Weer iemand radeloos in de Thaise cel.

(mods : als dit verkeerd staat.. mijn excusses)

AMSTERDAM - José Zonneveld (49) verwachtte een pakketje uit India met onderdelen voor lampen die ze verkocht in haar winkeltje op het Thaise eiland Koh Samui. De bestelling was er niet, bleek 3 juni op het postkantoor in hoofdstad Chaweng van het eiland. Maar er lag wel een ander pakje, uit Amsterdam.

Toen ze daarmee naar buiten liep, werd de Amsterdamse besprongen door rechercheurs uit Bangkok. In het nog ongeopende doosje zaten honderden xtc-pillen, genoeg om de doodstraf te krijgen in Thailand, als het tegenzit.

Ook Zonnevelds Afrikaanse vriend, die in de auto wachtte, werd opgepakt.

José Zonneveld is de vijftiende Nederlander die onder erbarmelijke omstandigheden vastzit in Thailand. Radeloos, omdat verdachten in Thailand weinig rechten hebben.

Voor verdachten van drugshandel geldt dat in het bijzonder, nu de Thaise overheid sinds februari een meedogenloze war on drugs voert, waarbij volgens mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch al 2700 doden zijn gevallen in 'een shoot to kill-beleid'. Nog zeker honderden wacht de doodstraf.

Josés broer Michiel Zonneveld (voormalig Parool-journalist, nu bij Vrij Nederland) en advocaat Bob Vink van de familie reisden begin september naar Thailand om daar informatie te verzamelen die haar in haar proces kan helpen. In de Vrij Nederland die vandaag is verschenen, doet Zonneveld verslag van de moeizame, soms wanhopige exercitie.

Een tocht langs mensen die zichzelf opwierpen als advocaten die het Engels nauwelijks machtig waren of bij enig doorvragen weinig van strafrecht bleken te weten. Figuren die behulpzaam leken te zijn, waren oplichters en kennissen van José bij wie de twee naar haar vroegen, reageerden schuchter en argwanend - bang zelf in een drugszaak te worden meegesleept.

Het winkeltje in kleding, sieraden en curiosa dat José dreef aan de bric-à-brac-boulevard van toeristenfuik Chaweng, bleek direct na haar arrestatie door de eigenaar leeggeroofd en opnieuw verhuurd te zijn. Wie in Thailand vastzit, komt immers voorlopig toch niet terug.

José Zonneveld verblijft met ongeveer 220 vrouwen in een smerige ruimte van de beruchte Lard Yao-gevangenis, waar de gedetineerden door ruimtegebrek beurtelings en in elkaar gevouwen moeten slapen op de matjes op de betonnen vloer.

Aan de vliegende kakkerlakken en de ratten schijn je te wennen, aan de angst voor besmetting met schurft, tbc of aids niet. Bijna dagelijks gaan gevangenen dood.

Vanaf haar arrestatie heeft Zonneveld ontkend iets te hebben geweten van de inhoud van het pakje, waarin de pillen in een bus voor vitaminen zaten verpakt. Hoe de recherche wist dat ze xtc kwam ophalen en welke bewijzen justitie tegen haar ziet, zal ze niet weten tot de rechtszaak, in maart. Verdachten krijgen in Thailand nauwelijks inzicht in hun strafdossier, dat volgens advocaat Vink als staatsgeheim geldt en daardoor oncontroleerbaar is voor de verdediging. Het staat de officier van justitie vrij ontlastende informatie achter te houden en tijdens het proces moet de advocaat onmiddellijk reageren op de belastende feiten die de officier presenteert.

Op 2 februari wordt eerst nog de postbeambte gehoord die José het pakketje heeft overhandigd en begin maart volgen de verhoren van de rechercheurs die haar hebben gearresteerd. Voor dat eerste verhoor in februari moet Zonneveld hebben besloten of ze schuld bekent of niet. Blind.

José Zonneveld reisde sinds dertien jaar telkens voor langere tijd naar Thailand. Aanvankelijk keerde ze steeds weer naar Amsterdam terug. Ze stond dan met kleding op de Waterloopleinmarkt en had enige tijd een zaakje aan de Nieuwe Hoogstraat in de binnenstad. De laatste jaren bleef ze vrijwel permanent op het Thaise eiland Koh Samui.

De periode voor haar arrestatie had ze psychische problemen en was ze vaak verward. In Nederland zou haar toestand waarschijnlijk aanleiding zijn geweest voor opname in een kliniek. In Thailand gaat het anders. Sinds haar arrestatie is het verder bergafwaarts gegaan.

De keren dat haar moeder, haar broer Michiel en advocaat Vink haar in de Lard-Yoa-gevangenis bezochten, hield ze zich in hun ogen groot. ''Ze zag er heel slecht uit. Zei dan dat het best ging, maar haar ogen vertelden een ander verhaal,'' zegt Michiel.

Dat de ambassade in Bangkok enige privileges heeft geregeld waardoor familie José kan ontmoeten in de 'ambassadeurskamer' van de gevangenis, in plaats van in de lange gang waar gevangenen en bezoekers elkaar door gaas toeschreeuwen, helpt een beetje. ''Maar je hebt steeds het gevoel dat het achter die muren verschrikkelijk is.''

Amnesty International veroordeelt de 'mensonterende, 'wrede' toestand in de Thaise gevangenissen en beschrijft in rapportages hoe gevangenen in de Lard-Yao-gevangenis zo zijn mishandeld dat ze overleden. Martelen en lijfstraffen zijn gebruikelijk, stokslagen bijvoorbeeld, geweld tussen gevangenen is normaal.

Hoewel José Zonneveld waarschijnlijk psychische behandeling nodig heeft, is het zaak vooral niet op de medische afdeling te belanden: de gevaarlijkste bron van enge ziekten.

Michiel Zonneveld had in het vliegtuig naar Thailand het boek Forget You Had a Daughter gelezen, waarin voormalig gevangene Sandra Gregory het leven in deze gevangenis tot in de weerzinwekkende details beschrijft. Gregory beschrijft hoe een lijk ontploft als gevangenen het afvoeren; het heeft te lang in de hitte gelegen.

''Voor de familie is het ondraaglijk dat José in dergelijke omstandigheden voor haar duivelse dilemma staat,'' zegt broer Michiel. ''Blijft ze haar onschuld volhouden, dan is in het twijfelachtige Thaise rechtssysteem het risico groot dat ze tot de doodstraf wordt veroordeeld, of anders tot levenslang. Bekent ze schuld, dan kan ze strafvermindering krijgen. Maar bij een maximale reductie zou dat nog altijd neerkomen op 25 jaar zitten.''

De enige hoop is dat de Nederlandse regering met Thailand snel een verdrag sluit dat leidt tot het uitwisselen van gevangenen, opdat die hun straf in eigen land kunnen uitzitten. De straf wordt dan omgerekend naar de maatstaven die in eigen land gelden.

Dat politiek Den Haag onlangs is wakkergeschud door het rumoer na het levenslang-vonnis van de Amsterdamse marktkoopman Machiel Kuijt, waardoor een verdrag ineens zelfs volgende maand al mogelijk zou zijn, geeft een sprankje hoop. Niet meer dan dat. Ook aan alle West-Europese landen waarmee Thailand al zo'n verdrag heeft, levert het alleen langgestraften uit die de eerste vier jaar van hun straf hebben uitgezeten. Bij levenslang is dat zelfs minstens acht jaar.

''Als het al tot zo'n verdrag komt, duurt het dus zeker vele jaren voor een veroordeelde op het vliegtuig wordt gezet. Het is zeer de vraag of José het zo lang overleeft,'' zegt Michiel. ''Maar goed, laat minister van Justitie Piet Hein Donner eindelijk eens voortvarend aan de slag gaan met dat verdrag. Dan heeft José een kans.''

Halverwege januari gaat koningin Beatrix op staatsbezoek naar Thailand. Dat zou een gelegenheid kunnen zijn om een verdrag te sluiten, mits de diplomatieke onderhandelingen vlotten die nu druk gaande zijn.

Bron : Thailand gek club.

quote:

---

Op dinsdag 16 december 2003 21:59 schreef ozzietukker het volgende:

Oh en dat overigens meneer Kuyt niet op borgtocht vrijkwam heeft te maken met ehm laten we zeggen een bepaalde zoon van een bepaalde mevrouw die opkomt voor de belangen van bepaalde mensen.

---

Overigens zitten er daar dus WEL mensen die onschuldig zijn..

quote:

---

Op dinsdag 16 december 2003 21:59 schreef ozzietukker het volgende:

[..]

En zeg nou zelf hoevaak ga jij op vakantie met een daar ontmoette Italiaanse vriend (Machiel Kuyt) of Afrikaanse vriend..... dus...

---

Iemand die er wel eens geweest is weet precies wat ik bedoel..

Op 10 november is de negentien jarige Brit M. Connell op het vliegveld van Bangkok gearresteerd met 3400 XTC tabletten. Indien hij schuldig zal worden bevonden wacht hem de doodstraf. De politie was getipt dat hij zou arriveren met een vlucht vanuit Manchester via Dubai.

De politie vond de XTC in twee bussen met body lotion. M. Connell (19) ontkend dat hij drugs smokkelde en verklaarde niet te weten hoe de drugs in zijn tas terecht is gekomen. Vandaag heeft de rechtbank de Thaise politie nog 12 dagen gegeven om hem en enkele getuigen te horen en bewijs te verzamelen.

Tot voor kort werd de doodstraf in Thailand tenuitvoer gebracht door een vuurpeloton, tegenwoordig maakt men gebruik van een dodelijke injectie.

Bron: Thailand Gek Club
___________________________________________________________

Deze dork was dus op weg naar de fullmoonparty.. beetje feesten.. ff cashen.. en dan lekker een half jaartje het geld op maken..

Hij heeft een ingecalculeerd risico genomen.. en helaas verloren. Toch voel ik erg met deze jongen mee.

Life has just begun...

quote:

---

Op dinsdag 16 december 2003 22:34 schreef schatje het volgende:
Tja, 3400 XTC tabletten, dat is vragen om grote problemen.

Triest, maar eigen schuld, dikke bult.

---

Dat lijkt me een veel betere straf..