon van bijna dertien. Slaan, tikken of meppen als vorm van correctie past niet binnen mijn concept van opvoeden en ook niet binnen het zijne.Tikken en/of meppen helpt niet, wat helpt is je kind opvoeden in de geest dat het andere mensen niet tot last moet zijn.
Echter, toen ze klein waren, dus nog geen 4, hebben ze regelmatig een tik op de vingers gehad, na eerst een paar keer gewaarschuwd te zijn. Daar is helemaal niets mis mee. Het voorkomt gevaar! (fornuis, stopcontact enz..)
Een klap tegen het hoofd of zo, is uiteraard altijd fout!
quote:Met het laatste stuk ben ik het helemaal eens.
Het moet leren anderen te respecteren en in hun waarde te laten en dat kunnen ze alleen leren mbv hun ouders. De essentie van de normen en waarden die ik mijn kind aanleer is dat je nooit overlast mag bezorgen, weliswaar geen vrije opvoeding, maar wel degelijk.
quote:Opvoeden houdt toch wel wat meer in dan een kind leren zich te gedragen.
Op vrijdag 2 januari 2004 11:10 schreef gooddaddy het volgende:
Kinderen opvoeden betekent kinderen leren om zich te gedragen. En kinderen leren sneller als je ze "straft" wanneer ze iets doen wat niet goed is. Dit "straffen" kan bestaan uit vermanend toespreken, naar hun kamer sturen of een draai om de oren of tik tegen de billen.
Het allerbelangrijkste imo is dat een kind lekker in zijn vel zit. Dat je als opvoeder een veilige omgeving biedt. Dat je consequent bent en je grenzen aangeeft.
En dat kan heel erg goed zonder tikken. Zelfs straffen hoeft niet nodig te zijn. Maar ja, dat kost wel erg veel energie, inlevingsvermogen en geduld en helaas heeft niet iedereen dat over voor kinderen....
Kinderen zijn niet gelijk aan volwassenen maar wél gelijkwaardig.
En ik vind dat de manier waarop je een kind behandelt omkeerbaar zou moeten zijn. Met andere woorden, als jij niet geslagen wil worden door je kind, sla het kind dan ook niet. 
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Tot zover ben ik het helemaal met je eens.
Op vrijdag 2 januari 2004 23:32 schreef Moonah het volgende:
Het allerbelangrijkste imo is dat een kind lekker in zijn vel zit. Dat je als opvoeder een veilige omgeving biedt. Dat je consequent bent en je grenzen aangeeft.
quote:Hier ben ik het niet mee eens. Zoals ik al zei heb ik mijn kinderen geen tikken meer gegeven vanaf ongeveer 4 jaar. Maar straf wel degelijk.
En dat kan heel erg goed zonder tikken. Zelfs straffen hoeft niet nodig te zijn. Maar ja, dat kost wel erg veel energie, inlevingsvermogen en geduld en helaas heeft niet iedereen dat over voor kinderen....
Als ik tot in den treuren zeg dat ze cd'tjes terug in het doosje moeten doen, dan kunnen ze een nieuw kopen als het door hun schuld kapot gaat.
Als ze van hun kamer een puinhoop maken, dan mogen ze niet eerder computeren voordat hun kamer is opgeruimd. En IK doe dat niet!
Als ze hun gymspullen vergeten mee naar school te nemen, mogen ze niet mee gymen. De school straft namelijk ook.
Dus, straffen is weleens nodig.
quote:Ik ben degene die hen op moet voeden en niet andersom. Dat hebben mijn ouders namelijk al gedaan. Hier in huis bepalen mijn man en ik de gang van zaken en de kinderen hebben maar te luisteren, zoniet, dan weten ze de consequenties.
Kinderen zijn niet gelijk aan volwassenen maar wél gelijkwaardig.
En ik vind dat de manier waarop je een kind behandelt omkeerbaar zou moeten zijn. Met andere woorden, als jij niet geslagen wil worden door je kind, sla het kind dan ook niet.
Wij hebben nauwelijks regels, maar willen wel dat ze zich verantwoordelijk gedragen, met respect voor elkaar en voor ieders spullen.
quote:Ik denk dat je nu iets uit zijn verband hebt gerukt. Maar goed. Kinderen leren natuurlijk wel meer dan gedragen alleen maar dit topic ging over straf en aanleren van goed gedrag heeft hier sterk mee te maken. Als ik mijn kinderen leer fietsen is dat veel minder relevant
Opvoeden houdt toch wel wat meer in dan een kind leren zich te gedragen
[quote]
Het allerbelangrijkste imo is dat een kind lekker in zijn vel zit. Dat je als opvoeder een veilige omgeving biedt. Dat je consequent bent en je grenzen aangeeft.
En dat kan heel erg goed zonder tikken. Zelfs straffen hoeft niet nodig te zijn.
[/quote[
Soms wel, soms niet. Zeker heel jonge kinderen zijn soms gewoon niet voor reden vatbaar en dan zijn er consequenties aan verbonden. Dat hoeft geen geweld te zijn zoals al diverse maken is gezegd. Maar straf wel degelijk. Zelfs volwassenen hebben dat wel eens nodig
quote:Gemept associeer ik met blauw slaan. Mijn kinderen krijgen ook wel eens een tik, in ieder geval kregen ze die tot een jaar of 5-6. De oudste (11) kan ik tegenwoordig met rede aan, maar een kleintje is simpelweg te jong om met rede om te kunnen gaan. Een kind moet eerst leren dat op "nee" een sanctie kan volgen die echt onprettig is. Persoonlijk deel ik dan liever een tik op de vingers uit dan dat mijn kind zich verbrandt aan de kachel. Persoonlijk geef ik liever een tik voor zijn kont dan dat hij toch naar de rand van het water loopt en mogelijk verzuipt.
Op zaterdag 3 januari 2004 00:30 schreef Repelsteeltjuh het volgende:
sommige kinderen moeten gemept worden
Voor iedereen die het beter weet: doe dat maar lekker bij je eigen kinderen zodra je die hebt. Ik doe het op mijn manier, en ze luisteren in ieder geval. "Nee" betekent "Nee". Opvoeden betekent niet dat een kind zijn grenzen op mag zoeken, maar dat jij die grenzen aangeeft. Duidelijk. En als een paar keer "Nee!" niet helpt, dan moet er maar een wat straffere maatregel volgen. Je hoeft ze niet te meppen, een tik voor de billen of op de vingers is genoeg.
"Meppen" is gereserveerd voor puberjochies van 14-18 die denken dat ze met alles wegkomen. Die zijn iets te stevig, een tik op de vingers helpt daar niet meer.
- Door controle aan de landsgrenzen op te heffen kan men nu grenzenloos gaan controleren...
- Privacy Matters
quote:Ben het helemaal met je eens. Hoewel ik hoop dat mijn jochies straks niet zo'n vervelende pubers worden dat ik zal moeten meppen. Ga er voorlopig vanuit dat we het wel met rede aankunnen, maar misschien is dat wishful thinking.
Op zaterdag 3 januari 2004 03:11 schreef RonaldV het volgende:[..]
Gemept associeer ik met blauw slaan. Mijn kinderen krijgen ook wel eens een tik, in ieder geval kregen ze die tot een jaar of 5-6. De oudste (11) kan ik tegenwoordig met rede aan, maar een kleintje is simpelweg te jong om met rede om te kunnen gaan. Een kind moet eerst leren dat op "nee" een sanctie kan volgen die echt onprettig is. Persoonlijk deel ik dan liever een tik op de vingers uit dan dat mijn kind zich verbrandt aan de kachel. Persoonlijk geef ik liever een tik voor zijn kont dan dat hij toch naar de rand van het water loopt en mogelijk verzuipt.
Voor iedereen die het beter weet: doe dat maar lekker bij je eigen kinderen zodra je die hebt. Ik doe het op mijn manier, en ze luisteren in ieder geval. "Nee" betekent "Nee". Opvoeden betekent niet dat een kind zijn grenzen op mag zoeken, maar dat jij die grenzen aangeeft. Duidelijk. En als een paar keer "Nee!" niet helpt, dan moet er maar een wat straffere maatregel volgen. Je hoeft ze niet te meppen, een tik voor de billen of op de vingers is genoeg.
"Meppen" is gereserveerd voor puberjochies van 14-18 die denken dat ze met alles wegkomen. Die zijn iets te stevig, een tik op de vingers helpt daar niet meer.
We zien wel over een jaartje of 3.
quote:Nou, zo uit het verband gerukt vind ik dat niet.
Op zaterdag 3 januari 2004 00:27 schreef gargamel het volgende:[..]
Ik denk dat je nu iets uit zijn verband hebt gerukt. Maar goed. Kinderen leren natuurlijk wel meer dan gedragen alleen maar dit topic ging over straf en aanleren van goed gedrag heeft hier sterk mee te maken. Als ik mijn kinderen leer fietsen is dat veel minder relevant
Uit jouw woorden begrijp ik, dat jij vindt dat opvoeden vooral 'leren' inhoudt. En dat vind ik dus niet.
Ik zie opvoeden meer als een kind volgen, sturen en uitdagen. Als volwassene schep je de voorwaarden, de omgeving, en als die goed is, zal een kind zich vanzelf volgens de bij hem/haar passende manier ontwikkelen.
Dat is dus een duidelijk andere visie op een kind, en van daaruit volgt dus ook een andere visie op straffen e.d.
quote:Oké, consequenties vind ik prima. Die staan in rechtstreeks verband met hetgeen er gebeurt. Maar straf is iets externs. Daarmee maak je een kind bang. En ik ben daar erg op tegen.
Zeker heel jonge kinderen zijn soms gewoon niet voor reden vatbaar en dan zijn er consequenties aan verbonden.
Bovendien kán een jong kind nooit voor rede vatbaar zijn, simpelweg omdat het zich nog niet redelijk heeft ontwikkeld (dus letterlijk op het niveau van 'de rede'). Het volgt nog puur zijn/haar impulsen en gevoel. Ik vind het van een volwassene dan ook onredelijk om redelijk gedrag van een jong kind te verwachten. En om het kind te straffen voor iets waar het nog niet aan toe is, gaat er bij mij dus echt niet in.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik onderschrijf die wel, behalve het tikken.
Ik ben van mening dat je ook op een andere manier je grenzen kunt aangeven.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik heb zelf geen kinderen, wil er ook absoluut niet aan beginnen. Ik ben tegen slaan, werd zelf ook nauwelijks geslagen vroeger. Dat bewaarden mijn ouders voor als de dingen écht uit de hand waren gelopen...en dan maakte het ook wel indruk. Ouders die te pas en te onpas klappen uitdelen verliezen het respect van hun kinderen.
quote:Precies. De ouders geven (in die situaties) hun grenzen niet goed aan, en het kind krijgt daarvan de schuld (is lastig, weet zich niet te gedragen, zit te klieren etc).
Op zaterdag 3 januari 2004 13:10 schreef Rhylla het volgende:
Kinderen weten ook precies wáár ze moeten klieren, en doen dat bij voorkeur in bijvoorbeeld een winkel of op visite, omdat ze weten dat de sancties daar (meestal) minder zwaar zijn dan thuis.... Ik denk dat de meeste ouders in zo'n situatie sneller toegeven om maar van het gezeur af te zijn, ook met het oog op omstanders die vaak snel met een reactie klaar staan als het kind straf krijgt (op wat voor manier dan ook)
Da's toch de omgekeerde wereld
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Dat is gewoon onzin en gespeend van iedere realiteitszin en praktijkervaring.
Op vrijdag 2 januari 2004 23:32 schreef Moonah het volgende:[..]
Zelfs straffen hoeft niet nodig te zijn.
Ik wens je veel succes met een puberetterbak als ik was om die in de hand te houden zonder een tik of straffen. Ik was vierkant over je heen gewalst.
quote:Valt best mee.
Op zaterdag 3 januari 2004 13:22 schreef Robert_Jensen het volgende:[..]
Dat is gewoon onzin en gespeend van iedere realiteitszin en praktijkervaring.
Tot nu toe lukt het me erg goed op mijn manier.
Respect en liefde voor een kind doen heel veel.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Maar lang niet alles.
Op zaterdag 3 januari 2004 13:28 schreef Moonah het volgende:[..]
Valt best mee.
Tot nu toe lukt het me erg goed op mijn manier.
Respect en liefde voor een kind doen heel veel.
quote:Natuurlijk moet respect van beide kanten komen. Maar als volwassene ben je daarvoor verantwoordelijk. Als jíj de fout maakt misbruik te maken van je macht (want daar draait het imo om), dan zul je idd het respect van een kind verliezen, het kind wordt dan bang.
Op zaterdag 3 januari 2004 13:31 schreef Nuek het volgende:
Respect moet wel van beide kanten komen en ik denk dat het daar aan schort. Als ouder ben jij de baas thuis en niet het kind. Helaas zie ik het omgekeerde maar al te vaak.
quote:Als ouder zul je dan ook van begin af aan erg duidelijk moeten zijn. Consequent zijn in het aangeven van grenzen. Voorspelbaar gedrag vertonen zodat een kind weet waar het (te allen tijde) aan toe is. En dáár schort het imo juist vaak aan. Sommige ouders doen dan weer dit, dan weer dat, of weer het tegenovergestelde, soms is nee echt nee, soms is nee juist ja. Vind je het gek dat kinderen daarvan gebruik gaan maken? Dat is niet de schuld van de kinderen, daar zijn de ouders verantwoordelijk voor.
Als ouder ben jij de baas thuis en niet het kind. Helaas zie ik het omgekeerde maar al te vaak.
Als je over je heen laat lopen zal dat ook heus wel gebeuren.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Maar dat is thuis. In de supermarkt gaat hij, als hij vervelend is, zonder pardon in het wagentje. Kan me niks schelen of ik dan met een huilend kind door de supermarkt kar 
Ik heb liever dat mensen naar me kijken omdat hij in het karretje te keer gaat dan omdat ik hem uit de rekken moet plukken of omdat hij iets stukmaakt (gebeurt trouwens niet, daar zorg ik wel voor).
Van de week had hij zo'n bui in de trein Dan kun je hem dus niet op de gang zetten. Uiteindelijk heb ik hem op schoot genomen, met zijn gezicht van me af, stevig om zijn middel vastgehouden en net zo lang laten zitten tot hij weer gewoon kon doen en sorry had gezegd. Dat werkt dus ook, gelukkig Kan weleens in meer situaties van pas komen
En nee is hier ook echt nee. Dat weet hij en dat werkt goed.
Slaan doe ik bij voorkeur niet, al is een tikje op de vingers soms echt nodig. Maar ik wil hem leren dat hij niet mag slaan, en dat gaat niet als ik hem wel 'mag' slaan. Dat is gewoon onlogisch. Hij mag anderen geen pijn doen, en anderen mogen hem geen pijn doen. Daar hoor ik ook bij.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
quote:Dat is wat mij betreft gewoon hetzelfde. Alleen in een discussie over misdragende kinderen en straf ga ik niet elke keer drie pagina's met randvoorwaarden neertypen.
Op zaterdag 3 januari 2004 12:52 schreef Moonah het volgende:[..]
Nou, zo uit het verband gerukt vind ik dat niet.
Uit jouw woorden begrijp ik, dat jij vindt dat opvoeden vooral 'leren' inhoudt. En dat vind ik dus niet.
Ik zie opvoeden meer als een kind volgen, sturen en uitdagen.
quote:Nou ik weet niet wat er allemaal zo verschillend aan visie moet zijn maar soms gaan kinderen zodanig over de schreef dat er straf noodzakelijk is. Alleen schijnt hier de misconceptie te bestaan dat slaan betekent hard slaan en pijn doen. Dat vind ik onzin. Een tik met de wijsvinger is al slaan en daar voelt die niks van maar werkt wel. Dan nog is dat maar een klein voorbeeldje van een heel pakket aan maatregelen die je kunt hebben. Slaan is niet de eerste maatregel en het hangt zeer sterk van het kind af wat de maatregelen moeten zijn.
Als volwassene schep je de voorwaarden, de omgeving, en als die goed is, zal een kind zich vanzelf volgens de bij hem/haar passende manier ontwikkelen.
Dat is dus een duidelijk andere visie op een kind, en van daaruit volgt dus ook een andere visie op straffen e.d.
[..]
quote:Ja slaan met een riem ja. Maar daar heb ik het zeker niet over.
Oké, consequenties vind ik prima. Die staan in rechtstreeks verband met hetgeen er gebeurt. Maar straf is iets externs. Daarmee maak je een kind bang. En ik ben daar erg op tegen.
quote:Ik vind het prima als hij zijn impulsen volgt maar OP de stoep IN MIJN buurt en niet ineens de straat oprennend. En ik vind het heel redelijk dat ze dat moeten doen. En ze kunnen het ook, hoe klein ze ook zijn.
Bovendien kán een jong kind nooit voor rede vatbaar zijn, simpelweg omdat het zich nog niet redelijk heeft ontwikkeld (dus letterlijk op het niveau van 'de rede'). Het volgt nog puur zijn/haar impulsen en gevoel. Ik vind het van een volwassene dan ook onredelijk om redelijk gedrag van een jong kind te verwachten.
Een kind van drie of vier kan echt wel regels volgen dus die impulsen bewaren ze dan maar effe.
quote:Ja duh. Maar daar ging het volgens mij helemaal niet over
En om het kind te straffen voor iets waar het nog niet aan toe is, gaat er bij mij dus echt niet in.
quote:Zal ook wel komen omdat in dat soort situaties mensen zich er heel snel mee gaan bemoeien. Wat je ook doet. Je moet ook een beetje rekening houden met die kids. Maar zij ook met jou. Soms is er dan een sanctie nodig.
Op zaterdag 3 januari 2004 13:19 schreef Moonah het volgende:[..]
Precies. De ouders geven (in die situaties) hun grenzen niet goed aan, en het kind krijgt daarvan de schuld (is lastig, weet zich niet te gedragen, zit te klieren etc).
Da's toch de omgekeerde wereld
|
|
