verhaaltje wat nergens op slaat

Ik moest eens even met m'n hoofd schudden en door m'n ogen wrijven... Hm?? Zou het dan écht?? Jah lieve kijk-buis-kinderen, het was geschied. Zelfs tot boven in de hemel was de populairietiet en de invloed op de hedendaagse mensheid van deze site erkent als iets groots, iets wat een massa-media zou kunnen waarschuwen voor bepaalde dingen, zou kunnen oproepen. Dit moet de Heilige Petrus ook hebben gedacht toen hij me een brief stuurde met daarin het volgende verhaal en tevens oproep...

Goedemiddag beste stervelingen, of misschien is het wel avond, nacht of ochtend. Ik heb jullie een verschrikkelijk verhaal te vertellen. Als je dit verhaal hebt gehoord, weet ik zeker dat niemand van jullie meer dood wil.

Vroeger, toen het gras nog groen was en de seks nog smerig, stond ik bekend als Petrus, Gaurdian of Heaven. Ik had die belangrijke taak al miljoenen jaren geleden op me genomen. Mijn taak was namelijk om alleen de eerlijke mensen de hemel in te laten. Iedereen die het in zichzelf had om te liegen, bedriegen of andere misdaden te plegen, mocht de hemel niet in, want anders zou het net zon chaos worden als de aarde. Voor dat soort duivelspraktijken hadden we de hel opgericht. Ik was erg goed in mijn taak, het leek wel alsof ik dwars door mens en dier heen kon zien, en meteen kon bepalen of het een eerlijk, rechtschapen persoon was.

Maar, op een dag kwam er een kikker naar me toe. Ik vraag: Wat heb U uw hele leven gedaan? De kikker antwoordde: Nou, niet zoveel eigenlijk. Jeweetwel, wat kikkers doen.. Poeltje in, Poeltje uit, lekker in het zonnetje liggen. Dan weer Poeltje in, Poeltje uit, lekker in het zonnetje liggen, enz. enz. Ik vond het wel best, dit was duidelijk een gewone kikker. Ik zei: Nou, loop maar door, en laat je bij moeder de Gans een mooi stel vleugels aanmeten.

De volgende dag kwam er weer een kikker naar me toe. Dus ik vraag: Wat heb je je hele leven gedaan? Nou, zegt die kikker, Poeltje in, Poeltje uit, lekker in het zonnetje lig.. Jaja.. Ik snap m al, zei ik, loop maar door, jij moet je vleugels halen bij Aartsengel Gabriël, maar pas op, hij kan soms wat nukkig zijn.

De dag erop kwam wéér een kikker naar me toe.. Ik stel hem dezelfde vraag, en krijg het zelfde antwoord. Wat een saaie baan heb ik eigenlijk, dacht ik nog. Ik liet hem originele Fokker vleugels aanmeten, hij moest ze ophalen bij balie 5. Ja, zoals je merkt, je moet dat een beetje verdelen, er komen elke dag zó veel dooien de hemel binnen, dat je ze niet allemaal van Moeder-de-Gans-vleugels kunt voorzien.

Maar wat er de dag daarop gebeurde was met geen pen te beschrijven. Het betekende het einde van de Hemel zoals wij die kennen. Er kwam een vrouwelijke kikker naar me toe. En ze sprak de legendarische woorden: IK BEN POELTJE. Het sloeg bij mij in als een donderslag bij heldere hemel. Alsof Thor hemzelf uit de hel was gekomen om een aanval te doen op de hemel (doet-ie wel vaker, mislukt altijd..). Ik had maar liefst DRIE kikkers die niet rechtschapen waren de hemel in gelaten. Ik besloot om een kijkje te gaan nemen in de Hemel. Misschien had ik dat beter niet kunnen doen, want nu verloor ik het zicht op de ingang. Maar goed.. het maakte allemaal niet meer uit.

Ik trok mijn zwaard en keek voorzichtig naar binnen. Op zich leek er niet zoveel aan de hand. Ik werd al wat rustiger, het leek allemaal wel mee te vallen. Er waren nog steeds dezelfde wolken, het zonnetje scheen nog steeds even lekker, en prachtige geluiden van zingende engelen waren duidelijk hoorbaar. Totdat een groepje DWERGEN naar me toe kwam. Dwergen?, dacht ik bij mezelf. Die goddeloze figuren geschapen door de duivel had ik toch naar de Hel gestuurd??? De eerste dwerg zei tegen me: He, makker, ik ben Thorin, bijl kope? 5 Hemelstukken. Kenners weten natuurlijk dat er niet gehandeld wordt in de hemel, er behoort van alles genoeg te zijn voor iedereen. En wat had ik in godsnaam aan een bijl in de hemel? Er waren hier toch geen bomen. Dat vroeg ik ook aan de dwergen. Ze begonnen me uit te lachen.. Ik begreep er helemaal niets meer van, was dit nou mijn schuld??

Ik bedankte de dwergen voor de moeite (niemand had erom gemaald als ik ze de kop had afgeslagen en teruggestuurd naar de Hel, maar dat deed ik natuurlijk niet, want dat was tegen Gods eigen wetboek v/d hemel). Ik besloot verder te vliegen, en toen ik wat hoger opsteeg kreeg ik eindelijk zicht op wat er gaande was. Ik kon op een flinke afstand een enorme stad zien liggen, die nog het meeste weg had van Las Vegas. Een oneindig groot gokoord. De stad reikte helemaal tot aan de horizon, en als ik hoger opsteeg bleef de stad verder reiken. Ik huiverde Was dit allemaal mijn schuld? Ik kon hier toch niks aan doen?

Ik trok mijn plan, en besloot mijn zondes op te gaan biechten aan God. Misschien dat Hij iets aan dit zootje kon doen. Las Vegas, of hoe het ook heette, ging ik maar niet in. Voor de deuren van Gods huis bleek een lange wachtrij te staan. Allerlei soorten gajes bonkten op de deur. Dwergen, Elven, Kabouters, Hobbits, Trollen, en andere fantasiefiguren die niet zouden moeten bestaan en thuishoren in de Hel bezetten een kilometerslange wachtrij. Kraampjes stonden langs de weg richting het huis. Schreeuwende marktkooplui boden daar hun waren aan. Namaak-Poeltje, 20 hemelstukken!, Wodka, 5 Hemels! Ook werden er wapen aangeboden tegen spotgoedkope prijzen (dacht ik, ik had nog nooit van Hemelstukken gehoord voor ik die dwergen zag!). Ik vroeg aan een elf met lang haar, en piercings in zijn spitse oren waarom die rij toch zo lang was. We moeten allemaal aan Hem belasting betalen, want anders moeten we terug naar de Hel, was het totaal onverwachte antwoord. Ik liep naar voraan de rij, en riep: IK BEN PETRUS, GUARDIAN OF HEAVEN, GA AAN DE KANT!. Het enige effect was dat ik uitgelachen werd Mooie bewaker ben jij! schimpte een trol. Ik kreeg een rotte tomaat tegen mijn hoofd gegooid. Toen een ei, een steen, er vloog een elvenpijl langs mijn hoofd. Ik sloeg op de vlucht. Twee Dodos vlogen achter me aan. Dit waren duidelijk de bewakers. RATATTATATATATATATA, klonk het. Ik schrok, keek achterom, en zag dat er mannen in zwarte pakken met machinegeweren op de ruggen van de Dodos zaten. RATATTATATATATTAA, klonk het weer.

ONDERTUSSEN AAN DE HEMELPOORT!

In de verte kwamen twee figuren aangelopen. De één had een reed op een wagen, en was vrij elektrisch geladen. Het was THOR! De ander was levensgroot, rood, en had twee enorme horens op zijn hoofd. Het was Satan. Hij liep naar de onbewaakte hemelpoort toe. Hey, Thor, eikel, schiet die poort s aan flarden man! Een bliksemschicht vloog vlak langs Satan. BAOEM!, klonk het. De Hemelpoort was stuk. Hebben die lui hier niet altijd een bewaker? vroeg Thor. Daarom vallen we aan, groot licht, ik wist dat de poort leeg was, omdat Petrus een foutje heeft gemaakt. Thor begon te lachen. Zijn bulderende lach was zo hard dat de grond ervan trilde. MUHAHAHAHAHAHA, en niet een klein foutje ook!

TERUG BIJ PETRUS, IN DE HEMEL!

RATATTAATTAATA, klonk het weer. Ik werd nu ook aan mijn andere vleugel geraakt. Ik stortte neer. Toen ik met mijn hoofd de grond raakte, werd alles zwart voor mijn ogen. Ik dacht alleen nog vluchtig: Dit kan niet, ik ben in de Hemel, hier ben ik onsterfelijk!

Krioooeeekkk, ik werd wakker van een opengaande deur. Ik keek om me heen. Ik lag duidelijk in een kerker, en ik was geboeid. Een man met een zwart pak aan, en een zonnebril op, kwam binnen. Hahahahha engeltje! Nu fladder je niet meer zo hard he? Ik dacht eens goed na, en kwam erachter dat mijn vleugels afgesneden waren! Ik begon me af te vragen of dit een nachtmerrie was. Het leek me schier onmogelijk. In dromen kun je namelijk geen pijn lijden, en mijn afgehakte vleugels deden zeker pijn! Je moet voorkomen, mislukte waakhond!, hoorde ik de man zeggen. Mijn ketenen werden afgedaan, ik hield alleen een paar handboeien om.

Ik werd naar de kamer van God toegeleid. De deur ging open en ik keek naar binnen. Eindelijk, dacht ik, God maakt vast wel een einde aan deze bende. Niets was minder waar, het was nog erger. God zat er helemaal niet! Er stonden drie protserige tronen in de kamer. Op de linkertroon zat.. Pim Fortuyn! Ik verbaasde me er al niet meer over.. deze man had ik namelijk naar de Hel gestuurd. Ondanks zijn tragische einde, zaten er namelijk ook slechte dingen aan hem. Ik ga dat niet nader uitleggen, jullie weten zelf wel wat ik bedoel (hoop ik). Pim trok een wenkbrauw op. Wat doe jij nou weer hier, ik vind dat je op moet rotten naar je eigen hemel, zei Pim. Eigen hemel? zei ik. Oh, die is er niet! Hahahahhaahah, dan heb je een probleem! grapte Pim. Op de troon rechts van Gods troon zat Sauron. Ik was blij dat die niks zei.. brrr wat een enge vent is dat zeg!

Toen werd mijn aandacht op het midden gevestigd. De troon was half rood / half wit. Op de troon zat Jorien vd Herik! Jij bent helemaal niet dood, zei ik. Klopt, zei Jorien, Maar ik vond het hier leuker. Wat heb je met God gedaan, vuile kakkerlak? Jorien krabde even aan zijn kale schedel, en zij: Ik heb hem in een kerker geflikkerd, waar-ie thuishoort! Ik wou antwoord geven, maar plots klonk er een donderslag. Een bliksemschicht ging dwars door Jorien heen. Van hoog uit de lucht klonk een bulderende stem: WIJ NEMEN DE HEMEL OVER! Gegil en geschreeuw klonk van buiten. De bewakers waren in de war. Iedereen rende door elkaar. Ik keek naar buiten, en de rillingen schoten over mn rug. Ik trilde als een rietje, en dat is bijzonder voor iemand van miljoenen jaren uit. SATAN hemzelf stond buiten. Ik besloot dat de stem vanuit de lucht dan Thor moest zijn. Het regende voor het eerste in miljoenen jaren in de hemel. Bloed vloeide over de wolken. Satan slachtte mensen alsof het kalkoenen waren met kerst. Ook duidelijk zichtbaar was dat hij honger had. Ik besloot dat ik niet sterk genoeg was om hier tegen op te kunnen. Sauron en Pim bleven trouwens rustig zitten. Zaten zij in een complot met Satan en Thor?